Centrale Raad van Beroep, 20-07-2023, ECLI:NL:CRVB:2023:1487, 21 / 2717 WLZ

1.1.

Appellante, geboren in 1976, ervaart energetische en cognitieve beperkingen in haar dagelijks functioneren en zij heeft pijnklachten. Zij functioneert op laagbegaafd niveau en haar sociale redzaamheid is laag. Zij heeft een aanvraag ingediend voor zorg op grond van de Wlz.

1.2.

Deze aanvraag heeft geleid tot de in het procesverloop weergegeven besluitvorming. Het CIZ heeft aan het bestreden besluit het advies van Zorginstituut Nederland (ZiN) van 3 december 2019 en het medisch advies van de medisch adviseur van 30 juli 2019, aangevuld op 29 augustus 2019, ten grondslag gelegd. Het ZiN heeft geconcludeerd dat de grondslag somatische aandoening van toepassing is. Echter, niet is te onderbouwen dat appellante op basis van verminderde cognitieve vermogens niet in staat zou zijn te alarmeren of op relevante momenten hulp in te roepen om ernstig nadeel voor haarzelf te voorkomen. Verder kan volgens het ZiN de grondslag verstandelijke handicap als bedoeld in de Wlz niet worden vastgesteld. De medisch adviseur heeft in het medisch advies geconcludeerd dat de grondslag somatiek aan de orde is. Objectivering van de ernst en de mate van haar actuele lichamelijke beperkingen en de hieruit voortkomende verzorgingsbehoefte is op basis van de beschikbare gegevens niet mogelijk. Daarom kan geen uitspraak worden gedaan over de (levenslange) mate van de zorgbehoefte en de noodzaak voor 24 uur per dag zorg in de nabijheid. Verder kan de grondslag verstandelijke handicap niet worden gesteld omdat op basis van de beschikbare gegevens niet kan worden vastgesteld dat zij al voor het 18e levensjaar was aangewezen op intensieve begeleiding op basis van ernstige beperkingen in haar adaptief vermogen direct als gevolg van de verstandelijke beperkingen. Het intelligentieonderzoek op 41-jarige leeftijd toont een disharmonisch intelligentieprofiel en dit betekent dat het vastgestelde TIQ niet betrouwbaar is te achten. Het CIZ heeft zich op basis hiervan op het standpunt gesteld dat appellante niet voldoet aan de voorwaarden van artikel 3.2.1, eerste lid, van de Wlz.

2. De rechtbank heeft in de aangevallen uitspraak, voor zover van belang, overwogen dat de beroepsgrond dat onzorgvuldig onderzoek is verricht, niet slaagt. Verder heeft de rechtbank overwogen dat het CIZ zich terecht op basis van de adviezen op het standpunt heeft gesteld dat de lichamelijke beperkingen niet zodanig zijn dat een medische noodzaak voor 24 uur per dag zorg in de nabijheid aanwezig is. Daarnaast heeft de rechtbank overwogen dat het CIZ zich op het standpunt heeft mogen stellen dat de grondslag verstandelijke handicap niet is vast te stellen.

3. Appellante heeft in hoger beroep aangevoerd dat onduidelijk is waarom de klachten volgens de medisch adviseur niet objectiveerbaar zijn. De behandelaren van appellante hebben immers verklaard dat de fysieke klachten en beperkingen chronisch van aard zijn. Bovendien hebben zij verklaard dat appellante door haar klachten en beperkingen niet in staat is op de relevante momenten hulp in te roepen. Zij komt alleen al op grond van de grondslag somatiek voor Wlz-zorg in aanmerking. Ook heeft appellante aangevoerd dat geen zorgvuldig onderzoek is verricht. De medisch adviseur heeft namelijk de overgelegde medische stukken buiten beschouwing gelaten. Ten slotte heeft de rechtbank volgens appellante ten onrechte overwogen dat de grondslag verstandelijk handicap niet gesteld kan worden. Ter onderbouwing van haar standpunt heeft appellante in hoger beroep een aantal (medische) stukken overgelegd.

4. De Raad beoordeelt of de rechtbank terecht het besluit om de aanvraag van appellante af te wijzen in stand heeft gelaten. Hij doet dat aan de hand van de argumenten die appellante in hoger beroep heeft aangevoerd, de beroepsgronden. De Raad komt tot het oordeel dat het hoger beroep slaagt. Hierna legt de Raad uit hoe hij tot dit oordeel komt en welke gevolgen dit oordeel heeft.

4.1.

De beroepsgrond dat onvoldoende zorgvuldig onderzoek is verricht, slaagt niet. Anders dan appellante betoogt, heeft de medisch adviseur van het CIZ geen medische stukken buiten beschouwing gelaten. Er zijn ook geen andere aanknopingspunten voor het oordeel dat onvoldoende zorgvuldig onderzoek is verricht.

4.2.

Appellante heeft verder niet aannemelijk gemaakt dat aan de conclusies van de medisch adviseurs over de zorgbehoefte als gevolg van de somatische aandoening moet worden getwijfeld. Uit wat zij heeft aangevoerd en uit de stukken volgt immers niet dat zij door haar somatische klachten en de daaruit voortvloeiende beperkingen niet in staat is op de relevante momenten hulp in te roepen.

4.3.

De Raad is daarentegen van oordeel dat de onderbouwing van de medisch adviseurs het standpunt van het CIZ dat de grondslag verstandelijke handicap niet kan worden vastgesteld, niet kan dragen. De Raad legt hieronder uit hoe hij tot dit oordeel komt.

4.4.

Wat is overwogen in 4.3 tot en met 4.3.4 betekent dat het CIZ ten onrechte de grondslag verstandelijke handicap niet heeft vastgesteld.

4.5.

Het hoger beroep slaagt. De aangevallen uitspraak wordt vernietigd en het beroep wordt gegrond verklaard. Dit betekent dat het bestreden besluit wordt vernietigd. Het CIZ heeft nog niet beoordeeld of appellante voldoet aan de overige voorwaarden voor Wlz-zorg als bedoeld in artikel 3.2.1 van de Wlz, uitgaande van de grondslag verstandelijke handicap. Het CIZ zal deze beoordeling daarom alsnog moeten verrichten. De Raad draagt het CIZ daarom op een nieuwe beslissing op bezwaar te nemen. Om het geschil zo snel als mogelijk definitief te beslechten ziet de Raad aanleiding om toepassing te geven aan artikel 8:113, tweede lid, van de Algemene wet bestuursrecht. De Raad bepaalt daarom dat tegen de door het CIZ te nemen nieuwe beslissing op bezwaar slechts bij de Raad beroep kan worden ingesteld.