Centrale Raad van Beroep, 21-04-2020, ECLI:NL:CRVB:2020:1026, 18/3055 PW

Appellante woont sinds 4 december 2014 in [plaatsnaam] met haar minderjarige zoon. Sinds diezelfde datum ontvangt zij bijstand, laatstelijk op grond van de Participatiewet (PW).

Op 12 december 2014 heeft appellante bijzondere bijstand aangevraagd voor onder andere borgstelling en een suppletie in verband met een lening die zij heeft afgesloten bij de Kredietbank Nederland voor de kosten van woninginrichting.

Bij besluit van 22 december 2014 heeft het college aan appellante voor de periode van 1 december 2014 tot en met 1 december 2017 periodieke bijzondere bijstand verleend ten bedrage van € 96,06 per maand als suppletie op de aflossing van de lening. Bij afzonderlijk besluit van eveneens 22 december 2014 heeft het college appellante bijzondere bijstand verleend in de vorm van een borgtocht voor die lening tot een bedrag van € 5.566,-.

Op 11 mei 2015 hebben appellant en twee kinderen van appellanten zich in het kader van gezinshereniging vanuit Syrië bij appellante en hun zoon gevoegd. Bij besluit van 12 juni 2015 heeft het college de periodieke bijzondere bijstand in de vorm van de suppletie met ingang van 1 juni 2015 verhoogd tot een bedrag van € 168,- per maand voor de duur van 36 maanden.

Bij besluit van 1 augustus 2017 heeft het college de bijstand met ingang van 1 augustus 2017 beëindigd omdat appellanten per die datum zijn verhuisd naar de gemeente Mook en Middelaar. Bij dit besluit heeft het college ook de periodieke bijzondere bijstand, namelijk de suppletie op de aflossing van de lening, beëindigd.

Bij besluit van 14 november 2017 (bestreden besluit) heeft het college het tegen het besluit van 1 augustus 2017 gerichte bezwaar ongegrond verklaard. Het college heeft aan het bestreden besluit ten grondslag gelegd dat op grond van de artikelen 5 en 40 van de PW het recht op algemene en bijzondere bijstand bestaat jegens het college van de gemeente waar de belanghebbende woonplaats heeft.

2. Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank het beroep tegen het bestreden besluit ongegrond verklaard.

3. In hoger beroep hebben appellanten zich op de hierna te bespreken gronden tegen de aangevallen uitspraak gekeerd.

4. De Raad komt tot de volgende beoordeling.

De omvang van het geding is beperkt tot de beëindiging van de suppletie per 1 augustus 2017.

Ingevolge artikel 40, eerste lid, van de PW bestaat recht op bijstand jegens het college van de gemeente waar de belanghebbende woonplaats heeft als bedoeld in de artikelen 10, eerste lid, en 11 van Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek. Ingevolge artikel 5, aanhef en onder a, van de PW wordt onder bijstand in deze wet en de daarop berustende bepalingen verstaan algemene en bijzondere bijstand.

Appellanten hebben voorts aangevoerd dat de suppletie en de borgstelling onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn en dat de borgstelling niet is beëindigd. De mogelijkheid tot het verlenen van een suppletie en de borgtocht worden in het beleid van het college ook in dezelfde bepaling genoemd. Ook deze grond slaagt niet. De suppletie en de borgtocht houden weliswaar beide verband met de door de Kredietbank verstrekte lening, maar staan verder los van elkaar. De suppletie betreft periodieke bijzondere bijstand. De bijzondere bijstand in de vorm van de borgstelling betreft een eenmalige handeling, waarbij het college zich jegens de Kredietbank garant stelt voor het door appellanten geleende bedrag, mochten appellanten niet aan hun betalingsverplichtingen voldoen. De borgtocht en de suppletie zijn ook bij afzonderlijke besluiten toegekend. In het kader van de suppletie wordt maandelijks beoordeeld of appellanten nog aan de voorwaarden voldoen. Voldoen zij op enig moment niet langer aan de voorwaarden, dan kan het college de bijzondere bijstand beëindigen. Heeft het college zich eenmaal jegens de bank garant gesteld, dan blijft die garantstelling voortduren, ook als appellanten niet langer aan de voorwaarden voor bijzondere bijstand voldoen.

Uit 4.2 tot en met 4.4 volgt dat het hoger beroep niet slaagt. De aangevallen uitspraak zal daarom worden bevestigd.