Raad van State, 20-08-2014, ECLI:NL:RVS:2014:3060, 201306769/1/R6

201306769/1/R6.

Datum uitspraak: 20 augustus 2014

AFDELING

BESTUURSRECHTSPRAAK

Uitspraak in het geding tussen:

1. [appellant sub 1], wonend te Ridderkerk,

2. [appellant sub 2], wonend te Ridderkerk,

3. [appellant sub 3], wonend te Ridderkerk,

4. de stichting Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, gevestigd te Ridderkerk,

5. de vereniging Bewonersvereniging Rijksstraatweg 326 t/m 408 "Nieuw Reijerwaard 2020", gevestigd te Ridderkerk,

6. [appellant sub 6] en anderen, wonend te Ridderkerk,

7. de stichting Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen, gevestigd te Ridderkerk,

8. de vereniging Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard, gevestigd te Ridderkerk,

en

provinciale staten van Zuid-Holland,

verweerders.

Procesverloop

Bij besluit van 26 juni 2013 hebben provinciale staten het inpassingsplan "Bedrijventerrein Nieuw Reijerwaard" en het daarbij behorende exploitatieplan gewijzigd vastgesteld.

Tegen dit besluit hebben [appellant sub 1], [appellant sub 2], [appellant sub 3], Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, Bewonersvereniging Rijksstraatweg 326 t/m 408, [appellant sub 6] en anderen, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard beroep ingesteld.

Provinciale staten hebben een verweerschrift ingediend.

De Stichting Advisering Bestuursrechtspraak voor Milieu en Ruimtelijke Ordening heeft een deskundigenbericht uitgebracht.

[appellant sub 2], Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, [appellant sub 6] en anderen, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en provinciale staten hebben hun zienswijze daarop naar voren gebracht.

De Afdeling heeft de zaak ter zitting gevoegd met zaak nr. 201307503/1/R6 behandeld op 13 januari 2014, waar [appellant sub 2], bijgestaan door W. Stigter, [appellant sub 3], bijgestaan door mr. A. Barada, Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, vertegenwoordigd door C.P. Groshart, Bewonersvereniging Rijksstraatweg 326 t/m 408, vertegenwoordigd door mr. H.P.G. Jansen, [appellant sub 6] en anderen, bijgestaan door mr. J.C. Ozinga, advocaat te Den Haag, en ing. J. Oostdijk, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen, vertegenwoordigd door mr. J. Rutteman, Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard, vertegenwoordigd door M.E. [appellant sub 6B], en provinciale staten, vertegenwoordigd door mr. H.J.M. Besselink en mr. J.A. Spee, beiden advocaat te Den Haag, zijn verschenen. Voorts is ter zitting de Gemeenschappelijke Regeling Bedrijventerrein Nieuw Reijerwaard (hierna: de Gemeenschappelijke Regeling), vertegenwoordigd door mr. H.J.M. Besselink, advocaat te Den Haag, gehoord.

Na de zitting zijn de zaken weer gesplitst.

Overwegingen

De bestreden besluiten

1. Het inpassingsplan voorziet in de realisatie van een agrologistiek bedrijventerrein met een netto omvang van ongeveer 96 ha in de gemeenten Ridderkerk en Barendrecht. Verder omvat het inpassingsplan de aanpassing van de infrastructuur ter hoogte van de IJsselmondse Knoop tot een turboverkeersplein, een interne verkeersverbinding met de bestaande bedrijventerreinen Veren Ambacht en Barendrecht Noordoost, een groene zone tussen de Rijksstraatweg en het bedrijventerrein Nieuw Reijerwaard en de oprichting van drie windturbines en een biomassa-vergistingsinstallatie. Voor de ontwikkeling van het bedrijventerrein is daarnaast een exploitatieplan vastgesteld.

Toepasselijkheid Crisis- en herstelwet

2. Het bedrijventerrein Nieuw Reijerwaard is opgenomen in bijlage II, onderdeel A, onder nummer 13, bij de Crisis- en herstelwet (hierna: Chw). Ingevolge artikel 1.1 van die wet is afdeling 2 daarvan van toepassing op alle besluiten die krachtens enig wettelijk voorschrift zijn vereist voor de in bijlage II bij die wet bedoelde ruimtelijke en infrastructurele projecten.

Procedureel

3. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen betwijfelen of het inpassingsplan zoals dat is vastgesteld onder de Chw valt, nu het inpassingsplan een groter oppervlak bestrijkt dan het oorspronkelijke project zoals dat in bijlage II bij de Chw is opgenomen.

3.1. Provinciale staten stellen zich op het standpunt dat het inpassingsplan geen ruimere grenzen kent dan het project zoals dat in bijlage II bij de Chw is opgenomen.

3.2. Het project Nieuw Reijerwaard in bijlage II bij de Chw is overgenomen uit het MIRT-projectenboek 2009, waar het is opgenomen op pagina 187 als "Bedrijventerrein Nieuw-Reijerwaard & Westelijke Dordtse Oever". Daarin is een globale schets van het project opgenomen. Het plangebied van het onderhavige inpassingsplan komt overeen met het project zoals dat in het projectenboek is beschreven en in bijlage II bij de Chw is opgenomen. Gelet hierop mist het betoog van Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen dat het plangebied zodanig is vergroot dat het inpassingsplan niet meer overeenkomt met het in bijlage II bij de Chw opgenomen project Nieuw Reijerwaard, feitelijke grondslag.

4. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen stellen dat het inpassingsplan in strijd is met artikel 1 van de Grondwet en artikel 20 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie (hierna: Handvest), omdat Nieuw Reijerwaard wel als project in bijlage II bij de Chw is opgenomen, maar de naastgelegen bestemmingsplannen Veren Ambacht en Barendrecht Noordoost niet. De stichting en anderen verzoeken om het stellen van prejudiciële vragen ter zake.

4.1. Ingevolge artikel 1 van de Grondwet worden allen die zich in Nederland bevinden in gelijke gevallen gelijk behandeld.

Ingevolge artikel 120 treedt de rechter niet in de beoordeling van de grondwettigheid van wetten en verdragen.

Ingevolge artikel 20 van het Handvest is eenieder gelijk voor de wet.

Ingevolge artikel 51, eerste lid, van het Handvest zijn de bepalingen van dat Handvest slechts gericht tot de lidstaten, uitsluitend wanneer zij het recht van de Unie ten uitvoer brengen.

4.2. De toepasselijkheid van de Chw op het inpassingsplan volgt uit artikel 1.1 van de Chw en bijlage II bij de Chw. Gelet op het bepaalde in artikel 120 van de Grondwet is de Afdeling niet bevoegd het toepassingsbereik van de Chw, zoals opgenomen in artikel 1.1 van de Chw en bijlage II bij de Chw, te toetsen aan de Grondwet.

Voor zover Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen een beroep hebben gedaan op artikel 20 van het Handvest, overweegt de Afdeling dat met artikel 1.1 en bijlage II geen Unierecht wordt omgezet of anderszins bij dit recht wordt aangeknoopt (zie in dit verband het arrest van het Hof van Justitie van de Europese Unie van 6 maart 2014, C-206/13, Cruciano Siragusa, punten 20, 21, 24, 25, 26 en 29 (http://curia.europa.eu). Derhalve valt deze zaak niet binnen de materiële werkingssfeer van het Handvest en kan reeds daarom geen sprake zijn van strijdigheid met artikel 20 van het Handvest. Gelet hierop ziet de Afdeling evenmin aanleiding voor het stellen van prejudiciële vragen.

Het betoog faalt.

5. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen betogen dat de toepasselijkheid van de Chw de procedurele rechten van appellanten schaadt, onder meer doordat de gebruikelijke herstelmogelijkheid van een eventueel verzuim bij het indienen van beroep ontbreekt en door de omvang van het plan te weinig tijd beschikbaar is om alle stukken te bestuderen. De stichtingen en anderen stellen dat de gevolgde procedure hierdoor in strijd is met richtlijn 2011/92/EU van het Europees Parlement en de Raad van 13 december 2011, betreffende de milieueffectbeoordeling van bepaalde openbare en particuliere projecten (hierna: m.e.r.-richtlijn), omdat geen sprake is van een eerlijke en billijke procedure. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen verzoeken in verband hiermee om prejudiciële vragen te stellen.

5.1. De procedurebepalingen over beroep in afdeling 2 van hoofdstuk 1 van de Chw regelen op welke wijze de rechtmatigheid van een besluit, zoals het inpassingsplan, bij de bestuursrechter aan de orde kan worden gesteld. Voor deze procedure zijn met name de artikelen 1.6 en 1.6a van belang. Daarin is, kort weergegeven, bepaald dat beroepsgronden uitsluitend binnen de beroepstermijn mogen worden aangevoerd. In onder meer haar uitspraak van 17 november 2010, in zaak nr. 201004771/1/M2, heeft de Afdeling, kort weergegeven, geoordeeld dat deze bepalingen niet in strijd zijn met het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (EVRM) en de m.e.r.-richtlijn. In hetgeen de stichtingen en anderen hebben aangevoerd, onder meer over de omvang van het plan, ziet de Afdeling geen aanleiding om daar thans anders over te oordelen. Gelet hierop bestaat geen aanleiding voor het stellen van prejudiciële vragen, aangezien redelijkerwijs geen twijfel kan bestaan over de wijze waarop de gestelde vraag over de betrokken Unierechtelijke regel moet worden opgelost (arrest van het Hof van Justitie van 6 oktober 1982, 283/81, EU:C:1982:335, Cilfit, punt 16; http://curia.europa.eu).

Het betoog faalt.

6. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen betogen dat het plan in strijd met de artikelen 3:2 en 3:46 van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: Awb) is vastgesteld, omdat niet alle argumenten uit hun zienswijzen zijn beantwoord en de beantwoording van andere argumenten onjuist is.

6.1. Ingevolge artikel 3:2 van de Awb vergaart het bestuursorgaan bij de voorbereiding van een besluit de nodige kennis omtrent de relevante feiten en de af te wegen belangen.

Ingevolge artikel 3:46 dient een besluit te berusten op een deugdelijke motivering.

6.2. De artikelen 3:2 en 3:46 van de Awb verzetten zich er niet tegen dat de raad de zienswijzen samengevat weergeeft. Dat niet op ieder argument ter ondersteuning van een zienswijze afzonderlijk is ingegaan, is op zichzelf geen aanleiding voor het oordeel dat het bestreden besluit onzorgvuldig is voorbereid of onvoldoende is gemotiveerd. Niet is gebleken dat bepaalde bezwaren of argumenten niet in de overwegingen zijn betrokken. De omstandigheid dat de stichtingen en anderen zich niet kunnen verenigen met onderdelen van de beantwoording van de zienswijzen geeft evenmin aanleiding voor het oordeel dat het bestreden besluit reeds daarom onzorgvuldig is voorbereid of onvoldoende is gemotiveerd.

7. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen betogen dat het vastgestelde inpassingsplan ten onrechte in de vakantieperiode ter inzage is gelegd en dat de publicatie van het vaststellingsbesluit in de lokale krant "De Combinatie" te laat heeft plaatsgevonden.

7.1. Over het betoog van Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen dat de publicatie van het vaststellingsbesluit te laat heeft plaatsgevonden en het vastgestelde plan in de vakantieperiode ter inzage heeft gelegen, overweegt de Afdeling als volgt. Deze beroepsgronden hebben betrekking op mogelijke onregelmatigheden van na de datum van het bestreden besluit en kunnen reeds om die reden de rechtmatigheid van het besluit niet aantasten. Deze mogelijke onregelmatigheden kunnen geen grond vormen voor de vernietiging van het bestreden besluit.

Het betoog faalt.

DE BEROEPEN VOOR ZOVER GERICHT TEGEN HET INPASSINGSPLAN

Toetsingskader

8. Bij de vaststelling van een inpassingsplan hebben provinciale staten beleidsvrijheid om bestemmingen aan te wijzen en regels te geven die zij uit een oogpunt van goede ruimtelijke ordening nodig achten. De Afdeling toetst deze beslissing terughoudend. Dit betekent dat de Afdeling aan de hand van de beroepsgronden beoordeelt of aanleiding bestaat voor het oordeel dat provinciale staten zich niet in redelijkheid op het standpunt hebben kunnen stellen dat het plan strekt ten behoeve van een goede ruimtelijke ordening. Voorts beoordeelt de Afdeling aan de hand van de beroepsgronden of het bestreden besluit anderszins is voorbereid of genomen in strijd met het recht.

Het beroep van [appellant sub 2]

9. Het beroep van [appellant sub 2] is gericht tegen het plandeel met de bestemming "Verkeer", voor zover dit betrekking heeft op de gronden bij zijn perceel aan de [locatie 1]. [appellant sub 2] betoogt dat provinciale staten in de belangenafweging onvoldoende gewicht hebben toegekend aan zijn belangen bij het bepalen van het tracé van de tweede ontsluitingsweg. Daartoe voert hij aan dat zijn boerderij, een rijksmonument, onvoldoende landschappelijk is ingepast, nu zijn boerderij na de realisatie van het plan niet direct zal grenzen aan de te ontwikkelen groene zone. Volgens [appellant sub 2] zijn er verschillende alternatieven denkbaar waardoor de landschappelijke inpassing van zijn boerderij kan worden gewaarborgd, zoals het aanleggen van een derde ontsluitingsweg, het gedeeltelijk achterwege laten van de tweede ontsluitingsweg of het aanleggen van een tunnel onder zijn perceel [locatie 1]. Voorts betwijfelt [appellant sub 2] of de aan het perceel toegekende bestemming "Gemengd" voldoende gebruiksmogelijkheden biedt voor de door hem gewenste ontwikkelingen op het perceel, waaronder een museum en horeca.

9.1. Provinciale staten stellen zich op het standpunt dat bij de aansluiting van de voorziene tweede ontsluitingsweg op de Voorweg zoveel mogelijk rekening is gehouden met de monumentale boerderij van [appellant sub 2] door de weg in een bocht om de boerderij heen te leggen. Volgens provinciale staten zal de ontsluitingsweg de monumentale waarde van de boerderij niet aantasten, temeer niet nu tussen de boerderij en de toegangsweg geen grote ontsluitingsweg is voorzien en in de nieuwe situatie geen directe relatie meer bestaat tussen de boerderij en de omliggende gronden. De voorziene tweede ontsluitingsweg kan niet op een andere wijze of locatie worden gerealiseerd, gelet op de beperkte beschikbare ruimte op het naastgelegen bedrijventerrein Veren Ambacht en de voorziene ligging van de nieuwe Spoorlaan in Barendrecht. Ook is het volgens provinciale staten verkeerskundig ongewenst om de ontsluitingsweg op een andere weg dan de Voorweg aan te laten takken.

9.2. Het perceel [locatie 1] heeft blijkens de verbeelding de bestemming "Gemengd". Voorts is een bouwvlak aan het perceel toegekend met een maximum bebouwingspercentage van 50, waarbinnen de boerderij en één bedrijfsgebouw staan, en heeft de boerderij de functieaanduiding "Cultuurhistorische Waarden".

Ingevolge artikel 5, lid 5.1, van de planregels zijn de voor de bestemming "Gemengd" aangewezen gronden bestemd voor:

a. een woning;

b. bedrijfsmatige activiteiten in de milieucategorie 1 en 2 uit de in de bijlage bij de planregels opgenomen Staat van Bedrijfsactiviteiten;

c. maatschappelijke voorzieningen;

d. recreatieve voorzieningen;

e. horecavoorzieningen;

f. ter plaatse van de aanduiding "cultuurhistorische waarden": ter bescherming en behoud van cultuurhistorisch waardevolle bebouwing;

g. parkeervoorzieningen;

h. groenvoorzieningen;

i. waterlopen, waterpartijen en waterstaatkundige voorzieningen.

9.3. In het deskundigenbericht staat over het perceel van [appellant sub 2] het volgende. Op het perceel [locatie 1] liggen thans drie bedrijfsgebouwen, waaronder een historische boerderij met de [naam]. Dit gebouw is aangewezen als rijksmonument in de zin van de Monumentenwet 1988. Het plan voorziet ter hoogte van het perceel van [appellant sub 2] in een verlegging van de bestaande Voorweg en een nieuwe ontsluitingsweg die via een tunnel onder de Rijksstraatweg het bedrijventerrein Nieuw Reijerwaard met het bestaande bedrijventerrein Veren Ambacht moet verbinden. Volgens het deskundigenbericht zal de nieuwe ontsluitingsweg een barrière vormen tussen de historische boerderij en de voorziene groenzone, hetgeen tot verlies van de monumentale waarde van de boerderij kan leiden. Voorts staat in het deskundigenbericht dat de keuze van provinciale staten voor de nieuwe ontsluitingsweg en het verleggen van de Voorweg zal leiden tot kortere routes tussen het plangebied en het naastgelegen, bestaande bedrijventerrein Veren Ambacht.

9.4. Ter zitting heeft [appellant sub 2] verklaard dat hij op het perceel in de toekomst geen agrarische hoofdactiviteit meer zal uitoefenen. Provinciale staten hebben onweersproken gesteld dat het ten noordwesten van zijn perceel gelegen deel van de groene zone voor [appellant sub 2] gemakkelijk te bereiken is, omdat de verlegde Voorweg tussen zijn perceel en de groene zone smal en verkeersluw is. De Afdeling acht het voorts aannemelijk dat de voorziene tweede ontsluitingsweg zal leiden tot een beperkte reisduur tussen Nieuw Reijerwaard en het bestaande agrologistieke bedrijventerrein Veren Ambacht. Ter zitting hebben provinciale staten verder gesteld dat een ondertunneling van de tweede ontsluitingsweg ter hoogte van het perceel van [appellant sub 2] te duur is, temeer nu deze tunnel volgens provinciale staten niet noodzakelijk is voor het waarborgen van een aanvaardbaar woon- en leefklimaat ter plaatse. Het doortrekken van de bestaande Voorweg is eveneens onwenselijk geacht door provinciale staten, omdat dit leidt tot de sloop van bestaande bebouwing op het bedrijventerrein Veren Ambacht en noopt tot de aanleg van een kruising met de Rijksstraatweg. Bovendien is ter zitting gebleken dat de Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed geen overwegende bezwaren heeft tegen het inpassingsplan voor zover het de boerderij van [appellant sub 2] betreft. Hoewel niet kan worden ontkend dat de landschappelijke inpassing van de boerderij van [appellant sub 2] zal veranderen door het inpassingsplan, is de Afdeling gelet op het voorgaande van oordeel dat provinciale staten, bij afweging van de betrokken belangen, in redelijkheid hebben kunnen komen tot deze keuze voor het tracé van de tweede ontsluitingsweg en eveneens in redelijkheid hebben kunnen komen tot het besluit om geen tunnel ter hoogte van de [locatie 1] aan te leggen.

9.5. Over de bestemming "Gemengd" voor het perceel [locatie 1], overweegt de Afdeling als volgt. Ter zitting hebben provinciale staten gesteld dat met de keuze voor de bestemming "Gemengd" voor het perceel van [appellant sub 2] is tegemoet gekomen aan de wensen van [appellant sub 2], nu deze bestemming veel verschillende functies toelaat. De ter zitting door [appellant sub 2] genoemde functies die hij mogelijk in de toekomst wenst uit te oefenen op het perceel, waaronder een museum en horeca, zijn binnen de bestemming "Gemengd" toegestaan. Gelet hierop hebben provinciale staten zich in redelijkheid op het standpunt kunnen stellen dat de bestemming "Gemengd" voor de [locatie 1], gelet op de huidige plannen van [appellant sub 2] voor het perceel, voldoende gebruiksmogelijkheden biedt.

Het betoog faalt.

10. Het beroep van [appellant sub 2] is ongegrond.

Nut en noodzaak van het bedrijventerrein

11. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en [appellant sub 6] en anderen betogen dat nut en noodzaak van het voorziene bedrijventerrein niet zijn aangetoond. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen voeren daartoe aan dat het door Ecorys uitgevoerde onderzoek "Vraag-aanbod analyse in relatie tot bedrijventerrein Nieuw Reijerwaard" van 28 september 2012 (hierna: vraag-aanbodanalyse) is gebaseerd op verouderde gegevens en in de analyse ten onrechte wordt uitgegaan van het Global Economy scenario (hierna: GE-scenario), terwijl op landelijk en provinciaal niveau over het algemeen wordt uitgegaan van het minder positieve Transatlantic Market scenario (hierna: TM-scenario). De keuze van provinciale staten om voor logistieke functies uit te gaan van het GE-scenario is niet realistisch, aldus de stichtingen en anderen. Verder betogen Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen dat het gemaakte onderscheid tussen de vraag naar bedrijfsruimte ten noorden en ten zuiden van de Maas in de analyse niet is onderbouwd en dat het gemaakte onderscheid niet logisch is. Volgens de stichtingen en anderen zou het achterwege laten van dit onderscheid tot de conclusie moeten leiden dat er ook zonder de realisering van het voorziene bedrijventerrein voldoende aanbod is. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen voeren voorts aan dat in de vraag-aanbodanalyse ten onrechte geen rekening is gehouden met de ontwikkeling van het bedrijventerrein Westelijke Dordtse Oevers (hierna: WDO) in Dordrecht en de overige beschikbare gronden voor bedrijventerreinen in de regio.

[appellant sub 6] en anderen betogen dat de vraag-aanbodanalyse onvolledig is. Daartoe voeren zij aan dat in de analyse geen aandacht is besteed aan de economische crisis, een maatschappelijke kosten-batenanalyse ontbreekt en in het onderzoek ten onrechte is uitgegaan van de ruimtevraag van de logistieke sector als geheel, terwijl het voorziene bedrijventerrein is bedoeld voor de agrologistieke sector. Verder voeren [appellant sub 6] en anderen aan dat in het in de vraag-aanbodanalyse geconstateerde tekort aan bedrijfsruimte op de linker Maasoever reeds elders wordt voorzien en in de analyse de ontwikkeling van Rotterdam Cool Port en het bedrijventerrein WDO niet is meegenomen. Voorts betogen [appellant sub 6] en anderen dat uit het rapport van Hillenraad Consultancy "Onderzoeksrapport bedrijventerrein Nieuw Reijerwaard: ontwikkeling en ruimtebehoefte handelsbedrijven groenten en fruit gevestigd in Barendrecht en Ridderkerk" van 18 mei 2011 (hierna: rapport ontwikkeling en ruimtebehoefte) blijkt dat de behoefte aan bedrijfsruimte in de omgeving van Barendrecht en Ridderkerk niet groter is dan 50 ha, hetgeen aanzienlijk kleiner is dan de in de vraag-aanbodanalyse geconstateerde behoefte.

11.1. Provinciale staten stellen zich op het standpunt dat de behoefte aan het voorziene bedrijventerrein voldoende is onderbouwd in de vraag-aanbodanalyse. Provinciale staten voeren daartoe aan dat de ruimtevraag naar bedrijventerreinen in de analyse is vastgesteld op basis van zeven recente onderzoeken, waarbij alle onderzoeken een substantiële ruimtevraag laten zien, met name in de logistieke sector. Volgens provinciale staten is het gehanteerde GE-scenario voor de regio Rotterdam realistisch, omdat in de logistieke sector de komende jaren een sterke groei wordt verwacht. Deze sterke groei leidt tot een ruimtevraag van 200 tot 300 ha tot 2020 en een verdere groei in de periode tot 2030, terwijl nog maar enkele locaties in de regio Rotterdam kunnen worden ontwikkeld als bedrijventerrein.

Het gemaakte onderscheid tussen de noord- en zuidoever van de Maas is realistisch, omdat de reistijd ten opzichte van de Tweede Maasvlakte korter is vanaf de zuidoever, aldus provinciale staten. Hierdoor zullen naar verwachting meer bedrijven zich willen vestigen aan de zuidzijde van de Maas, hetgeen volgens provinciale staten wordt ondersteund door historische gegevens.

Voorts zijn provinciale staten van mening dat bij het bepalen van de behoefte aan het voorziene bedrijventerrein voldoende rekening is gehouden met de bestaande en geplande bedrijventerreinen, alsmede met de herstructurering en leegstand op bedrijventerreinen. Uit de vraag-aanbodanalyse volgt dat de huidige capaciteit, inclusief de reeds geplande capaciteit aan bedrijventerreinen, onvoldoende is om de verwachte vraag naar ruimte op te kunnen vangen. Hierbij is uitgegaan van de ruimtevraag van de logistieke sector als geheel, zoals volgens provinciale staten gebruikelijk is. Voorts betogen provinciale staten dat de ruimtevraag groter is dan in het rapport ontwikkeling en ruimtebehoefte is aangegeven, omdat dat rapport enkel ziet op de ruimtevraag in Ridderkerk en Barendrecht. Het bedrijventerrein WDO is niet meegenomen in de vraag-aanbodanalyse, omdat dit bedrijventerrein buiten de relevante regio Rotterdam-Rijnmond valt. De ontwikkeling van Rotterdam Cool Port zal volgens provinciale staten geen gevolgen hebben voor de ruimtevraag naar logistieke bedrijven, nu in Rotterdam Cool Port andere werkzaamheden zullen worden verricht dan op het voorziene bedrijventerrein Nieuw Reijerwaard.

