Centrale Raad van Beroep, 23-02-2016, ECLI:NL:CRVB:2016:578, 14/3747 WWB

1.1.

Appellante ontvangt sinds 1 februari 2006 bijstand op grond van de Wet werk en bijstand (WWB) naar de norm voor een alleenstaande ouder.

1.2.

Het bureau Fraudebestrijding van de afdeling Sociale Zaken en Werkgelegenheid van de gemeente Haarlem (bureau Fraudebestrijding) heeft in de periode van mei 2010 tot en met augustus 2010 verschillende meldingen van dezelfde melder ontvangen dat appellante honden fokt en via de internetsite Marktplaats.nl (Marktplaats) pups verkoopt. Naar aanleiding daarvan heeft een sociaal rechercheur, werkzaam bij bureau Fraudebestrijding, een onderzoek ingesteld naar de rechtmatigheid van de aan appellante verleende bijstand. In dat kader heeft de sociaal rechercheur onder meer bestand- en dossieronderzoek verricht, gegevens bij Marktplaats opgevraagd en beoordeeld en appellante, haar partner en getuigen gehoord. De bevindingen van het onderzoek zijn neergelegd in een voorlopig rapport uitkeringsfraude van 30 december 2010.

1.3.

2. Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank de beroepen tegen de bestreden besluiten ongegrond verklaard.

3. Appellante heeft zich in hoger beroep tegen de aangevallen uitspraak gekeerd. Zij heeft erkend dat zij hobbymatig honden heeft gefokt en verkocht en dat zij daaruit bijverdiensten heeft gehad, die zij had moeten melden. Maar die inkomsten waren volgens appellante niet zodanig dat helemaal geen recht op bijstand meer bestond. Ter ondersteuning van haar standpunt heeft appellante een overzicht gemaakt van de verschillende activiteiten en de opbrengsten en kosten daarvan. Hooguit had een korting op de bijstand kunnen plaatsvinden.

4. De Raad komt tot de volgende beoordeling.

4.1.

De in dit geval te beoordelen periode loopt van 1 februari 2006 tot en met 29 december 2010.

4.2.

Niet in geschil is dat appellante in de te beoordelen periode honden heeft gefokt en pups heeft verkocht en dat zij dit niet heeft gemeld aan het college. In geschil is of het college het recht op bijstand schattenderwijs had moeten vaststellen.

4.3.

4.4.

Schending van de inlichtingenverplichting levert een rechtsgrond op voor intrekking van de bijstand indien als gevolg daarvan niet kan worden vastgesteld of en, zo ja, in hoeverre de betrokkene verkeert in bijstandbehoevende omstandigheden. Het is dan aan de betrokkene om aannemelijk te maken dat hij, indien hij destijds wel aan de inlichtingenverplichting zou hebben voldaan, over de desbetreffende periode recht op volledige dan wel aanvullende bijstand zou hebben gehad.

4.5.

Hierin is appellante niet geslaagd. Appellante heeft geen administratie bijgehouden van de door haar verrichte werkzaamheden en transacties. Het door appellante in beroep overgelegde overzicht van activiteiten, inkomsten en kosten vanaf 2008 is onvoldoende om de omvang van de activiteiten en de daaruit genoten inkomsten vast te stellen, nu onder andere het overzicht niet ziet op de gehele te beoordelen periode, de inkomsten niet met objectieve gegevens zijn onderbouwd en de gegevens over het aantal nestjes in het overzicht niet overeenkomen met andere gegevens in het dossier. Daarbij wordt nog aangetekend dat ontvangen inkomsten niet mogen worden verrekend met gestelde verwervingskosten, aangezien deze voor de toepassing van de WWB niet in mindering mogen worden gebracht op ontvangen inkomsten. Nu de precieze omvang van de werkzaamheden van appellante niet, ook niet bij benadering, was vast te stellen, was het college niet gehouden om schattenderwijs vast te stellen tot welk bedrag appellante aanvullend recht op bijstand zou hebben gehad als zij de inlichtingenverplichting wel zou zijn nagekomen.

4.6.

Uit 4.1 tot en met 4.5 volgt dat het hoger beroep niet slaagt, zodat de aangevallen uitspraak, voor zover aangevochten, moet worden bevestigd.