Rechtbank Gelderland, 11-09-2013, ECLI:NL:RBGEL:2013:6442, 214473

Gebleven wordt bij hetgeen eerder is vastgesteld en overwogen. In het laatste tussenvonnis zijn aan de daarbij benoemde deskundige de volgende vragen voorgelegd:

a. Wilt u aan de hand van de door Prokual als productie 25 bij haar akte van 16 maart 2012 overgelegde “Bestellijst Vmbo de Meerwaarde te Barneveld” aangeven of en zo ja welke van de daar genoemde materialen door hun specifieke maatvoering alleen voor het project De Meerwaarde konden worden gebruikt?

b. Wilt u aan de hand van diezelfde bestellijst aangeven of en zo ja welke van de daar genoemde materialen ook nog voor andere projecten dan De Meerwaarde konden worden gebruikt?

c. Wilt u, zo er materialen op de bestellijst staan die nog voor andere projecten bruikbaar waren, aangeven welke waarde daaraan in 2011 nog kon worden toegekend?

d. Welke andere feiten of omstandigheden, gebleken uit het onderzoek, kunnen van belang zijn voor een goed begrip van de zaak?

Op vraag 2.1.a heeft de deskundige in zijn rapport geantwoord:

Naar aanleiding van de vragen 2.1.b en c heeft de deskundige geantwoord dat, rekening houdend met hetgeen onder de vraag 2.1.a is geantwoord, alle materialen op de bestellijst voor andere projecten dan De Meerwaarde konden worden gebruikt en dat de waarde die in 2011 nog aan de materialen kon worden toegekend, kan worden gesteld op de inkoopprijs daarvan, te weten € 497.436,28.

[gedaagde sub 3] heeft de inhoud van het deskundigenbericht niet weersproken, Prokual wel. Zij heeft allereerst opgeworpen dat de deskundige zijn antwoord op vraag 2.1.a en, zo begrijpt de rechtbank, ook zijn antwoord op de daarmee samenhangende vraag b niet deugdelijk heeft onderbouwd en/of (met voorbeelden) heeft toegelicht.

Daarin kan de rechtbank Prokual niet volgen. De deskundige heeft aan de hand van de in de vraagstelling bedoelde bestellijst, waarop de desbetreffende materialen gespecificeerd zijn omschreven, geconcludeerd dat alle materialen direct bruikbaar zijn voor andere regelmatig voorkomende projecten. Dat is iets wat de deskundige nu juist vanuit zijn deskundigheid op het onderhavige gebied heeft kunnen vaststellen. Een verdere toelichting, al dan niet met voorbeelden, was niet nodig.

Prokual heeft verder aangevoerd dat de deskundige de eerste vraag van de rechtbank onbeantwoord heeft gelaten, omdat hij heeft aangegeven dat er door Prokual destijds profielen hadden kunnen worden ingekocht bij een ander systeemhuis. Dat is niet relevant, omdat het er slechts om gaat of de door Prokual ingekochte profielen konden worden hergebruikt.

Dit verweer van Prokual berust op een verkeerde lezing van het deskundigenbericht. Het antwoord van de deskundige op de eerste vraag, zoals dat hiervoor onder 2.2.a is weergegeven, is duidelijk: Volgens de deskundige zijn alle materialen, op een uitzondering na, direct bruikbaar voor andere regelmatig voorkomende projecten. De door Prokual gememoreerde opmerking heeft de deskundige geschreven naar aanleiding van het commentaar van Prokual op het conceptrapport (bijlage 7 bij het deskundigenbericht). Als commentaar op het antwoord van de deskundige op de eerste vraag heeft Prokual geschreven:

Dat Prokual, zoals zij ook nog heeft opgeworpen, de profielen op maat heeft gekocht en dat deze in Nederland weinig worden gebruikt (Prokual is een van de weinige verwerkers van deze profielen in Nederland) moge zo zijn, maar dat kan aan de conclusie van de deskundige niet afdoen. De deskundige heeft immers aan de hand van de bestellijst ook de daarin vermelde maten van de verschillende profielen kunnen zien en aangenomen moet worden dat hij dat in zijn oordeel heeft betrokken.

Het verweer van Prokual dat zij, anders dan de deskundige bij zijn antwoord op de eerste vraag heeft geschreven, de omrandingsprofielen TTE51 en 52 op verzoek van [gedaagde sub 3] niet heeft besteld en dat deze zijn vervangen door profiel TTE58 is niet relevant. Als ervan wordt uitgegaan dat Prokual de profielen TTE51 en 52, die overigens wel op de aan de deskundige overgelegde bestekstekening staan, uiteindelijk in overleg met [gedaagde sub 3] niet heeft besteld en heeft vervangen door profiel TTE58, geldt dat de deskundige daarover in zijn reactie op het commentaar van Prokual heeft geschreven dat de TTE51 en TTE52 met een aanpassing gemakkelijk kunnen worden omgevormd tot “een normaal en veel voorkomend T-profiel of nagenoeg identiek profiel TTE58”. Met andere woorden, voor dit laatste profiel geldt temeer dat het ook voor andere projecten zou kunnen worden gebruikt.