11.2. De behoefte aan het voorziene bedrijventerrein Nieuw Reijerwaard is onder meer onderbouwd in de vraag-aanbodanalyse. In deze analyse is voor het berekenen van de behoefte aan bedrijfsruimte uitgegaan van het GE-scenario. In de vraag-aanbodanalyse staat dat voor de regio Groot-Rijnmond het GE-scenario voor de logistieke sector leidend is, gelet op de mainportfunctie van de Rotterdamse haven en de aanleg van de Tweede Maasvlakte. Deze ontwikkeling en de bestaande mainportfunctie heeft volgens de vraag-aanbodanalyse en provinciale staten tot gevolg dat voor de logistieke sector een grote ruimtevraag wordt verwacht. Het voor andere regio’s en landelijk gehanteerde TM-scenario is, gelet op de verwachte ontwikkelingen in Groot-Rijnmond, ontoereikend, aldus de toelichting van provinciale staten ter zitting. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen hebben geen feiten of omstandigheden aangevoerd op grond waarvan moet worden geoordeeld dat het vorenstaande onjuist zou zijn. Provinciale staten hebben derhalve bij het onderzoeken van de behoefte aan bedrijventerreinen mogen uitgaan van het GE-scenario.

[appellant sub 6] en anderen hebben niet aannemelijk gemaakt dat de economische crisis tot zodanige veranderingen in de marktomstandigheden heeft geleid of zal leiden dat provinciale staten niet in redelijkheid van de vraag-aanbodanalyse hebben kunnen uitgaan.

11.2.1. Voor zover [appellant sub 6] en anderen hebben gewezen op het rapport ontwikkeling en ruimtebehoefte, waarin voor de regio Ridderkerk een kleinere behoefte aan bedrijfsruimte wordt voorzien dan in de vraag-aanbodsanalyse, overweegt de Afdeling als volgt. In het rapport ontwikkeling en ruimtebehoefte wordt de voorziene ruimtebehoefte binnen de regio Barendrecht/Ridderkerk berekend. In de vraag-aanbodanalyse is toegelicht dat voor het beoordelen van de behoefte moet worden uitgegaan van een grotere regio dan de regio Barendrecht/Ridderkerk. Daarbij wordt gewezen op de mainportfunctie van de stadsregio Rotterdam en de bijbehorende logistieke vraag die volgens de vraag-aanbodanalyse leidt tot een grotere behoefte aan bedrijfsruimte dan in het rapport ontwikkeling en ruimtebehoefte is voorzien. [appellant sub 6] en anderen hebben met de enkele verwijzing naar het rapport ontwikkeling en ruimtebehoefte niet aannemelijk gemaakt dat het vorenstaande onjuist zou zijn. De Afdeling ziet in het aangevoerde dan ook geen grond voor het oordeel dat provinciale staten niet in redelijkheid hebben kunnen uitgaan van de behoefte aan bedrijfsruimte zoals berekend in de vraag-aanbodanalyse.

Over het gestelde ontbreken van een maatschappelijke kosten-batenanalyse overweegt de Afdeling dat er geen rechtsnorm is die in een geval als het onderhavige verplicht tot het uitvoeren van een dergelijke analyse.

11.2.2. Het voorziene bedrijventerrein is gericht op - globaal gezegd - de agrologistieke sector. Bij het bepalen van de behoefte aan het voorziene bedrijventerrein in de vraag-aanbodanalyse is uitgegaan van de logistieke sector als geheel, hetgeen volgens provinciale staten gebruikelijk is. In de vraag-aanbodanalyse staat dat er voldoende behoefte is aan bedrijfsruimte voor de logistieke sector. Naar het oordeel van de Afdeling hebben provinciale staten in voldoende mate aannemelijk gemaakt de aangetoonde behoefte aan logistieke bedrijfsruimte in ieder geval deels behoefte aan bedrijfsruimte voor de agrologistiek betreft. Voorts is voldoende aannemelijk gemaakt dat de beperking van de op Nieuw Reijerwaard toegestane bedrijvigheid tot de agrologistieke sector ruimtelijk gewenst is vanwege clusteringsvoordelen, waarbij van belang is dat de naastgelegen bedrijventerreinen Veren Ambacht en Barendrecht Noordoost eveneens in hoofdzaak zijn gericht op agrologistieke bedrijvigheid.

11.2.3. In de vraag-aanbodanalyse staat dat op de linker Maasoever relatief weinig bedrijventerreinruimte beschikbaar is en het grootste deel van het toekomstige aanbod op de rechter Maasoever beschikbaar is. Op basis van historische gegevens wordt echter verwacht dat 65% van de ruimtevraag is gelegen op de linker Maasoever. Verder hebben provinciale staten gesteld dat de reistijd op de linker Maasoever ten opzichte van de Tweede Maasvlakte, onder meer door het ontbreken van barrières als steden en tunnels, gunstiger is, hetgeen in het bijzonder van belang is omdat aan- en afvoer van Nieuw Reijerwaard naar verwachting grotendeels zal plaatsvinden via de Rotterdamse haven, en dat de reistijd door de toekomstige verbreding van de rijksweg A15 verder zal worden beperkt. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen hebben geen feiten of omstandigheden aangevoerd waaruit volgt dat het voorgaande onjuist zou zijn. Gelet op het voorgaande hebben provinciale staten in redelijkheid kunnen aansluiten bij het in de vraag-aanbodanalyse gemaakte onderscheid tussen de linker en de rechter Maasoever.

11.2.4. In de vraag-aanbodanalyse zijn verschillende bestaande en voorziene bedrijventerreinen betrokken, waarbij de voorziene ruimtevraag is afgezet tegen het huidige en toekomstige aanbod aan bedrijventerreinen. In de vraag-aanbodanalyse is voor het aanbod aan bedrijventerreinen alleen gekeken naar de regio Groot-Rijnmond, waarbij het bedrijventerrein WDO buiten beschouwing is gelaten. Ter zitting hebben provinciale staten gesteld dat de ontwikkeling van WDO, en specifiek het deelgebied Dordtse Kil IV, nog niet is aangevangen en dat een snelle ontwikkeling niet wordt verwacht, zodat hier in de nabije toekomst geen aanbod wordt gerealiseerd. Volgens provinciale staten volgt uit de vraag-aanbodanalyse dat er voldoende behoefte aan bedrijventerreinen is om te zijner tijd ook het bedrijventerrein WDO te realiseren. Voorts zijn Nieuw Reijerwaard en WDO in de ruimtelijke verkenning genoemd als gezamenlijk alternatief voor het niet ontwikkelde bedrijventerrein Hoeksche Waard, welke keuze is overgenomen in de provinciale structuurvisie. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en [appellant sub 6] en anderen hebben niet aannemelijk gemaakt dat het vorenstaande onjuist is. Derhalve hebben provinciale staten ook in zoverre in redelijkheid kunnen uitgaan van de gegevens uit de vraag-aanbodanalyse.

Voor zover Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en [appellant sub 6] en anderen hebben betoogd dat het bedrijventerrein Nieuw Reijerwaard niet hoeft te worden gerealiseerd, omdat elders voldoende ruimte is, overweegt de Afdeling als volgt. De door de stichtingen en anderen en [appellant sub 6] en anderen genoemde alternatieve locaties en leegstand zijn, met uitzondering van recente leegstand, betrokken in de vraag-aanbodanalyse. In de vraag-aanbodanalyse is geconcludeerd dat het bestaande aanbod onvoldoende is om te voldoen aan de geconstateerde ruimtebehoefte. In de vraag-aanbodanalyse staat voorts dat sprake is van enige frictieleegstand, welke dient voor het mogelijk maken van doorstroming en nieuwvestiging, maar dat deze leegstand onder het niveau van een gezonde markt blijft. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en [appellant sub 6] en anderen hebben ook geen gegevens overgelegd waaruit volgt deze conclusies in de vraag-aanbodanalyse onjuist zouden zijn. Gelet hierop bestaat geen aanleiding voor het oordeel dat, gelet op het bestaande aanbod, onvoldoende behoefte zou bestaan aan het voorziene bedrijventerrein.

Provinciale staten hebben ter zitting toegelicht dat Rotterdam Cool Port een andere functie heeft dan het voorziene bedrijventerrein Nieuw Reijerwaard. Rotterdam Cool Port moet gaan fungeren als ontvangst- en verzendlocatie in de Rotterdamse haven voor de verschillende agroproducten en op de locatie Nieuw Reijerwaard zal de verdere afhandeling van de goederenstromen plaatsvinden. [appellant sub 6] en anderen hebben het voorgaande niet gemotiveerd weersproken. Provinciale staten hebben zich dan ook in redelijkheid op het standpunt kunnen stellen dat de ontwikkeling van Rotterdam Cool Port niet zal leiden tot een kleinere behoefte aan bedrijfsruimte dan waarvan de vraag-aanbodanalyse is uitgegaan.

11.2.5. Gelet op het vorenoverwogene is de Afdeling van oordeel dat provinciale staten zich in redelijkheid op het standpunt hebben kunnen stellen dat nut en noodzaak voor het inpassingsplan afdoende zijn aangetoond.

Het betoog faalt.

Passende ontsluiting

12. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen, [appellant sub 6] en anderen en Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard betogen dat het voorziene bedrijventerrein ten onrechte niet multimodaal bereikbaar is, hetgeen volgens hen in strijd is met artikel 3.1.6, tweede lid, onder c, van het Besluit ruimtelijke ordening (hierna: Bro) en de eerder geuite ambitie om het plangebied multimodaal te ontsluiten.

12.1. Provinciale staten stellen zich op het standpunt dat het plangebied goed wordt ontsloten via de aanwezige wegen, waaronder de rijkswegen A15, A16 en A29. Voorts ligt de locatie gunstig ten opzichte van de Rotterdamse haven en de glasgroentetuinbouwgebieden Westland en Lansingerland. Verder is het bedrijventerrein Nieuw Reijerwaard volgens provinciale staten multimodaal bereikbaar voor werknemers en bezoekers, nu het terrein bereikbaar is per auto, fiets en openbaar vervoer.

12.2. Ingevolge artikel 1.1.1, eerste lid, onder i, van het Bro is een stedelijke ontwikkeling een ruimtelijke ontwikkeling van een bedrijventerrein of zeehaventerrein, of van kantoren, detailhandel, woningbouwlocaties of andere stedelijke voorzieningen.

Ingevolge artikel 3.1.6, tweede lid, aanhef en onder c, wordt in de toelichting bij een bestemmingsplan, indien blijkt dat de stedelijke ontwikkeling niet binnen het bestaand stedelijk gebied van de betreffende regio kan plaatsvinden, beschreven in hoeverre wordt voorzien in die behoefte op locaties die, gebruikmakend van verschillende middelen van vervoer, passend ontsloten zijn, of als zodanig worden ontwikkeld.

Ingevolge artikel 1.1.1, tweede lid, wordt in het Bro en de daarop berustende bepalingen onder een bestemmingsplan mede begrepen een inpassingsplan als bedoeld in afdeling 3.5 van de Wet ruimtelijke ordening (hierna: Wro).

12.3. Hetgeen het inpassingsplan mogelijk maakt moet worden aangemerkt als een stedelijke ontwikkeling als bedoeld in artikel 1.1.1, eerste lid, onder i, van het Bro. Dit betekent dat moet worden beschreven in hoeverre de gekozen locatie voor de nieuwe stedelijke ontwikkeling via verschillende manieren van vervoer passend ontsloten is of als zodanig wordt ontwikkeld.

In de plantoelichting hebben provinciale staten beschreven dat werknemers en bezoekers het plangebied kunnen bereiken per openbaar vervoer, fiets en auto. Voorts is beschreven dat Nieuw Reijerwaard en WDO gezamenlijk worden ontwikkeld als alternatief voor de Hoeksche Waard. Daarbij is rekening gehouden met de verschillende modaliteiten, nu WDO per weg, spoor en water bereikbaar is en de locatie Nieuw Reijerwaard door ligging aan de rijkswegen A15 en A16 wordt ontsloten via de weg. Provinciale staten hebben verder toegelicht dat voor het voorziene agrologistieke gebruik van het bedrijventerrein een goede ontsluiting via de weg het belangrijkste is, nu bedrijven in de agrologistieke sector, gelet op de wens om de versproducten zo snel mogelijk verder te kunnen vervoeren, vrijwel alleen gebruik maken van wegvervoer. Ook zijn volgens provinciale staten geen alternatieve locaties voorhanden waar de gewenste ontwikkeling ook kan worden gerealiseerd en die beter ontsloten zijn. Gelet op het voorgaande ziet de Afdeling geen aanleiding voor het oordeel dat provinciale staten onvoldoende hebben beschreven in hoeverre Nieuw Reijerwaard passend ontsloten is door gebruik te maken van verschillende middelen van vervoer.

Het betoog faalt.

Locatiekeuze

13. [appellant sub 6] en anderen betogen dat de keuze om het voorziene bedrijventerrein op de locatie Nieuw Reijerwaard te realiseren onvoldoende is onderbouwd. Volgens hen is de locatie Nieuw Reijerwaard in het rapport "Een ruimtelijke verkenning naar alternatieven voor de Hoeksche Waard" van het Ruimtelijk Planbureau en het Centraal Planbureau uit 2007 (hierna: de ruimtelijke verkenning) te positief beoordeeld, nu in die verkenning onvoldoende rekening is gehouden met het ontbreken van multimodaliteit, het naastgelegen provinciale landschap en de hoge aansluitkosten van het bedrijventerrein op de infrastructuur. Volgens [appellant sub 6] en anderen is de ruimtelijke verkenning toentertijd ten onrechte niet getoetst aan de Nota Ruimte en is in de verkenning uitgegaan van "havengerelateerde activiteiten", hetgeen volgens hen breder is dan de thans mogelijk gemaakte agrologistieke bedrijvigheid. Voorts voeren zij aan dat de locatiekeuze is gebaseerd op verouderde gegevens.

Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard richt zich ook tegen de locatiekeuze. Volgens de vereniging is de behoefte aan het bedrijventerrein op deze locatie niet onderbouwd en heeft deze locatie tot gevolg dat de bereikbaarheid van de Rotterdamse haven verslechtert, omdat het voorziene bedrijventerrein zal leiden tot extra vrachtverkeer.

13.1. Provinciale staten stellen zich op het standpunt dat de keuze voor de locatie Nieuw Reijerwaard in de plantoelichting voldoende is gemotiveerd. Volgens provinciale staten is gekozen voor deze locatie, omdat de locatie goed aansluit bij het bestaande agrologistieke cluster in de regio Barendrecht/Ridderkerk en goed kan worden ontsloten via de reeds aanwezige infrastructuur. Verder zijn de prijs, de toekomstige uitbreidingsmogelijkheden, de parkeervoorzieningen, de beschikbaarheid van diensten en personeel en de beschikbaarheid van een breed assortiment aan groente en fruit betrokken bij de locatiekeuze. Voorts bestrijden provinciale staten dat de locatie Nieuw Reijerwaard in de ruimtelijke verkenning te positief is beoordeeld, omdat in de ruimtelijke verkenning rekening is gehouden met de ligging van de locatie, de middelen van vervoer waarmee Nieuw Reijerwaard kan worden ontsloten, de aansluitkosten en het provinciale landschap. Provinciale staten bestrijden eveneens dat de ruimtelijke verkenning onvoldoende actueel is om aan de locatiekeuze ten grondslag te leggen. Provinciale staten wijzen daarbij op de vraag-aanbodanalyse, waaruit blijkt dat er nog steeds behoefte is aan de voorziene ontwikkelingen. Provinciale staten zijn voorts van mening dat het voorziene agrologistieke bedrijventerrein valt onder grootschalige distributie en transport en dat in de ruimtelijke verkenning bij het afwegen van de verschillende alternatieven juist is uitgegaan van grootschalige distributie en transport.

13.2. De keuze voor de locatie Nieuw Reijerwaard is gebaseerd op de ruimtelijke verkenning. In de ruimtelijke verkenning is een studie gemaakt naar alternatieve locaties voor het toentertijd voorziene bedrijventerrein Hoeksche Waard, welk bedrijventerrein uiteindelijk niet is gerealiseerd. In de ruimtelijke verkenning is een groot zoekgebied voor alternatieve locaties gehanteerd, waarbij als sector havengerelateerde bedrijvigheid is aangehouden. In de ruimtelijke verkenning zijn de verschillende alternatieven voor Hoeksche Waard beoordeeld aan de hand van verschillende criteria, waaronder de mogelijkheid van multimodaliteit, de kosten, de ligging ten opzichte van een waardevol landschap en de gevolgen voor de leefomgeving. In de ruimtelijke verkenning wordt geconcludeerd dat Nieuw Reijerwaard het aantrekkelijkste alternatief is voor het bedrijventerrein Hoeksche Waard.

13.3. In de ruimtelijke verkenning is, anders dan [appellant sub 6] en anderen menen, rekening gehouden met de kosten van de locatie en de ligging ten opzichte van een voormalige Rijksbufferzone, thans een provinciale bufferzone als aangegeven op kaart 4 bij de door provinciale staten vastgestelde Verordening Ruimte 2010, actualisering 2012 (hierna: Verordening Ruimte). Verder bestaat geen aanleiding voor het oordeel dat Nieuw Reijerwaard in de ruimtelijke verkenning ten onrechte positief is beoordeeld met betrekking tot de ontsluiting van het bedrijventerrein door verschillende middelen van vervoer, nu hiervoor onder 12.3. is overwogen dat geen grond bestaat voor het oordeel dat onvoldoende is beschreven in hoeverre Nieuw Reijerwaard wordt ontsloten voor verschillende middelen van vervoer. Voor zover in de ruimtelijke verkenning ten onrechte zou zijn uitgegaan van havengerelateerde activiteiten, terwijl het voorziene bedrijventerrein is bedoeld voor agrologistieke bedrijven, hebben provinciale staten ter zitting toegelicht dat de activiteiten in Nieuw Reijerwaard direct samenhangen met de Rotterdamse haven, nu op het voorziene bedrijventerrein de agroproducten die via de haven worden aan- en afgevoerd zullen worden verwerkt. [appellant sub 6] en anderen hebben niet aannemelijk gemaakt dat deze toelichting van provinciale staten onjuist zou zijn. Evenmin hebben [appellant sub 6] en anderen aannemelijk gemaakt dat de gegevens waarop de locatiekeuze is gebaseerd zodanig verouderd zijn, dat deze niet meer ten grondslag hadden mogen worden gelegd aan dit inpassingsplan. Tot slot hebben [appellant sub 6] en anderen niet gewezen op alternatieve locaties waarop de gewenste ontwikkeling zou kunnen worden gerealiseerd en die niet in de ruimtelijke verkenning zijn betrokken. Gelet op het voorgaande ziet de Afdeling geen aanleiding voor het oordeel dat provinciale staten gehouden waren een nieuw onderzoek naar de locatiekeuze uit te voeren en niet in redelijkheid gebruik konden maken van de gegevens uit de ruimtelijke verkenning. Derhalve bestaat evenmin aanleiding voor het oordeel dat de keuze voor de locatie Nieuw Reijerwaard onvoldoende zou zijn gemotiveerd.

Het betoog faalt.

13.4. Er bestaat, mede gelet op hetgeen hiervoor onder 11.2. tot en met 11.2.5. is overwogen, geen grond voor het oordeel dat er geen behoefte bestaat aan het voorziene bedrijventerrein op deze locatie. Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard heeft verder niet aannemelijk gemaakt dat de keuze voor Nieuw Reijerwaard dusdanige gevolgen heeft voor de bereikbaarheid van de Rotterdamse haven dat daaraan een doorslaggevend gewicht had moeten worden toegekend.

Het betoog faalt.

Milieueffectrapportage

14. [appellant sub 6] en anderen, Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen betogen dat in het milieueffectrapport (hierna: MER) ten onrechte geen onderzoek is gedaan naar de verschillende locatiealternatieven voor het voorziene bedrijventerrein. Daartoe voeren zij de volgende argumenten aan.

Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen betogen dat het achterwege laten van alternatievenonderzoek in het MER op grond van artikel 1.11, eerste lid, van de Chw in strijd is met de m.e.r.-richtlijn. Volgens de stichtingen en anderen noopt dit tot het stellen van prejudiciële vragen aan het Hof van Justitie van de Europese Unie. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen voeren daarnaast aan dat de afweging van de verschillende locatiealternatieven via de ruimtelijke verkenning onvoldoende is, nu de milieugevolgen in dit onderzoek onvoldoende zijn bestudeerd en de gegevens verouderd zijn. Voorts betogen Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen dat in strijd met artikel 1.11, tweede lid, van de Chw het eerder gedane alternatievenonderzoek in het kader van het MER voor de locatie Hoeksche Waard ten onrechte niet is betrokken in het voor dit inpassingsplan opgestelde MER. Verder betogen Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen dat in strijd met richtlijn 2001/42/EG van het Europees Parlement en de Raad van 27 juni 2001 betreffende de beoordeling van de gevolgen voor het milieu van bepaalde plannen en programma’s (hierna: de SMB-richtlijn) bij de vaststelling van het plan met betrekking tot de locatiekeuze geen adequate onderbouwing heeft plaatsgevonden. Zij wijzen in dit verband op het Toetsingsadvies van de Commissie voor de m.e.r. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen verzoeken om in verband hiermee prejudiciële vragen te stellen aan het Hof van Justitie.

[appellant sub 6] en anderen betogen dat in strijd met artikel 7.7, eerste lid, van de Wet milieubeheer geen toereikend alternatievenonderzoek is uitgevoerd in het MER. Volgens hen kan de verwijzing naar artikel 1.11, eerste lid, van de Chw geen grond bieden een dergelijk onderzoek achterwege te laten, nu dat artikel voorziet in het achterwege laten van alternatievenonderzoek bij een besluit-MER, terwijl het opgestelde MER gedeeltelijk een plan-MER is, namelijk voor zover het voorziet in de mogelijkheid van het oprichten van een biomassa-vergistingsinstallatie.

14.1. Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard kan zich er niet mee verenigen dat in het MER het door de vereniging aangedragen alternatief voor het voorziene bedrijventerrein niet is betrokken. In het aangedragen alternatief zou het bedrijventerrein op de locatie Nieuw Reijerwaard worden verkleind ten opzichte van het huidige inpassingsplan en zou op de locatie Bolnes-Zuid ter compensatie een bedrijventerrein worden ontwikkeld. Verder voorziet het alternatief in een groenstrook van 300 m, een groene invulling voor de gronden tussen de bestaande bedrijventerreinen en de kern Rijsoord en de herinrichting van het knooppunt Ridderster.

14.2. Provinciale staten stellen zich op het standpunt dat in het verleden voldoende onderzoek is gedaan naar alternatieven, waarbij ook de milieueffecten van de verschillende locaties zijn beoordeeld. Volgens provinciale staten blijkt uit de onderzoeken dat de huidige locatie een van de beste locaties is. Voorts zijn provinciale staten van mening dat in de aanvulling op het MER voldoende is onderbouwd dat het bedrijventerrein in zijn geheel op de locatie Nieuw Reijerwaard zal worden gerealiseerd. Daarbij zijn de milieueffecten volwaardig meegewogen. Volgens provinciale staten bestaat er geen verplichting om het destijds gemaakte MER voor de locatie Hoeksche Waard bij het opstellen van het MER voor de huidige locatie te betrekken.

Ter zitting hebben provinciale staten verder toegelicht dat voor de biomassa-vergistingsinstallatie wel is gekeken naar alternatieve locaties. Daarbij is gekozen voor het vestigen van de installatie op het bedrijventerrein, omdat de installatie voor de biomassa grotendeels afhankelijk is van het voorziene bedrijventerrein. Vervolgens is geconcludeerd dat de biomassa-vergistingsinstallatie binnen vrijwel het gehele plangebied ruimtelijk aanvaardbaar is, aldus provinciale staten.

Provinciale staten betogen verder dat het door de Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard voorgestane alternatief buiten beschouwing kon blijven, omdat het alternatief in strijd was met de bestuursovereenkomst, nu daarin was afgesproken dat op de locatie Bolnes-Zuid geen bedrijventerrein zou worden gevestigd. Verder zou het aanleggen van extra groen en de herinrichting van het knooppunt Ridderster zeer hoge kosten tot gevolg hebben, aldus provinciale staten. Het door de vereniging naderhand gewijzigde alternatief gaat uit van een transport-extensieve invulling van het bedrijventerrein, waardoor het volgens provinciale staten niet als reëel alternatief kan worden beschouwd.

14.3. Ingevolge artikel 7.2, eerste lid, aanhef en onder a, van de Wet milieubeheer worden bij algemene maatregel van bestuur de activiteiten aangewezen die belangrijke nadelige gevolgen kunnen hebben voor het milieu.

Ingevolge het tweede lid worden ter zake van de activiteiten, bedoeld in het eerste lid, bij de maatregel de categorieën van plannen aangewezen bij de voorbereiding waarvan een MER moet worden gemaakt. Een plan wordt slechts aangewezen indien het plan het kader vormt voor een besluit als bedoeld in het derde of vierde lid. Een plan vormt in elk geval het kader voor een zodanig besluit indien in dat plan:

a. een locatie of een tracé wordt aangewezen voor die activiteiten, of

b. een of meerdere locaties of tracés voor die activiteiten worden overwogen.

Ingevolge het derde lid worden ter zake van de activiteiten, bedoeld in het eerste lid, onder a, de categorieën van besluiten aangewezen bij de voorbereiding waarvan een MER moet worden gemaakt.

