Centrale Raad van Beroep, 12-08-2010, BN4041, 09-4710 WW

09/4710 WW

Centrale Raad van Beroep

Meervoudige kamer

U I T S P R A A K

op het hoger beroep van:

[Appellante], wonende te [woonplaats] (hierna: appellante),

tegen de uitspraak van de rechtbank Rotterdam van 5 augustus 2009, 08/2946 (hierna: aangevallen uitspraak),

in het geding tussen:

appellante

en

de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (hierna: Uwv).

Datum uitspraak: 12 augustus 2010

I. PROCESVERLOOP

Namens appellante heeft mr. J.T.F. van Berkel, werkzaam bij SRK Rechtsbijstand, hoger beroep ingesteld.

Het Uwv heeft een verweerschrift ingediend.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 1 juli 2010. Appellante en haar gemachtigde zijn niet verschenen. Het Uwv heeft zich laten vertegenwoordigen door mr. H. van Wijngaarden.

II. OVERWEGINGEN

1.1. Het Uwv heeft bij besluit van 12 juli 2007 de eerder aan appellante toegekende uitkering ingevolge de Wet op de arbeidsongeschiktheidsverzekering per 13 september 2007 ingetrokken, omdat haar arbeidsongeschiktheid was afgenomen naar minder dan 15%. Appellante, die tot 18 februari 2000 uitkering ingevolge de Werkloosheidswet (WW) had ontvangen, heeft het Uwv verzocht haar opnieuw WW-uitkering toe te kennen.

1.2. Bij beslissing van 3 oktober 2007 heeft het Uwv de WW-uitkering met ingang van 13 september 2007 voortgezet op basis van 70% van een op € 68,06 vastgesteld dagloon. Wegens te weinig solliciteren wordt het uitkeringspercentage met ingang van 13 september 2007 verlaagd met 20% voor de duur van 16 weken.

1.4. Bij ongedateerde brief, ontvangen 5 mei 2008, heeft appellante bezwaar gemaakt tegen de verlaging van haar WW-uitkering met ingang van 13 september 2007. Bij besluit van 12 juni 2008 (hierna: bestreden besluit) heeft het Uwv het bezwaar van appellante wegens termijnoverschrijding niet-ontvankelijk verklaard. Volgens het Uwv is de ontkenning van de ontvangst van de beslissing van 3 oktober 2007 niet geloofwaardig.

2. Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank het beroep tegen het bestreden besluit ongegrond verklaard. Volgens de rechtbank is de beslissing van 3 oktober 2007 niet eerder dan op 24 april 2008 aan haar bekendgemaakt. Die beslissing is geen besluit in de zin van artikel 1:3 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) omdat deze slechts een herhaling betreft van hetgeen blijkt uit de als besluit aan te merken betaalspecificatie van 21 november 2007. De bezwaartermijn tegen de aan appellante opgelegde maatregel is aangevangen met ingang van de dag na die waarop het besluit van 21 november 2007 bekend is gemaakt. Nu eerst op 5 mei 2008 bezwaar is gemaakt, is het bezwaar volgens de rechtbank te laat ingediend. Van verschoonbare termijnoverschrijding is haar niet gebleken.

3. Appellante heeft zich in hoger beroep gemotiveerd tegen deze uitspraak gekeerd.

4. De Raad komt tot de volgende beoordeling.

4.2. Volgens vaste rechtspraak (zie onder meer CRvB 16 december 2008, LJN BG7243) dient - in geval van toezending van een besluit - voor de vaststelling dat aan de wettelijke voorwaarde voor het aanvangen van de bezwaartermijn is voldaan, zowel de verzending als de aanbieding van de zending (aan het juiste adres) vast te staan dan wel voldoende aannemelijk te zijn gemaakt. Daarbij geldt dat niet is uitgesloten dat ook langs andere weg dan aangetekende verzending per TNT Post kan worden aangetoond dan wel voldoende aannemelijk gemaakt dat aan deze vereisten is voldaan. Indien het gaat om gevallen waarin uit de beschikbare gegevens volgt dat de belanghebbende het besluit wel eerder moet hebben ontvangen en de ontkenning van die eerdere ontvangst dus als ongeloofwaardig moet worden bestempeld, wordt niet alleen die ontvangst aannemelijk geacht, maar - zonder nader bewijs - ook de verzending. Het gaat dan met name om gevallen waarin naar aanleiding van dat besluit door de belanghebbende handelingen zijn verricht of om informatie is gevraagd, zoals bijvoorbeeld een verzoek om inzage van stukken die aan dat besluit ten grondslag hebben gelegen, waaruit moet worden afgeleid dat de aanbieding van het poststuk met het besluit aan het adres van de belanghebbende wel heeft plaatsgevonden. Hiervan is geen sprake in het geval van appellante. Uit de gedingstukken volgt niet dat appellante het besluit van 3 oktober 2007 eerder moet hebben ontvangen.

4.4. Het hoger beroep slaagt. De aangevallen uitspraak moet worden vernietigd. Doende wat de rechtbank zou behoren te doen, zal de Raad het beroep gegrond verklaren, het bestreden besluit vernietigen en het Uwv opdragen een nieuw besluit op het bezwaar van appellante te nemen.

III. BESLISSING

De Centrale Raad van Beroep;

Recht doende:

(get.) G.A.J. van den Hurk.

(get.) B. Bekkers.

RK