Rechtbank Arnhem, 16-12-2010, ECLI:NL:RBARN:2010:2502 BO8093, AWB 10/1175

registratienummers: AWB 10/1175, 10/1177, 10/1179, 10/1180, 10/1182, 10/1183, 10/1185, 10/1188, 10/1189, 10/1191, 10/1193, 10/1195, 10/1196, 10/1199, 10/1201 en 10/1202

inzake

[X] B.V., gevestigd te [Z], eiseres,

tegen

de inspecteur van de Belastingdienst/Rivierenland, kantoor Arnhem, verweerder.

1. Ontstaan en loop van het geding

Eiseres heeft de volgende maandaangiften omzetbelasting gedaan:

Deze aangiften hebben geleid tot een achttiental teruggaafverzoeken in de zin van artikel 33 van de Wet op de omzetbelasting 1968. Door verweerder is op deze teruggaafverzoeken niet beschikt.

Eiseres heeft bij brief van 26 maart 2010, ontvangen door de rechtbank op 29 maart 2010, beroep ingesteld gericht tegen het niet-tijdig beslissen.

Verweerder heeft de op de zaken betrekking hebbende stukken overgelegd en een verweerschrift ingediend.

Eiseres heeft vóór de zitting nadere stukken ingediend. Deze stukken zijn in afschrift verstrekt aan verweerder.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 29 november 2010 te Arnhem.

De gemachtigde van eiseres heeft ter zitting een pleitnota voorgedragen en exemplaren daarvan overgelegd aan de rechtbank en aan de wederpartij.

2. Feiten

Op grond van de stukken van het geding en het verhandelde ter zitting staat het volgende vast.

Eiseres heeft door het doen van maandaangiften over de periode januari 2008 tot en met juni 2009 achttien teruggaafverzoeken ingediend, zoals onder 1 genoemd.

Naar aanleiding van deze teruggaafverzoeken heeft verweerder verzocht om inzage in de administraties over de jaren 2007 tot en met 2009.

Medio 2008 is door eiseres een kort geding aangespannen om te komen tot de teruggaafverzoeken, dan wel een recht op een voorschot. Dit verzoek is door de rechtbank afgewezen (uitspraak van rechtbank Arnhem, 23 september 2008, 173374/KG ZA 08-484).

Op 20 november 2008 heeft er een gesprek plaatsgevonden tussen eiseres en verweerder. In een gespreksnotitie is daarover onder meer opgenomen:

Op 24 december 2009 is door [G], werkzaam bij Belastingdienst Limburg, kantoor Roermond aan de behandelend inspecteur een renseignement toegezonden met daarin de volgende mededeling:

Op 26 maart 2010 is door verweerder besloten dat het boekenonderzoek zou worden hervat. Tegelijkertijd is door eiseres eveneens op 26 maart 2010 bij de rechtbank beroep ingediend tegen het niet-tijdig nemen van een besluit. Hierdoor is door verweerder geen uitvoering gegeven aan het besluit het boekenonderzoek te hervatten.

Ter zitting heeft de gemachtigde van eiseres desgevraagd verklaard dat de schade ziet op de kosten van de procedure, die volgens de laatste berekening zo’n € 38.000 bedragen. Hier moeten nog de kosten van de onderhavige procedure worden bijgeteld.

Verweerder heeft ter zitting verklaard dat hij het punt van de ingebrekestelling laat vallen.

3. Geschil

Partijen doen hun standpunten steunen op de gronden die daartoe door hen zijn aangevoerd in de van hen afkomstige stukken.