Ingevolge artikel 2, eerste lid, van het Besluit milieueffectrapportage (hierna: Besluit m.e.r.) worden als activiteiten als bedoeld in artikel 7.2, eerste lid, onder a, van de Wet milieubeheer aangewezen de activiteiten die behoren tot een categorie die in onderdeel C van de bij dit besluit behorende bijlage (hierna: bijlage Besluit m.e.r.) is omschreven.

Ingevolge het derde lid worden als categorieën van plannen als bedoeld in artikel 7.2, tweede lid, van de Wet milieubeheer aangewezen de categorieën die in kolom 3 van onderdeel C onderscheidenlijk onderdeel D van de bijlage Besluit m.e.r. zijn omschreven, voor zover die plannen een kader vormen voor een besluit dat behoort tot een categorie die is aangewezen op grond van het vierde lid, en voor zover die plannen niet zijn aangewezen als categorieën van besluiten als bedoeld in dat lid.

Ingevolge het vierde lid worden als categorieën van besluiten als bedoeld in artikel 7.2, derde en vierde lid, van de Wet milieubeheer aangewezen de categorieën die in kolom 4 van onderdeel C onderscheidenlijk onderdeel D van de bijlage Besluit m.e.r. zijn omschreven.

Ingevolge onderdeel D, categorie 18.1 van de bijlage Besluit m.e.r., is als activiteit ten aanzien waarvan de procedure in de artikelen 7.16 tot en met 7.20 van de Wet milieubeheer (hierna: m.e.r.-beoordelingsplicht) van toepassing is, aangewezen de oprichting, wijziging of uitbreiding van een installatie voor de verwijdering van afval, anders dan bedoeld onder onderdeel D, categorieën 18.3, 18.6 of 18.7, in gevallen waarin de activiteit betrekking heeft op een installatie met een capaciteit van vijftig ton per dag of meer. In kolom 3 is als m.e.r.-plichtig plan onder meer een plan als bedoeld in artikel 3.1, eerste lid, van de Wro aangewezen.

Ingevolge onderdeel D, categorie 11.3 van de bijlage Besluit m.e.r., is als activiteit aangewezen de aanleg, wijziging of uitbreiding van een industrieterrein, in gevallen waarin de activiteit betrekking heeft op een oppervlakte van 75 ha of meer. In kolom 3 is als m.e.r.-plichtig plan onder meer een plan als bedoeld in artikel 3.1, eerste lid, van de Wro aangewezen. In kolom 4 is een dergelijk plan ook aangewezen als m.e.r-plichtig besluit.

Ingevolge artikel 7.7, eerste lid, aanhef en onder b, van de Wet milieubeheer bevat een milieueffectrapport dat betrekking heeft op een plan ten minste een beschrijving van de voorgenomen activiteit, alsmede van de alternatieven daarvoor, die redelijkerwijs in beschouwing dienen te worden genomen, en de motivering van de keuze voor de in beschouwing genomen alternatieven.

Ingevolge artikel 7.23, eerste lid, aanhef en onder b, van de Wet milieubeheer bevat een milieueffectrapport dat betrekking heeft op een besluit een beschrijving van de voorgenomen activiteit en de wijze waarop zij zal worden uitgevoerd, alsmede van de alternatieven daarvoor, die redelijkerwijs in beschouwing dienen te worden genomen, en de motivering van de keuze voor de in beschouwing genomen alternatieven.

Ingevolge artikel 1.11, eerste lid, van de Chw is, indien op grond van artikel 7.2 van de Wet milieubeheer een milieueffectrapport wordt opgesteld ten behoeve van een besluit:

a. artikel 7.23 van die wet voor zover dat regels stelt over alternatieven voor de voorgenomen activiteit, niet van toepassing;

b. artikel 7.32, vijfde lid, van die wet niet van toepassing.

Ingevolge het tweede lid bevat een milieueffectrapport een schets van de voornaamste alternatieven die zijn onderzocht en van de mogelijke gevolgen voor het milieu daarvan, met een motivering van de keuze voor de in de beschouwing genomen alternatieven, indien door degene die de betreffende activiteit wil ondernemen, ten behoeve van de voorbereiding van het besluit waarvoor op grond van artikel 7.2 van de Wet milieubeheer een milieueffectrapport wordt gemaakt, onderzoek is verricht naar de gevolgen voor het milieu die alternatieven van de voorgenomen activiteit kunnen hebben.

14.4. Voorafgaand aan de vaststelling van het inpassingsplan is een MER opgesteld. Dit MER is een plan-MER voor zover het inpassingsplan voorziet in een biomassa-vergistingsinstallatie en, gelet op artikel 2, derde lid, van het Besluit m.e.r., een besluit-MER voor zover het inpassingsplan voorziet in een bedrijventerrein van meer dan 75 ha.

14.5. De Afdeling overweegt dat, omdat de m.e.r.-richtlijn in Nederlandse wetgeving is omgezet, de doorwerking van die richtlijn in beginsel plaatsvindt via het nationale recht. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen hebben ook geen feiten of omstandigheden aangevoerd op grond waarvan moet worden geoordeeld dat de m.e.r.-richtlijn onjuist of onvolledig is geïmplementeerd in de Wet milieubeheer.

14.6. Onder verwijzing naar de uitspraak van 18 december 2011, zaak nr. 201100875/1/R2), stelt de Afdeling voorop dat het antwoord op de vraag welke alternatieven in een MER redelijkerwijs in beschouwing moeten worden genomen, afhankelijk is van de omstandigheden van het geval.

14.7. In het MER staat over de locatiekeuze dat deze keuze grotendeels is bepaald door de aantrekkelijkheid van het bedrijventerrein in de vorm van een agrologistiek cluster. Daarbij is een goede ligging ten opzichte van bestaande infrastructuur, potentiële werknemers en bestaande afnemers en leveranciers van belang. In het MER wordt geconcludeerd dat de locatie Nieuw Reijerwaard voldoet aan deze criteria, gelet op de aanwezige rijkswegen, de nabijheid van de steden Rotterdam, Barendrecht en Ridderkerk en het reeds aanwezige agrologistieke cluster op de bedrijventerreinen Barendrecht Noordoost en Veren Ambacht. In het MER zijn voorts twee ontwerpschetsen en drie inrichtingsalternatieven beschreven. In het MER is tevens gemotiveerd waarom de gekozen gebiedsinrichting de voorkeur heeft gekregen.

14.7.1. In de aanvulling op het MER is een overzicht opgenomen van de verschillende onderzoeken die zijn gedaan naar locaties voor een agrologistiek bedrijventerrein in de regio Groot-Rijnmond en de besluitvorming over dit agrologistieke bedrijventerrein. Uit dit overzicht blijkt dat de locatie Nieuw Reijerwaard reeds in 2005 is aangewezen als zoekgebied voor een bedrijventerrein. De locatie Hoeksche Waard was op dat moment evenwel de eerste keus om een bedrijventerrein te realiseren. In 2008 is besloten om deze locatie niet te ontwikkelen.

Voorafgaand aan het besluit om de locatie Hoeksche Waard niet te ontwikkelen is onderzoek gedaan naar alternatieven voor de Hoeksche Waard. De uitkomsten van dit alternatievenonderzoek zijn neergelegd in de ruimtelijke verkenning. In de ruimtelijke verkenning worden verschillende alternatieve locaties voor de Hoeksche Waard met elkaar vergeleken. In deze ruimtelijke verkenning zijn alle locaties in de regio Groot-Rijnmond die op maximaal vijf minuten reistijd van een rijksweg liggen onderzocht. Bij de vergelijking tussen de verschillende locaties in de ruimtelijke verkenning zijn drie typen criteria gehanteerd: criteria die samenhangen met productie en efficiëntie, criteria die samenhangen met de leefomgeving - waaronder de mogelijke verstoring van de woonomgeving - en criteria de samenhangen met de kosten van het project. In de ruimtelijke verkenning staat dat de locatie Nieuw Reijerwaard het beste alternatief is voor de Hoeksche Waard, omdat een goede landschappelijke inpassing mogelijk is, de maximale omvang van het bedrijventerrein op de locatie Nieuw Reijerwaard positief wordt beoordeeld en er geen hoge aansluitkosten op de bestaande infrastructuur worden verwacht. De effecten op de leefomgeving op de locatie Nieuw Reijerwaard worden in de ruimtelijke verkenning gelijkgesteld met de effecten op de leefomgeving op de locatie Hoeksche Waard. In de ruimtelijke verkenning worden de locaties Bolnes-Zuid en Dordtse Kil IV ook positief beoordeeld als alternatieve locaties voor de Hoeksche Waard.

14.7.2. Naar aanleiding van de uitkomsten van de ruimtelijke verkenning is blijkens de aanvulling op het MER gekozen voor de locaties Nieuw Reijerwaard, Bolnes-Zuid en Dordtse Kil IV als alternatieven voor de Hoeksche Waard. Vervolgens is besloten om de locatie Bolnes-Zuid niet te ontwikkelen, omdat deze deel uitmaakt van de groene zone rondom Ridderkerk. Het gevolg hiervan was dat de voorziene oppervlakte van de locatie Nieuw Reijerwaard is vergroot van 50 ha tot 90 ha. De keuze voor Nieuw Reijerwaard is vervolgens vastgelegd in de provinciale structuurvisie, gemeentelijke structuurvisies en bijlage II bij de Chw. Voor de provinciale structuurvisie is tevens een plan-MER opgesteld.

14.7.3. Uit het voorgaande volgt dat de keuze voor de locatie Nieuw Reijerwaard voortvloeit uit een lang besluitvormingsproces, waarbij de uiteindelijke locatiekeus volgt uit diverse onderzoeken en beleidsstukken, waaronder de ruimtelijke verkenning en de provinciale en gemeentelijke structuurvisies. In de ruimtelijke verkenning zijn alle relevante locaties voor een bedrijventerrein van de gewenste omvang binnen de regio Groot-Rijnmond onderzocht. Daarin is geconcludeerd dat de locatie Nieuw Reijerwaard het beste alternatief is voor een agrologistiek bedrijventerrein. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen hebben niet aannemelijk gemaakt dat de ruimtelijke verkenning dusdanige leemtes en gebreken in kennis bevat, dat in het MER daarbij niet kon worden aangesloten. Daarnaast hebben de stichting en anderen niet aannemelijk gemaakt dat de gegevens uit de ruimtelijke verkenning zodanig verouderd zijn, dat om deze reden geen gebruik meer kon worden gemaakt van de gegevens uit de ruimtelijke verkenning voor de alternatievenafweging. Gelet op het voorgaande en in aanmerking nemend hetgeen hiervoor onder 13. en verder is overwogen, is de Afdeling van oordeel dat voorafgaand aan de vaststelling van het inpassingsplan een toereikend alternatievenonderzoek is uitgevoerd dat voldoet aan de eisen uit artikel 7.23, eerste lid, aanhef en onder b, van de Wet milieubeheer. Gelet hierop mist het betoog van Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen dat in strijd met de m.e.r.-richtlijn geen toereikend alternatievenonderzoek is uitgevoerd voor het onderhavige inpassingsplan, feitelijke grondslag, zodat de vraag in hoeverre artikel 1.11, eerste lid, aanhef en onder a, van de Chw verenigbaar is met de m.e.r.-richtlijn thans niet hoeft te worden beantwoord. De Afdeling ziet dan ook geen aanleiding voor het stellen van prejudiciële vragen aan het Hof van Justitie van de Europese Unie.

14.8. Voor zover Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen hebben betoogd dat de alternatievenafweging uit het MER voor het bedrijventerrein Hoeksche Waard in strijd met artikel 1.11, tweede lid, van de Chw niet zijn betrokken bij het MER voor het onderhavige inpassingsplan, overweegt de Afdeling als volgt.

Op grond van artikel 1.11, eerste lid, is artikel 7.23 van de Wet milieubeheer, voor zover dat regels stelt over alternatieven voor de voorgenomen activiteit, niet van toepassing. Op grond van het tweede lid bevat een MER een schets van de voornaamste alternatieven die zijn onderzocht, indien door degene die de desbetreffende activiteit wil ondernemen, ten behoeve van de voorbereiding van het besluit waarvoor op grond van artikel 7.2 van de Wet milieubeheer een MER wordt gemaakt, onderzoek is verricht naar de gevolgen voor het milieu van die alternatieven. De Afdeling overweegt dat de MER voor de locatie Hoeksche Waard is opgesteld in voorbereiding op een besluit over de realisering van een bedrijventerrein op die locatie. Gelet hierop is het MER voor de locatie Hoeksche Waard niet ten behoeve van het vaststellingsbesluit voor het onderhavige inpassingsplan opgesteld. Reeds hierom faalt het betoog van de stichtingen en anderen dat de alternatievenafweging uit het MER voor de Hoeksche Waard in het MER voor het onderhavige inpassingsplan had moeten worden betrokken.

14.9. Ter onderbouwing van hun betoog dat bij de voorbereiding van het inpassingsplan met betrekking tot de locatiekeuze geen adequate strategische milieubeoordeling in de zin van de richtlijn is uitgevoerd, verwijzen Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen slechts naar het toetsingsadvies van de Commissie voor de m.e.r., waaruit zou blijken dat de keuze voor de locatie Nieuw Reijerwaard niet adequaat is onderbouwd. De commissie vermeldt in het toetsingsadvies echter dat in eerste instantie in het MER een voldoende onderbouwing van de locatiekeuze ontbrak, maar dat in de aanvulling op het MER invulling is gegeven aan de geconstateerde tekortkoming. Vervolgens oordeelt de Commissie voor de m.e.r. dat het MER en de aanvulling daarop de essentiële informatie bevatten om een besluit te kunnen nemen over het inpassingsplan waarin het milieubelang volwaardig wordt meegewogen. Mede gezien hetgeen hiervoor onder 13. en verder werd overwogen, ziet de Afdeling in hetgeen op dit punt is aangevoerd geen grond voor het oordeel dat bij de voorbereiding van het plan, in strijd met de richtlijn, geen deugdelijke onderbouwing van de locatiekeuze heeft plaatsgevonden. Evenmin ziet de Afdeling in het voorgaande aanleiding voor het stellen van prejudiciële vragen.

De betogen van Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen falen.

14.10. Over de alternatievenafweging in het MER, voor zover het een plan-MER betreft voor de voorziene biomassa-vergistingsinstallatie, overweegt de Afdeling als volgt. Over de voorziene biomassa-vergistingsinstallatie staat in het MER dat deze installatie voor de benodigde biomassa grotendeels afhankelijk zal zijn van het bioafval dat wordt geproduceerd door de agrologistieke bedrijven op het bedrijventerrein Nieuw Reijerwaard. Verder staat in het MER dat de verwerking van biomassa, gezien de grote hoeveelheid, het volume en de bijbehorende milieubelasting bij transport van de biomassa, in de directe omgeving van de bron zou moeten plaatsvinden. Provinciale staten hebben verder ter zitting toegelicht dat binnen het plangebied is beoordeeld waar de biomassa-vergistingsinstallatie zou kunnen worden gebouwd. Uit deze beoordeling kwam naar voren dat de installatie vanwege de verwachte milieueffecten enkel kan worden toegestaan op gronden die zijn bestemd voor bedrijven met milieucategorie 3.2 of hoger, maar dat er verder geen beperkingen worden voorzien. Andere locaties in de directe omgeving van het plangebied zijn ongeschikt gebleken, aldus provinciale staten.

Gelet op het vorenstaande is de Afdeling van oordeel dat provinciale staten zich in redelijkheid op het standpunt hebben kunnen stellen dat andere locaties voor de biomassa-vergistingsinstallatie redelijkerwijs niet in beschouwing hoefden te worden genomen.

Het betoog van [appellant sub 6] en anderen faalt.

14.11. Over het betoog van Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard dat het door hen aangedragen alternatief voor het voorziene bedrijventerrein niet in het MER is betrokken, overweegt de Afdeling dat provinciale staten in het verweerschrift en de nota van beantwoording uiteen hebben gezet waarom het door de vereniging aangedragen alternatief buiten beschouwing is gelaten. Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard heeft in het beroepschrift, noch ter zitting, argumenten aangevoerd waarom deze uiteenzetting van provinciale staten onjuist zou zijn. Gelet daarop is de Afdeling van oordeel dat provinciale staten zich in redelijkheid op het standpunt hebben kunnen stellen dat het door de vereniging aangedragen alternatief redelijkerwijs niet in de beschouwing hoefde te worden betrokken.

Het betoog faalt.

15. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen betogen dat het opgestelde MER onvolledig is, omdat geen kwantatief onderzoek is gedaan naar de luchtkwaliteit en in het MER geen aandacht is besteed aan de mogelijke vestiging van een biomassa-vergistingsinstallatie in het plangebied.

15.1. Provinciale staten stellen dat de biomassa-vergistingsinstallatie een onderdeel vormt van het inpassingsplan zoals dat is beoordeeld in het MER. In de uiteindelijke effectbeoordeling is volgens hen de gehele ontwikkeling, inclusief de biomassa-vergistingsinstallatie, beoordeeld.

15.2. Bij het opstellen van het MER is voor de wijziging van de melding in het kader van het Nationaal Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit (hierna: NSL) onderzoek gedaan naar de gevolgen van het inpassingsplan voor de luchtkwaliteit ter plaatse, waarvan de resultaten zijn opgenomen in het onderzoeksrapport van 14 juni 2012, "Luchtkwaliteit Nieuw Reijerwaard: rapportage in het kader van NSL melding", van Oranjewoud (hierna: het luchtkwaliteitsonderzoek). Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen hebben niet aannemelijk gemaakt dat dit rapport zodanige gebreken of zodanige leemtes in kennis bevat, dat provinciale staten niet in redelijkheid hebben kunnen aansluiten bij de inhoud van het luchtkwaliteitsonderzoek en dat nader, kwantitatief, onderzoek voor het MER aangewezen was.

Voor zover Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen hebben aangevoerd dat in het MER ten onrechte geen aandacht is besteed aan de biomassa-vergistingsinstallatie, overweegt de Afdeling dat in het MER de keuze voor een biomassa-vergistingsinstallatie is onderbouwd en de mogelijke geurhinder en de gevolgen voor de luchtkwaliteit zijn beschreven. Gelet hierop mist het betoog van de stichting en anderen feitelijke grondslag.

Het betoog faalt.

Verkeer

Verkeersgeneratie

16. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen voeren aan dat bij het verkeersonderzoek is uitgegaan van te lage verkeersintensiteiten. Het verkeersonderzoek is volgens de stichtingen en anderen ten onrechte gebaseerd op tellingen van de bedrijventerreinen Barendrecht Noordoost en Veren Ambacht, omdat Barendrecht Noordoost wat betreft de aard van het bedrijventerrein niet vergelijkbaar is, het inpassingsplan op Nieuw Reijerwaard hogere bebouwing mogelijk maakt dan op die terreinen, Barendrecht Noordoost minder dicht bebouwd is en op Veren Ambacht kavels niet in gebruik zijn. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen betogen dat de verkeersgeneratie van Nieuw Reijerwaard het meest nauwkeurig voorspeld kan worden aan de hand van een vergelijking met de verkeersintensiteit van het bedrijventerrein Veren Ambacht. Het interne verkeer is volgens de stichtingen en anderen voorts niet betrokken bij het verkeersonderzoek.

16.1. Volgens provinciale staten is niet uitgegaan van te lage verkeersintensiteiten. In het MER en het daarbij behorende "Achtergrondrapport verkeer Bedrijventerrein Nieuw Reijerwaard" van 30 oktober 2012 (hierna: Achtergrondrapport verkeer) staat dat een reële prognose is gemaakt van de verkeersgeneratie van Nieuw Reijerwaard op basis van verkeerstellingen van de vergelijkbare bedrijventerreinen Barendrecht Noordoost en Veren Ambacht. Die verkeerstellingen zijn volgens het MER vergeleken met het verkeersmodel van de regio (RVMK) en de algemene kencijfers van het CROW, kenniscentrum voor verkeer, vervoer en infrastructuur. Provinciale staten hebben zich onder verwijzing naar een memo van Oranjewoud van 22 november 2013 (hierna: memo van 22 november 2013) op het standpunt gesteld dat van de feitelijke verkeersgeneratie van de vergelijkbare bedrijventerreinen Veren Ambacht en Barendrecht Noordoost kon worden uitgegaan, omdat deze verkeersgeneratie in de avondspits - welke maatgevend is - hoger ligt dan op basis van de richtlijnen van het CROW is berekend en een realistisch, maximaal scenario betreft. Volgens het memo van 22 november 2013 kan niet uitsluitend van het kleinere bedrijventerrein Veren Ambacht worden uitgegaan, omdat de verkeersgeneratie per ha bij grote terreinen lager is dan bij kleine terreinen. Volgens het memo van 22 november 2013 staan verder de gemeten verkeersintensiteiten van de bestaande bedrijventerreinen los van de planologisch maximaal toegestane bebouwingsoppervlakten. Feitelijk is volgens het memo een grotere oppervlakte in gebruik als bedrijventerrein dan de oppervlakte waarop bedrijfsbebouwing planologisch mogelijk is, omdat de wegen ook voor bedrijfsdoeleinden worden gebruikt. Verder is de toegestane bouwhoogte, anders dan het deskundigenbericht vermeldt, geen criterium bij het bepalen van de verkeersgeneratie van distributieterreinen en is niet aannemelijk dat de maximale bouwhoogte die op Nieuw Reijerwaard wordt toegestaan leidt tot meer verkeer ten opzichte van de terreinen waarmee is vergeleken, aldus het memo van 22 november 2013.

16.2. Volgens het MER, het Achtergrondrapport verkeer, het rapport "Verkeerskundige haalbaarheid turboverkeersplein" van 16 februari 2012 (hierna: rapport Turboverkeersplein) en het memo van 22 november 2013 is de methode van het prognosticeren van de verkeersgeneratie van het te ontwikkelen bedrijventerrein op basis van CROW-kentallen afgewogen tegen de methode waarbij verkeerstellingen van een referentiesituatie worden gebruikt. In hetgeen hierover is aangevoerd, ziet de Afdeling geen aanleiding voor het oordeel dat provinciale staten niet in redelijkheid hebben kunnen kiezen voor het hanteren van de tellingen-methode. Hierbij is van belang dat CROW-publicatie 256 "Verkeersgeneratie woon- en werkgebieden" geen kentallen kent die zijn toegesneden op een agrologistiek bedrijventerrein op deze specifieke locatie, de kentallen grote marges hebben en deze methode in de maatgevende avondspits een lager aantal voertuigbewegingen laat zien dan bij de tellingen-methode. De avondspits is maatgevend omdat de verkeersintensiteiten in de ochtendspits beduidend lager zijn dan in de avondspits.

16.2.1. Over de vergelijkbaarheid van de gehanteerde referentiesituatie overweegt de Afdeling als volgt.

De bedrijventerreinen Barendrecht Noordoost en Veren Ambacht zijn wat betreft de aard van de bedrijvigheid vergelijkbaar met de bedrijvigheid die is voorzien op Nieuw Reijerwaard. Op Barendrecht Noordoost zijn veel bedrijven gevestigd voor de handel in en distributie van AGF-producten en op Veren Ambacht bevinden zich ook veel bedrijven in de AGF-sector. Verder liggen deze bedrijventerreinen dicht bij, en net als Nieuw Reijerwaard ten zuiden van, de A15 en ten westen van de A16, zodat voor de terreinen vergelijkbare locatiespecifieke omstandigheden een rol spelen.

16.2.2. Wat betreft de vergelijkbaarheid van de oppervlakten die op de bedrijventerreinen voor bedrijvigheid in gebruik zijn, staat voorop dat de verkeersbewegingen die zijn gemeten in de periode tussen 28 september 2011 en 18 oktober 2011 het gevolg zijn van de bedrijvigheid die zich feitelijk op de bedrijventerreinen Barendrecht Noordoost en Veren Ambacht voordeed in die periode. In zoverre zijn de mogelijkheden die het bestemmingsplan "Bedrijventerrein Barendrecht Noordoost" biedt, anders dan het deskundigenbericht vermeldt, niet relevant, omdat dat bestemmingsplan eerst op 11 juni 2013 is vastgesteld.

Het bestemmingsplan "Veren Ambacht" van 19 oktober 1998 kan een indicatie geven van de omvang die de feitelijke verkeersgenererende bedrijvigheid op dat bedrijventerrein had in de voornoemde meetperiode. Ingevolge de voorschriften van het bestemmingsplan "Veren Ambacht" mogen de gronden met de bestemming "Bedrijfsdoeleinden" en de bestemming "Uit te werken bestemming Bedrijfsdoeleinden" volledig worden bebouwd. In dat opzicht is het bedrijventerrein Veren Ambacht vergelijkbaar met Nieuw Reijerwaard, waar ingevolge artikel 4, lid 4.2.2, onder b, van de regels van het inpassingsplan vrijwel zonder uitzondering een maximaal bebouwingspercentage van 100 geldt voor gronden met de bestemming "Bedrijventerrein". Provinciale staten hebben ter zitting gesteld dat van de mogelijkheden die het bestemmingsplan "Veren Ambacht" wat betreft het bebouwingspercentage biedt gebruik is gemaakt. Dat een kavel op het bedrijventerrein Veren Ambacht braak ligt, zoals de stichting Oude Kern Rijsoord en anderen hebben gesteld, leidt er - al gesteld dat dat juist is - op zichzelf nog niet toe dat provinciale staten reeds daarom Veren Ambacht niet als referentiesituatie hebben kunnen hanteren.

