Centrale Raad van Beroep, 21-12-2023, ECLI:NL:CRVB:2023:2495, 22/1205 ANW
Centrale Raad van Beroep, 21-12-2023, ECLI:NL:CRVB:2023:2495, 22/1205 ANW
Gegevens
- Instantie
- Centrale Raad van Beroep
- Datum uitspraak
- 21 december 2023
- Datum publicatie
- 2 januari 2024
- ECLI
- ECLI:NL:CRVB:2023:2495
- Zaaknummer
- 22/1205 ANW
Inhoudsindicatie
Beëindiging nabestaanden- en halfwezenuitkering op grond van de ANW. Betrokkene voldoet niet meer aan de voorwaarden voor deze uitkering, omdat haar jongste kind in januari 2009 de leeftijd van achttien jaar bereikt. Het hoger beroep van de Svb slaagt. De rechtbank heeft in de aangevallen uitspraak terecht gewezen op vaste rechtspraak van de Raad, waarin de bewijslastverdeling is opgenomen als een besluit niet aangetekend is verzonden en de ontvangst van dat besluit wordt betwist. Een vermoeden van ontvangst van een besluit kan in zo’n geval in beginsel pas worden aangenomen nadat het bestuursorgaan de verzending daarvan aannemelijk heeft gemaakt, waarvoor van belang is of een deugdelijke verzendadministratie wordt gevoerd. De Raad houdt onverkort vast aan deze rechtspraak, maar oordeelt dat deze er niet toe leidt dat ook in de situatie van betrokkene aangenomen moet worden dat het bezwaarschrift van 25 november 2020 tijdig is ingediend. De Raad acht hiervoor doorslaggevend dat betrokkene pas na bijna twaalf jaar contact heeft opgenomen met de Svb en bezwaar heeft gemaakt tegen het besluit van 30 oktober 2008, terwijl zij onbetwist op de hoogte was van het rechtsgevolg van dit besluit en dit ook onmiddellijk heeft ondervonden. De enkele ontkenning van de ontvangst van het besluit van 30 oktober 2008 brengt dan in redelijkheid niet met zich mee dat het bestuursorgaan de verzending daarvan twaalf jaar later nog aannemelijk moet maken.
Uitspraak
22/1205 ANW
Datum uitspraak: 21 december 2023
Centrale Raad van Beroep
Meervoudige kamer
Uitspraak op het hoger beroep tegen de uitspraak van de rechtbank Rotterdam van 11 maart 2022, 21/1549 (aangevallen uitspraak)
Partijen:
[betrokkene] te [woonplaats] (betrokkene)
de Raad van bestuur van de Sociale verzekeringsbank (Svb)
PROCESVERLOOP
Met een besluit van 30 oktober 2008 heeft de Svb vastgesteld dat betrokkene tot en met 31 januari 2009 recht heeft op een nabestaanden- en halfwezenuitkering op grond van de ANW.1 Betrokkene heeft daartegen bezwaar gemaakt op 25 november 2020. De Svb heeft met het besluit van 26 februari 2021 (bestreden besluit) het bezwaar niet-ontvankelijk verklaard.
Betrokkene heeft tegen dit besluit beroep ingesteld. De rechtbank heeft in de aangevallen uitspraak het beroep gegrond verklaard, het bestreden besluit vernietigd en de Svb opdracht gegeven tot het nemen van een nieuw besluit.
De Svb heeft hoger beroep ingesteld. Namens betrokkene heeft mr. L.J. Wijburg een verweerschrift ingediend.
Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 13 juli 2023. Betrokkene is verschenen, bijgestaan door mr. Wijburg. De Svb heeft zich laten vertegenwoordigen door mr. G.E. Eind.
OVERWEGINGEN
Samenvatting
Volgens de vaste rechtspraak van de Raad over de situatie waarin geen deugdelijke verzendadministratie van besluiten bij het bestuursorgaan bestaat kan er in de situatie van betrokkene niet toe leiden dat aangenomen moet worden dat het bezwaarschrift tijdig is ingediend. De Raad acht hiervoor doorslaggevend dat betrokkene pas na bijna twaalf jaar contact heeft opgenomen met de Svb en een bezwaarschrift heeft ingediend, terwijl zij onbetwist op de hoogte was van het rechtsgevolg van het besluit van 30 oktober 2008 en dit ook onmiddellijk heeft ondervonden. De enkele ontkenning van de ontvangst van dat besluit brengt dan in redelijkheid niet met zich mee dat het bestuursorgaan de verzending daarvan twaalf jaar later nog aannemelijk moet maken.
