Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 09-11-2000, AA8459, 98/00634

BELASTINGKAMER

Nr. 98/00634

1.1. De aanslag bedraagt ƒ 48.949,48.

Na bezwaar heeft de heffingsambtenaar de aanslag bij de bestreden uitspraak gehandhaafd.

Belanghebbende is van deze uitspraak in beroep gekomen bij het Hof.

De heffingsambtenaar heeft een vertoogschrift ingediend.

1.2. De mondelinge behandeling van de zaak heeft plaatsgehad in raadkamer ter zitting van het Hof van 15 december 1999 te

's-Hertogenbosch.

Aldaar zijn verschenen en gehoord mr E., verbonden aan B, advocaten te B, als gemachtigde van belanghebbende, alsmede H. en mr. R., namens de heffingsambtenaar.

1.3. Het Hof heeft de heffingsambtenaar op zijn verzoek in de gelegenheid gesteld schriftelijk op de pleitnota van belanghebbende te reageren; daarop heeft tussen partijen en het Hof een briefwisseling plaatsgevonden, waarbij het bepaalde in de artikelen 14, lid 1, aanhef en onderdeel 2º, en 16 van de Wet administratieve rechtspraak belastingzaken overeenkomstige toepassing heeft gevonden.

Partijen hebben het Hof schriftelijk laten weten het niet wenselijk te achten hun standpunten nogmaals mondeling toe te lichten.

De Verordening rioolrecht 1996 (hierna: de Verordening) is op 9 november 1995 vastgesteld door de raad van de gemeente V (hierna: de gemeente). De Verordening is goedgekeurd bij besluit van Gedeputeerde Staten van de provincie Noord-Brabant van 5 december 1995, nr. 337399, en is op de voorgeschreven wijze bekendgemaakt.

De Verordening luidt, voorzover hier van belang:

Artikel 1 Begripsomschrijvingen

Voor de toepassing van deze verordening wordt:

(_)

b onder afvalwater verstaan water en stoffen die worden

afgevoerd via de gemeentelijke riolering;

c onder eigendom verstaan een roerende of een onroerende zaak.

Artikel 2 Belastbaar feit en belastingplicht

1 Onder de naam "rioolrecht" wordt geheven:

een recht van de gebruiker van een eigendom van waaruit afvalwater direct of indirect op de gemeentelijke riolering wordt afgevoerd.

2 Met betrekking tot het recht als bedoeld in het eerste lid, wordt als gebruiker aangemerkt:

a degene die naar de omstandigheden beoordeeld het eigendom al dan niet krachtens eigendom, bezit, beperkt recht of persoonlijk recht gebruikt;

(_)

Artikel 4 Maatstaf van heffing

1 Het rioolrecht wordt geheven naar het aantal kubieke meters afvalwater dat vanuit het eigendom wordt afgevoerd.

2 Het aantal kubieke meters afvalwater wordt gesteld op het aantal kubieke meters water dat in het belastingjaar van de N.V. Waterleidingmaatschappij Oost-Brabant is

afgenomen, dan wel het aantal kubieke meters water dat is

is opgepompt.

(_)

Artikel 5 Belastingtarieven

1 Het recht bedraagt per kalenderjaar bij een afgevoerde hoeveelheid water van:

1 tot en met 299 m3 ___ f 83,28;

2 meer dan 299 m3 _____ f 83,28, te vermeerderen met f 0,86

voor iedere kubieke meter water boven 299 m3.

(_)".

3.1. Belanghebbende was in het jaar 1996 gebruiker van een

eigendom van waaruit in dat jaar afvalwater direct en indirect werd afgevoerd op de gemeentelijke riolering in de zin van artikel 2, lid 1, van de Verordening.

De in het hoofd genoemde aanslag is - overeenkomstig de door belanghebbende gedane opgave - berekend naar een hoeveelheid afvalwater groot 57.217 m3.

4.1. Tussen partijen is in geschil het antwoord op de vragen:

1. of de Verordening onverbindend is;

2. - zo het antwoord op de eerste vraag ontkennend luidt - of

de heffingsambtenaar door het opleggen van de aanslag in strijd heeft gehandeld met beginselen van behoorlijk bestuur.