De deskundige heeft zijn antwoorden op de gestelde vragen onder 2.1.a en b al met al goed gemotiveerd. Deze komen de rechtbank juist en overtuigend voor en worden door haar overgenomen. Daaruit volgt dat aangenomen moet worden dat de profielen ook konden worden gebruikt voor andere projecten dan project De Meerwaarde. Daarbij wordt nog opgemerkt dat de hiervoor weergegeven verweren van Prokual slechts de profielen betreffen. Zij heeft niets gesteld over de overige materialen op de bestellijst, zoals schroeven, verschillende soorten houders, glassteunen, scharnieren, raambeslag en verschillende dichtingen. Van al deze materialen moet daarom worden aangenomen dat ze eveneens konden worden gebruikt voor andere projecten dan project De Meerwaarde.

De waarde van de materialen heeft de deskundige, zo volgt uit zijn onder 2.3 weergegeven antwoord op vraag 2.2.c, gesteld op de prijzen waarvoor Prokual deze heeft ingekocht. Prokual is het daarmee niet eens en heeft opgeworpen dat de deskundige geen rekening heeft gehouden met de omstandigheden dat:

a. bouwmaterialen na aflevering daarvan in waarde dalen;

b. de materialen door Prokual op maat zijn gekocht;

c. de ingekochte Profilati-profielen in Nederland weinig worden gebruikt en deze profielen relatief duur zijn.

Als gevolg hiervan heeft Prokual de materialen naar haar zeggen niet kunnen verkopen aan derden en ook Profilati bleek niet bereid de geleverde profielen met korting terug te nemen. Daarom was Prokual genoodzaakt de materialen te laten verschrotten.

De deskundige heeft ook zijn antwoord op de vraag onder 2.1.c goed gemotiveerd. Dit komt de rechtbank juist en overtuigend voor en wordt door haar overgenomen. Daaruit volgt dat aangenomen moet worden dat de waarde van de profielen en andere materialen op de bestellijst kan worden bepaald op € 497.436,28.

Zoals overwogen volgt uit het deskundigenbericht dat alle op de bestellijst van Prokual voorkomende materialen gangbare materialen waren die konden worden gebruikt voor andere regelmatig voorkomende projecten. Deze bevindingen van de deskundige onderschrijven dan ook de stelling van [gedaagde sub 3], dat Prokual niet aan haar schadebeperkingsplicht heeft voldaan door deze materialen te laten verschrotten. Daartegenover heeft Prokual onvoldoende inzichtelijk gemaakt waarom zij dat met deze gangbare materialen desondanks heeft gedaan. Prokual heeft hierover slechts aangevoerd dat zij heeft geprobeerd de profielen aan derden te verkopen en aan Profilati terug te verkopen, maar dat dat niet is gelukt. Prokual heeft dat verweer evenwel niet met bescheiden onderbouwd en zij heeft evenmin aangegeven aan wie zij de materialen heeft geprobeerd te verkopen. Bovendien heeft Prokual ter onderbouwing van haar verweer niet aangegeven dat en waarom zij de materialen niet ten behoeve van haar eigen bedrijfsvoering kon gebruiken, bijvoorbeeld bij onderhanden of toekomstige projecten. Dat geldt voor de profielen en met name ook voor de overige op de bestellijst voorkomende materialen. Als onvoldoende weersproken moet daarom worden aangenomen dat Prokual de materialen heeft kunnen gebruiken en/of verkopen. De conclusie is dan ook dat Prokual niet aan haar schadebeperkingsplicht heeft voldaan door de ingekochte materialen te laten verschrotten. Gelet op de waarde die aan de ingekochte materialen kan worden toegekend, moet de vordering van Prokual als bedoeld onder 3.a in het tussenvonnis van 12 september 2012 worden afgewezen. Het door [gedaagde sub 3] in dat verband ook nog gedane beroep op eigen schuld van [gedaagde sub 3] - omdat Prokual tijdig, dus voordat zij in september 2010 de materialen bestelde, ervan op de hoogte was dat niet zij maar een andere partij de opdracht had gekregen - behoeft daarom met betrekking tot deze vordering geen bespreking.

In het tussenvonnis van 12 september 2012 is al overwogen en beslist dat de daar onder 3.b, c, e, f en g vermelde vorderingen toewijsbaar zijn. Het betreft de navolgende vorderingen:

Met betrekking tot (een aantal van) deze vorderingen kan relevant zijn of het door [gedaagde sub 3] gedane beroep op eigen schuld, zoals dat hiervoor is weergegeven, opgaat. Zoals al in het tussenvonnis van 12 september 2012 is overwogen en beslist (rechtsoverweging 14) zal [gedaagde sub 3] zijn stelling volgens de hoofdregel van artikel 150 Rv moeten bewijzen. Hij zal daartoe thans worden toegelaten.

In reconventie heeft CBB gevorderd (rechtsoverweging 4 in het tussenvonnis van 16 mei 2012):

a. Prokual te veroordelen aan haar te betalen een schadevergoeding van € 102.117,59, te vermeerderen met de wettelijke rente,

b. te verklaren voor recht dat Prokual aansprakelijk is voor de immateriële schade van CBB, bestaande uit reputatieschade, met veroordeling van Prokual deze schade aan haar te betalen, nader op te maken bij staat.

In laatstgenoemd vonnis is al overwogen en beslist dat CBB haar stelling volgens de hoofdregel van artikel 150 Rv moet bewijzen. Alvorens daartoe over te gaan zal [gedaagde sub 3] in de gelegenheid worden gesteld zich uit te laten over het bepaalde in art. 27 van de Faillissementswet, nu is gebleken dat CBB op 7 maart 2013 failliet is verklaard.

Iedere verdere beslissing zal worden aangehouden.