Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 15-12-2003, AO2814, 03/01039

BELASTINGKAMER.

Nr. 03/01039

1.3. Belanghebbende is tegen die uitspraak tijdig en op regelmatige wijze in beroep gekomen bij het Hof. Zij heeft daarbij verzocht om een versnelde behandeling van het beroep als bedoeld in artikel 8:52 van de Awb, welk verzoek door het Hof is ingewilligd. Ter zake van dit beroep heeft de Griffier van belanghebbende een recht geheven van € 232,--.

De Inspecteur heeft het beroep bij verweerschrift bestreden.

1.5. Partijen hebben ieder ter zitting een pleitnota voorgedragen en exemplaren daarvan overgelegd aan het Hof en aan de wederpartij. Het Hof rekent deze pleitnota's tot de stukken van het geding.

1.6. Het Hof heeft vervolgens het onderzoek ter zitting gesloten en het heeft in deze zaak op 16 oktober 2003 mondeling uitspraak gedaan. Afschriften van het proces-verbaal van die uitspraak zijn op 29 oktober 2003 aan partijen verzonden.

Belanghebbende heeft tijdig en op regelmatige wijze verzocht de mondelinge uitspraak te vervangen door een schriftelijke. Ter zake van dit verzoek heeft zij een recht van € 163,50 voldaan.

3.1. Tussen partijen is in geschil het antwoord op de vraag of het kerstpakket en de jas terecht in de heffing van loonbelasting/premie volksverzekeringen 2003 zijn betrokken.

Belanghebbende beantwoordt deze vraag ontkennend, de Inspecteur bevestigend.

Belanghebbende:

Voor zover al niet duidelijk blijkt uit de van mij afkomstige stukken, bevestig ik desgevraagd dat zowel met betrekking tot het kerstpakket als met betrekking tot de jas, sprake is van een verstrekking in de zin van de Wet op de loonbelasting 1964 (hierna: de Wet). Het kerstpakket wordt verstrekt aan iedere werknemer die ten tijde van het verstrekken van het pakket, in de regel de periode omstreeks Kerstmis, bij belanghebbende in loondienst is.

Ik weerspreek dat in casu de werknemers (dan wel een vertegenwoordiging van hen) zelf over de inhoud van het pakket hebben mee beslist. Ik toon u hierbij het kerstpakket, een fles wijn uit het kerstpakket alsmede een exemplaar van de jas.

De jas wordt aan de werknemer niet als werkkleding in de zin van artikel 15a, lid 1, letter b, van de Wet juncto artikel 24 URLB ter beschikking gesteld en wordt evenmin als zodanig door de werknemer gebruikt. Elke werknemer kreeg één jas, ongeacht het aantal uren van het dienstverband en ongeacht het gebruik dat men maakte van de jas. Veel werknemers gebruiken de jas als ze naar het werk fietsen.

De door de Inspecteur gestelde omstandigheid dat het bedrijf van belanghebbende niet toegankelijk is voor de normale consument is niet relevant, nu belanghebbende zich richt op een andere doelgroep dan de normale consument.

De Inspecteur:

In de slotzin van het voorlaatste tekstblok, beginnend met een gedachtenstreepje, op bladzijde 1 van mijn pleitnota, is een woord weggevallen; die zin dient te luiden als volgt: "Objectief gezien ervaart de maatschappij als collectief een kerstpakket als beloningsvoordeel.".

Ik ben het niet eens met de stelling van belanghebbende in haar pleitnota dat "in het algemeen relatiegeschenken geen beloning voor bewezen diensten (Hof: vormen) en zeker niet indien het kerstpakketten van relatief geringe waarde betreft. Indien dit anders is, spreken we niet meer van relatiegeschenken maar van steekpenningen.".

Aan de eerste alinea onder 1.3 Subsidiair van mijn pleitnota wens ik nog toe te voegen dat in de gevallen dat een vrijgesteld bedrag was verstrekt, het meerdere (gegeven in de vorm van een kerstpakket) belast is geworden.

Aan het onder 1.4 Meer subsidiair van mijn pleitnota gestelde kan nog de vraag worden toegevoegd of mogelijk de waarde als lege fles kan worden vastgesteld.