4.3. Belanghebbende concludeert tot vernietiging van de bestreden uitspraak en van de aanslag.

Het hoofd concludeert tot bevestiging van zijn uitspraak.

5.1. Uit bijlage 6 bij het vertoogschrift valt op te maken

dat de geraamde lasten ter zake van de onderhavige rioolrechten ƒ 1.203.120,-- bedragen, en dat die lasten - ook indien de kosten van huisaansluitingen daarop in mindering worden gebracht - de geraamde baten niet overtreffen.

Het Hof verwerpt derhalve de stelling van belanghebbende dat

de Verordening onverbindend moet worden geacht omdat van de zijde van de gemeente onvoldoende inzicht zou worden geboden in de hoogte van genoemde lasten.

De heffingsambtenaar heeft terecht gesteld dat, nu de kosten van aanleg van de riolering niet via de onderhavige rioolrechten worden verhaald, de opbrengsten van verkopen van bouwrijpe grond, waarin laatstgenoemde kosten zijn doorberekend, niet in de aan de rioolrechten toe te rekenen baten behoeven te worden opgenomen.

5.2. Het rioleringsstelsel van de gemeente wordt gebezigd voor de afvoer zowel van afvalwater als van regenwater. Onder die omstandigheid overschrijdt de gemeente de grenzen van de haar toekomende verordenende bevoegdheid niet, indien zij de kosten

van de afvoer van regenwater naar rato van hun waterverbruik mede verhaalt op de aanbieders van afvalwater, ongeacht of sprake is van een zogenaamd gescheiden stelsel, en was zij niet gehouden de kosten van de afvoer van regenwater uit de raming van de kosten van de riolering te elimineren.

Uit het arrest van de Hoge Raad van 10 april 1996, nr. 30.251, Belastingblad 1996/307, volgt dat ook voor een retributie als het onderhavige rioolrecht moet worden geoordeeld dat deze niet ziet op het gebruik dat de gemeente zelf maakt van haar gebouwde en ongebouwde eigendommen.

Het Hof verwerpt dan ook stelling van belanghebbende dat de gemeente gehouden zou zijn zichzelf een aanslag rioolrecht op te leggen ter zake van de afvoer van regenwater en afvalwater voor openbare gebouwen.

5.3. De vaststelling van het tarief van de onderhavige heffing

is voorbehouden aan de gemeenteraad. Voor ingrijpen van de rechter in de tariefstelling is slechts plaats indien

deze leidt tot een willekeurige of onredelijke belastingheffing. Van dit laatste is bij de onderhavige "lineaire" tariefstelling naar het oordeel van het Hof geen sprake.

De gemeente was dan ook niet gehouden een "degressief"

tarief vast te stellen, ook al zou een dergelijk tarief

beter passen bij het ook door haar gehuldigde principe

"de vervuiler betaalt".

Een verplichting daartoe volgt ook niet uit het in artikel 1 van de Grondwet neergelegde gelijkheidsbeginsel, nog daargelaten dat kleinverbruikers en grootverbruikers te dezen niet als "gelijke gevallen" kunnen worden aangemerkt.

5.6. Voor het zeer aanzienlijke verschil tussen de onderhavige aanslag rioolrecht en de aanslagen over voorgaande jaren, heeft de heffingsambtenaar een aannemelijke verklaring gegeven, te weten dat belanghebbende over die jaren geen correcte opgaaf van haar waterverbruik heeft gedaan.

Tegenover de betwisting door de heffingsambtenaar heeft

belanghebbende haar stelling, dat de oplegging van de onderhavige aanslag in strijd is met het vertrouwens-, het rechtzekerheids- en het zorgvuldigheidsbeginsel, naar het oordeel van het Hof dan ook niet aannemelijk gemaakt.

5.7. Al hetgeen belanghebbende overigens nog heeft aangevoerd,

kan niet tot vernietiging van de aanslag leiden.

Het gelijk is derhalve aan de heffingsambtenaar, zodat zijn

uitspraak dient te worden bevestigd.