Hoge Raad, 28-09-2004, AP2124, 02679/03

28 september 2004

Strafkamer

nr. 02679/03

AGJ/SM

op het beroep in cassatie tegen een arrest van het Gerechtshof te Amsterdam van 4 juni 2003, nummer 23/150245-02, in de strafzaak tegen:

[verdachte], geboren [te geboorteplaats] (Nederlandse Antillen) op [geboortedatum] 1980, zonder bekende woon- of verblijfplaats hier te lande.

Het beroep is ingesteld door de verdachte. Namens deze heeft mr. M.P.M. Balemans, advocaat te Amsterdam, bij schriftuur een middel van cassatie voorgesteld. De schriftuur is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De plaatsvervangend Procureur-Generaal Fokkens heeft geconcludeerd dat de Hoge Raad het beroep zal verwerpen.

3.2. Ten laste van de verdachte is onder 1 primair bewezenverklaard dat:

"hij op 19 april 2002 te Schiphol, gemeente Haarlemmermeer, een groot geldbedrag, te weten 24.000,-- euro, voorhanden heeft gehad terwijl hij wist dat voornoemd geldbedrag - middellijk of onmiddellijk - afkomstig was uit enig misdrijf."

3.3. Deze bewezenverklaring steunt, voorzover hier van belang, op de volgende bewijsmiddelen:

a. een proces-verbaal van politie, opgemaakt door de opsporingsambtenaren H.J.W.P Savelberg en J.C. Buis, voorzover inhoudende als relaas van bevindingen van de verbalisanten (of één van hen):

"Op 19 april 2002 bevonden wij ons op Schiphol, gemeente Haarlemmermeer. Ik, Savelberg, zag een voor mij onbekende man. Desgevraagd overhandigde hij mij zijn vliegticket en paspoort. Uit het paspoort kon ik opmaken dat de man bleek te zijn genaamd:

[verdachte], geboren op [geboortedatum] 1980 te [geboorteplaats] (het hof begrijpt: op [geboortedatum] 1980). Uit het vliegticket kon ik opmaken dat [verdachte] voornemens was naar Bonaire te vertrekken. Op mijn vraag of hij geld bij zich had antwoordde hij dat hij ongeveer 800 US Dollar bij zich had. Op mijn vraag of hij nog meer geld bij zich had antwoordde hij ontkennend. Hierop heb ik [verdachte] onderworpen aan een lijfs- en kledingvisitatie. Bij dit onderzoek voelde ik ter hoogte van beide enkels een harde verdikking. Desgevraagd vertelde [verdachte] dat hij twee pakketjes op zijn enkels had, waarin zich in totaal € 4000 bevond en dat hij niet meer geld bij zich had. Desgevraagd overhandigde [verdachte] ons twee pakketjes die verstopt zaten in zijn sokken. Wij zagen dat de inhoud van de twee pakketjes bestond uit een hoeveelheid euro bankbiljetten. Hierop hebben wij [verdachte] meegenomen voor een voortgezet onderzoek aan zijn lichaam en kleding. Bij dit onderzoek voelde ik, Buis, ter hoogte van de schaamstreek en in zijn broekzak een abnormale verdikking. Desgevraagd overhandigde

[verdachte] ons een pakketje, dat hij uit zijn broeksband haalde. Wij zagen dat de inhoud van dit pakketje bestond uit een groene stof, die qua geur en samenstelling geleek op marihuana. Tevens overhandigde [verdachte] ons een stapel bankbiljetten dat hij uit zijn broekzak haalde. In totaal had de verdachte bij zich: Euro 24.000 aan bankbiljetten (...)."

b. een proces-verbaal van politie, inhoudende als verklaring van de verdachte:

"Het geld dat u bij mij heeft aangetroffen is van [betrokkene 1]. Ik zou geld meekrijgen van [betrokkene 1] en dit geld moest ik naar Bonaire brengen. Ik dacht dat het geld niet van eerlijk werken kwam, omdat het zulke grote bedragen zijn. Ik dacht dat het geld van drugs of stelen afkomstig was. [Betrokkene 1] heeft het ticket voor mij gekocht. [Betrokkene 1] zei tegen mij dat ik het geld moest verbergen bij mijn enkels en op mijn rug. De drugs die ik bij mij had heb ik van [betrokkene 1] gekregen en die moest ik aan iemand afgeven tezamen met het geld op Bonaire. Deze persoon zou mij herkennen aan mijn kleding. [Betrokkene 1] heeft tegen mij gezegd dat, wanneer ze mij zouden pakken, ik niet mocht zeggen van wie het geld was. Ik weet dat ik iets verbodens deed."

3.4.1. Art. 420bis, eerste lid sub b, Sr luidt:

"Als schuldig aan witwassen wordt gestraft (...) hij die een voorwerp verwerft, voorhanden heeft, overdraagt of omzet of van een voorwerp gebruik maakt, terwijl hij weet dat het voorwerp - onmiddellijk of middellijk - afkomstig is uit enig misdrijf."

3.4.2. Deze op 14 december 2001 in werking getreden bepaling is in het Wetboek van Strafrecht ingevoegd bij de Wet van 6 december 2001, Stb. 606, tot wijziging van het Wetboek van Strafrecht en enkele andere wetten in verband met de strafbaarstelling van het witwassen van opbrengsten van misdrijven. Met betrekking tot het bestanddeel "afkomstig uit enig misdrijf" houdt de Memorie van Toelichting in:

"Voldoende is dat wordt (tenlastegelegd en) bewezen dat het voorwerp afkomstig is uit enig misdrijf. Niet vereist is dat de rechter identificeert welk misdrijf precies aan het voorwerp ten grondslag ligt. Vaak zal dit niet mogelijk zijn, terwijl het ook niet relevant is voor de strafwaardigheid van het witwassen. Gaat het bijvoorbeeld om handelingen van verdachte Y ten aanzien van een bankrekening waarop hij en zijn compaan opbrengsten van hun verschillende criminele activiteiten (mensenhandel, afpersing, drugshandel) plachten te storten, maar is niet duidelijk uit welke van die activiteiten de betrokken gelden afkomstig waren (wellicht uit allemaal), dan kan niettemin bewezen worden geacht dat die gelden uit enig misdrijf afkomstig waren."

(Kamerstukken II 1999-2000, 27 159, nr. 3, blz. 16)