Centrale Raad van Beroep, 09-03-2017, ECLI:NL:CRVB:2017:958, 16/1426 MPW

1.1.

1.2.

Met ingang van 1 februari 1996 is aan appellant toegekend een militair invaliditeitspensioen naar een mate van invaliditeit van 40% op grond van letsel aan de linkerknie, een zenuwaandoening van het linkerbeen en aandoeningen aan de linkerenkel, linkerheup en onderrug. Voor deze aandoeningen is dienstverband aanvaard. De mate van invaliditeit is laatstelijk vastgesteld op 100%. De bijzondere invaliditeitsverhoging is vastgesteld op 40%.

1.3.

1.4.

Op 9 september 2014 heeft de minister van het UWV een aan de [naam groep] Groep gerichte brief van 14 maart 2013 ontvangen, waarin de [naam groep] Groep groep wordt geïnformeerd over het onder 1.3 weergegeven verloop van de WAO-uitkering van appellant.

1.5.

Bij besluit van 10 september 2014 heeft de minister, voor zover hier van belang, vastgesteld dat appellant over de periode 7 maart 2013 tot 1 september 2014 netto € 118,55 en bruto € 32.094,53 te veel invaliditeitspensioen heeft genoten. Dit bedrag vordert de minister terug. Daarbij is vermeld dat de ontstane bruto vordering zal verrekend worden met een inhouding van € 750,- per maand en dat de netto vordering volledig wordt verrekend in de maand september 2014.

1.6.

2. Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank het beroep tegen het bestreden besluit ongegrond verklaard. Daartoe heeft de rechtbank, kort samengevat, overwogen dat de arbeidsongeschiktheid van appellant nog steeds is terug te voeren op de militaire dienst. De minister heeft daarom terecht toepassing gegeven aan artikel 7, derde lid, van het Besluit aanvullende arbeidsongeschiktheids- en invaliditeitsvoorzieningen militairen (Besluit AO/IV). De rechtbank heeft verder overwogen dat appellant redelijkerwijs had kunnen weten dat hij te veel aan uitkering had ontvangen en dat een WAO-uitkering, een arbeidsongeschiktheidspensioen en een militair invaliditeitspensioen niet onverminderd naast elkaar kunnen worden ontvangen. De minister was daarom bevoegd om tot twee jaar na de dag van uitbetaling van het invaliditeitspensioen tot terugvordering van het onverschuldigd betaalde bedrag over te gaan.

3. De Raad komt naar aanleiding van wat partijen in hoger beroep hebben aangevoerd tot de volgende beoordeling.

3.1.

Ingevolge artikel 7, eerste lid, van het Besluit AO/IV heeft de beroepsmilitair bij wie een bepaalde mate van invaliditeit met dienstverband is vastgesteld uit hoofde van zijn ontslag uit de militaire betrekking waarin die invaliditeit is ontstaan recht op een invaliditeitspensioen. Ingevolge het derde lid van dit artikel wordt het invaliditeitspensioen uitbetaald voor zover het de som van de arbeidsongeschiktheidsuitkering, verhoogd met de eventuele suppletie krachtens de suppletieregeling en het arbeidsongeschiktheidspensioen van de rechthebbende overschrijdt.

3.2.

Volgens vast beleid van de minister wordt een verrekening als bedoeld in artikel 7, derde lid, van het Besluit AO/IV niet toegepast indien een betrokkene arbeidsongeschikt is geworden ten tijde van het uitoefenen van een latere (burger)functie en aan hem om die reden een arbeidsongeschiktheidsuitkering is toegekend.

3.3.

Naar namens de minister ter zitting van de Raad uitdrukkelijk is bevestigd, is de toepassing van het onder 3.2 bedoelde beleid niet afhankelijk van de oorzaak van de arbeidsongeschiktheid. Verrekening als bedoeld in artikel 7, derde lid, van het Besluit AO/IV blijft achterwege in alle gevallen waarin de arbeidsongeschiktheid die tot de uitkering heeft geleid, is ingetreden ten tijde van het uitoefenen van een vervolgfunctie. Dat geldt dus ook als die later ingetreden arbeidsongeschiktheid wel haar oorzaak vindt in de militaire dienst. Anders dan de rechtbank heeft aangenomen, is het enkele gegeven dat de in 2011 vastgestelde arbeidsongeschiktheid van appellant kennelijk haar oorzaak vond in het hem overkomen dienstongeval, dus niet toereikend om te kunnen oordelen dat de verrekening terecht heeft plaatsgevonden.

3.4.

3.5.

Het hoger beroep van appellant slaagt. De aangevallen uitspraak dient te worden vernietigd. Doende wat de rechtbank zou behoren te doen zal de Raad het beroep gegrond verklaren en het bestreden besluit vernietigenet hoger beroep . Het besluit van 10 september 2014 zal worden herroepen op het punt van de terugvordering van genoten invaliditeitspensioen.