Centrale Raad van Beroep, 09-02-2022, ECLI:NL:CRVB:2022:362, 21/4579 WMO 15

3.1.

Verzoeker heeft tegen de aangevallen uitspraak hoger beroep ingesteld en een verzoek om een voorlopige voorziening gedaan. Verzoeker heeft zich daarbij op het standpunt gesteld dat hij zich wel degelijk heeft gemeld, namelijk op 15 november 2021 en 3 december 2021. Het oordeel van de voorzieningenrechter is daarom onjuist.

3.2.

Het college heeft bij besluit van 28 januari 2022 bepaald dat verzoeker niet voldoet aan de voorwaarden voor een maatwerkvoorziening opvang. De GGD heeft namelijk op 28 januari 2022 een onderzoek verricht en geconcludeerd dat verzoeker zelfredzaam is.

3.3.

Verzoeker heeft op de hierna te bespreken gronden aangevoerd dat hij het niet eens is met het alsnog genomen besluit.

4.1.

Ingevolge de artikelen 8:104, eerste lid, en 8:108, eerste lid, van de Awb in verbinding met artikel 8:81 van de Awb kan, indien tegen een uitspraak van de rechtbank of de voorzieningenrechter van de rechtbank hoger beroep is ingesteld, de voorzieningenrechter van de Raad op verzoek een voorlopige voorziening treffen indien onverwijlde spoed, gelet op de betrokken belangen, dat vereist.

4.2.

Ingevolge artikel 8:108, eerste lid, van de Awb in verbinding met artikel 8:86, eerste lid, van de Awb kan de voorzieningenrechter, indien hij van oordeel is dat na de zitting nader onderzoek redelijkerwijs niet kan bijdragen aan de beoordeling van de hoofdzaak, tevens onmiddellijk uitspraak doen in de hoofdzaak.

4.3.

De onder 4.2 bedoelde situatie doet zich voor. Ook overigens zijn er geen beletselen om onmiddellijk uitspraak te doen in de hoofdzaak.

4.4.

De voorzieningenrechter is van oordeel dat de voorzieningenrechter van de rechtbank ten onrechte gebruik heeft gemaakt van de bevoegdheid als bedoeld in artikel 8:86, eerste lid, van de Awb. De voorzieningenrechter van de rechtbank heeft namelijk met toepassing van artikel 8:83, derde lid, van de Awb geen zitting gehouden, zodat niet is voldaan aan de toepassingsvoorwaarden voor de bevoegdheid tot kortsluiting. Daar komt bij dat evenmin is voldaan aan het gestelde in artikel 8:86, derde lid, van de Awb. Bovendien kan in dit geval niet worden gezegd dat zich de situatie voordeed dat nader onderzoek niet kon bijdragen aan de beoordeling van de zaak. Hiertoe is van belang dat de griffier van de rechtbank telefonisch inlichtingen heeft ingewonnen bij het college. Uit de motivering van de aangevallen uitspraak volgt dat deze inlichtingen doorslaggevend zijn geweest voor het oordeel van de voorzieningenrechter van de rechtbank dat niet is komen vast te staan dat verzoeker zich bij het college heeft gemeld. Echter, uit het procesdossier volgt dat verzoeker op 20 december 2021 bij de rechtbank een journaal uit Trajectus heeft overgelegd. Uit dit journaal volgt dat verzoeker op 15 november 2021 en 3 december 2021 is verschenen bij de CTMO en gegevens van hem zijn opgenomen in Trajectus. Nader onderzoek naar aanleiding hiervan zou er verder toe hebben geleid dat de voorzieningenrechter van de rechtbank kennis zou hebben genomen van het op 15 november 2021 aldaar ingevuld aanmeldings- en screeningsformulier. Weliswaar heeft verzoeker dit formulier niet ondertekend, maar een melding is in beginsel vormvrij. Een melding is immers niet meer dan een signaal dat een betrokkene behoefte meent te hebben aan een vorm van maatschappelijke ondersteuning. Vergelijk Kamerstukken II 2013/14, 33 841, nr. 3, blz. 29 en Kamerstukken II 2013/14, 33 841, nr. 4, blz. 18. Met het oog op deze omstandigheden kan niet alleen worden gezegd dat nader onderzoek had kunnen bijdragen aan de beoordeling van de zaak, maar had dit zelfs tot een ander oordeel geleid.

4.5.

Gezien het voorgaande heeft de voorzieningenrechter van de Raad met verbazing kennis genomen van het oordeel van de voorzieningenrechter van de rechtbank inhoudende dat de omstandigheid als bedoeld in artikel 8:83, derde lid, van de Awb zich voordoet.

4.6.

Met het oog op het besluit van 28 januari 2022 heeft verzoeker geen belang meer bij een inhoudelijk oordeel van de aangevallen uitspraak. Het hiertegen gericht beroep zal daarom niet-ontvankelijk worden verklaard. Gezien artikel 6:20, derde lid, van de Awb, gelezen in samenhang met artikel 6:24 van de Awb, zal de voorzieningenrechter vervolgens een oordeel geven over het beroep tegen het besluit van 28 januari 2022 (bestreden besluit). Het beroep tegen het bestreden besluit is geregistreerd onder nummer 22/526 WMO15.

4.7.

Tussen partijen is in geschil de vraag of verzoeker in staat is zich te handhaven in de samenleving. Gelet op de hulpvraag van verzoeker houdt dat in dit geval concreet in dat beoordeeld moet worden of hij door problemen bij het zich handhaven in de samenleving niet in staat is zelf in onderdak voor zichzelf te kunnen voorzien.

4.8.

Het betoog dat het college onvoldoende en onzorgvuldig onderzoek heeft verricht, slaagt niet. De GGD heeft op 28 januari 2022 onderzoek verricht. Hierbij is onder meer aandacht besteed aan de hulpvraag, de lichamelijke gezondheid, de geestelijke gezondheid en de overige problematiek en omstandigheden van verzoeker. Het college heeft hiermee in dit geval voldoende onderzoek verricht.

4.9.

De beroepsgrond dat verzoeker niet in staat is zich te handhaven in de samenleving slaagt evenmin. Verzoeker moet in staat worden geacht zelf in onderdak voor zichzelf te kunnen voorzien. Verzoeker heeft immers rechtmatig verblijf en hij heeft verklaard in ieder geval tot 25 augustus 2021 zelf onderdak te hebben geregeld. Bovendien heeft hij aanspraak op een uitkering op grond van de Participatiewet. Daar komt bij dat verzoeker tijdens de zitting heeft verklaard dat hij verwacht weer onderdak te kunnen regelen als hij weer een bijstandsuitkering ontvangt. Verzoeker heeft geen omstandigheden aangevoerd waaruit volgt dat hij problemen heeft bij het zich handhaven in de samenleving waardoor hij niet in staat is zelf in onderdak voor zichzelf te kunnen voorzien. Uit de brief van de huisarts van 7 december 2021 volgt dit ook niet.

4.10.

Gezien het voorgaande heeft het college zich terecht op het standpunt gesteld dat verzoeker niet voor opvang in aanmerking komt.

4.11.

Uit 4.8 tot en met 4.10 volgt dat het beroep tegen het bestreden besluit ongegrond is. Met het oog daarop zal het verzoek om een voorlopige voorziening worden afgewezen.