4. Beoordeling van het geschil

Naar het oordeel van de rechtbank dient een verzoek om teruggaaf in de zin van artikel 33 van de Wet op de omzetbelasting 1968 te worden aangemerkt als een aanvraag in de zin van artikel 4:13 Awb. Hierop dient op grond van het tweede lid binnen een termijn van 8 weken te worden beslist. Voor het laatste teruggaafverzoek, het teruggaafverzoek over de maand juni 2009 zoals deze op 28 juli 2009 is ingediend, verliep deze termijn 8 weken na 28 juli 2009. Dit was op 22 september 2009. Hieruit volgt dat verweerder op alle ingediende teruggaafverzoeken niet conform de in artikel 4:13, tweede lid, van de Awb gestelde termijn heeft beslist.

Verweerder stelt dat het aan het gedrag van eiseres zelf te wijten is dat tot op heden nog geen beschikkingen op de verzoeken om teruggaaf zijn genomen, omdat zij verweerder niet in staat heeft gesteld de volledige administratie in te kunnen zien. Naar het oordeel van de rechtbank had het dan op de weg van verweerder gelegen om de beslistermijn overeenkomstig artikel 4:15 Awb te verlengen. Een dergelijke termijnverlenging vangt aan op de dag van verzending van de uitnodiging om een aanvraag met gegevens aan te vullen en eindigt op de dag waarop de aanvraag is aangevuld of de daarvoor gestelde termijn is verstreken. Verweerder heeft van deze mogelijkheid echter geen gebruik gemaakt.

Op 20 november 2008 heeft tussen partijen het laatste (inhoudelijke) gesprek plaatsgevonden. Daarna is door eiseres meerdere malen verzocht om een besluit. Pas op 26 maart 2010 heeft verweerder besloten om een boekenonderzoek in te stellen. Gedurende de periode 20 november 2008 tot 26 maart 2010 heeft verweerder verzuimd enige actie te ondernemen. Naar het oordeel van de rechtbank is dat te lang, zoals ook door verweerder zelf is erkend tijdens de mondelinge behandeling.

Artikel 2, lid 3, van het Besluit proceskosten bestuursrecht (hierna: BPB) biedt de mogelijkheid om in bijzondere omstandigheden van het forfaitaire tarief af te wijken. Uit de parlementaire behandeling van de Wet kosten bestuurlijke voorprocedures blijkt dat de wetgever bij bijzondere omstandigheden denkt aan zeer schrijnende gevallen (TK 1999-2000, 27 024, nr. 3, blz. 7). Naar het oordeel van de rechtbank levert in het onderhavige geval de gang van zaken, waarbij verweerder na eerder genoemde periode nog geen beschikkingen heeft gegeven, geen bijzondere omstandigheid op in de zin van artikel 2, lid 3, van het BPB. Gelet op de handelswijze van eiseres is de ontstane vertraging bij het niet-tijdig beslissen niet geheel te wijten aan verweerder.

Nu van een bijzondere omstandigheid in de zin van artikel 2, lid 3, van het BPB geen sprake is, dient voor de in de beroepsfase beroepsmatig verleende rechtsbijstand derhalve een forfaitaire kostenvergoeding te worden toegekend.

Gelet op het vorenoverwogene dient het beroep gegrond te worden verklaard.

5. Proceskosten

De rechtbank vindt aan¬lei¬ding verweerder te veroordelen in de kos¬ten die eiseres in verband met de behande¬ling van het beroep redelij¬kerwijs heeft moeten maken. Deze kosten zijn op de voet van het Bpb voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 1.311 (1 punt voor het indienen van het beroepschrift, 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 437 en een wegingsfactor 1,5 in verband met samenhang van meer dan 4 zaken). Van overige voor vergoeding in aanmerking komende kosten is de rechtbank niet gebleken.

6. Beslissing

Deze uitspraak is gedaan door mr. A.M.F. Geerling, rechter, in tegenwoordigheid van mr. A.C. van den Hurk, griffier.

De griffier, De rechter,

Uitgesproken in het openbaar op: 16 december 2010

Afschrift aangetekend verzonden aan partijen op:

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te Arnhem (belastingkamer), Postbus 9030, 6800 EM Arnhem.