Parket bij de Hoge Raad, 06-06-2006, AW2430, 01332/05

Conclusie inzake:

[Verdachte]

1. Het Gerechtshof te 's-Hertogenbosch heeft de verdachte op 24 februari 2005 voor - zakelijk weergegeven - overtreding van de Opiumwet veroordeeld tot een gevangenisstraf van zes maanden alsmede tot een geldboete van tienduizend euro.

2. Mr. F.H.J. van Gaal, advocaat te 's-Hertogenbosch, heeft tijdig beroep in cassatie ingesteld. Mr. R.J. Baumgardt, advocaat te Spijkenisse, heeft een schriftuur ingezonden, houdende één middel van cassatie.

3.1. Het middel klaagt erover dat het Hof heeft verzuimd in het bijzonder de redenen op te geven die hebben geleid tot afwijking van uitdrukkelijk namens de verdachte in het kader van de strafoplegging onderbouwde standpunten.

3.2. De ter terechtzitting overgelegde pleitnotities houden - voor zover van belang - het volgende in:

"Strafmaat

Tijdsverloop, stukken niet tijdig naar Uw Hof gezonden, schending redelijke termijn ex art 6 EVRM, compensatie middels art 359a bij strafoplegging

Geen onherroepelijke veroordelingen op naam van cliënt; geen nieuwe contacten met politie of justitie meer gehad

Consequenties voor verblijfsrechtelijke procedure bij de IND bij veroordeling tot onvw gs

3.3. De strafmotivering in het arrest luidt als volgt:

"De redengeving van de op te leggen straffen

Bij de bepaling van de op te leggen straf is gelet op de aard en ernst van hetgeen bewezen is verklaard, op de omstandigheden waaronder het bewezen verklaarde is begaan en op de persoon van de verdachte, zoals een en ander uit het onderzoek ter terechtzitting naar voren is gekomen.

Voorts acht het hof oplegging van een geldboete passend en geboden.

Bij de vaststelling van de hoogte van de geldboete heeft het hof rekening gehouden met de financiële draagkracht van de verdachte, voor zover daarvan ter terechtzitting is gebleken."

3.4. Volgens de toelichting op het middel is het Hof dusdoende afgeweken van uitdrukkelijk onderbouwde standpunten van de verdediging.

3.5. Wil van een uitdrukkelijk onderbouwd standpunt in de zin van art. 359, tweede lid, Sv sprake zijn dan moet dat standpunt - in de woorden van mijn ambtgenoot mr Vellinga(1) - zodanig "hecht" zijn onderbouwd dat zonder nadere uitleg van de rechter niet valt te begrijpen waarom de rechter dat standpunt niet heeft gevolgd. Valt dat immers reeds op te maken uit hetgeen (overigens) door de rechter aan zijn beslissing ten grondslag is gelegd - de inhoud van de bewijsmiddelen, een nadere bewijsoverweging, de strafmotivering - dan heeft de rechter reeds inzicht gegeven in de redenen die hem ertoe hebben gebracht het ter terechtzitting ingenomen standpunt niet te volgen. Daarmee is voldaan aan de strekking van het amendement dat heeft geleid tot de tweede volzin van art. 359, tweede lid, Sv, te weten dat de rechter inzicht geeft in de redenen die hem hebben gebracht tot afwijking van een door het openbaar ministerie of de verdachte uitdrukkelijk onderbouwd standpunt.(2)

3.6. Ik ben van mening dat in het onderhavige geval van uitdrukkelijk onderbouwde standpunten geen sprake is. De in de pleitnota in steekwoordachtige stijl opgenomen opmerkingen over tijdsverloop, het opleggen van een geldboete, de contacten van verdachte met politie en justitie en de consequentie van een onvoorwaardelijk gevangenisstraf voor zijn verblijfsprocedure zijn dermate summier gesteld en ontberen zodanige toelichting dat zonder nadere uitleg van de rechter valt te begrijpen waarom de rechter hierop niet is ingegaan.

Hierbij speelt mee dat de straftoemeting een afwegingskwestie is waarbij volgehouden kan worden dat - als de opgelegde gevangenisstraf op zich deugdelijk is gemotiveerd - in veel gevallen gezegd kunnen worden dat de strafmotivering in haar geheel, ondanks het ontbreken van een expliciete respons, toch nog voldoende inzicht biedt in de door de rechter gevolgde gedachtegang. Ik meen dat dat in onderhavig geval inderdaad zo is.

4. Het middel faalt. Ambtshalve heb ik geen grond aangetroffen die tot vernietiging aanleiding behoort te geven.

5. Deze conclusie strekt tot verwerping van het beroep.