Voorts is van belang dat op het bedrijventerreinen Barendrecht Noordoost niet alleen op eigen terrein maar tevens op de openbare weg wordt geparkeerd, omdat dit ertoe kan leiden dat feitelijk een grotere oppervlakte in gebruik is als bedrijventerrein dan de oppervlakte waarop de bedrijfsbebouwing zich bevindt. Op het bedrijventerrein Nieuw Reijerwaard is het daarentegen niet toegestaan om op de openbare weg te parkeren en te laden en te lossen, maar moet dit op eigen terrein gebeuren. Dat dit ertoe kan leiden dat feitelijk een minder grote oppervlakte in gebruik zal worden genomen als bedrijventerrein dan de oppervlakte waarop bedrijfsbebouwing planologisch mogelijk is, komt de Afdeling niet onaannemelijk voor. Hierbij moet worden uitgegaan van een representatieve invulling van de maximale planologische mogelijkheden. Omdat vrachtwagens op eigen terrein geparkeerd moeten worden en er derhalve ook voldoende ruimte gereserveerd moet worden voor manoeuvreren, laden en lossen, is aannemelijk dat, zoals provinciale staten ter zitting hebben gesteld, de bouwvlakken niet volledig bebouwd zullen worden.

Provinciale staten hebben zich naar het oordeel van de Afdeling gelet op het voorgaande in redelijkheid op het standpunt kunnen stellen dat de bedrijventerreinen Barendrecht Noordoost en Veren Ambacht tezamen per saldo in oppervlakte vergelijkbaar zijn met Nieuw Reijerwaard. Provinciale staten hebben er in redelijkheid van kunnen uitgaan dat bij de waardering van de tellingen voldoende rekening is gehouden met de oppervlakte van de gronden die in gebruik is voor bedrijvigheid op de voornoemde bedrijventerreinen in vergelijking met een representatieve invulling van de maximale planologische mogelijkheden die het inpassingsplan biedt.

16.2.3. Niet in geschil is dat de maximale bouwhoogte op Nieuw Reijerwaard hoger is dan de maximaal toegestane hoogte van de bebouwing op de bedrijventerreinen Barendrecht Noordoost en Veren Ambacht. Ingevolge artikel 4, lid 4.2.2, onder c, van de regels van het inpassingsplan geldt op een groot deel van de gronden met de bestemming "Bedrijventerrein" een maximale bouwhoogte van 30 m. In geschil is of hogere bebouwing kan leiden tot een zodanig groter aantal verkeersbewegingen dat provinciale staten niet in redelijkheid de bedrijventerreinen Barendrecht Noordoost en Veren Ambacht als referentiesituatie hebben kunnen hanteren. De Afdeling ziet in hetgeen is aangevoerd geen aanleiding voor dat oordeel. In de eerste plaats hebben provinciale staten toegelicht dat het CROW de maximale bouwhoogte niet als criterium bij het bepalen van de verkeersgeneratie van distributieterreinen hanteert, omdat bij dit soort terreinen de netto oppervlakte in ha van een bedrijventerrein als uitgangspunt wordt gehanteerd en niet de bruto vloeroppervlakte, zoals wel bij kantoorlocaties en winkelruimten gebruikelijk is. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen hebben niet aannemelijk gemaakt dat dit uitgangspunt onjuist is. In de tweede plaats hebben provinciale staten aannemelijk gemaakt dat de extra ruimte in de praktijk vooral zal worden gebruikt om meer handelingen te verrichten, waarbij wordt gedoeld op het verwerkingsproces van de goederen. Als de extra ruimte niettemin wordt gebruikt voor de opslag van grotere hoeveelheden goederen, dan is aannemelijk, zoals provinciale staten hebben gesteld, dat dit niet hoeft te leiden tot meer voertuigbewegingen, omdat grotere hoeveelheden goederen efficiënter en in grotere vrachtwagens vervoerd kunnen worden.

16.2.4. Voorts hebben provinciale staten zich naar het oordeel van de Afdeling in redelijkheid op het standpunt kunnen stellen dat de verkeerstellingen van uitsluitend het bedrijventerrein Veren Ambacht of van het havengerelateerde bedrijventerrein Gadering geen bruikbare referentiesituatie opleveren. Hierbij neemt de Afdeling in aanmerking dat aannemelijk is dat grote bedrijventerreinen als het te ontwikkelen Nieuw Reijerwaard per ha minder verkeer genereren dan kleine bedrijventerreinen als de voornoemde bedrijventerreinen, omdat bij schaalvergroting een aantal functies, zoals kantoren, niet evenredig meegroeit met de oppervlakte van de bedrijven. Dit wordt onderschreven door het CROW. Daarom hebben provinciale staten in redelijkheid kunnen uitgaan van het gemiddelde van de verkeersintensiteiten van het relatief grote bedrijventerrein Barendrecht Noordoost en het relatief kleine bedrijventerrein Veren Ambacht.

Overigens hebben provinciale staten wel een gevoeligheidsanalyse uitgevoerd, waarbij de verkeerstellingen van alleen Veren Ambacht als uitgangspunt zijn genomen voor de prognose van de verkeersgeneratie van Nieuw Reijerwaard. Dit levert volgens provinciale staten geen verkeersafwikkelingsproblemen op.

16.2.5. Gelet op het voorgaande ziet de Afdeling in hetgeen is aangevoerd geen aanleiding voor het oordeel dat provinciale staten bij de beoordeling van de mogelijke afwikkeling van het verkeer dat het bedrijventerrein zal genereren niet in redelijkheid hebben kunnen uitgaan van de prognose van het aantal voertuigbewegingen die is gebaseerd op de verkeerstellingen van de bedrijventerreinen Barendrecht Noordoost en Veren Ambacht. De betogen falen in zoverre.

16.3. Volgens het rapport Turboverkeersplein is in het verkeersmodel uitgegaan van 1% intern verkeer. Dit betreft voertuigbewegingen die zowel een herkomst als een bestemming op het bedrijventerrein hebben. In zoverre mist het betoog dat niet is gerekend met intern verkeer derhalve feitelijke grondslag.

Bereikbaarheid

17. Uit de verkeersonderzoeken blijkt volgens Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen dat sprake is van structurele congestie op diverse wegen in de omgeving van het plangebied, hetgeen door het verkeer dat Nieuw Reijerwaard zal genereren verergert. Dit is volgens de stichtingen en anderen in strijd met de Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte van het rijk en met de provinciale Structuurvisie "Visie op Zuid-Holland" (hierna: provinciale structuurvisie) op grond waarvan de bereikbaarheid niet mag verslechteren als gevolg van een project. De stichtingen en anderen verwijzen in dit kader naar het rapport "Verkeersstudie IJsselmondse Knoop en Nieuw Reijerwaard" van de Stadsregio Rotterdam van oktober 2009 (hierna: Verkeersstudie van de Stadsregio).

17.1. Door het voorziene turboverkeersplein worden volgens provinciale staten bestaande knelpunten opgelost. De Verkeersstudie van de Stadsregio gaat volgens provinciale staten uit van het handhaven van kruispunten op de bestaande locatie en in die variant kan geen verkeer worden toegevoegd, maar in de variant met een turboverkeersplein is dit wel mogelijk.

17.2. Volgens de Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte is het verbeteren van de bereikbaarheid een van de oplossingen om goed op de ontwikkelingen en opgaven die in de structuurvisie worden genoemd in te spelen. Provinciale staten zijn bij de vaststelling van een inpassingsplan niet aan rijksbeleid gebonden. Wel dienen provinciale staten daarmee rekening te houden, hetgeen betekent dat dit beleid in de belangenafweging dient te worden betrokken. In hetgeen is aangevoerd, ziet de Afdeling geen aanleiding voor het oordeel dat provinciale staten de bereikbaarheid van het plangebied en de omgeving onvoldoende hebben betrokken bij de voorbereiding van het inpassingsplan. Volgens de plantoelichting is een goede bereikbaarheid een van de redenen voor de keuze van deze locatie. De stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en de stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen hebben verder niet onderbouwd met welke specifieke norm uit de provinciale structuurvisie het inpassingsplan in strijd is. In hetgeen zij hebben aangevoerd is daarom geen grond gelegen voor het oordeel dat provinciale staten het inpassingsplan vanwege strijdigheid met de provinciale structuurvisie niet hebben mogen vaststellen. Het betoog faalt.

Turboverkeersplein

18. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen betogen dat onduidelijk is of het turboverkeersplein een oplossing biedt voor het bereikbaarheidsprobleem. Zo bestaat er volgens de stichtingen en anderen onzekerheid over de werking van het turboverkeersplein, omdat de voorsorteerstroken 400 m lang moeten zijn en daarvoor onvoldoende ruimte beschikbaar is, het onzeker is of de toerit naar de A15 wordt verdubbeld en diverse knelpunten modelmatig zijn verruimd terwijl deze knelpunten in de praktijk niet worden verruimd. Zij verwijzen daarbij naar het rapport "IJsselmondse Knoop Rotondeontwerp, second opinion" dat Snoeren Verkeersconsultant in maart 2013 heeft opgesteld voor het Waterschap Hollandse Delta (hierna: second opinion van Snoeren).

18.1. Volgens provinciale staten is een turboverkeersplein op de voorziene locatie verkeerskundig haalbaar, biedt een dergelijk plein voldoende capaciteit voor de ontsluiting van Nieuw Reijerwaard en biedt het plandeel met de bestemming "Verkeer" ter plaatse voldoende ruimte om het turboverkeersplein te realiseren. Provinciale staten stellen dat zij de benodigde aandacht zullen geven aan de details en de uitwerking, zoals de Commissie voor de m.e.r. heeft geadviseerd. Daarbij kan worden gedacht aan bochtverbreding, boogstralen, de wijze van aansluiten en de bewegwijzering. Verder stellen provinciale staten dat rekening is gehouden met het knelpunt op de zuidelijke toerit naar de A15 vanaf het turboverkeersplein. Het turboverkeersplein functioneert volgens provinciale staten zowel met als zonder verdubbeling van de toerit.

18.2. De gronden waar het turboverkeersplein is voorzien hebben de bestemming "Verkeer" met de aanduiding "maximum aantal rijstroken = 8". Het inpassingsplan voorziet voorts in aansluitingen op het turboverkeersplein ter hoogte van de Verbindingsweg, de IJsselmondse Randweg, de A15, de Dierensteinweg en de Verenambachtseweg, welke gronden ook de bestemming "Verkeer" en de aanduiding "maximum aantal rijstroken = 8" hebben. Aan de gronden ter hoogte van de Veilingweg is uitsluitend de bestemming "Verkeer" toegekend, zonder de aanduiding "maximum aantal rijstroken = 8".

Ingevolge artikel 8, lid 8.1, van de planregels zijn de voor "Verkeer" aangewezen gronden onder meer bestemd voor verkeersdoeleinden in de vorm van hoofdverbindingen met de daarbij behorende voorzieningen voor het langzaam verkeer en de ten behoeve van de verkeersdoeleinden benodigde bouwwerken en andere voorzieningen.

Ingevolge lid 8.3.1 zijn op de in lid 8.1 bedoelde gronden wegen toegestaan met niet meer dan 2 rijstroken, met uitzondering van parallelrijbanen, opstelstroken, in- en uitvoegstroken, op- en afritten, met dien verstande dat ter plaatse van de aanduiding "specifieke vorm van verkeer - maximum aantal rijstroken" de maximaal aangegeven rijstroken zijn toegestaan.

Ingevolge lid 8.4 kunnen burgemeester en wethouders bij het verlenen van een omgevingsvergunning afwijken van het bepaalde in lid 8.3 en toestaan dat van de aangegeven dwarsprofielen en het maximum aantal rijstroken wordt afgeweken: a. indien en voor zover uit overleg met de wegbeheerder blijkt dat daartegen uit hoofde van het wegbeheer, de verkeersveiligheid daaronder begrepen, geen bezwaar bestaat; b. indien uit akoestisch onderzoek blijkt dat voldaan wordt aan het bepaalde in de Wet geluidhinder (hierna: de Wgh).

18.3. Ten aanzien van de lengte van de voorsorteerstroken overweegt de Afdeling als volgt. In het rapport Turboverkeersplein wordt uiteengezet wat het "turboprincipe" inhoudt. Een belangrijke eigenschap van het turboprincipe is volgens het rapport dat voor het oprijden van de rotonde al de juiste rijstrook gekozen dient te worden, zodat op de rotonde geen weef- en snijconflicten meer voorkomen. De voorsorteerstroken zijn daarom volgens het rapport Turboverkeersplein bij voorkeur ten minste 100 m lang. Uit de verbeelding blijkt dat op alle takken van het turboverkeersplein voorsorteerstroken met een lengte van 100 m kunnen worden gerealiseerd, zodat voldaan kan worden aan de in het rapport Turboverkeersplein genoemde wenselijke lengte van deze stroken en het betoog in zoverre feitelijke grondslag mist. Van de lengte van de voorsorteerstroken dient de in het rapport Turboverkeersplein aanbevolen afstand van 400 m tot het turboverkeersplein waarop de weggebruiker geïnformeerd moet worden over de te kiezen rijstrook onderscheiden te worden. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen hebben naar het oordeel van de Afdeling niet aannemelijk gemaakt dat het inpassingsplan eraan in de weg staat dat deze informatievoorziening tijdig, op voldoende afstand van het turboverkeersplein, plaats kan vinden door een goede bewegwijzering.

18.3.1. De Afdeling overweegt over het betoog dat de werking van het turboverkeersplein onzeker is zolang onduidelijk is of de toerit naar de A15 wordt verdubbeld het volgende. Het rapport Turboverkeersplein vermeldt dat terugslag tot op het turboverkeersplein kan plaatsvinden als gevolg van het weven op de toerit naar de A15. Nader onderzoek en afstemming met Rijkswaterstaat moet uitwijzen in hoeverre capaciteitsverruiming op de toerit benodigd is. Volgens het rapport Turboverkeersplein staat het functioneren van het turboverkeersplein in principe los van de uitkomst van dit nadere onderzoek. Het deskundigenbericht vermeldt dat Rijkswaterstaat betrokken is bij het onderzoeken van de effecten van het ontwikkelen van een bedrijventerrein op de verkeersafwikkeling op met name de rijksweg A15 en bereid is mee te werken aan een oplossing. Ter zitting is toegelicht dat verdubbeling van de toerit naar de A15 weliswaar gewenst is gelet op de resultaten van het gebruikte verkeersmodel RVMK, maar dat verdubbeling volgens het verkeersmodel van Rijkswaterstaat (NRM) niet noodzakelijk is en dat het evenmin noodzakelijk is voor de werking van het plein. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen hebben niet aannemelijk gemaakt dat dit onjuist is.

18.3.2. Over de in het rapport Turboverkeersplein gehanteerde modelmatige capaciteitsverruimingen overweegt de Afdeling als volgt. Volgens het rapport Turboverkeersplein is door het uitvoeren van een microsimulatie aangetoond dat het turboverkeersplein het verkeersaanbod goed afwikkelt. Hierbij is gebruik gemaakt van modelmatige capaciteitsverruimingen, waaronder aanpassingen bij het kruispunt IJsselmondse Randweg/A15/Schaapsherderweg, bij het kruispunt Dierensteinweg/Donk en een verdubbeling van de toerit naar de A15, om te voorkomen dat knelpunten in de omliggende infrastructuur de beoordeling van de verkeersafwikkeling op het turboverkeersplein negatief beïnvloeden. Volgens het rapport Turboverkeersplein is het voor een goede beoordeling van de doorstroming op het turboverkeersplein van belang dat knelpunten in de simulatie worden opgelost. Dit komt de Afdeling niet onaannemelijk voor. Voor zover de stichtingen en anderen betogen dat de bestaande knelpunten in de praktijk niet worden opgelost, wordt overwogen dat deze buiten het plangebied liggen, en dat niet aannemelijk is gemaakt dat realisering van het turboverkeersplein leidt tot een verslechtering van deze knelpunten.

18.4. In hetgeen de stichtingen en anderen hebben aangevoerd, ziet de Afdeling gelet op hetgeen hiervoor is overwogen geen aanleiding voor het oordeel dat provinciale staten zich niet in redelijkheid op het standpunt hebben kunnen stellen dat het turboverkeersplein verkeerskundig haalbaar is en voldoende capaciteit kan bieden voor de afwikkeling van het verkeer.

19. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen betogen dat er diverse gebreken aan de verkeersonderzoeken kleven. Volgens de stichtingen en anderen is er geen onderzoek gedaan naar de extra aansluiting op het turboverkeersplein naar de Greenery, is van te lage verkeersintensiteiten uitgegaan en is het onderzoeksgebied te beperkt. De stichtingen en anderen voeren over dit laatste gebrek aan het onderzoek aan dat een integraal regionaal verkeersonderzoek had moeten plaatsvinden.

19.1. Provinciale staten stellen dat op het turboverkeersplein maximaal vijf volledige aantakkingen van wegen worden aangesloten en dat er voor de ontsluiting van en naar de Greenery geen volledige zesde tak aan het turboverkeersplein zal worden toegevoegd, maar uitsluitend een afslag van het turboverkeersplein naar de Greenery zal worden gerealiseerd. Provinciale staten stellen voorts dat niet is uitgegaan van te lage verkeersintensiteiten.

19.2. Ingevolge artikel 8.3.1. van de planregels zijn op gronden met de bestemming "Verkeer" wegen toegestaan met niet meer dan twee rijstroken. In tegenstelling tot de andere takken van het turboverkeersplein is aan de gronden ter hoogte van de Veilingweg uitsluitend de bestemming "Verkeer" toegekend, zonder de aanduiding "maximum aantal rijstroken = 8". Als gevolg hiervan kunnen onvoldoende voorsorteervakken worden gerealiseerd om ter hoogte van de Veilingweg een volledige zesde tak op het turboverkeersplein van en naar de Greenery te kunnen inpassen. Zoals ter zitting is toegelicht, zal ter plaatse een op het turboverkeersplein aansluitende afslag worden gerealiseerd, zodat via de Veilingweg de Greenery kan worden bereikt. Omdat dit uitsluitend een afslag betreft, heeft dit geen toename van de belasting van het turboverkeersplein tot gevolg. Provinciale staten hebben naar het oordeel van de Afdeling in redelijkheid kunnen afzien van een nader onderzoek naar de gevolgen van deze afslag voor de afwikkeling van het verkeer op het turboverkeersplein alvorens het bestreden besluit te nemen.

19.2.1. Zoals is overwogen onder 16.2.5. hebben provinciale staten bij de beoordeling van de mogelijke afwikkeling van het verkeer dat het bedrijventerrein zal genereren in redelijkheid kunnen uitgaan van de prognose van het aantal voertuigbewegingen die is gebaseerd op de verkeerstellingen van de bedrijventerreinen Barendrecht Noordoost en Veren Ambacht. In het rapport Turboverkeersplein, waarin de haalbaarheid van dit plein is onderzocht, is van dezelfde verwachte verkeersgeneratie uitgegaan als in het MER en het Achtergrondrapport verkeer. Het betoog dat is uitgegaan van te lage verkeersintensiteiten faalt.

19.2.2. Over het betoog dat het onderzoeksgebied te beperkt van omvang was, wordt als volgt overwogen. Het deskundigenbericht vermeldt dat het door provinciale staten gebruikte verkeersmodel RVMK 2.6 het wegennet en de daarbij behorende verkeersgegevens van heel Nederland en een deel van België en Duitsland beschouwt. Voor de verkeersstudies die aan het inpassingsplan ten grondslag liggen zijn de A29, de A15 en de A16 en het Hollands Diep als grenzen van het onderzoeksgebied gekozen. Volgens het deskundigenbericht is het gebruikelijk en niet onlogisch om het onderzoeksgebied op deze manier in te kaderen. In hetgeen de stichtingen en anderen hebben aangevoerd, ziet de Afdeling geen aanleiding voor het oordeel dat provinciale staten niet in redelijkheid hebben kunnen uitgaan van het voornoemde onderzoeksgebied, omdat dat te beperkt van omvang zou zijn.

19.3. Gelet op hetgeen hiervoor is overwogen, hebben Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen niet aannemelijk gemaakt dat de verkeersonderzoeken zodanige gebreken of leemten in kennis bevatten dat provinciale staten zich hierop bij het nemen van het bestreden besluit niet hebben mogen baseren.

20. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen voeren aan dat de realisering van het turboverkeersplein voordat het bedrijventerrein is ontwikkeld als voorwaardelijke verplichting in het inpassingsplan opgenomen had moeten worden. In dit kader wijzen de stichtingen en anderen op het advies van de Commissie voor de m.e.r. die het turboverkeersplein als een voorwaarde ziet voor de ontwikkeling van Nieuw Reijerwaard.

20.1. In de plantoelichting is vermeld dat in de autonome situatie in 2022 problemen optreden in de verkeersafwikkeling, die door het verkeer van en naar Nieuw Reijerwaard zullen verergeren, en dat de oplossing voor de doorstromingsproblematiek kan worden gevonden in de realisatie van een turboverkeersplein met vijf armen. Verder vermeldt de Nota van beantwoording en wijziging dat het voor de ontsluiting van Nieuw Reijerwaard van belang is dat bestaande en nieuwe knelpunten in de verkeersafwikkeling in de directe omgeving worden opgelost. Om te bereiken dat het verkeer in de directe omgeving van het plangebied verwerkt kan worden zijn infrastructurele maatregelen voorzien, aldus de nota, waarbij in het bijzonder wordt gewezen op de realisatie van het turboverkeersplein. Dit verkeersplein leidt volgens de nota ter plaatse van de IJsselmondse Knoop tot een capaciteitsverruiming van de infrastructuur en daarmee tot een situatie waarin de verkeersafwikkeling ten opzichte van de huidige situatie wordt verbeterd. Verkeerskundig onderzoek heeft aangetoond dat het turboverkeersplein zorgt voor een veilige en vlotte afwikkeling van het verkeer op de knoop, aldus de nota. De Afdeling leidt uit het bovenstaande af dat provinciale staten de aanleg van een turboverkeersplein noodzakelijk achten met het oog op de ruimtelijke aanvaardbaarheid van de bedrijvigheid die het inpassingsplan mogelijk maakt.

Vast staat verder dat het inpassingsplan een turboverkeersplein weliswaar mogelijk maakt, maar dat niet is voorzien in een bepaling waaruit volgt dat het bedrijventerrein, of een deel daarvan, niet gerealiseerd mag worden voordat een turboverkeersplein is gerealiseerd. Uit het exploitatieplan volgt evenmin dat en in welke fase van de realisatie van het bedrijventerrein een turboverkeersplein gerealiseerd moet worden, nu het turboverkeersplein geen deel uit maakt van de faseringsregeling uit artikel 6 van het exploitatieplan. In het "Faseringsboek Nieuw Reijerwaard" van juni 2013 is weliswaar een planning opgenomen voor het bouwrijp maken van de gronden van het bedrijventerrein, het bouwen van de opstallen en het uitvoeren van infrastructurele werken, waaronder het realiseren van een turboverkeersplein vanaf 1 januari 2016, maar dit Faseringsboek heeft geen juridisch bindende publiekrechtelijke status. Niet gewaarborgd is derhalve dat het turboverkeersplein niet pas na de volledige realisatie van het bedrijventerrein wordt aangelegd. Niet valt in te zien dat provinciale staten geen planregel in het inpassingsplan hebben kunnen opnemen die ertoe strekt dat de gronden met de bestemming "Bedrijventerrein" - al dan niet gedeeltelijk - niet voor de toegestane bedrijfsactiviteiten in gebruik mogen worden genomen, voordat een turboverkeersplein als hiervoor bedoeld is aangelegd en in stand gehouden. Het betoog van Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen dat de realisatie van een turboverkeersplein onvoldoende in het inpassingsplan is gewaarborgd slaagt.

21. Verder voeren Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen aan dat voor de busverbinding vanuit Rijsoord naar Rotterdam en voor het calamiteitenverkeer een aparte rijbaan op het turboverkeersplein had moeten worden ingepast.

21.1. Ten aanzien van het ontbreken van een bus- en calamiteitenbaan op het turboverkeersplein wordt het volgende overwogen. Het deskundigenbericht bevestigt dat het turboverkeersplein geen bussluis zal kennen en dat ook de hulpdiensten gebruik zullen moeten maken van de openbare rijbaan. Volgens de plantoelichting kan een bussluis voor lijndiensten niet goed in het ontwerp van het turboverkeersplein worden ingepast. In overleg met de vervoerder zal een alternatieve route worden bepaald.

Provinciale staten hebben gelet op het hiervoor overwogene over de afwikkeling van het verkeer naar het oordeel van de Afdeling in redelijkheid kunnen afzien van het opnemen van een aparte rijbaan voor het openbaar vervoer en calamiteitenvervoer in het inpassingsplan. Het betoog faalt.

