Centrale Raad van Beroep, 17-07-2015, ECLI:NL:CRVB:2015:2411, 13-5824 WW-W3

Artikel 8:15 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) bepaalt dat op verzoek van een partij elk van de rechters die een zaak behandelen, kan worden gewraakt op grond van feiten en omstandigheden waardoor de rechterlijke onpartijdigheid schade zou kunnen leiden.

Ingevolge artikel 8:16, eerste lid, van de Awb wordt het verzoek gedaan zodra de feiten of omstandigheden aan de verzoeker bekend zijn geworden.Ingevolge het tweede lid van dit artikel, voor zover hier van belang, geschiedt het verzoek schriftelijk en is het gemotiveerd. Het derde lid van het artikel bepaalt dat alle feiten of omstandigheden tegelijk moeten worden voorgedragen.

Verzoeker heeft aan het verzoek om wraking van mr. drs. Bel, mr. dr. Heijs en mr. Bandringa ten grondslag gelegd dat hij van de behandelend kamer niet een uitspraak heeft ontvangen op zijn verzoek om wraking van mr. dr. Heijs. Hij heeft daarbij (opnieuw) aangevoerd dat mr. dr. Heijs bij een eerdere afwijzing van een wrakingsverzoek betrokken is geweest en dat deze om die reden niet van de wrakingskamer deel zou mogen uitmaken. Ook heeft hij naar voren gebracht dat sprake is van saamhorigheid tussen rechters en dat een onpartijdige behandeling van zijn verzoeken reeds daarom niet mogelijk is. Naderhand, bij brieven van 29 april 2015, 21 mei 2015, 22 mei 2015, 29 mei 2015 en 7 juni 2015, heeft verzoeker mede aan de hand van kennelijk in de Poolse taal gestelde stukken betoogd dat het Nederlandse systeem van bestuursrechtspraak in vergelijking met het Poolse systeem ondemocratisch is en diverse onvolkomenheden in zich bergt. Hij heeft zich er in dit verband ook over beklaagd dat hij niet kan controleren of het proces-verbaal van de zitting een correcte weergave van het verhandelde is, dat slechts de voorzitter van de meervoudige kamer, en niet de andere rechters, de uitspraak heeft ondertekend, en dat de door de gewraakte rechters ingediende reacties niet alle aan de gestelde eisen voldoen.

Het verzoek om wraking van mr. dr. Heijs is door een wrakingskamer beoordeeld en dat verzoek is bij mondelinge uitspraak van 22 april 2015 afgewezen. Dat geen uitspraak is gedaan, zoals verzoeker stelt, is dus feitelijk niet juist. Dat verzoeker ten tijde van de indiening van zijn verzoek op 28 april 2015 nog geen proces-verbaal van die mondelinge uitspraak had ontvangen, maakt dat niet anders. Overigens kan worden vastgesteld dat deze wrakingsgrond geen betrekking kan hebben op de rechters die nu zijn gewraakt, omdat deze procedure slechts betrekking heeft op de kamer die de wraking van mr. Van Dun heeft behandeld en niet op de kamer die de wraking van mr. dr. Heijs heeft behandeld. In zoverre is er voor toewijzing van het verzoek geen plaats.

De Raad begrijpt de grond dat tussen de raadsheren sprake is van saamhorigheid aldus dat verzoeker meent dat reeds geen onafhankelijk oordeel kan worden gegeven op een wrakingsverzoek, omdat de oordelende rechters bij hetzelfde college werken als de gewraakte rechters. Deze grond raakt alle rechters van de Raad en ziet niet op het functioneren, voor zover in het licht van artikel 8:15 van de Awb in deze wrakingsprocedure van belang, van een individuele rechter die betrokken is bij de behandeling van een zaak van verzoeker. Voorts raakt deze grond, voor zover deze moet worden geacht (mede) te betreffen de interne organisatie van de Raad, evenmin de onpartijdigheid van de persoon van de rechter. Ook op deze grond kan het verzoek daarom niet worden toegewezen.

Bij brieven van 29 april 2015, 21 mei 2015, 22 mei 2015, 29 mei 2015 en 7 juni 2015 heeft verzoeker zijn verzoek niet alleen nader gemotiveerd, maar ook aangevuld. Wat verzoeker heeft aangevoerd, voor zover dat niet te duiden is als nadere motivering van wat hij reeds eerder naar voren heeft gebracht, moet, wat verder ook van die gronden zij, wegens strijd met het bepaalde in artikel 8:16, derde lid, van de Awb, bij de beoordeling van dit verzoek buiten beschouwing blijven.