Parket bij de Hoge Raad, 12-04-2011, BP4474, 09/02829

Conclusie inzake:

[Verdachte]

1. Verdachte is bij arrest van 9 juli 2009 door het gerechtshof te Amsterdam, zitting houdende te Arnhem, wegens "Overtreding van art. 107, eerste lid, van de Wegenverkeerswet 1994", veroordeeld tot een taakstraf bestaande uit een werkstraf voor de duur van 60 uur, subsidiair 30 dagen hechtenis. Het hof heeft voorts verdachte de bevoegdheid motorrijtuigen te besturen ontzegt voor de duur van vier maanden.

2. Namens verdachte heeft mr. S. de Korte, advocaat te Utrecht, een middel van cassatie voorgesteld.

3. Het middel klaagt dat het hof ten onrechte wegens overtreding van art. 107, eerste lid, WVW 1994 een ontzegging van de bevoegdhied motorrijtuigen te besturen heeft opgelegd, nu de wet daarin niet voorziet.

4. Het middel is terecht voorgesteld. In art. 179 WVW 1994 wordt veroordeling wegens overtreding van art. 107 WVW 1994 inderdaad niet genoemd als mogelijkheid om een ontzegging van de rijbevoegdheid op te leggen. Evenmin is er een algemene maatregel van bestuur waarin wordt bepaald dat bij een veroordeling wegens overtreding van art. 107, eerste lid, WVW 1994 een rijontzegging kan worden opgelegd.

5. Het middel slaagt.

6. Deze conclusie strekt tot vernietiging van de bestreden uitspraak, doch uitsluitend voor wat betreft de strafoplegging, tot terugwijzing van de zaak opdat de zaak in zoverre op het bestaande hoger beroep opnieuw wordt berecht en afgedaan, met verwerping van het beroep voor het overige.

AG