Centrale Raad van Beroep, 06-10-2021, ECLI:NL:CRVB:2021:2460, 20/425 WAJONG

Appellante, geboren op [geboortedag] 1992, is bekend met beperkingen in dynamische handelingen en statische houdingen met bijkomende klachten, zoals mentaal-energetische beperkingen ten gevolge van het Ehlers Danlos Syndroom.

Op 25 februari 2016 heeft het Uwv een formulier ‘Aanvraag Beoordeling arbeidsvermogen ondersteuning bij werk en inkomen jonggehandicapten’ d.d. 23 februari 2016 van appellante ontvangen. Op 25 maart 2016 heeft het Uwv per brief aan appellante meegedeeld dat niet wordt beslist op de aanvraag omdat appellante de aanvraag heeft ingetrokken.

Appellante heeft vervolgens op 31 januari 2019 een formulier ‘Aanvraag Beoordeling arbeidsvermogen’ ingediend, die het Uwv op 1 februari 2019 heeft ontvangen. Bij besluit van 25 april 2019 heeft het Uwv na een verzekeringsgeneeskundig onderzoek vastgesteld dat appellante geen arbeidsvermogen heeft en dat zij vanaf 1 februari 2019 recht heeft op een uitkering op grond van de Wet arbeidsongeschiktheidsvoorziening jonggehandicapten (Wajong). Appellante heeft bezwaar gemaakt tegen de ingangsdatum van de Wajong-uitkering. Het bezwaar van appellante tegen dit besluit heeft het Uwv bij besluit van 19 augustus 2019 (bestreden besluit) ongegrond verklaard.

In hoger beroep heeft appellante aangevoerd dat de ingangsdatum van de Wajong-uitkering 25 februari 2016 moet zijn, de ontvangstdatum van haar eerste aanvraag om een Beoordeling arbeidsvermogen. Een dergelijke beoordeling kan tot twee resultaten leiden, te weten een Indicatie Banenafspraak of een Wajong-uitkering. Appellante stelt dat zij deze aanvraag destijds niet heeft ingetrokken en dat zij niet bekend is met de brief van het Uwv van 25 maart 2016. Zij was nog steeds in afwachting van een beslissing op de aanvraag van 23 februari 2016 en haar aanvraag van 1 februari 2019 was bedoeld als een rappel.

Het Uwv heeft verzocht de aangevallen uitspraak te bevestigen.

Appellante heeft op 25 februari 2016 een formulier ‘Aanvraag Beoordeling arbeidsvermogen ondersteuning bij werk en inkomen jonggehandicapten’ aan het Uwv gestuurd. In dit formulier heeft appellante expliciet aangegeven dat haar aanvraag betrekking heeft op een Indicatie Banenafspraak. Daarbij heeft zij vermeld dat zij eventueel met de juiste hulp kan werken, dat zij graag wil werken en dat het feit dat zij fysiek beperkt is niet inhoudt dat zij geen werkzaamheden kan doen. In de daaropvolgende intake van 1 maart 2016 is door appellante nogmaals bevestigd dat haar aanvraag ziet op een Indicatie Banenafspraak. Tot een beoordeling van de aanvraag om een Indicatie Banenafspraak is het Uwv niet gekomen, gelet op een telefoonnotitie van het klantcontactcentrum van het Uwv van 17 maart 2016 waarin staat vermeld dat appellante de afspraak met de arbeidsdeskundige op 22 maart 2016 afzegt en zij haar aanvraag intrekt.

Nu appellante met het op 23 februari 2016 ingediende formulier geen Wajong-uitkering heeft aangevraagd en een dergelijke aanvraag eerst op 1 februari 2019 door haar is ingediend, staat artikel 1a:11, tweede lid, van de Wajong in de weg aan een toekenning van Wajong-uitkering per een eerdere datum dan 1 februari 2019. Aan de verder niet onderbouwde stelling van appellante, dat zij de aanvraag van 23 februari 2016 niet heeft ingetrokken en de brief van 25 maart 2016 haar niet heeft bereikt, kan om die reden worden voorbijgegaan. De rechtbank heeft terecht geoordeeld dat artikel 1a:11, vierde lid, van de Wajong evenmin tot een toekenning van de Wajong-uitkering per 25 februari 2016 kan leiden. De aanvraag om een Indicatie Banenafspraak is in 2016 door het Uwv niet medisch en/of arbeidskundig beoordeeld, zodat het Uwv eventuele Wajong-aanspraken destijds niet ambtshalve heeft kunnen onderkennen.

Uit het voorgaande volgt dat het hoger beroep niet slaagt en de aangevallen uitspraak moet worden bevestigd. In het voorgaande ligt besloten dat het verzoek om schadevergoeding moet worden afgewezen.