Centrale Raad van Beroep, 07-02-2007, AZ8886, 06-1605 WW

06/1605 WW

Centrale Raad van Beroep

Meervoudige kamer

U I T S P R A A K

op het hoger beroep van:

de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (hierna: appellant),

tegen de uitspraak van de rechtbank Maastricht van 6 maart 2006, 05/1524 (hierna: aangevallen uitspraak),

in het geding tussen:

[betrokkene], (hierna: betrokkene),

en

appellant.

Datum uitspraak: 7 februari 2007.

I. PROCESVERLOOP

Appellant heeft hoger beroep ingesteld.

Namens betrokkene is een verweerschrift ingediend.

Het onderzoek heeft plaatsgevonden op 29 november 2006. Appellant heeft zich, met voorafgaand bericht, niet laten vertegenwoordigen. Namens betrokkene is verschenen mr. G. Spera, advocaat te Heerlen.

II. OVERWEGINGEN

1.1. Bij besluit van 22 oktober 2004 heeft appellant betrokkene meegedeeld dat hij geen uitkering ingevolge de Werkloosheidswet ontvangt omdat hij verwijtbaar werkloos is geworden. Namens betrokkene heeft mr. D.S.G. Lie, advocaat te Heerlen, bij faxbericht van 1 december 2004 bezwaar gemaakt tegen dit besluit. Dit faxbericht was gericht aan het Uwv Heerlen, afdeling bezwaar en beroep, Postbus 2620, 6401 MB Heerlen, en is verzonden naar faxnummer 045 – 5737300, zijnde het in het besluit van 22 oktober 2004 vermelde faxnummer. Bij faxbericht van 30 december 2004 heeft mr. Lie voornoemd de gronden van het bezwaar ingediend. De geadresseerde en het faxnummer waren gelijk aan die van het inleidend bezwaarschrift.

1.3. Bij het bestreden besluit van 4 juli 2005 heeft appellant het bezwaar van betrokkene tegen het besluit van 22 oktober 2004 niet-ontvankelijk verklaard wegens een niet verontschuldigbare overschrijding van de bezwaartermijn. Daaraan ligt het standpunt ten grondslag dat uit onderzoek niet is gebleken dat de volgens betrokkene op tijd verzonden fax van 1 december 2004 ook daadwerkelijk bij het Uwv is binnengekomen en dat dit inhoudt dat het Uwv pas op 7 juni 2005 van het bezwaar kennis heeft kunnen nemen.

1.4. De rechtbank heeft bij de aangevallen uitspraak het beroep tegen het bestreden besluit gegrond verklaard, dat besluit vernietigd en appellant opgedragen om met inachtneming van haar uitspraak een nieuw besluit te nemen op het bezwaar van betrokkene, een en ander met bepalingen over proceskosten en griffierecht. Appellants ontkenning van de ontvangst van het bezwaarschrift van 1 december 2004 en van de ontvangst van het aanvullend bezwaarschrift van 30 december 2004 kwam de rechtbank onbegrijpelijk, onzorgvuldig en ongeloofwaardig voor. Naar het oordeel van de rechtbank heeft appellant het bezwaar van betrokkene ten onrechte niet ontvankelijk verklaard wegens een niet verontschuldigbare overschrijding van de bezwaartermijn.

2. De Raad overweegt het volgende.

2.1. Volgens vaste jurisprudentie is het indienen van een bezwaarschrift door middel van een faxbericht op zichzelf aan te merken als een toelaatbare wijze van verzending. De aan deze wijze van verzending verbonden risico’s dienen voor rekening van de verzender te komen. Dit brengt mee dat, als door de geadresseerde wordt gesteld dat het verzonden stuk niet is ontvangen, het op de weg van de verzender ligt de verzending aannemelijk te maken. Indien de verzender de verzending aannemelijk heeft gemaakt, ligt het op de weg van de geadresseerde om de ontvangst van het faxbericht op een niet ongeloofwaardige wijze te ontkennen.

2.2. De Raad is van oordeel dat betrokkene de verzending van het bezwaarschrift per fax van 1 december 2004 voldoende aannemelijk heeft gemaakt. Blijkens het overgelegde verzendjournaal is dit faxbericht op die datum naar het juiste faxnummer verzonden en blijkt uit de mededeling “verzending OK” dat het bericht daadwerkelijk is verstuurd. De Raad heeft in het onderhavige geval geen aanleiding om te twijfelen aan de juistheid van het verzendjournaal.

2.3. De Raad dient vervolgens de vraag te beantwoorden of appellant de ontvangst van het faxbericht van 1 december 2004 op een niet ongeloofwaardige wijze heeft ontkend. Dienaangaande stelt de Raad voorop dat appellant ter zitting bij de rechtbank heeft verklaard dat bij het Uwv te Heerlen ten tijde hier in geding ontvangstjournaals van faxen slechts enkele dagen werden bewaard. Weliswaar heeft appellant er terecht op gewezen dat hij niet gehouden is om een faxjournaal bij te houden van ingekomen faxberichten, maar bij gebreke van een dergelijk journaal zal appellant langs andere weg de ontvangst van een fax op een niet ongeloofwaardige wijze moeten ontkennen.

3. Op grond van het bovenstaande is de Raad van oordeel dat de aangevallen uitspraak moet worden bevestigd. De Raad ziet aanleiding om, met toepassing van artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht, appellant te veroordelen in de proceskosten van betrokkene in hoger beroep, welke kosten worden begroot op € 644,-- voor verleende rechtsbijstand.

III. BESLISSING

De Centrale Raad van Beroep;

Recht doende:

Deze uitspraak is gedaan door M.A. Hoogeveen als voorzitter en H. Bolt en C.P.J. Goorden als leden. De beslissing is, in tegenwoordigheid van M.R.S. Bacon als griffier, uitgesproken in het openbaar op 7 februari 2007.

(get.) M.A. Hoogeveen.

(get.) M.R.S. Bacon.