Gerechtshof Leeuwarden, 20-11-2007, BB8470, 24-001598-05

Gerechtshof te Leeuwarden

Parketnummer: 24-001598-05

Beschikking ex artikel 38s van het Wetboek van Strafrecht d.d. 20 november 2007 van het gerechtshof te Leeuwarden, meervoudige raadkamer, in de zaak van:

Bij arrest van 29 mei 2007 heeft de Hoge Raad het door veroordeelde ingestelde cassatieberoep verworpen.

De tenuitvoerlegging van de maatregel is aangevangen op 29 mei 2007.

Op 5 november 2007 is door P.I. de Grittenborgh omtrent de tenuitvoerlegging van de maatregel gerapporteerd middels een periodieke evaluatie.

De zaak is behandeld ter openbare raadkamer van dit hof d.d. 6 november 2007.

Hierbij zijn de advocaat-generaal, de veroordeelde en de raadsman van de veroordeelde, mr. M.C. van Linde, advocaat te Groningen, gehoord.

De advocaat-generaal heeft zich - zakelijk weergegeven - op het standpunt gesteld dat de wetgever zich weliswaar niet uitdrukkelijk heeft uitgelaten over de vraag welke rechter bevoegd is te oordelen over de voortzetting of beëindiging van de maatregel indien deze door het hof is opgelegd, maar dat naar zijn mening de wet zich niet verzet tegen de tussentijdse beoordeling van de maatregel door het hof.

De raadsman heeft zich, evenals de advocaat-generaal, op het standpunt gesteld dat - hoewel de bevoegdheid van het hof niet uitdrukkelijk uit de wet blijkt - het hof bevoegd is te oordelen over de voortzetting of beëindiging van de maatregel en dat daaraan niet in de weg staat dat in dat geval tegen die uitspraak geen rechtsmiddel open staat. De raadsman heeft daarbij - zakelijk weergegeven - aangevoerd dat het naar zijn mening is aangewezen dat de rechter die de maatregel heeft opgelegd ook bevoegd is bij wijze van tussentijdse beoordeling als bedoeld in artikel 38s van het Wetboek van Strafrecht, te oordelen over de noodzaak van de voortzetting of de beëindiging daarvan. Naar de mening van de raadsman hoeft het feit dat voor het openbaar ministerie geen rechtsmiddel open staat indien het hof besluit tot beëindiging van de maatregel, op zichzelf niet tot een andere conclusie te leiden, aangezien een dergelijke beperking bijvoorbeeld ook bestaat voor de verdediging ter zake van de toewijzing van een vordering tot bewaring.

Het hof heeft bij zijn arrest van 22 november 2005 toepassing gegeven aan voornoemde bepaling en daarbij gelast dat het openbaar ministerie binnen zes maanden na aanvang van de tenuitvoerlegging van de maatregel de rechter bericht omtrent de wenselijkheid en de noodzakelijkheid van de voortzetting van de maatregel.

De procesrechtelijke bepalingen met betrekking tot de tussentijdse beoordeling zijn opgenomen in boek IV, Titel IIC van het Wetboek van Strafvordering, te weten de artikelen 509y tot en met 509gg.

Op grond van artikel 509dd wordt de tussentijdse beoordeling behandeld door de raadkamer. Tegen de beschikking van de raadkamer staat geen hoger beroep open, tenzij in het Wetboek van Strafvordering anders is bepaald (artikel 445).

Een beslissing van dat hof is op grond van artikel 509gg, tweede lid, vervolgens niet aan enig gewoon rechtsmiddel is onderworpen.

Het hof stelt op grond van het voorgaande vast dat bij de wet is voorzien in een mogelijkheid van hoger beroep, maar dat daarbij enkel wordt gesproken over het geval waarin de tussentijdse beoordeling door de rechtbank is gelast, terwijl daarbij niet is voorzien in een regeling voor het geval waarin de tussentijdse beoordeling door het hof is gelast.

Het hof is op grond van deze toelichting van oordeel dat de wetgever met de bepaling van artikel 509ff heeft beoogd tegen een beslissing tot voortzetting of beëindiging van de maatregel hoger beroep open te stellen, dit te concentreren bij het gerechtshof te Arnhem en daarbij geen uitzondering te maken voor het geval dat de ISD-maatregel met tussentijdse beoordeling door het hof is opgelegd.

Nu op grond van de wet tegen de beslissing van het hof geen rechtsmiddel open staat, is het hof van oordeel dat uitsluitend de rechtbank die in eerste aanleg kennis heeft genomen van het misdrijf of de misdrijven ter zake waarvan de maatregel is opgelegd, bevoegd is over de voortzetting van die maatregel te beslissen en acht het hof zich hiertoe derhalve niet bevoegd.

Het hof zal zich onbevoegd verklaren en de zaak verwijzen naar de rechtbank Assen.

verklaart zich onbevoegd van het hoger beroep kennis te nemen;

verwijst de zaak naar de rechtbank Assen.

Aldus gewezen door mr. P.J.M. van den Bergh, voorzitter, mr. H.H.A. Fransen en mr. W. van Houtum, in tegenwoordigheid van mr. S. van de Steeg als griffier, zijnde mr. Van Houtum voornoemd buiten staat dit arrest mede te ondertekenen.