Inleiding
1. Bij de beoordeling van het hoger beroep zijn de volgende feiten en omstandigheden van belang.
Betrokkene ontving sinds december 2003 een nabestaanden- en halfwezenuitkering op grond van de ANW. Met het besluit van 30 oktober 2008 heeft de Svb deze uitkeringen beëindigd met ingang van 31 januari 2009. Betrokkene voldoet niet meer aan de voorwaarden voor deze uitkering, omdat haar jongste kind in januari 2009 de leeftijd van achttien jaar bereikt. In die brief is tevens de volgende alinea opgenomen: “Als u arbeidsongeschikt bent en uw arbeidsongeschiktheidspercentage is 45% of meer, verzoeken wij u contact met ons op te nemen. Wij zullen dan onderzoeken of u op grond van uw arbeidsongeschiktheid recht heeft op een nabestaandenuitkering.”
In een brief van 5 februari 2009 heeft de Svb aan betrokkene meegedeeld dat zij met de brief van 30 oktober 2008 is geïnformeerd over de beëindiging van haar recht op nabestaanden- en halfwezenuitkering en dat zij nu nog recht heeft op vakantiegeld over de periode mei 2008 tot en met januari 2009.
Op 8 augustus 2020 heeft betrokkene aan de Svb digitaal de volgende vraag gesteld: “Mijn partner is in 2003 overleden. Heb een anw uitkering gehad tot mijn jongste kind achttien was. Ik ben nu nog steeds weduwe en inmiddels 100% arbeidsongeschikt. Heb ik nu weer recht op een anw uitkering. Leef nu van een anw hiaat verzekering en een mini pensioentje.”
Op verzoek van betrokkene heeft de Svb een kopie van de brieven van 30 oktober 2008 en 5 februari 2009 op 30 oktober 2020 aan haar toegezonden.
Op 25 november 2020 heeft de gemachtigde van betrokkene een bezwaarschrift ingediend tegen het besluit van 30 oktober 2008.
Bij het bestreden besluit is het bezwaar niet-ontvankelijk verklaard, omdat het te laat is ingediend. Volgens de Svb is het niet aannemelijk dat betrokkene het besluit van 30 oktober 2008 niet heeft ontvangen. Van een verschoonbare termijnoverschrijding is volgens de Svb ook geen sprake.
De uitspraak van de rechtbank
2. In de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank het beroep van betrokkene tegen het bestreden besluit gegrond verklaard en het bestreden besluit vernietigd. Aan de Svb is opdracht gegeven om binnen zes weken een nieuwe beslissing op het bezwaar te nemen met inachtneming van de uitspraak. De rechtbank heeft daartoe overwogen dat vaststaat dat het besluit van 30 oktober 2008 niet aangetekend is verzonden. De Svb heeft erkend dat geen verzendadministratie werd bijgehouden die voldoet aan de daaraan door de Raad gestelde eisen. Dit betekent volgens de rechtbank dat de Svb de verzending van dit besluit niet aannemelijk heeft kunnen maken, zodat de bezwaartermijn pas is aangevangen na de verzending van het besluit op 30 oktober 2020. Het bezwaarschrift dat door de Svb op 25 november 2020 is ontvangen, is daarom tijdig ingediend.
Het standpunt van de Svb
De Svb heeft onder meer aangevoerd dat het niet redelijk is om na bijna twaalf jaar aannemelijk te moeten maken dat een bepaald besluit door de geadresseerde is ontvangen, als de geadresseerde stelt dat besluit niet te hebben ontvangen. Het niet hebben van een deugdelijke verzendadministratie mag dan niet meer worden tegengeworpen. Dit geldt in het bijzonder in een situatie zoals deze, waarin betrokkene onmiddellijk de feitelijke, financiële en materiële gevolgen van het besluit tot beëindiging van de uitkeringen bewust heeft ondervonden.
Het standpunt van betrokkene
Volgens betrokkene heeft zij weliswaar de rechtsgevolgen van het besluit van 30 oktober 2008 ondervonden, omdat haar uitkeringen waren beëindigd, maar als zij dit besluit destijds onder ogen had gehad, had zij in 2009 onderzoek laten doen naar een mogelijk recht op nabestaandenuitkering op grond van arbeidsongeschiktheid.