Mij zijn uit eigen wetenschap gevallen bekend dat een vertegenwoordiging van werknemers heeft meebeslist over de inhoud van een kerstpakket.

4.3. Aanknopingspunt voor het voormelde oordeel vindt het Hof in de Memorie van toelichting bij het Belastingplan 2003 deel I, 28 607 en 28 608, waarin wordt gesteld: "De in artikel 11, eerste lid, onderdeel p, van de Wet op de loonbelasting 1964 (Hof: tekst 2002) opgenomen geschenkenregeling vervalt. Met deze afschaffing behoren met ingang van 1 januari 2003 tot het loon geschenken ter gelegenheid van algemeen erkende feestdagen en het Sint-Nicolaasfeest, een jubileum van de inhoudingsplichtige, dan wel de verjaardag en andere persoonlijke feestdagen van de werknemer. De bestaande vrijstelling van dergelijke geschenken met een waarde in het economische verkeer van € 136 per jaar komt hiermee te vervallen. Geschenken in natura bij dergelijke gelegenheden komen met ingang van 1 januari 2003 te vallen onder de mogelijkheid (niet de plicht) hierop het regime van de eindheffing toe te passen, zodat de werknemer van deze wetswijziging geen gevolgen behoeft te ondervinden. Het geschonkene moet dan overigens wel blijven binnen de grenzen die zijn gesteld in artikel 82, eerste lid, onderdeel h, van de Uitvoeringsregeling loonbelasting 2001 ....".

De stelling van belanghebbende dat de beide verstrekkingen naar algemeen maatschappelijke opvattingen niet als een beloningsvoordeel worden ervaren, faalt reeds hierom. Ook overigens is het Hof van oordeel dat het verstrekken van het kerstpakket en de jas naar algemeen aanvaarde maatschappelijke opvattingen als een beloningsvoordeel wordt gevoeld.

4.4. Met betrekking tot de verstrekking van zowel het kerstpakket als de jas is het Hof voorts van oordeel dat deze niet vallen onder de omschrijving "niet als beloningsvoordeel" als bedoeld in artikel 11, lid 1, letter b, van de Wet omdat dit blijkens de wetsgeschiedenis ziet op "die vergoedingen en verstrekkingen waarvan gelet op de omvang van het voordeel voor de werknemer enerzijds en het specifieke belang van de werkgever bij dergelijke vergoedingen en verstrekkingen anderzijds, mag worden aangenomen dat zij niet als loon worden ervaren. Het betreft hier min of meer toevallige voordelen die opkomen in het bredere kader van het belang van de werkgever (hierna: het zakelijke belang) en die dus niet primair ter beloning worden gegeven." (MvT, Kamerstukken II 1999/2000, 26 728, nr. 3, blz. 34-35).

Beide verstrekkingen ontberen het voormelde min of meer toevallige karakter van een voordeel dat bij de werknemer opkomt als een bijkomstig gevolg van een activiteit of een handeling zijdens de werkgever dat het zakelijk belang van laatstgenoemde dient.

Aangetekend in afschrift aan partijen verzonden

op: 15 december 2003

Tegen deze uitspraak kan binnen zes weken na de verzenddatum van deze uitspraak beroep in cassatie worden ingesteld bij de Hoge Raad der Nederlanden. Daarbij moet het volgende in acht worden genomen:

1. Het instellen van beroep in cassatie geschiedt door het indienen van een beroepschrift bij dit gerechtshof (Postadres: Postbus 70583, 5201 CZ

's-Hertogenbosch).

2. Bij het beroepschrift wordt een afschrift van de bestreden uitspraak overgelegd.

3. Het beroepschrift wordt ondertekend en bevat ten minste:

a. de naam en het adres van de indiener;

b. de dagtekening;

c. een omschrijving van de uitspraak waartegen het beroep in cassatie

is gericht;

d. de gronden van het beroep in cassatie.

Voor het instellen van beroep in cassatie is griffierecht verschuldigd.

Na het instellen van beroep in cassatie ontvangt U een nota griffierecht van de griffier van de Hoge Raad. Indien U na een mondelinge uitspraak griffierecht hebt betaald ter verkrijging van de vervangende schriftelijke uitspraak van het gerechtshof, komt dit in mindering op het griffierecht dat is verschuldigd voor het indienen van beroep in cassatie.