Tweede ontsluitingsweg

22. [appellant sub 6] en anderen voeren aan dat de woning van [appellant sub 6A] aan de Rijksstraatweg 316 ten onrechte niet als zodanig is bestemd. Zij betogen dat een tweede ontsluitingsweg, die voorzien is nabij de woning van [appellant sub 6A], niet noodzakelijk is voor de ontsluiting van het bedrijventerrein Nieuw Reijerwaard en evenmin voor de ontsluiting van de bedrijventerreinen Veren Ambacht en Barendrecht Noordoost. Volgens [appellant sub 6] en anderen is voorts het doortrekken van de bestaande Voorweg gecombineerd met een verlenging van de Handelsweg in het noorden een beter alternatief voor de verbinding van de bedrijventerreinen Veren Ambacht en Barendrecht Noordoost met Nieuw Reijerwaard. Volgens [appellant sub 6] en anderen ontstaan met het alternatief geen langere rijafstanden en hoeven bij dit alternatief geen woningen te worden wegbestemd die niet reeds om akoestische redenen worden aangekocht. De Handelsweg is voorts volgens [appellant sub 6] en anderen geschikt als ontsluitingsweg, omdat deze in de huidige situatie ook een doorgaande route voor de bedrijven is. De Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard onderschrijft dat de tweede ontsluitingsweg noordelijker aangelegd zou moeten worden, als verlengde van de Handelsweg. De Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard en [appellant sub 6] en anderen vrezen verder een toename van sluipverkeer over de Rijksstraatweg als de in het inpassingsplan voorziene ontsluitingsweg wordt aangelegd. [appellant sub 6] en anderen betogen voorts dat het ook om akoestische redenen niet noodzakelijk is om de woning te amoveren vanwege de realisatie van een tweede ontsluitingsweg nabij de woning, omdat aan de voorkeursgrenswaarde van 48 dB wordt voldaan.

22.1. Omdat de tweede ontsluitingsweg op korte afstand is voorzien van die woningen, een gedeelte van de tuin van [appellant sub 6A] nodig is voor het tracé en de aanleg van de weg ten opzichte van de autonome situatie zou leiden tot een relatief grote toename van de geluidbelasting, zullen de woningen aan de Rijksstraatweg 314 tot en met 320 volgens provinciale staten worden verworven. Provinciale staten stellen dat het alternatief van [appellant sub 6] en anderen niet geschikt is als ontsluiting van het plangebied. Het voorgestelde alternatieve tracé ligt te noordelijk en daardoor te dichtbij de Verbindingsweg, zou leiden tot extra bochten, onveiliger zijn voor het fietsverkeer, niet berekend zijn op extra verkeersstromen en onvoldoende breed zijn. Provinciale staten stellen dat de Handelsweg een erfontsluitingsweg is, dat direct langs de weg laad- en losplaatsen van daar gevestigde bedrijven aanwezig zijn en dat er direct naast de rijbaan wordt geparkeerd. Verder is het niet mogelijk de bestaande Voorweg recht door te trekken, omdat zich ter plaatse aan de Handelsweg een bedrijfsgebouw bevindt, aldus provinciale staten. Bovendien zou deze weg dan niet direct aansluiten op de toekomstige Spoorlaan.

22.2. Volgens het deskundigenbericht is het gelet op de ligging en de functie van het plangebied in beginsel logisch dat er centraal in het geheel van bedrijventerreinen een tweede ontsluitingsweg mogelijk wordt gemaakt. In het deskundigenbericht staat dat hierdoor korte routes ontstaan tussen het plangebied en de bestaande bedrijventerreinen Veren Ambacht en Barendrecht Noordoost. Met een verlengde Handelsweg, zoals [appellant sub 6] en anderen en de Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard hebben voorgesteld, zullen volgens het deskundigenbericht langere rijafstanden ontstaan.

22.3. De woning van [appellant sub 6A] aan de Rijksstraatweg 316 is niet als zodanig bestemd, maar aan dit perceel is de bestemming "Groen" toegekend. In de plantoelichting staat dat Nieuw Reijerwaard via de tweede ontsluitingsweg in westelijke richting wordt aangesloten op de rondweg van Barendrecht, dat deze in het verlengde van de nog te realiseren Spoorlaan ligt en dat op het kruispunt van de Verenambachtseweg met de Spoorlaan een rotonde wordt aangelegd waar de tweede ontsluitingsweg de vierde arm van vormt.

22.4. In hetgeen [appellant sub 6] en anderen hebben aangevoerd, ziet de Afdeling geen aanleiding voor het oordeel dat provinciale staten zich niet in redelijkheid op het standpunt hebben kunnen stellen dat het noodzakelijk is een tweede ontsluitingsweg mogelijk te maken die centraal in het geheel van bedrijventerreinen een verbindingsweg vormt. Provinciale staten hebben zich in redelijkheid op het standpunt kunnen stellen dat de ligging van de bestaande Voorweg maakt dat dit een geschikte locatie is voor een tweede ontsluitingsweg, omdat er behalve de Voorweg geen centraal in het plangebied gelegen wegen zijn die doorgetrokken zouden kunnen worden in de richting van de bestaande bedrijventerreinen Veren Ambacht en Barendrecht Noordoost.

Daarnaast hebben provinciale staten zich in redelijkheid op het standpunt kunnen stellen dat het voorgestelde alternatief niet geschikt is als tweede ontsluitingsroute. Hierbij neemt de Afdeling in aanmerking dat het recht doortrekken van de bestaande Voorweg, dus zonder dat de weg met een bocht ten zuiden van het perceel van [appellant sub 2] door loopt, wordt belemmerd door bedrijfsbebouwing aan de Handelsweg. Verder heeft een rechte doortrekking van de Voorweg tot gevolg dat deze weg niet direct kan worden aangesloten op de toekomstige Spoorlaan en op de hiervoor genoemde rotonde, en zou het in oostelijke richting verlengen van het noordelijk deel van de Handelsweg, zoals [appellant sub 6] en anderen voorstaan, ertoe leiden dat de eerste en tweede ontsluitingsweg betrekkelijk dicht bij elkaar komen te liggen. Provinciale staten hebben dit in redelijkheid onwenselijk kunnen achten.

Weliswaar zou ter plaatse van de woning van [appellant sub 6A] volgens het "Akoestisch onderzoek ontwikkeling bedrijventerrein Nieuw Reijerwaard te Ridderkerk" van Oranjewoud van 5 november 2012 (hierna: Akoestisch onderzoek wegverkeer) kunnen worden voldaan aan de voorkeursgrenswaarde voor geluid vanwege de nieuw aan te leggen tweede ontsluitingsweg van 48 dB, maar de geluidbelasting neemt als gevolg van de tweede ontsluitingsweg in aanzienlijke mate toe tot 47 dB in 2022. Daarbij komt dat een groot deel van de tuin van [appellant sub 6A] nodig is voor de aanleg van de weg. Onder deze omstandigheden hebben provinciale staten zich in redelijkheid op het standpunt kunnen stellen dat het als zodanig bestemmen van de woning niet in overeenstemming zou zijn met een goede ruimtelijke ordening.

Ten aanzien van sluipverkeer vermeldt het MER dat verkeer richting Barendrecht verloopt via de Voorweg en de Verbindingsweg. Nieuw Reijerwaard wordt in westelijke richting aangesloten op de Verenambachtsweg en de toekomstige Spoorlaan. Deze nieuw aan te leggen tweede ontsluitingsweg kruist de Rijksstraatweg ongelijkvloers en onderlangs. De tweede ontsluitingsweg sluit dan ook niet aan op de Rijksstraatweg. [appellant sub 6] en anderen hebben gelet daarop niet aannemelijk gemaakt dat de hoeveelheid sluipverkeer die hun woningen passeert als gevolg van de realisatie van de tweede ontsluitingsweg in onaanvaardbare mate toeneemt.

22.5. Provinciale staten hebben gelet op het voorgaande naar het oordeel van de Afdeling in redelijkheid meer gewicht kunnen toekennen aan de belangen die met de realisatie van een tweede ontsluitingsweg zijn gemoeid, dan aan het belang van het behoud van de woning van [appellant sub 6]. Het betoog faalt.

Ontsluitingsweg naar de Hoogzandweg

23. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen betogen dat het inpassingsplan ten onrechte via een wijzigingsbevoegdheid twee extra ontsluitingswegen naar de Hoogzandweg mogelijk maakt, welke niet zijn onderzocht in het Achtergrondrapport verkeer en evenmin zijn betrokken bij de akoestische onderzoeken. De stichtingen en anderen vrezen sluipverkeer naar de A16. De Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard voert aan dat een extra ontsluitingsweg niet mogelijk gemaakt zou moeten worden door toepassing van een wijzigingsbevoegdheid, maar dat dit een zelfstandige afweging vergt.

23.1. Ter zitting hebben provinciale staten erkend dat de effecten van een ontsluitingsweg naar de Hoogzandweg niet zijn onderzocht.

23.2. Ingevolge artikel 3.6, eerste lid, aanhef en onder a, van de Wro kan bij een bestemmingsplan worden bepaald dat met inachtneming van de bij het plan te geven regels burgemeester en wethouders binnen bij het plan te bepalen grenzen het plan kunnen wijzigen.

23.3. Ingevolge artikel 17, lid 17.6, van de planregels zijn burgemeester en wethouders overeenkomstig het bepaalde in artikel 3.6, eerste lid, onder a, van de Wro bevoegd het plan te wijzigen teneinde in de bestemming "Water" ter plaatse van de aanduiding "ontsluiting" één ontsluitingsweg toe te staan.

23.4. Vast staat dat niet is onderzocht of een ontsluitingsweg naar de Hoogzandweg ruimtelijk inpasbaar en aanvaardbaar is. Met de vaststelling van een wijzigingsbevoegdheid mag de aanvaardbaarheid van de nieuwe bestemming in beginsel als een gegeven worden beschouwd. Dit brengt met zich dat provinciale staten reeds bij de vaststelling van het inpassingsplan moeten hebben afgewogen of de situatie die kan ontstaan door de toepassing van deze bevoegdheid planologisch aanvaardbaar is. Dit kan onder meer betekenen dat onderzoek moet worden verricht naar de verkeersintensiteiten in de omgeving van het wijzigingsgebied en de akoestische situatie ter plaatse. In hetgeen Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard hebben aangevoerd, ziet de Afdeling dan ook aanleiding voor het oordeel dat het inpassingsplan in strijd met de bij het voorbereiden van een besluit te betrachten zorgvuldigheid is vastgesteld, voor zover dit het plandeel met de aanduiding "ontsluiting" ter plaatse van de Hoogzandweg betreft en de daarbij behorende planregeling vervat in artikel 17, lid 17.6, van de planregels. Het betoog slaagt.

Derde ontsluitingsweg

24. [appellant sub 1] voert aan dat het inpassingsplan een derde ontsluitingsweg mogelijk maakt op zijn perceel aan de [locatie 3]. [appellant sub 1] kan daardoor niet in zijn woning investeren en het maakt de woning onverkoopbaar, hetgeen volgens hem niet met een planschadevergoeding gecompenseerd kan worden.

Ook [appellant sub 3] richt zich tegen het plandeel dat de derde ontsluitingsweg mogelijk maakt, omdat deze weg langs de rand van een boomgaard aan de Noldijk met landschappelijke waarde is voorzien. Volgens [appellant sub 3] zijn het nut en de noodzaak van een derde ontsluitingsweg niet aangetoond. Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard stelt ook dat een derde ontsluitingsweg niet noodzakelijk is.

Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen voeren aan dat de nadelen van de derde ontsluitingsweg voor het zuidelijke deel van de Rijksstraatweg groot zijn vanwege te verwachten sluipverkeer.

24.1. Provinciale staten stellen dat het inpassingsplan een derde ontsluitingsweg niet mogelijk maakt, omdat de verkeerskundige noodzaak ervan niet is gebleken. Uitsluitend om de realisatie van een derde ontsluitingsweg in de toekomst niet onmogelijk te maken is het bouwvlak binnen de bestemming "Bedrijventerrein" in het zuidelijk deel van het plangebied beperkt, aldus provinciale staten.

24.2. Het beroep richt zich tegen de bestemmingen "Bedrijventerrein" zonder bouwvlak en "Groen" die aan de gronden die in het verlengde liggen van gronden met een verkeersbestemming in het zuidelijk deel van het plangebied zijn toegekend.

Ingevolge artikel 4, lid 4.1, onder j, van de planregels zijn de voor "Bedrijventerrein" aangewezen gronden bestemd voor verkeersvoorzieningen in de zin van interne ontsluitingswegen met bijbehorende bermen, fietspaden en taluds.

Ingevolge artikel 6, lid 6.1, onder c, zijn de voor "Groen" aangewezen gronden bestemd voor verkeersvoorzieningen in de vorm van wandel- en fietspaden alsmede bruggen voor het langzaam verkeer.

24.3. Anders dan [appellant sub 1] en [appellant sub 3] kennelijk veronderstellen volgt uit de verbeelding en de hiervoor aangehaalde bepalingen dat de gronden van [appellant sub 1] en de boomgaard van [appellant sub 3] geen deel uitmaken van het plangebied en het inpassingsplan niet voorziet in een derde ontsluitingsweg over hun percelen.

Op de hiervoor genoemde gronden met de bestemming "Bedrijventerrein" is ingevolge artikel 4, lid 4.1, onder j, van de planregels een interne ontsluitingsweg toegestaan. In het inpassingsplan is niet gedefinieerd wat onder een interne ontsluitingsweg moet worden verstaan. In paragraaf 5.2.6 van de plantoelichting staat dat de interne ontsluiting binnen Nieuw Reijerwaard plaatsvindt via de Voorweg en de bedrijfslanen. Hieruit kan worden afgeleid dat een interne ontsluitingsweg is bedoeld voor het verkeer binnen het bedrijventerrein. Een derde ontsluitingsweg als bedoeld in de beroepen is derhalve niet mogelijk op het desbetreffende perceel met de bestemming "Bedrijventerrein".

Op de aansluitende gronden met de bestemming "Groen" is voorts ingevolge artikel 6, lid 6.1, onder c, van de planregels geen ontsluitingsweg voor gemotoriseerd verkeer toegestaan, maar uitsluitend een verkeersvoorziening voor langzaam verkeer.

De bestemmingen van de gronden, in samenhang bezien, maken derhalve geen derde ontsluitingsweg mogelijk. Dat een zogenaamde "ruimtelijke reservering" is gemaakt om de aanleg van een weg in de toekomst niet onmogelijk te maken, maakt dit niet anders.

De betogen falen.

Sluipverkeer Rijksstraatweg

25. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen vrezen een onevenredige toename van het sluipverkeer op de Rijksstraatweg door realisering van het inpassingsplan.

25.1. Volgens provinciale staten wordt de Rijksstraatweg ondergeschikt aangesloten op de Voorweg en zal deze weg daardoor geen grote rol spelen in de verkeersafwikkeling. Uit berekeningen blijkt volgens provinciale staten dat de intensiteiten op de Rijksstraatweg niet zullen toenemen ten opzichte van de autonome groei.

25.2. Aan de gronden ter plaatse van de aansluiting van de Voorweg op de Rijksstraatweg is de bestemming "Verkeer" toegekend. De gronden met deze bestemming zijn ter plaatse ongeveer 8 m breed.

Ingevolge artikel 8, lid 8.1, zijn de voor "Verkeer" aangewezen gronden onder meer bestemd voor verkeersdoeleinden in de vorm van hoofdverbindingen met de daarbij behorende voorzieningen voor het langzaam verkeer en de ten behoeve van de verkeersdoeleinden benodigde bouwwerken en andere voorzieningen.

Ingevolge lid 8.2.1, mogen op de in lid 8.1 bedoelde gronden uitsluitend andere bouwwerken ten dienste van de bestemming worden gebouwd.

25.3. In paragraaf 5.2.6 van de plantoelichting staat dat er in de huidige situatie vanaf de Rijksstraatweg een verbinding is met de Voorweg die toegang geeft tot de Verbindingsweg. Daarnaast kan autoverkeer de Rijksstraatweg in zuidelijke richting afrijden. De route via de Rijksstraatweg wordt gebruikt als sluiproute, aldus de toelichting. In de afgelopen jaren zijn maatregelen getroffen om sluipverkeer op deze route te ontmoedigen. In de toelichting staat dat door de aanleg van nieuwe infrastructuur in het kader van de ontwikkeling van Nieuw Reijerwaard, het gebruik van de route via de Rijksstraatweg aantrekkelijker kan worden. Dat is volgens de toelichting een ongewenste ontwikkeling. Om sluipverkeer te voorkomen wordt de Rijksstraatweg dan ook ondergeschikt aangesloten op de Voorweg, waarmee dit voor verkeer van en naar het bedrijventerrein geen logische verbinding vormt. De verbinding voor bewoners en bedrijven aan de Rijksstraatweg en in Rijsoord, lijndiensten en calamiteitenvoertuigen blijft volgens de toelichting bestaan.

25.4. Gelet op de beperkte breedte van de gronden met een verkeersbestemming en de inrichting van de weg ter plaatse van de kruising van de Voorweg met de Rijksstraatweg, hebben provinciale staten zich naar het oordeel van de Afdeling in redelijkheid op het standpunt kunnen stellen dat niet aannemelijk is dat hier een onevenredige toename van sluipverkeer is te verwachten.

Overigens heeft het college van burgemeester en wethouders van Ridderkerk (hierna: het college) ter zitting gesteld dat tot het treffen van maatregelen zal worden overgegaan als daartoe aanleiding bestaat. Het inpassingsplan sluit gelet op voornoemde planregels niet uit dat verkeersremmende maatregelen, zoals een vrachtwagensluis, worden getroffen.

Het betoog faalt.

Parkeren

26. [appellant sub 6] en anderen betogen dat de planregels onvoldoende waarborgen bieden dat voldoende parkeergelegenheid zal worden gerealiseerd. Ten onrechte is verder volgens [appellant sub 6] en anderen geen onderzoek verricht naar de parkeerbehoefte. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen voeren aan dat onzeker is dat op eigen terrein van de bedrijven voldoende ruimte voor parkeren beschikbaar zal zijn, omdat van de bepalingen die inhouden dat een zone vrij moet blijven van bebouwing kan worden afgeweken. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen betogen daarnaast dat niet de parkeernormen van CROW uit 2008, maar de parkeernormen uit 2012 aan het inpassingsplan ten grondslag gelegd hadden moeten worden.

26.1. Volgens provinciale staten moet op grond van de planregels worden voldaan aan de parkeernormen van het CROW en is daarbij aansluiting gezocht bij de geldende parkeernorm van de gemeente Ridderkerk. Aan de normen van het CROW zal worden getoetst bij de beoordeling van een aanvraag voor een omgevingsvergunning voor bouwen, aldus provinciale staten. Provinciale staten stellen voorts dat bij de situering van de bouwvlakken in het inpassingsplan voldoende ruimte op het voorterrein van de bedrijven is gereserveerd voor de benodigde parkeervoorzieningen.

26.2. Ingevolge artikel 4, lid 4.2.2, onder h, zijn ter plaatse van de aanduiding "specifieke bouwaanduiding uitgesloten - bebouwing" geen gebouwen toegestaan.

Ingevolge lid 4.4, onder b, kunnen burgemeester en wethouders bij het verlenen van een omgevingsvergunning afwijken van het bepaalde in lid 4.2.2, onder h teneinde gebouwen toe te staan ter plaatse van de aanduiding "specifieke bouwaanduiding uitgesloten - bebouwing".

Ingevolge lid 4.5.1, van de planregels dienen parkeren en laad- en losplaatsen, plaats te vinden op eigen terrein en/of op (een) door bedrijven gezamenlijk ingericht(e) parkeerterrein(en). Voor het bepalen van de parkeernorm wordt gebruik gemaakt van de parkeernormen van het CROW (publicatie 182 "Parkeerkencijfers-Basis voor parkeernormering", derde gewijzigde druk, september 2008).

Ingevolge artikel 15, lid 15.3, dient bij het oprichten van gebouwen of het veranderen in gebruik de inrichting van elk perceel zodanig te zijn dat voldoende ruimte aanwezig is om zowel het parkeren als het eventueel laden en lossen op eigen terrein te kunnen afwikkelen. Op eigen terrein dient voorzien te zijn in voldoende parkeeraccommodatie, inclusief parkeergelegenheid voor werknemers en bezoekers. Voor het bepalen van de parkeernorm wordt gebruik gemaakt van de parkeernormen van het CROW (publicatie 182 "Parkeerkencijfers-Basis voor parkeernormering", derde gewijzigde druk, september 2008).

26.3. Gelet op artikel 4, lid 4.5.1, en artikel 15, lid 15.3, van de planregels, is gewaarborgd dat bij de aanvraag om een omgevingsvergunning voor bouwen wordt getoetst aan de parkeernormen van het CROW. De toetsing aan de CROW-normen betekent dat geen omgevingsvergunning verleend kan worden als niet is aangetoond dat parkeren op eigen terrein kan plaatsvinden. Provinciale staten hebben zich gelet daarop in redelijkheid op het standpunt kunnen stellen dat het inpassingsplan voorziet in voldoende parkeergelegenheid en dat nader onderzoek naar de parkeerbehoefte in dit stadium niet noodzakelijk is. Dat ingevolge artikel 4, lid 4.4, van de bouwregels uit artikel 4, lid 4.2.2, kan worden afgeweken, maakt dit niet anders, nu ook in dat kader op grond van artikel 15, lid 15.3, van de planregels bij de omgevingsvergunningverlening getoetst moet worden aan de parkeernormen van het CROW. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen hebben voorts niet aannemelijk gemaakt dat toepassing van de CROW-kencijfers uit 2012 zou leiden tot wezenlijk andere conclusies met betrekking tot de parkeersituatie ter plaatse.

De betogen falen.

27. [appellant sub 6] en anderen betogen dat in het plan ten onrechte niet is vastgelegd op welke locatie de vrachtwagenparkeerplaats mag worden gerealiseerd en welke omvang deze parkeerplaats mag hebben, omdat een groot aantal vrachtwagenbewegingen is te verwachten met de daarbij behorende hinder. Ook Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen vrezen dat daardoor geluidhinder zal optreden.

27.1. Provinciale staten stellen dat de aanduiding "parkeren uitgesloten" op de verbeelding is opgenomen, ter plaatse waarvan een vrachtwagenparkeerplaats niet is toegestaan. Ter zitting hebben provinciale staten zich op het standpunt gesteld dat door inachtneming van een afstand van ongeveer 380 m tot de woningen aan de Rijksstraatweg geen geluidhinder te verwachten is van een vrachtwagenparkeerplaats. Zij verwijzen daarbij naar de VNG-brochure "Bedrijven en milieuzonering" uit 2009 (hierna: VNG-brochure).

27.2. Ingevolge artikel 4, lid 4.1, onder n, van de planregels zijn de voor "Bedrijventerrein" aangewezen gronden bestemd voor (collectieve) parkeervoorzieningen, met dien verstande dat ter plaatse van de aanduiding "parkeren uitgesloten" collectieve parkeervoorzieningen in de vorm van een (openbare) vrachtwagenparkeerplaats niet zijn toegestaan.

27.3. Op grond van voornoemd artikellid, bezien in samenhang met de verbeelding, kunnen collectieve parkeervoorzieningen in de vorm van een (openbare) vrachtwagenparkeerplaats op een afstand van ongeveer 310 m tot 400 m van de woningen aan de Rijksstraatweg worden gerealiseerd. Binnen een afstand van ongeveer 380 m van de woningen van [appellant sub 6A] en [appellant sub 6B] is geen vrachtwagenparkeerplaats toegestaan. Tot de woning van Everts wordt ongeveer 400 m in acht genomen. Gelet op deze afstanden hoeft volgens het deskundigenbericht niet voor geluidhinder van deze parkeervoorziening te worden gevreesd. Voorts wordt in de VNG-brochure voor de stalling van vrachtwagens met koelinstallaties een richtafstand van 100 m gehanteerd. Nu aan die afstand ruimschoots wordt voldaan, ziet de Afdeling geen aanleiding voor het oordeel dat provinciale staten niet in redelijkheid hebben kunnen besluiten de precieze locatie en de omvang van de vrachtwagenparkeerplaats niet in het inpassingsplan vast te leggen.

De betogen falen.

Luchtkwaliteit

28. [appellant sub 3], Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen, [appellant sub 6] en anderen en de Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard betogen dat de gevolgen van het inpassingsplan voor de luchtkwaliteit niet voldoende zijn meegewogen. Zij voeren daartoe aan dat het luchtkwaliteitsonderzoek onjuist en onvolledig is geweest. [appellant sub 3], Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen, [appellant sub 6] en anderen en Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard stellen tevens dat de in het luchtkwaliteitsonderzoek gebruikte monitoringstool 2011 verouderd is en onjuistheden bevat, waarbij [appellant sub 6] en anderen verwijzen naar het op 22 augustus 2013 door Tauw uitgebrachte rapport "Second opinion MER Nieuw Reijerwaard" (hierna: second opinion). [appellant sub 6] en anderen betwijfelen verder of de benodigde maatregelen ter verbetering van de luchtkwaliteit kunnen worden gerealiseerd, omdat er strenge subsidie-eisen gelden.

Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen betogen verder dat de melding in het kader van het NSL niet zonder aanvullende maatregelen had mogen worden geaccepteerd. Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard betoogt dat de eerste NSL-melding en de melding uit 2012 ten onrechte niet ter inzage zijn gelegd bij het inpassingsplan. De bewonersvereniging stelt dat het inpassingsplan had moeten voorzien in aanvullende luchtkwaliteitsmaatregelen.

