Rechtbank Midden-Nederland, 03-04-2020, ECLI:NL:RBMNE:2020:3818, UTR 19/3221

1. De tekst van de relevante bepalingen uit de Wet brp is opgenomen in een bijlage bij deze uitspraak. Deze bijlage maakt deel uit van de uitspraak.

2. Eiser heeft verweerder gevraagd om in de brp het adres [adres 1] te [Woonplaats] in te schrijven als zijn briefadres. Op dit adres is [de stichting] gevestigd. In zijn aanvraag heeft eiser gesteld dat hij als huurder in een vakantiewoning op het adres [adres 2] te [Woonplaats] woont. Ook geeft hij aan de komende drie maanden op dit adres te wonen.

3. Verweerder heeft de aanvraag van eiser afgewezen. In het bestreden besluit heeft verweerder aan de afwijzing ten grondslag gelegd dat registratie van een briefadres niet mogelijk is omdat eiser een woonadres heeft. Dit heeft verweerder afgeleid uit de vermelding op het aanvraagformulier van eiser dat hij de afgelopen maand heeft verbleven op het adres [adres 2] te [Woonplaats] en dat hij de komende drie maanden op dat adres zal verblijven. Op de hoorzitting heeft eiser de door hem opgegeven woonsituatie bevestigd. Verweerder heeft het bezwaar van eiser ongegrond verklaard.

4. Eiser heeft in beroep naar voren gebracht dat de woning aan de [adres 2] te [Woonplaats] een recreatiewoning betreft, die hij gedwongen moet verlaten. Het is eiser nog niet gelukt een andere woning te vinden, waardoor hij in verschillende woningen op het recreatiepark en in zijn camper verblijft. Verweerder heeft dan ook ten onrechte aangenomen dat sprake is van een woonadres. Het had op de weg van verweerder gelegen om nader onderzoek te doen naar de daadwerkelijke woonplaats van eiser. Door het bestreden besluit wordt eiser ernstig in zijn belangen geschaad. Er is sprake van sociaal-maatschappelijke problemen en eiser kan door overmacht geen woonadres vinden. Het briefadres dat eiser heeft in [Woonplaats] is tijdelijk, waardoor eiser belang heeft bij een briefadres in [Woonplaats] .

5. Onder verwijzing naar vaste rechtspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State ¹overweegt de rechtbank dat het doel van de Wet brp is dat de in de basisregistratie personen vermelde gegevens zo betrouwbaar en duidelijk mogelijk zijn en de gebruikers van de gegevens erop moeten kunnen vertrouwen dat deze in beginsel juist zijn. Met het oog daarop dienen in de brp gegevens over de feitelijke verblijfplaats van de betrokkene te worden geregistreerd. Voor zover geen adres kan worden aangewezen dat door de betrokkene wordt bewoond, moet het adres waar hij naar redelijke verwachting gedurende drie maanden ten minste twee derde van de tijd zal overnachten als diens woonadres worden beschouwd. Eerst bij het ontbreken van een woonadres, geldt een briefadres als adres.

6. Eiser heeft in zijn aanvraag om een briefadres en ook in bezwaar gesteld dat hij feitelijk verblijf heeft in de woning aan de [adres 2] te [Woonplaats] . In beroep heeft eiser naar voren gebracht dat hij niet langer in de woning kan verblijven, omdat de gemeente [Woonplaats] hem verplicht de woning te verlaten. Na de zitting is eiser in de gelegenheid gesteld om inlichtingen te verschaffen over de plaatsen waar hij heeft verbleven en zou gaan verblijven. Eiser heeft bij e-mailbericht van 16 januari 2020 aan verweerder een e-mailbericht van [afzender] toegevoegd van 10 januari 2020, waarin is neergelegd dat eiser in de periode van 1 januari 2019 tot 1 december 2019 met tussenpozen tijdelijk in de recreatiewoning aan de [adres 2] te [Woonplaats] heeft mogen verblijven, omdat de gemeente [Woonplaats] permanente bewoning niet toestaat. Verder heeft eiser een document van de gemeente [Woonplaats] aan verweerder toegestuurd, waaruit onder meer blijkt dat eiser de woning aan de [adres 2] per mei 2019 niet heeft verlaten. Op basis hiervan komt de rechtbank tot de conclusie dat eiser zijn stelling, dat hij in de periode in geding in diverse andere woningen en in zijn camper heeft verbleven, niet nader heeft onderbouwd door bijvoorbeeld een lijst van adressen van woningen en de standplaats van zijn camper aan verweerder te verstrekken. De door eiser aan verweerder verstrekte gegevens naar aanleiding van het verhandelde ter zitting leiden naar het oordeel van de rechtbank niet tot de conclusie dat eiser geen verblijf had aan de [adres 2] te [Woonplaats] . Verweerder heeft naar het oordeel van de rechtbank daarom uit mogen gaan van de situatie dat eiser in de periode in geding over een woonadres beschikte op basis waarvan hij geen recht had op een briefadres.

7. De stelling van eiser dat hij zich niet in [Woonplaats] kon inschrijven in de brp is niet nader onderbouwd. Bovendien blijkt uit het dossier dat de gemeente Zeewolde in een e-mailbericht van 5 juni 219 aan verweerder heeft laten weten dat inschrijving in de brp in een recreatiewoning wel tot de mogelijkheden behoort. De beroepsgrond slaagt niet.

8. De rechtbank is verder van oordeel dat in dit geval aan het vereiste van gedegen adresonderzoek is voldaan. Eiser heeft voldoende gelegenheid gekregen om zijn woonsituatie aan verweerder toe te lichten, waarvan hij ook gebruik heeft gemaakt in de aanvraagfase en tijdens de hoorzitting. In het bestreden besluit heeft verweerder verwezen naar de door eiser gegeven informatie, waarop hij zich heeft kunnen baseren.

9. Bovendien is naar het oordeel van de rechtbank niet gebleken van strijd met het evenredigheidsbeginsel in de situatie van eiser, omdat niet is vast komen te staan dat eiser zich niet kan laten inschrijven in de brp in [Woonplaats] en daarmee evenmin is vast komen te staan dat hij geen zorgverzekering heeft kunnen krijgen. De beroepsgrond slaagt niet.

10. Eiser heeft ten slotte naar voren gebracht dat verweerder hem, gelet op zijn sociaal-maatschappelijke problemen, te weten zijn problematische schulden, in redelijkheid geen briefadres heeft mogen weigeren. De rechtbank merkt ten aanzien van deze grond op dat eiser niet nader heeft onderbouwd dat er sprake is van de voornoemde problemen, zodat verweerder op grond daarvan geen aanleiding heeft hoeven zien af te wijken van het uitgangspunt dat iemand met een woonadres niet in aanmerking komt voor de afgifte van een briefadres.

11. Het beroep is ongegrond. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.