Voorts stellen Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen dat ter hoogte van het bestaande fietspad aan de rijksweg A16 de luchtkwaliteitsnormen worden overschreden, hetgeen schadelijk is voor de gezondheid. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen betogen ook dat ten onrechte geen onderzoek is gedaan naar de mogelijke overschrijding van de normen voor benzeen, zwaveldioxide, lood en koolmonoxide.

[appellant sub 3], [appellant sub 6] en anderen en Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard betogen voorts dat de door provinciale staten toegepaste afrondingsmethode uit artikel 68 van de Regeling beoordeling luchtkwaliteit 2007 (hierna: Regeling) in strijd is met bijlage 2 bij de Wet milieubeheer en richtlijn 2008/50/EG van het Europese Parlement en de Raad van 20 mei 2008 betreffende luchtkwaliteit en schonere lucht voor Europa (PB 2008 L 152) (hierna: richtlijn 2008/50/EG).

28.1. Provinciale staten stellen zich op het standpunt dat de gevolgen van het inpassingsplan voor de luchtkwaliteit voldoende zijn meegewogen. Daartoe voeren provinciale staten aan dat het voorziene bedrijventerrein als project is opgenomen in het NSL en daaraan voorafgaand via het luchtkwaliteitsonderzoek aannemelijk is gemaakt dat het project past binnen het NSL of in elk geval niet in strijd is met het NSL. Provinciale staten betwisten voorts dat uit de second opinion zou volgen dat het uitgevoerde luchtkwaliteitsonderzoek onjuist dan wel onvolledig is. Over het gestelde gebruik van een verouderde versie van de monitoringstool, stellen provinciale staten dat het luchtkwaliteitsonderzoek dateert van juni 2012 en is gebaseerd op de toentertijd actueelste monitoringstool, de monitoringstool 2011.

Provinciale staten zijn voorts van mening dat er geen aanleiding bestaat om te veronderstellen dat de grenswaarden op de daarvoor geldende tijdstippen niet kunnen worden gehaald. Volgens provinciale staten is niet aannemelijk gemaakt dat het niet mogelijk is om via het systeem van periodieke aanpassing van het NSL de luchtkwaliteitsnormen te halen.

Voor zover is betoogd dat niet alle wijzigingen in het inpassingsplan zijn betrokken in het luchtkwaliteitsonderzoek en de melding in het kader van het NSL, stellen provinciale staten dat in de gebruikte monitoringstool bij het NSL alleen de wegen waarvan wordt verwacht dat deze mogelijk tot een grenswaardenoverschrijding zouden kunnen leiden, zijn opgenomen. Voorts spelen in de gebruikte monitoringstool 2011 bedrijfsemissies geen rol, aldus provinciale staten.

Over de gebruikte afrondingsmethode stellen provinciale staten zich op het standpunt dat dit een theoretische kwestie betreft, nu op geen enkel toetspunt waar burgers langdurig worden blootgesteld aan luchtverontreinigende stoffen sprake is van een waarde van 40,5 µg/m3 die is afgerond naar 40 µg/m3.

28.2. Ingevolge artikel 5.12, eerste lid, van de Wet milieubeheer, voor zover hier van belang, stelt de minister van VROM (thans: Infrastructuur en Milieu) met betrekking tot een in bijlage 2 opgenomen grenswaarde die op of na het daarbij behorende tijdstip wordt overschreden of dreigt te worden overschreden, een programma vast dat is gericht op het bereiken van die grenswaarde.

Ingevolge het vijfde lid, kort weergegeven en voor zover hier van belang, worden in het programma geen besluiten opgenomen indien het aannemelijk is dat deze besluiten een overschrijding of verdere overschrijding van een geldende grenswaarde tot gevolg hebben op het tijdstip waarop, met toepassing van het uitstel als bedoeld in artikel 22 van richtlijn 2008/50/EG, aan de in bijlage 2 opgenomen grenswaarden voor zwevende deeltjes (PM10) en stikstofdioxide (NO2) moet worden voldaan.

Ingevolge het twaalfde lid, voor zover hier van belang, kunnen bestuursorganen die het aangaat, na een daartoe strekkende melding aan de minister van VROM (thans: Infrastructuur en Milieu), een of meer in het eerste lid bedoelde programma genoemde of beschreven maatregelen, ontwikkelingen of besluiten wijzigen of vervangen, of een of meer maatregelen, ontwikkelingen of besluiten aan het programma toevoegen, indien bij de betreffende melding aannemelijk wordt gemaakt dat die gewijzigde, vervangende of nieuwe maatregelen, ontwikkelingen of besluiten per saldo passen binnen of in elk geval niet in strijd zijn met het programma.

Ingevolge artikel 5.16, eerste lid, aanhef en onder d, gelezen in samenhang met het tweede lid, onder c, - voor zover thans van belang - kan een inpassingsplan dat gevolgen kan hebben voor de luchtkwaliteit worden vastgesteld indien dit besluit betrekking heeft op een ontwikkeling die is genoemd in, dan wel past binnen of in elk geval niet in strijd is met een op grond van artikel 5.12, eerste lid, vastgesteld programma.

Ingevolge het derde lid, kort weergegeven en voor zover hier van belang, vindt wanneer artikel 5.16, eerste lid, aanhef en onder d, van toepassing is, met betrekking tot de effecten van het desbetreffende besluit geen afzonderlijke beoordeling van de luchtkwaliteit plaats voor een in bijlage 2 opgenomen grenswaarde.

Ingevolge artikel 68, eerste lid, van de Regeling wordt de voor de beoordeling van de luchtkwaliteit gebruikte waarde van een door middel van berekening vastgestelde concentratie afgerond naar het dichtstbijzijnde hele getal, waarbij een halve eenheid wordt afgerond naar het dichtstbijzijnde even getal.

28.3. Op grond van artikel 5.12, eerste lid, van de Wet milieubeheer is reeds vóór de vaststelling van het inpassingsplan het NSL vastgesteld.

28.4. Artikel 5.16, eerste lid, aanhef en onder d, van de Wet milieubeheer is van toepassing wanneer, voor zover hier van belang, hetzij de ontwikkeling is genoemd in het NSL, hetzij de ontwikkeling past binnen of in elk geval niet in strijd is met het NSL.

Het project Nieuw Reijerwaard, waarvoor het thans bestreden inpassingsplan is vastgesteld, is opgenomen in het NSL. Gelet hierop is artikel 5.16, eerste lid, aanhef en onder d, van toepassing.

28.5. Gelet op de bovenvermelde bepalingen in de Wet milieubeheer vindt geen toetsing plaats aan de grenswaarden voor luchtkwaliteit zoals opgenomen in bijlage 2 van de Wet milieubeheer.

28.6. In de uitspraak van 31 maart 2010 (zaak nr. 200900883/1/H1) heeft de Afdeling overwogen dat een exceptieve toetsing van het NSL-besluit aan artikel 5.12 van de Wet milieubeheer mogelijk is. In het verlengde daarvan moet worden geoordeeld dat eveneens een exceptieve toetsing van de op 1 augustus 2012 door de minister van Infrastructuur en Milieu met toepassing van artikel 5.12, twaalfde lid, geaccepteerde wijziging van het NSL mogelijk is.

Gelet op de aangevoerde beroepsgronden komt de exceptieve toetsing, gezien de eisen die in artikel 5.12, eerste en vijfde lid, van de Wet milieubeheer aan het NSL zijn gesteld, in dit geval erop neer dat moet worden beoordeeld of het NSL na de (gewijzigde) opname van het bedrijventerrein Nieuw Reijerwaard, nog steeds gericht is op het bereiken van de grenswaarden en of aannemelijk kon worden geacht dat deze opname geen overschrijding of verdere overschrijding voor stikstofdioxide en zwevende deeltjes (PM10) veroorzaakt.

28.7. Met het NSL is beoogd om de in bijlage 2 opgenomen grenswaarden te bereiken. In dit kader overweegt de Afdeling dat de Wet milieubeheer voorziet in een systeem om ervoor te zorgen dat het programma gericht blijft op het bereiken van deze grenswaarden. Dit gebeurt door middel van de in artikel 5.14 van deze wet geregelde jaarlijkse rapporten over de voortgang en uitvoering van het programma alsmede de in artikel 5.12, tiende en twaalfde lid, van deze wet opgenomen bevoegdheid om het programma aan te passen. Deze systematiek biedt ruimte om te komen tot het beoogde eindresultaat. Wanneer, zoals in dit geval, de juistheid van de bij het NSL gehanteerde uitgangspunten wordt bestreden, bestaat voor het oordeel dat het NSL onrechtmatig is alleen grond indien wordt aangetoond dat het redelijkerwijs niet mogelijk is - ook niet met een verdere bijstelling van het programma - de in bijlage 2 van de Wet milieubeheer gestelde grenswaarden op de betrokken data te halen.

28.8. Naar verwachting zal het bedrijventerrein, gelet op de in het exploitatieplan opgenomen fasering, nog geen verkeer genereren op de voor de grenswaarden relevante data, terwijl hier wel van is uitgegaan in het luchtkwaliteitsonderzoek en bij de gewijzigde NSL-melding. Voorts hebben provinciale staten gesteld dat het luchtkwaliteitsonderzoek is gebaseerd op de toentertijd recentste monitoringstool. Wat er zij van de kanttekeningen die [appellant sub 3], Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen, [appellant sub 6] en anderen en de Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard hebben geplaatst bij het luchtkwaliteitsonderzoek en de berekeningen die aan de (gewijzigde) NSL-melding ten grondslag liggen, de gehanteerde monitoringstool 2011 en de uitgangspunten van deze monitoringstool, zij hebben niet aannemelijk gemaakt dat het redelijkerwijs niet mogelijk is bij het project Nieuw Reijerwaard - ook niet met verdere bijstelling van het NSL - de in bijlage 2 van de Wet milieubeheer gestelde grenswaarden op de betrokken data te halen. Voorts is de Afdeling van oordeel dat provinciale staten in redelijkheid een onderzoek naar de mogelijke overschrijding van de normen voor benzeen, zwaveldioxide, lood en koolmonoxide achterwege hebben kunnen laten, nu de relevante grenswaarden reeds jaren niet meer worden overschreden.

Voor zover [appellant sub 3], [appellant sub 6] en anderen en Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard zich hebben verzet tegen het gebruik van de afrondingsmethode, overweegt de Afdeling dat uit bijlagen 2 en 3 bij het luchtkwaliteitsonderzoek blijkt dat de waarden op de NSL-toetspunten de relevante grenswaarden niet bereiken, waardoor op de relevante toetspunten geen gebruik is gemaakt van de door hen bestreden afrondingsmethode.

28.9. Voor zover Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard heeft aangevoerd dat de NSL-meldingen niet ter inzage zijn gelegd bij het bestreden besluit, overweegt de Afdeling dat deze beroepsgrond betrekking heeft op een mogelijke onregelmatigheid van na de datum van het bestreden besluit. Deze gestelde onregelmatigheid kan reeds daarom geen grond vormen voor de vernietiging van het bestreden besluit.

28.10. De betogen over luchtkwaliteit falen.

Geluid

Algemeen

29. Volgens de Bewonersvereniging Rijksstraatweg 326 t/m 408 kan het akoestisch onderzoeksrapport van 3 mei 2013 niet aan het inpassingsplan ten grondslag worden gelegd, omdat hierbij is uitgegaan van het ontwerpinpassingsplan.

29.1. Provinciale staten stellen dat het rapport van 3 mei 2013 ten grondslag ligt aan het besluit hogere grenswaarden van burgemeester en wethouders van de gemeente Ridderkerk van 18 juni 2013. Het bij het inpassingsplan behorende akoestisch onderzoeksrapport dateert van 5 november 2012, aldus provinciale staten. Voor zover in dat rapport wordt verwezen naar het ontwerpinpassingsplan, stellen provinciale staten dat de wijzigingen die bij de vaststelling van het inpassingsplan zijn aangebracht van ondergeschikte aard zijn en akoestisch niet relevant.

29.2. Provinciale staten hebben het "Akoestisch onderzoek MER bedrijventerrein Nieuw Reijerwaard" van 13 september 2012 (hierna: Akoestisch onderzoek MER) en het Akoestisch onderzoek wegverkeer aan het inpassingsplan ten grondslag gelegd en niet het rapport van 3 mei 2013. In zoverre mist het betoog feitelijke grondslag. Omdat akoestisch onderzoek vooraf moet gaan aan de vaststelling van het inpassingsplan is bij het akoestisch onderzoek uitgegaan van het ontwerpinpassingsplan. Voor zover de Bewonersvereniging Rijksstraatweg 326 t/m 408 doelt op het ontbreken van akoestisch onderzoek naar de gevolgen van toepassing van de wijzigingsbevoegdheid voor een ontsluitingsweg naar de Hoogzandweg, wordt verwezen naar hetgeen hiervoor is overwogen onder 23.4. In zoverre slaagt het betoog. Voor het overige is niet nader toegelicht welke wijzigingen die ten opzichte van het ontwerpinpassingsplan zijn doorgevoerd ten onrechte niet bij het akoestisch onderzoek zijn betrokken. Evenmin is onderbouwd dat die wijzigingen wat betreft de beoordeling van de akoestische situatie ter plaatse tot een andere uitkomst zouden hebben moeten leiden. Het betoog faalt voor het overige.

30. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, de Bewonersvereniging Rijksstraatweg 326 t/m 408 en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen voeren aan dat ten onrechte het Reken- en meetvoorschrift geluidhinder 2006 (hierna: RMV 2006), zoals dat gold tot 1 juli 2012, is gehanteerd bij het akoestisch onderzoek.

30.1. Volgens provinciale staten kon ingevolge het overgangsrecht bij de invoering van het Reken- en meetvoorschrift geluid 2012 (hierna: RMV 2012) in de akoestische onderzoeken die ten grondslag liggen aan het inpassingsplan, het Akoestisch onderzoek wegverkeer en het Akoestisch onderzoek MER, het RMV 2006 worden toegepast. Volgens provinciale staten zou het toepassen van het RMV 2012 niet tot andere conclusies over het inpassingsplan hebben geleid.

30.2. Ingevolge artikel XI, eerste lid, aanhef en onder a, van de Invoeringswet geluidproductieplafonds blijft de Wgh en de daarop gebaseerde regelgeving zoals deze gold voor het tijdstip van inwerkingtreding van deze wet van toepassing op de onderstaande besluiten of handelingen, totdat deze onherroepelijk zijn geworden: a. het vaststellen en goedkeuren van een bestemmingsplan met toepassing van de Wgh waarvan het ontwerp ter inzage is gelegd voorafgaand aan de inwerkingtreding van deze wet.

Ingevolge het tweede lid, aanhef en onder a, kan de Wgh en de daarop gebaseerde regelgeving zoals deze gold voor het tijdstip van inwerkingtreding van deze wet tevens worden toegepast op de in het eerste lid genoemde besluiten, totdat deze onherroepelijk zijn geworden, indien de in de onderdelen a tot en met g genoemde handelingen met betrekking tot deze besluiten hebben plaatsgevonden vóór de eerste dag van: a. de twaalfde maand volgend op het tijdstip van inwerkingtreding van deze wet indien het onderdeel a betreft, daaronder tevens begrepen de onder c opgenomen hogere waarden besluiten die daar mee samenhangen.

Ingevolge het tiende lid wordt voor de toepassing van dit artikel onder een bestemmingsplan mede begrepen een inpassingsplan als bedoeld in artikel 3.26 van de Wro.

30.3. Het RMV 2006 is op de Wgh gebaseerde regelgeving als bedoeld in de hiervoor genoemde bepalingen. Nu het ontwerpinpassingsplan van 16 november 2012 tot en met 27 december 2012 ter inzage heeft gelegen, kon het RMV 2006 gelet op artikel XI, tweede lid, aanhef en onder a, van de Invoeringswet geluidproductieplafonds worden toegepast bij het verrichten van de akoestische onderzoeken. Het betoog faalt.

31. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen betogen dat artikel 110g van de Wgh per 1 juli 2012 is vervallen en daarom niet toegepast had mogen worden.

31.1. Provinciale staten stellen dat uit het Akoestisch onderzoek wegverkeer blijkt dat de gecumuleerde geluidbelasting conform het RMV 2006 is bepaald exclusief de aftrek als bedoeld in artikel 110g van de Wgh. Artikel 110g van de Wgh is voor de onderzochte situaties volgens provinciale staten overigens nog steeds van kracht.

31.2. Ingevolge artikel 110g, van de Wgh stelt Onze Minister regels op grond waarvan telkens voor een bepaalde periode, al naar gelang de geluidproductie van motorvoertuigen in de betrokken periode hoger ligt dan voor de toekomst redelijkerwijs is te verwachten, bij de berekening en meting van de geluidsbelasting van de gevel van woningen of van andere geluidsgevoelige gebouwen of aan de grens van geluidsgevoelige terreinen op het resultaat een door hem bepaalde aftrek van niet meer dan 5 dB wordt toegepast.

Ingevolge artikel 3.6 van het RMV 2006 bedraagt de ingevolge artikel 110g van de wet toe te passen aftrek op de volgens de artikelen 1.3, eerste lid, en 3.7, onderdeel b en c, bepaalde waarde van het equivalente geluidsniveau, vanwege een weg, van de gevel van woningen of van andere geluidsgevoelige gebouwen of aan de grens van geluidsgevoelige terreinen, voor zover relevant: a. 2 dB voor wegen waarvoor de representatief te achten snelheid van lichte motorvoertuigen 70 km/uur of meer bedraagt; b. 5 dB voor de overige wegen.

31.3. Volgens bijlage 13 bij het Akoestisch onderzoek wegverkeer is de cumulatieve geluidbelasting zoals provinciale staten stellen berekend exclusief de aftrek als bedoeld in voornoemde bepalingen, maar volgens paragraaf 2.2 en 4.1.1 van het Akoestisch onderzoek wegverkeer is de aftrek bij de bepaling van de geluidbelasting van het wegverkeer wel toegepast. Artikel 110g van de Wgh en artikel 3.6 van het RMV 2006 zijn anders dan Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen betogen niet vervallen en konden mede gelet op hetgeen is overwogen in 30.3 worden toegepast. Het betoog faalt.

32. De Bewonersvereniging Rijksstraatweg 326 t/m 408 betoogt dat Standaard Rekenmethode I (hierna: SRM I) gehanteerd had moeten worden in plaats van Standaard Rekenmethode II (hierna: SRM II), omdat van geluidwerende voorzieningen geen sprake is.

32.1. Volgens provinciale staten is het equivalente geluidniveau conform de hoofdregel van artikel 3.3 van het RMV 2006 bepaald. Gelet op artikel 110d van de Wgh in samenhang met het RMV 2006 kan volgens provinciale staten slechts worden geconcludeerd dat de geluidbelasting onjuist is bepaald als deze niet conform het RMV 2006 is vastgesteld.

32.2. Ingevolge artikel 110d, eerste lid, van de Wgh wordt ten behoeve van de vaststelling van de geluidsbelasting vanwege een industrieterrein, weg of spoorweg voor het bepalen van het equivalente geluidsniveau bij ministeriële regeling aangegeven: a. op welke wijze en met inachtneming van welke bestaande of te verwachten omstandigheden, de afwisselende niveaus van het ter plaatse optredende geluid worden vastgesteld, en b. op welke wijze uit de over een bepaalde periode verkregen uitkomsten het in vorengenoemde omschrijving bedoelde gemiddelde wordt afgeleid.

Ingevolge artikel 3.3, eerste lid, van het RMV 2006 wordt het equivalente geluidsniveau bepaald volgens de in hoofdstuk 2 van bijlage III beschreven SRM II.

Ingevolge het tweede lid kan in afwijking van het eerste lid het equivalente geluidsniveau worden bepaald volgens de in hoofdstuk 1 van bijlage III beschreven SRM I, indien de desbetreffende situatie valt binnen het toepassingsgebied van die SRM I.

Het toepassingsbereik van SRM I is omschreven in artikel 1.3 van bijlage III bij het RMV 2006. Ingevolge dit artikel is de SRM I gebaseerd op een vereenvoudiging van de situatie, waardoor ten aanzien van het toepassingsbereik van de methode de volgende voorwaarden gelden:

a. de as van de werkelijke weg mag de in Figuur 1.1 aangegeven gerasterde gebieden niet doorsnijden;

b. de weg mag geen hoogteverschillen van meer dan drie meter bevatten ten opzichte van de gemiddelde weghoogte;

c. het zicht vanuit de waarnemer op de weg mag niet worden belemmerd over een hoek van meer dan 30º;

d. het wegdek dient van hetzelfde type te zijn;

e. de verkeersvariabelen mogen geen belangrijke variaties vertonen.

32.3. Volgens het deskundigenbericht is SRM II terecht toegepast, omdat SRM I alleen toepasbaar is in eenvoudige situaties waarbij de weg vrijwel geen bochten bevat, de verkeersvariabelen geen grote variaties vertonen en er geen grote hoogteverschillen zijn. Een dergelijke eenvoudige situatie doet zich volgens het deskundigenbericht in het onderhavige onderzoeksgebied niet voor.

32.4. Zoals de Afdeling eerder heeft overwogen (uitspraak van 7 november 2012, zaak nrs. 201110075/1/R4 en 201201853/1/R4), kan gezien artikel 110d van de Wgh in samenhang met het RMV 2006 slechts worden geconcludeerd dat de geluidbelasting onjuist is bepaald, wanneer deze niet overeenkomstig de in het RMV 2006 gestelde regels is vastgesteld. Provinciale staten hebben zich gelet op artikel 1.3 van bijlage III bij het RMV 2006, in aanmerking genomen hetgeen hierover is vermeld in het deskundigenbericht, terecht op het standpunt gesteld dat de situatie ter plaatse niet binnen het toepassingsgebied van SRM I valt en overeenkomstig artikel 3.3, eerste lid, van het RMV 2006 terecht SRM II toegepast. Het betoog faalt.

Geluid vanwege wegverkeer

33. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en de Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard betogen dat bij het Akoestisch onderzoek wegverkeer van te lage verkeersintensiteiten is uitgegaan, omdat de verkeersgeneratie van Nieuw Reijerwaard is onderschat en voor een aantal wegen in het akoestisch rekenmodel is uitgegaan van een verkeersintensiteit van 0 motorvoertuigen per etmaal. [appellant sub 6] en anderen voeren ook aan dat de effecten van drie nieuwe wegen binnen het plangebied en het deel van de Rijksstraatweg tussen de Voorweg en de Verbindingsweg niet zijn onderzocht. Onder verwijzing naar een rapport met een second opinion van Peutz van 13 augustus 2013 (hierna: de second opinion van Peutz) stellen zij dat binnen de zone van de nieuwe wegen woningen zijn gelegen.

33.1. Provinciale staten stellen zich op het standpunt dat in het Akoestisch onderzoek wegverkeer van de juiste invoergegevens is uitgegaan. Voor een deel van de drie bedrijfslanen op het bedrijventerrein is volgens provinciale staten weliswaar een intensiteit van 0 motorvoertuigen/etmaal ingevoerd, omdat volgens het gehanteerde verkeersmodel geen verkeer wordt gegenereerd dat naar het zuiden rijdt en met een omweg weer op de Verbindingsweg uitkomt, maar daar is reeds in een eerder stadium onderzoek naar verricht. Uit deze berekeningen blijkt dat de voorkeursgrenswaarde van 48 dB ter plaatse van nabijgelegen woningen ruimschoots wordt onderschreden, aldus provinciale staten.

33.2. In tabel 3.1 van het Akoestisch onderzoek wegverkeer is weergegeven welke verkeersgegevens zijn gehanteerd. Deze verkeersgegevens zijn overgenomen uit het regionaal verkeersmodel RVMK 2.6. In dit verkeersmodel is de verwachte verkeersgeneratie van Nieuw Reijerwaard ingevoerd die is gebaseerd op het Achtergrondrapport verkeer en het rapport Turboverkeersplein. Zoals hiervoor onder 16.2.5. is overwogen, hebben provinciale staten bij deze rapporten over de afwikkeling van het verkeer dat het bedrijventerrein zal genereren in redelijkheid kunnen uitgaan van de prognose van het aantal voertuigbewegingen die is gebaseerd op de verkeerstellingen van de bedrijventerreinen Barendrecht Noordoost en Veren Ambacht. Het memo van Oranjewoud van 18 september 2013 waar provinciale staten naar verwijzen (hierna: memo van 18 september 2013) vermeldt voorts dat de maximaal te verwachten verkeersintensiteiten op de zuidelijke delen van de drie bedrijfslanen dermate laag zijn, dat de voorkeursgrenswaarde als bedoeld in artikel 82, eerste lid, van de Wgh ter plaatse van de woningen in de zone van die wegen, Hoogzandweg 1, 3 en 6 niet wordt overschreden. Volgens het memo van 18 september 2013 zijn voor het laatste, doodlopende deel van de Rijksstraatweg, tussen de Voorweg en de Verbindingsweg, geen verkeersintensiteiten in het rekenmodel opgenomen omdat deze erg laag zullen zijn, waardoor de invloed op de cumulatieve geluidbelasting nihil zal zijn.

[appellant sub 6] en anderen en de Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard hebben niet aannemelijk gemaakt dat dit onjuist is. Dit betekent dat provinciale staten er redelijkerwijs van uit konden gaan dat het invoeren van deze verkeersintensiteiten in het akoestisch rekenmodel niet zou hebben geleid tot een andere conclusie in het Akoestisch onderzoek wegverkeer. De woning aan de Rijksstraatweg 164a ligt, anders dan [appellant sub 6] en anderen stellen, niet in de zone van een nieuwe weg. Gelet op het voorgaande ziet de Afdeling in hetgeen is aangevoerd geen aanleiding voor het oordeel dat provinciale staten bij het Akoestisch onderzoek wegverkeer niet in redelijkheid hebben kunnen afzien van het opnemen van een verkeersintensiteit in het rekenmodel voor de hiervoor genoemde wegen.

De betogen falen.

34. Volgens Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen is bij het akoestisch onderzoek ten onrechte uitgegaan van de normering voor stedelijk gebied, omdat Nieuw Reijerwaard buiten de bebouwde kom ligt en de Rijksstraatweg in een landelijk gebied. De stichtingen en anderen wijzen in dit kader op artikel 3.2 en 3.3 van het Besluit geluidhinder (hierna: Bgh). Ter zitting hebben Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en de Bewonersvereniging Rijksstraatweg 326 t/m 408 aangevoerd dat de woningen aan de Rijksstraatweg zich buiten de bebouwde kom bevinden.

34.1. Provinciale staten stellen dat het bedrijventerrein binnen de bebouwde kom zal liggen. De woningen aan de Rijksstraatweg bevinden zich volgens provinciale staten ook binnen de bebouwde kom. Volgens provinciale staten is dan ook terecht uitgegaan van toetsing aan de normen voor stedelijk gebied. Ook volgens het deskundigenbericht is terecht uitgegaan van de normering voor stedelijk gebied.

34.2. Ingevolge artikel 1 van de Wgh wordt onder "stedelijk gebied" verstaan: gebied binnen de bebouwde kom, doch, voor de toepassing van de hoofdstukken VI en VII voor zover het betreft een autoweg of autosnelweg als bedoeld in het Reglement verkeersregels en verkeerstekens 1990, met uitzondering van het gebied binnen de bebouwde kom, voor zover liggend binnen de zone langs die autoweg of autosnelweg.

Ingevolge artikel 1 wordt onder bebouwde kom verstaan: bebouwde kom, vastgesteld krachtens de Wegenverkeerswet 1994.

Ingevolge artikel 1 wordt voorts onder "ander geluidsgevoelig gebouw" verstaan: bij algemene maatregel van bestuur als zodanig aangewezen gebouw, niet zijnde een woning, dat vanwege de bestemming daarvan bijzondere bescherming tegen geluid behoeft, waarbij wat betreft de bestemming wordt uitgegaan van het gebruik dat is toegestaan op grond van het bestemmingsplan, de beheersverordening, bedoeld in artikel 3.38 van de Wro, of, indien met toepassing van artikel 2.12, eerste lid, van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (hierna: de Wabo) van het bestemmingsplan of de beheersverordening is afgeweken, de omgevingsvergunning, bedoeld in artikel 1.1, eerste lid, van laatstgenoemde wet.

Ingevolge artikel 1.2, eerste lid, van het Bgh worden als ander geluidsgevoelig gebouw als bedoeld in artikel 1 van de wet aangewezen:

a. een onderwijsgebouw;

b. een ziekenhuis;

c. een verpleeghuis;

d. een verzorgingstehuis;

e. een psychiatrische inrichting;

f. een kinderdagverblijf.

Ingevolge artikel 3.2, eerste lid, onder a, van het Bgh mag een krachtens artikel 85 van de wet vast te stellen hogere waarde dan de in artikel 3.1 genoemde waarde voor de ten hoogst toelaatbare geluidsbelasting, vanwege een weg, niet hoger worden vastgesteld dan 58 dB voor andere geluidsgevoelige gebouwen in buitenstedelijk gebied.

Ingevolge artikel 3.3, eerste lid, is behoudens het tweede en derde lid in geval van reconstructie van een weg de ten hoogste toelaatbare geluidsbelasting vanwege die weg, van de gevel van andere geluidsgevoelige gebouwen binnen de zone van die weg 48 dB.

34.3. In het Akoestisch onderzoek wegverkeer staat dat de geluidgevoelige bestemmingen binnen de zone van de aan te leggen wegen zijn gelegen in stedelijk gebied. De geluidgevoelige bestemmingen binnen de zone van de A15 zijn in het Akoestisch onderzoek wegverkeer beoordeeld alsof ze in buitenstedelijk gebied zijn gelegen. In verband met de aanwezigheid van het verkeersbord H1 (bebouwde kom) van het Reglement verkeersregels en verkeerstekens 1990 bij de kruising van de Voorweg met de Rijksstraatweg, hebben provinciale staten terecht gesteld dat de Rijksstraatweg binnen de bebouwde kom ligt. Provinciale staten hebben voor de woningen aan de Rijksstraatweg op grond van artikel 1 van de Wgh terecht het toetsingskader voor woningen in stedelijk gebied gehanteerd, als bedoeld in artikel 83, derde lid, aanhef en onder a, van de Wgh. Voorts is voor de A15 terecht uitgegaan van de normering voor buitenstedelijk gebied vanwege de ligging van de woningen in de zone van een autosnelweg.

Voor zover Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen betogen dat zich op de gronden waar het bedrijventerrein wordt gerealiseerd andere geluidgevoelige gebouwen bevinden of zullen bevinden, overweegt de Afdeling dat het inpassingsplan geen andere geluidgevoelige gebouwen als bedoeld in artikel 1.2, eerste lid, van het Bgh mogelijk maakt. Artikel 3.2 en artikel 3.3 van het Bgh zijn gelet daarop in zoverre dan ook niet van toepassing.

De betogen falen.

35. [appellant sub 6] en anderen voeren aan dat in het Akoestisch onderzoek wegverkeer in tabel 3.1 de verkeersintensiteiten van een aantal wegen niet zijn weergegeven, waardoor deze niet goed te controleren zijn.

35.1. In het memo van 18 september 2013 wordt voor een overzicht van de overige wegen naar bijlage 2 bij het Akoestisch onderzoek wegverkeer verwezen.

35.2. In tabel 3.1 van het Akoestisch onderzoek wegverkeer zijn de volgende wegen weergegeven: nieuwe weg op bedrijventerrein, Voorweg, tweede ontsluitingsweg, derde ontsluitingsweg, Dierensteinweg, Verenambachtseweg, Verbindingsweg, IJsselmondse Randweg, A15 hoofdrijbaan en A15 toe- en afrit. Met betrekking tot een aantal wegen zijn bij het jaar 2011 geen gegevens weergegeven, omdat deze wegen in dat jaar nog niet waren aangelegd. Onder de tabel staat dat een gedetailleerd overzicht van de verkeersgegevens en de overige invoergegevens wordt gegeven in bijlage 2. Die gegevens zijn in bijlage 2 weergegeven. In hetgeen [appellant sub 6] en anderen hebben aangevoerd, ziet de Afdeling geen aanleiding voor het oordeel dat de verkeersgegevens en andere invoergegevens niet in voldoende mate aan de hand van tabel 3.1, in samenhang met bijlage 2, te controleren zijn. Het betoog faalt.

36. De Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard betoogt dat in het Akoestisch onderzoek wegverkeer uiteengezet had moeten worden welke woningen binnen de zone van 200 m van nieuwe wegen zijn gesitueerd en ten aanzien van al deze woningen getoetst had moeten worden aan de grenswaarden van de Wgh.

36.1. Ingevolge artikel 77, eerste lid, onder a, van de Wgh wordt bij het voorbereiden van de vaststelling van een bestemmingsplan dat geheel of gedeeltelijk betrekking heeft op gronden, behorende tot een zone als bedoeld in artikel 74, vanwege burgemeester en wethouders een akoestisch onderzoek ingesteld naar de geluidsbelasting die door woningen binnen de zone, alsmede door andere geluidsgevoelige gebouwen of door geluidsgevoelige terreinen, vanwege de weg zou worden ondervonden zonder de invloed van maatregelen die de geluidsbelasting beperken.

Ingevolge artikel 1 wordt onder "bestemmingsplan" verstaan: bestemmingsplan als bedoeld in artikel 3.1 van de Wro, een inpassingsplan als bedoeld in artikel 3.26 of 3.28 van die wet hieronder mede begrepen.

36.2. Volgens het deskundigenbericht is de geluidbelasting van onder meer de tweede ontsluitingsweg onderzocht. In dit geval is het volgens het deskundigenbericht niet nodig alle woningen te onderzoeken die binnen de zone van 200 m liggen, omdat uit het Akoestisch onderzoek wegverkeer blijkt dat bij de woningen die het dichtstbij de weg staan - dit zijn de woningen aan de Rijksstraatweg 316, 318, 325 en 331 - aan de voorkeursgrenswaarde van 48 dB wordt voldaan. Ter plaatse van de verder weg gelegen woningen zal derhalve ook aan de voorkeursgrenswaarde voldaan kunnen worden. Gelet op de resultaten van het Akoestisch onderzoek wegverkeer, ziet de Afdeling in hetgeen de Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard heeft aangevoerd geen aanleiding voor het oordeel dat in dit geval de geluidbelasting bij alle woningen die binnen de zone van 200 m aan weerszijden van de tweede ontsluitingsweg zijn gelegen in het onderzoek weergegeven had moeten worden. Het betoog faalt.

37. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen voeren aan dat het effect van de uit te voeren reconstructie van de Voorweg niet is onderzocht.

37.1. Volgens provinciale staten maakt het inpassingsplan de verlegging en verlenging van de Voorweg naar de Verenambachtseweg mogelijk en is deze weg in het Akoestisch onderzoek wegverkeer beoordeeld als aanleg van een nieuwe weg met de werknaam "tweede ontsluitingsweg". Volgens provinciale staten wordt vanwege de nieuw aan te leggen tweede ontsluitingsweg de voorkeursgrenswaarde van 48 dB voor woningen aan de Rijksstraatweg niet overschreden. Volgens het Akoestisch onderzoek wegverkeer is de geluidbelasting vanwege de tweede ontsluitingsweg ten hoogste 47 dB.

37.2. Ingevolge artikel 1 van de Wgh wordt onder "reconstructie van een weg" verstaan: een of meer wijzigingen op of aan een aanwezige weg ten gevolge waarvan uit akoestisch onderzoek als bedoeld in artikel 77, eerste lid, onder a, en artikel 77, derde lid, blijkt dat de berekende geluidsbelasting vanwege de weg in het toekomstig maatgevende jaar zonder het treffen van maatregelen ten opzichte van de geluidsbelasting die op grond van artikel 100 dan wel het bepaalde krachtens artikel 100b, aanhef en onder a, als de ten hoogste toelaatbare geluidsbelasting geldt met 2 dB of meer wordt verhoogd.

37.3. Omdat de tweede ontsluitingsweg grotendeels nieuw wordt aangelegd, is de keuze voor het regime "aanleg van een nieuwe weg" volgens het deskundigenbericht terecht. Volgens het deskundigenbericht had echter onderzocht moeten worden of de fysieke wijziging van het deel van de Voorweg dat zal aansluiten op de Rijksstraatweg en ten noorden van het perceel [locatie 1] ligt, een reconstructie-effect heeft voor met name de woning aan de [locatie 1]. Naar aanleiding van het deskundigenbericht is in een memo van Oranjewoud van 15 november 2013 uiteengezet dat de toename van de geluidbelasting op de gevel van de woning aan de [locatie 1] ten hoogste 0,64 dB bedraagt en dat er derhalve geen sprake is van een reconstructie in de zin van de Wgh.

37.4. Zoals hiervoor is overwogen onder 33.2. zijn provinciale staten in het Akoestisch onderzoek wegverkeer, anders dan de stichtingen en anderen stellen, niet uitgegaan van onjuiste verkeersgegevens. Het standpunt van provinciale staten dat vanwege het te wijzigen deel van de Voorweg geen reconstructie-effect optreedt bij de woning aan de [locatie 1] is bevestigd in het memo van Oranjewoud van 15 november 2013. De in het memo gehanteerde verkeersintensiteit van 4.145 motorvoertuigen per etmaal op de Voorweg is overgenomen uit tabel 3.1 van het Akoestisch onderzoek wegverkeer. De stichtingen en anderen hebben niet aannemelijk gemaakt dat de resultaten van het onderzoek die in het memo uiteen zijn gezet onjuist zijn. Als ten aanzien van de woning aan de [locatie 1] geen reconstructie-effect optreedt, dan mag worden aangenomen dat ook bij andere woningen een dergelijk effect niet zal optreden, nu de woning aan de [locatie 1] het dichtstbij het te wijzigen deel van de Voorweg staat. Provinciale staten hebben gelet daarop in redelijkheid kunnen afzien van nader onderzoek. Het betoog faalt.

38. [appellant sub 6] en anderen betogen onder verwijzing naar de second opinion van Peutz dat voor de woningen aan de Rijksstraatweg 322, 337 en [locatie 1] sprake is van een reconstructie-effect in de zin van de Wgh vanwege de geluidbelasting van de A15 en dat aanvullende maatregelen beschouwd hadden moeten worden.

38.1. Provinciale staten erkennen dat voor de woningen aan de Rijksstraatweg 322, 337 en [locatie 1] abusievelijk geen hogere waarden zijn vastgesteld. Bij besluit van het college van 7 januari 2014 zijn voor deze drie woningen alsnog hogere grenswaarden vastgesteld.

38.2. Ingevolge artikel 76, eerste lid, van de Wgh worden ter zake van de geluidsbelasting bij de vaststelling van een bestemmingsplan dat geheel of gedeeltelijk betrekking heeft op gronden, behorende tot een zone als bedoeld in artikel 74, vanwege de weg waarlangs die zone ligt, van de gevel van woningen, van andere geluidsgevoelige gebouwen en van geluidsgevoelige terreinen binnen die zone de waarden in acht genomen, die ingevolge artikel 82 en 100 als de ten hoogste toelaatbare worden aangemerkt.

Ingevolge artikel 100, eerste lid, is behoudens het tweede en derde lid de ten hoogste toelaatbare geluidsbelasting vanwege een te reconstrueren weg, van de gevel van woningen binnen de zone 48 dB.

38.3. Provinciale staten hebben erkend dat ter plaatse van de woningen aan de Rijksstraatweg 322, 337 en de [locatie 1] de voorkeursgrenswaarde van 48 dB wordt overschreden. Uit artikel 76 van de Wgh volgt dat bij de vaststelling van een inpassingsplan moet worden voldaan aan de in de Wgh opgenomen grenswaarden. De Afdeling stelt vast dat ten tijde van de vaststelling van het inpassingsplan geen hogere waarde dan de in artikel 100 van de Wgh genoemde voorkeursgrenswaarde voor verkeerslawaai was vastgesteld voor de woningen aan de Rijksstraatweg 322, 337 en de [locatie 1]. Bij de vaststelling van het inpassingsplan moest derhalve de voorkeursgrenswaarde in acht worden genomen. Nu is gebleken dat ter plaatse van de genoemde woningen niet voldaan kan worden aan een geluidwaarde van 48 dB, is het inpassingsplan in zoverre in strijd met de Wgh vastgesteld. Het betoog van [appellant sub 6] en anderen slaagt en het besluit komt voor vernietiging in aanmerking, voor zover dit het plandeel met de bestemming "Verkeer" betreft dat betrekking heeft op de gronden van de op- en afrit van de A15.

38.4. Op 7 januari 2014 heeft het college alsnog hogere waarden vastgesteld voor de voornoemde woningen. Bij haar uitspraak van heden in zaak nr. 201401719/1/R6 heeft de Afdeling het besluit van het college van 7 januari 2014 in stand gelaten. De Afdeling ziet hierin aanleiding om de rechtsgevolgen van het inpassingsplan, voor zover dit het plandeel met de bestemming "Verkeer" betreft dat betrekking heeft op de gronden van de op- en afrit van de A15 geheel in stand te laten.

38.5. Bij besluit van 18 juni 2013 had het college reeds hogere waarden vastgesteld voor 23 andere woningen. Bij haar uitspraak van heden in zaak nr. 201307503/1/R6 heeft de Afdeling dit besluit in stand gelaten.

38.6. Tegen de besluiten tot vaststelling van hogere grenswaarden hebben aldus apart rechtsmiddelen opengestaan en deze besluiten zijn thans onherroepelijk geworden. Voor zover de bezwaren van [appellant sub 6] en anderen zijn gericht tegen voornoemde besluiten tot vaststelling van hogere waarden en niet reeds in de genoemde procedures aan de orde zijn gekomen, zien deze niet op het inpassingsplan en kunnen zij niet worden betrokken bij de beoordeling van het thans bestreden besluit.

39. [appellant sub 6] en anderen voeren onder verwijzing naar de second opinion van Peutz aan dat de modellering van het turboverkeersplein in het akoestisch onderzoek niet correct is. In de eerste plaats hadden de wegvakken van het turboverkeersplein beoordeeld moeten worden als nieuwe wegen. In de tweede plaats wordt het verkeer op een wegvak ten onrechte toegekend aan meerdere wegen. In de derde plaats sluiten de toegepaste verkeersintensiteiten op de verschillende wegvakken van het turboverkeersplein niet goed op elkaar aan, aldus [appellant sub 6] en anderen.

39.1. Provinciale staten stellen zich onder verwijzing naar het memo van 18 september 2013 op het standpunt dat voor een turboverkeersplein geen eenduidige modelleerregels bestaan. Er is volgens provinciale staten voor gekozen om de wegen niet als nieuwe wegen te modelleren, omdat het bestaande wegen betreft die samen komen op een kruising en die kruising wordt gewijzigd in een rotonde. Verder staat in het memo van 18 september 2013 dat twee verkeersmodellen zijn gebruikt. De verkeerscijfers van de A15 zijn afkomstig van Rijkswaterstaat en komen uit het model NRM/LMS, de verkeerscijfers van de lokale wegen uit het model RVMK. Voor het turboverkeersplein zijn voor het verkeer vanaf de A15 de hogere cijfers uit het model RVMK gebruikt en voor het op de A15 invoegende verkeer de lagere cijfers uit het model NRM/LMS, om zodoende een goede overgang tussen de modellen te creëren, aldus provinciale staten.

39.2. Uit de hiervoor genoemde definitie van "reconstructie van een weg" uit artikel 1 van de Wgh volgt dat het hierbij gaat om een of meer wijzigingen op of aan een aanwezige weg. Zoals de Afdeling eerder heeft overwogen (uitspraak van 13 oktober 2010, zaak nr. 200903363/1/R2), dient bij de beoordeling van de vraag of sprake is van een reconstructie in de zin van de Wgh te worden uitgegaan van de fysieke wijziging van de weg en de gevolgen die deze wijziging met zich brengt voor de geluidbelasting. In paragraaf 2.2.2 van het Akoestisch onderzoek wegverkeer staat dat de kruising tussen de Dierensteinweg, de zuidelijke toe- en afrit 20 (Barendrecht) van de A15, de IJsselmondse Randweg en de Verenambachtseweg wordt vervangen door een verkeersplein. Op dit verkeersplein sluiten deze wegen en de Verbindingsweg en de Veilingweg aan. Volgens het deskundigenbericht worden er feitelijk geen nieuwe wegen gerealiseerd, maar is sprake van vervanging van het bestaande kruispunt door een turboverkeersplein. De Afdeling ziet in hetgeen [appellant sub 6] en anderen hebben aangevoerd geen aanleiding voor het oordeel dat provinciale staten bij het beoordelen van de geluidbelasting van het turboverkeersplein ten onrechte zijn uitgegaan van de fysieke wijziging van de bestaande kruising van voornoemde wegen.

De Afdeling overweegt ten aanzien van het betoog dat verkeer op een wegvak ten onrechte aan meerdere wegen is toegerekend als volgt. In het Akoestisch onderzoek wegverkeer is vermeld dat voor elk van de vijf op het verkeersplein aansluitende wegen rijlijnen zijn gemodelleerd die doorlopen rondom het verkeersplein, hetgeen visueel is weergegeven in bijlage 1 bij dit onderzoek. Bijlage 1 bevat voor iedere op het verkeersplein aansluitende weg een figuur waarop inzichtelijk is gemaakt welke aantallen motorvoertuigen per etmaal, met de desbetreffende weg als herkomst, kiezen voor een bepaalde rijrichting op het verkeersplein en dus voor een bepaalde rijstrook of wegvak. Hieruit blijkt niet, zoals [appellant sub 6] en anderen stellen, dat het verkeer op de wegvakken van het verkeersplein aan meerdere van de vijf aansluitende wegen tegelijk is toegerekend. [appellant sub 6] en anderen hebben niet aannemelijk gemaakt dat het akoestisch onderzoek in zoverre zodanige gebreken of leemten in kennis bevat dat provinciale staten zich hierop niet hebben mogen baseren.

Over het betoog dat de intensiteiten van de verschillende wegvakken niet op elkaar aansluiten, wordt het volgende overwogen. In het deskundigenbericht is vermeld dat de verschillen in gehanteerde verkeersintensiteiten gedeeltelijk te verklaren zijn door het gebruik van twee verkeersmodellen. Het model RVMK gaat uit van een hogere intensiteit dan het model NRM/LMS. In zoverre is de geluidbelasting vanwege het verkeer op het turboverkeersplein niet onderschat, aldus het deskundigenbericht. [appellant sub 6] en anderen hebben niet aannemelijk gemaakt dat dat onjuist is.

39.3. In hetgeen [appellant sub 6] en anderen hebben aangevoerd, ziet de Afdeling gelet op het voorgaande geen aanleiding voor het oordeel dat provinciale staten het Akoestisch onderzoek wegverkeer niet in redelijkheid ten grondslag hebben kunnen leggen aan het bestreden besluit voor zover dit de geluidbelasting van het turboverkeersplein betreft.

De betogen falen.

Geluid vanwege bedrijven

40. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen stellen onder verwijzing naar artikel 2.1 van het Bgh dat de geluidbelasting van het industrieterrein op de gevel van geluidgevoelige gebouwen ten hoogste 50 dB(A) mag zijn en binnenshuis ten hoogste 35 dB(A). In het akoestisch rapport is volgens de stichtingen en anderen ten onrechte niet getoetst aan deze normen.

[appellant sub 6] en anderen betogen aan de hand van de second opinion van Peutz dat de geluidbelasting op de gevel van woningen aan de Rijksstraatweg ten gevolge van industrielawaai met ongeveer 59 dB(A)-etmaalwaarde hoger is dan de maximale grenswaarde van 55 dB(A)-etmaalwaarde uit de Handreiking industrielawaai en vergunningverlening, welke waarde overeenkomt met de saneringsdoelstelling uit de Wgh. Omdat echter de geluidbelasting op de zuidwestgevel reeds 55 dB(A) bedraagt vanwege het bedrijventerrein Veren Ambacht, dient volgens [appellant sub 6] en anderen voor een acceptabele akoestische situatie de geluidbelasting op de noordoostgevel maximaal 50 dB(A) te bedragen, conform de richtwaarde uit de Handreiking industrielawaai en vergunningverlening.

40.1. Ingevolge artikel 2.1 van het Bgh is behoudens de artikelen 65 en 66 van de wet en artikel 2.2 de ten hoogste toelaatbare geluidsbelasting, vanwege het industrieterrein, van de gevel van andere geluidsgevoelige gebouwen binnen de zone van dat industrieterrein en aan de grens van binnen de zone van dat industrieterrein gelegen geluidsgevoelige terreinen 50 dB(A).

40.2. Vast staat dat het bedrijventerrein Nieuw Reijerwaard geen gezoneerd industrieterrein is in de zin van artikel 40 van de Wgh. De norm uit artikel 2.1 van het Bgh waarop Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen doelen is derhalve niet van toepassing. De hogere waarde van 55 dB als bedoeld in artikel 45, eerste lid, van de Wgh, waarop [appellant sub 6] en anderen wijzen, is evenmin van toepassing. Gelet hierop bestond er geen aanleiding om te toetsen aan de door Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en [appellant sub 6] en anderen bedoelde normen uit de Wgh of het Bgh.

Nu de Handreiking industrielawaai en vergunningverlening, zoals ook is verwoord in de daarbij behorende toelichting, primair tot doel heeft overheden een hulpmiddel te bieden bij het voorkomen en beperken van hinder door industrielawaai in het kader van de vergunningverlening en (in sommige gevallen) het stellen van nadere eisen op grond van de algemene maatregelen van bestuur op grond van artikel 8.40 van de Wet milieubeheer, hebben provinciale staten zich in redelijkheid op het standpunt kunnen stellen dat de handreiking niet betrokken behoefde te worden bij de voorbereiding van het bestreden besluit.

De betogen falen.

41. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen betogen dat niet aan de richtafstanden uit de VNG-brochure wordt voldaan. [appellant sub 6] en anderen voeren in reactie op het deskundigenbericht aan dat de woningen aan de Rijksstraatweg niet aan de criteria voor het omgevingstype "gemengd gebied" voldoen. De groene zone dient als gevolg daarvan te worden verbreed naar 200 m, aldus [appellant sub 6] en anderen. Ook Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen voeren aan dat de Rijksstraatweg te typeren is als een "rustige woonwijk" en niet als "gemengd gebied". Zij wijzen hierbij op het bestemmingsplan "Veren Ambacht" waarbij wel is uitgegaan van het omgevingstype "rustige woonwijk" en de daarbij behorende afstanden uit de VNG-brochure in acht zijn genomen.

41.1. Het begrip "gemengd gebied" wordt in de VNG-brochure als volgt omschreven: "Een gemengd gebied is een gebied met matige tot sterke functiemenging. Direct naast woningen komen andere functies voor zoals winkels, horeca en kleine bedrijven. Ook lintbebouwing in het buitengebied met overwegend agrarische en andere bedrijvigheid kan als gemengd gebied worden beschouwd. Gebieden die direct langs de hoofdinfrastructuur liggen, behoren eveneens tot het omgevingstype gemengd gebied. Hier kan de verhoogde milieubelasting voor geluid de toepassing van kleinere richtafstanden rechtvaardigen."

41.2. Zoals in het deskundigenbericht is beschreven, liggen de woningen in een lint langs de Rijksstraatweg. Ten westen van de Rijksstraatweg, op een afstand van ongeveer 40 m van de woonbebouwing aan de westzijde van de Rijksstraatweg, bevindt zich bedrijfsbebouwing tot en met milieucategorie 3.1 op het bedrijventerrein Veren Ambacht. Ten oosten van de Rijksstraatweg vindt glastuinbouw plaats. In de directe nabijheid bevinden zich voorts de snelwegen A15 en A16, die bij elkaar komen in knooppunt Ridderster. Verder komen direct ten noorden van de Rijksstraatweg diverse wegen samen in de IJsselmondse Knoop. Naar het oordeel van de Afdeling konden provinciale staten de omgeving van de woningen onder deze omstandighedenin redelijkheid aanmerken als een "gemengd gebied" als bedoeld in de VNG-brochure, waardoor de richtafstanden met één afstandsstap kunnen worden verlaagd.

Het betoog faalt.

42. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en [appellant sub 6] en anderen betogen dat bij het akoestisch onderzoek ten onrechte niet is uitgegaan van een worstcasesituatie wat betreft de in het plan toegelaten milieucategorieën en soorten bedrijven. Volgens Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en [appellant sub 6] en anderen is ten onrechte geen rekening gehouden met de wijzigingsbevoegdheid op grond waarvan andersoortige bedrijven kunnen worden toegestaan.

42.1. Ingevolge artikel 17, lid 17.2, van de planregels zijn gedeputeerde staten overeenkomstig het bepaalde in artikel 3.6, lid 1 onder a. van de Wro bevoegd het plan te wijzigen teneinde in de bestemming "Bedrijventerrein" andersoortige bedrijven toe te staan anders dan genoemd in artikel 4.1 onder a. tot en met d., nadat provinciale staten hierover vooraf zijn ingelicht.

42.2. Ter zitting hebben provinciale staten erkend dat de planologische aanvaardbaarheid van deze wijzigingsbevoegdheid niet is onderzocht. Met de vaststelling van een wijzigingsbevoegdheid kan de aanvaardbaarheid van de nieuwe bestemming in beginsel als een gegeven worden beschouwd. Dit brengt met zich dat provinciale staten reeds bij de vaststelling van het inpassingsplan moeten hebben afgewogen of de situatie die kan ontstaan door de toepassing van deze bevoegdheid planologisch aanvaardbaar is. Dit kan onder meer betekenen dat onderzocht moet worden wat de gevolgen zijn van het toelaten van andersoortige bedrijven voor het woon- en leefklimaat, waaronder de akoestische situatie, ter plaatse van de woningen aan de Rijksstraatweg en de Hoogzandweg. Provinciale staten hebben nagelaten een dergelijk onderzoek te verrichten. In hetgeen Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en [appellant sub 6] en anderen hebben aangevoerd, ziet de Afdeling aanleiding voor het oordeel dat het inpassingsplan in strijd met de bij het voorbereiden van een besluit te betrachten zorgvuldigheid is vastgesteld, voor zover dit artikel 17, lid 17.2, van de planregels betreft. Het betoog slaagt.

43. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen voeren aan dat bij de beoordeling geen rekening is gehouden met de wijzigingsbevoegdheid op grond waarvan het bedrijventerrein aan de westzijde uitgebreid kan worden. Aan die wijzigingsbevoegdheid zijn volgens hen ten onrechte geen voorwaarden verbonden.

43.1. Ingevolge artikel 17, lid 17.7, van de planregels zijn burgemeester en wethouders overeenkomstig het bepaalde in artikel 3.6, lid 1 onder a van de Wro bevoegd het plan te wijzigen teneinde de bestemming "Groen" ter hoogte van de Rijksstraatweg te wijzigen in de bestemming "Bedrijventerrein" mits een afstand van ten minste 100 m wordt aangehouden van de bestemming "Bedrijventerrein" tot woonpercelen en een afstand van ten minste 20 m van de bestemming "Bedrijventerrein" tot de plangrens.

43.2. Van deze wijzigingsbevoegdheid kan gelet op voornoemd artikellid uitsluitend gebruik worden gemaakt indien de woonpercelen aan de Rijksstraatweg, die zich alle binnen een afstand van 100 m van de gronden met de bestemming "Groen" bevinden, niet meer als zodanig bestemd zouden zijn en indien de woonbebouwing zou zijn gesloopt. Er moet immers een afstand van 100 m tot woonpercelen in acht worden genomen. Onder deze omstandigheden hebben provinciale staten zich in redelijkheid op het standpunt kunnen stellen dat bij de beoordeling van het geluid van de bedrijven op de woningen langs de Rijksstraatweg in het kader van het inpassingsplan geen rekening gehouden behoefde te worden met de situatie dat het bedrijventerrein 100 m in westelijke richting wordt uitgebreid, waarbij zich langs de Rijksstraatweg geen woonbebouwing meer bevindt.

Het betoog dat aan de wijzigingsbevoegdheid geen voorwaarden zijn verbonden mist gelet op de in acht te nemen minimale afstand van 100 m tot woonpercelen en 20 m tot de plangrens feitelijke grondslag.

De betogen falen.

44. Volgens Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en [appellant sub 6] en anderen is bij de beoordeling niet meegenomen dat met een afwijkingsbevoegdheid bedrijven in een hogere milieucategorie kunnen worden toegestaan. [appellant sub 6] en anderen voeren aan dat door normstelling via het Besluit algemene regels voor inrichtingen milieubeheer (hierna: Activiteitenbesluit milieubeheer) en de Wabo niet gewaarborgd is dat de geluidbelasting gelijk blijft aan de geluidbelasting door de bedrijvigheid in milieucategorieën die het inpassingsplan bij recht mogelijk maakt.

44.1. Provinciale staten hebben ter zitting toegelicht dat weliswaar bedrijven in een hogere milieucategorie mogelijk zijn na toepassing van de afwijkingsbevoegdheid, maar dat dit wel agrologistieke bedrijven moeten zijn en dat aan de afwijkingsbevoegdheid regels zijn verbonden waaruit volgt dat in individuele gevallen moet zijn aangetoond dat de afwijking geen gevolgen heeft voor de geluidbelasting.

44.2. Ingevolge artikel 3.6, eerste lid, aanhef en onder c, van de Wro kan bij een bestemmingsplan worden bepaald dat met inachtneming van de bij het plan te geven regels bij omgevingsvergunning kan worden afgeweken van bij het plan aan te geven regels. Met deze bepaling kan de bevoegdheid worden gecreëerd op ondergeschikte onderdelen van het plan af te wijken

44.3. Ingevolge artikel 4, lid 4.5.3, aanhef en onder a, van de planregels kunnen burgemeester en wethouders bij het verlenen van een omgevingsvergunning afwijken van het bepaalde in lid 4.1 onder a tot en met d teneinde agrologistiek, agro- en foodgerelateerde bedrijven, bedrijven op het gebied van be- en verwerkende agrologistiek en bedrijven uit de voedings- en genotmiddelenindustrie toe te staan die één categorie hoger zijn dan de reeds toegelaten milieucategorie bedrijven, onder de volgende voorwaarden:

1. het verblijfsklimaat wordt niet onevenredig aangetast;

2. er vindt geen onevenredige aantasting plaats van de gebruiksmogelijkheden van de aangrenzende gronden en de belangen van derden mogen niet onevenredig worden geschaad;

3. bedrijven in de milieucategorieën 5.2 en 6 zijn niet toegestaan;

4. er treedt geen strijdigheid op met de specifieke gebruiksregels opgenomen in lid 4.5.2.

44.4. Provinciale staten hebben terecht gesteld dat ook na toepassing van de afwijkingsbevoegdheid uitsluitend bedrijven in de agrologistiek, agro- en foodgerelateerde bedrijven, bedrijven op het gebied van be- en verwerkende agrologistiek en bedrijven uit de voedings- en genotmiddelenindustrie zijn toegestaan. De afwijkingsbevoegdheid voor het toestaan van bedrijven in deze sector van één milieucategorie hoger dan het inpassingsplan reeds toelaat kan worden toegepast indien aan de vier in artikel 4.5.3, aanhef en onder a, genoemde voorwaarden is voldaan. Onder verwijzing naar de uitspraak van 18 juli 2012 in zaak nr. 201109200/1/R3 overweegt de Afdeling dat met het opnemen van een afwijkingsbevoegdheid een hogere milieucategorie in beginsel planologisch aanvaardbaar moet worden geacht. Dit brengt met zich dat provinciale staten reeds bij de vaststelling van het inpassingsplan moeten hebben afgewogen of de situatie die kan ontstaan door de toepassing van deze bevoegdheid planologisch aanvaardbaar is, mede gelet op de op dit punt geldende sectorale wetgeving. Provinciale staten hebben nagelaten in het kader van het voorliggende inpassingsplan te onderzoeken wat de gevolgen zijn voor de geluidbelasting die door woningen vanwege de bedrijven in een hogere milieucategorie zouden worden ondervonden. Een verwijzing naar de waarborgen die het Activiteitenbesluit milieubeheer en de Wabo bieden is daartoe onvoldoende, nu in dat kader een beoordeling van de gevolgen voor de omgeving van de afzonderlijke inrichtingen plaatsvindt, terwijl bij het vaststellen van een inpassingsplan de ruimtelijke aanvaardbaarheid van de gevolgen van de bedrijvigheid die wordt mogelijk gemaakt als geheel wordt getoetst. In hetgeen Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en [appellant sub 6] en anderen hebben aangevoerd, ziet de Afdeling dan ook aanleiding voor het oordeel dat het inpassingsplan in strijd met de bij het voorbereiden van een besluit te betrachten zorgvuldigheid is vastgesteld, voor zover dit artikel 4, lid 4.5.3, onder a, van de planregels betreft.

45. Volgens [appellant sub 6] en anderen komt de weergave van de milieucategorieën in het akoestisch onderzoek niet overeen met de in het inpassingsplan toegestane milieucategorieën. Zij verwijzen daarbij naar de second opinion van Peutz. Er is ten onrechte geen rekening mee gehouden dat in een groot deel van het plangebied bedrijven in milieucategorie 4.2 zijn toegestaan, welke bedrijven volgens [appellant sub 6] en anderen een bronvermogen hebben van 57,5 dB(A)/m². Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen stellen dat de door provinciale staten gehanteerde bronvermogens van de bedrijven te laag zijn en zij wijzen daarbij op hogere kentallen die in 1998 door Tebodin zijn opgesteld (hierna: kentallen van Tebodin). Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen voeren verder aan dat het door provinciale staten gehanteerde bronvermogen is gebaseerd op een gezoneerd bedrijventerrein, wat Nieuw Reijerwaard niet is. Dat bronvermogen geldt verder alleen voor opslag- en transportbedrijven, terwijl hier ook andere categorieën bedrijven mogelijk zijn, aldus de stichtingen en anderen. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen betogen verder dat bij de beoordeling van het geluid vanwege de bedrijven ten onrechte geen rekening is gehouden met de maximale bouwhoogte die het inpassingsplan toestaat.

45.1. Provinciale staten stellen zich, onder verwijzing naar het aanvullende memo van Oranjewoud van 18 september 2013, op het standpunt dat het bronvermogen van bedrijven gebruikt is bij de berekening van de cumulatieve geluidbelasting en dat de beoordeling van de aanvaardbaarheid van het akoestisch klimaat bij bestaande geluidgevoelige objecten heeft plaatsgevonden aan de hand van de richtafstanden uit de VNG-brochure. Volgens provinciale staten zijn de kentallen van Tebodin inmiddels achterhaald en is in het Akoestisch onderzoek MER uitgegaan van een standaardemissie van 55 dB(A)/m². Dit kental sluit aan bij de Handreiking zonebeheerplan van het voormalige ministerie van VROM van december 2006 (hierna: Handreiking zonebeheerplan). In tabel 4.2 van deze Handreiking staat dat opslag- en transportbedrijven een bronvermogen hebben van 55 dB(A)/m². Deze standaardemissie sluit volgens provinciale staten aan bij de geluidbelasting van de op het bedrijventerrein toegestane milieucategorieën 4.1 en 4.2 en deze categorieën zijn in het inpassingsplan beperkt tot agrodistributie en agrofoodgerelateerde bedrijven. Provinciale staten stellen dat het bij dit soort bedrijven vooral om transportbewegingen en opslag en koeling gaat en niet om geluidproducerende productieprocessen. Verder is het gehanteerde bronvermogen voor de bedrijven volgens provinciale staten ook van toepassing op meerlaagse bebouwing, omdat de relevante werkzaamheden op maaiveld plaatsvinden, zoals werkzaamheden met vorkheftrucks, laden, lossen, storten, lassen, slijpen, en verder bronnen op het dak, zoals koelingen en ventilatoren ook relevant zijn.

45.2. Op grond van het inpassingsplan zijn op gronden op ongeveer 100 m van de woningen aan de Rijksstraatweg bedrijven van milieucategorie 3.1, 3.2 en 4.1 toegestaan. Op een afstand van ongeveer 200 m van de woningen aan de Rijksstraatweg en de Hoogzandweg zijn in het overige deel van het plangebied bedrijven van milieucategorie 4.2 toegestaan. Het inpassingsplan voorziet in agrologistieke bedrijven, agro- en foodgerelateerde bedrijven, bedrijven op het gebied van be- of verwerkende agrologistiek en bedrijven uit de voedings- en genotsmiddelenindustrie in de voornoemde milieucategorieën. De bouwhoogte van gebouwen mag op de gronden tussen de groene zone en de eerste bedrijfslaan niet meer bedragen dan 10 m. Aan de overzijde van de eerste bedrijfslaan mag de bouwhoogte maximaal 30 m bedragen.

45.3. Uit paragraaf 3.3.2 van het Akoestisch onderzoek wegverkeer en de daarbij behorende figuur 3.1 en tabel 3.2 volgt dat het bronvermogen van de bedrijven die het inpassingsplan mogelijk maakt is betrokken bij het berekenen van de cumulatieve geluidbelasting en dat daarbij is uitgegaan van een continu bronvermogen van 55 dB(A)/m², behorend bij bedrijven in milieucategorie 4.1. De Afdeling stelt vast dat in dit opzicht niet is uitgegaan van de maximale mogelijkheden die het inpassingsplan biedt, omdat in het grootste deel van het plangebied bedrijven in milieucategorie 4.2 zijn toegestaan. Dat het plan uitsluitend bedrijven in de agrologistieke sector en agrofoodgerelateerde bedrijven toestaat en dat het daarbij - zoals provinciale staten in navolging van het memo van Oranjewoud van 18 september 2013 hebben gesteld - vooral gaat om transport en koeling en niet om geluidproducerende productieprocessen biedt hiervoor geen rechtvaardiging, omdat het inpassingsplan, zoals blijkt uit de daarbij behorende Staat van Bedrijfsactiviteiten, ook inrichtingen in categorie 4.2 toelaat waarin dergelijke productieprocessen wel plaatsvinden, zoals margarinefabrieken, meelfabrieken en raffinage van plantaardige en dierlijke oliën en vetten. Dat ook dergelijke bedrijven een bijdrage van betekenis kunnen leveren aan de cumulatieve geluidbelasting op de omgeving blijkt onder meer daaruit dat de afstand die voor die bedrijven moet worden aangehouden ten opzichte van woningen mede wordt bepaald door de gevolgen op het gebied van mogelijke geluidhinder.

Volgens het deskundigenbericht is verder bij de gehanteerde waarde van 55 dB(A)/m² onvoldoende rekening gehouden met de in het inpassingsplan toegestane bouwhoogte van de bedrijven. Volgens het deskundigenbericht had daarom van een hoger kental dan 55 dB(A)/m² uitgegaan moeten worden. Anders dan provinciale staten stellen is naar het oordeel van de Afdeling in het inpassingsplan niet uitgesloten dat geluidproducerende processen plaatsvinden op een grotere hoogte dan het maaiveld. Daarnaast hebben provinciale staten niet gemotiveerd weersproken dat bij bedrijven in de toegelaten sector koelinstallaties en ventilatoren op daken van gebouwen kunnen worden geplaatst die geluid kunnen voortbrengen. Uit de onderzoeksrapporten die aan het bestreden besluit ten grondslag zijn gelegd kan niet worden afgeleid of de maximaal toegestane bouwhoogte van 30 m van bedrijfsgebouwen in het plangebied is verdisconteerd in het gehanteerde bronvermogen van bedrijven.

45.4. Gelet hierop is de Afdeling van oordeel dat in het akoestisch onderzoek wat betreft het bronvermogen niet is uitgegaan van een representatieve invulling van de maximale planologische mogelijkheden. In het aangevoerde ziet de Afdeling dan ook aanleiding voor het oordeel dat het plan, door de enkele verwijzing door provinciale staten naar het akoestisch onderzoek naar de cumulatieve geluidbelasting, in strijd met artikel 3:46 van de Awb op dit punt onvoldoende draagkrachtig is gemotiveerd. Het betoog van [appellant sub 6] en anderen, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen slaagt.

46. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen betogen dat bij het bepalen van de cumulatieve geluidbelasting ten onrechte is uitgegaan van de afschermende werking van de bedrijfsgebouwen.

46.1. Provinciale staten stellen dat in het Akoestisch onderzoek MER is uitgegaan van een standaardemissie van 55 dB(A)/m², zonder de afscherming van bedrijfsbebouwing.

46.2. In het deskundigenbericht staat dat de geluidberekeningen zijn uitgevoerd voor een vrije veld-situatie, zonder lokale afscherming van de bedrijfsgebouwen. Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen voeren in reactie op het deskundigenbericht aan dat daaruit blijkt dat geen rekening is gehouden met de reflectie van geluid tegen gebouwen. Provinciale staten hebben ter zitting toegelicht dat tussen de groene zone en de bedrijfsbebouwing geen bedrijfsactiviteiten zullen plaatsvinden waarvan het geluid kan weerkaatsen tegen de bebouwing, omdat de achtergevel van de bedrijven zich aan die zijde zal bevinden en de bebouwing nagenoeg aaneengesloten zal zijn.

46.3. Het betoog van de stichtingen en anderen dat bij het bepalen van de geluidbelasting ten onrechte is uitgegaan van de afschermende werking van de bedrijfsgebouwen mist gelet op het deskundigenbericht en het akoestisch onderzoek feitelijke grondslag.

Voorts hebben provinciale staten in redelijkheid kunnen uitgaan van een vrije veld-situatie en niet van de reflecterende werking van gebouwen die grenzen aan de groene zone, omdat gezien de ligging van het bouwvlak en de aard van de toegelaten bedrijvigheid niet aannemelijk is dat het terrein zodanig zal worden ingericht dat reflectie zoals door de stichtingen en anderen bedoeld een rol van betekenis zou spelen bij de gecumuleerde geluidbelasting. Het betoog faalt.

47. [appellant sub 6] en anderen betogen onder verwijzing naar de second opinion van Peutz dat ten onrechte is uitgegaan van een bodemfactor van 0,5 in plaats van 0,2 welke gebruikelijk is bij een bedrijventerrein. Voorts is volgens Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen onduidelijk of rekening is gehouden met het weerkaatsen van geluid door het water dat wordt gerealiseerd in de groene zone.

47.1. Provinciale staten verwijzen voor de technische aspecten van het verweer naar het memo van 18 september 2013. Volgens dit memo is in de conceptberekeningen van een bodemfactor van 0,5 uitgegaan, maar in de definitieve berekeningen van 0,2 als bodemfactor behorende bij een hard oppervlak. De effecten van een zachter oppervlak zijn ook onderzocht.

47.2. In een bijlage bij het deskundigenbericht staat dat voor het bedrijventerrein een bodemfactor van 0,2 is gebruikt. Volgens het deskundigenbericht is in ongeveer 25% van de 100 m brede groene zone bodemfactor 1 gebruikt, voor een zacht oppervlak. Voor de overige 75% van de groene zone is bodemfactor 0 gebruikt, voor een hard oppervlak. Voor water dient volgens het deskundigenbericht een harde bodemfactor toegepast te worden. In de akoestische onderzoeken is gelet daarop volgens het deskundigenbericht rekening gehouden met de waterberging in de groene zone. [appellant sub 6] en anderen, Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen hebben niet aannemelijk gemaakt dat een onjuiste bodemfactor is gehanteerd. Het betoog faalt.

48. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen voeren aan dat de richtafstanden uit de VNG-brochure ten onrechte niet in acht zijn genomen. [appellant sub 1] betoogt dat het inpassingsplan had moeten voorzien in een groene zone van 150 m breed, gelet op de te verwachten geluidhinder.

48.1. De richtafstanden uit de VNG-brochure zijn in acht genomen, aldus provinciale staten. Omdat is uitgegaan van de afstand tot de perceelsgrenzen van de woningen in plaats van de afstand tot de woningen zelf, is volgens provinciale staten een ruimere afstand aangehouden dan de afstand die de VNG-brochure als richtafstand hanteert. Een bredere groene zone is volgens provinciale staten vanuit een oogpunt van een goed woon- en leefklimaat niet nodig.

48.2. Het inpassingsplan maakt bedrijven in milieucategorie 4.1 mogelijk op een afstand van ongeveer 100 m tot woningen aan de Rijksstraatweg. Volgens de VNG-brochure dient in beginsel een afstand van 200 m in acht te worden genomen tussen bedrijven in milieucategorie 4.1 en woningen die gelegen zijn in het omgevingstype "rustige woonwijk". Wanneer de omgeving van de woningen aan de Rijksstraatweg kan worden aangemerkt als een "gemengd gebied" kan de richtafstand met één afstandsstap worden verlaagd naar 100 m. Zoals hiervoor onder 41.2. is overwogen, kan deze omgeving worden aangemerkt als een "gemengd gebied", zodat wordt voldaan aan de richtafstand van 100 m die geldt voor bedrijven in milieucategorie 4.1. Het betoog van Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen mist feitelijke grondslag.

Provinciale staten hebben zich verder in redelijkheid op het standpunt kunnen stellen dat geen aanleiding bestond af te wijken van de richtafstand uit de VNG-brochure van 100 m en hebben een groene zone van 150 m breed in redelijkheid niet noodzakelijk behoeven te achten. [appellant sub 1] heeft niet aannemelijk gemaakt dat, hoewel aan de richtafstanden uit de VNG-brochure wordt voldaan, zodanige geluidhinder is te verwachten dat onevenredige aantasting van het woon- en leefklimaat optreedt. Het betoog faalt.

49. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en [appellant sub 6] en anderen betogen dat de groene zone als een voorwaardelijke verplichting in het inpassingsplan opgenomen had moeten worden. [appellant sub 6] en anderen voeren aan dat de groene zone in de eerste fase van de ontwikkeling van het bedrijventerrein moet worden gerealiseerd.

49.1. Ter zitting hebben provinciale staten toegelicht dat de groene zone niet als zodanig hoeft te worden ingericht om een aanvaardbaar woon- en leefklimaat te bewerkstelligen. Daarvoor is volgens provinciale staten uitsluitend nodig dat in een zone van 100 m geen bedrijfsbebouwing wordt gerealiseerd. De groene zone zal volgens provinciale staten binnen de planperiode worden gerealiseerd. Daartoe zullen de nog aanwezige kassen worden verwijderd nadat de eigendom van de desbetreffende gronden is verkregen, aldus provinciale staten.

49.2. Ingevolge artikel 6, lid 6.1, van de planregels zijn de voor "Groen" aangewezen gronden bestemd voor:

a. groenvoorzieningen;

b. waterlopen, waterpartijen en waterstaatkundige voorzieningen; c. verkeersvoorzieningen in de vorm van wandel- en fietspaden alsmede bruggen voor het langzaam verkeer;

d. extensief recreatief medegebruik;

alsmede voor:

e. ter plaatse van de aanduiding "water": hoofdwatergangen.

Ingevolge lid 6.2.1, mogen op de in lid 6.1 bedoelde gronden uitsluitend andere bouwwerken ten dienste van de bestemming worden gebouwd.

49.3. In de plantoelichting staat dat tussen het bedrijventerrein en de achterzijde van de woningen langs de Rijksstraatweg een honderd meter brede landschappelijke zone met groen en water wordt aangelegd. De landschappelijke inrichting van de groene zone kan volgens de plantoelichting in een later stadium worden bepaald. Gezien de nevenfunctie als zone voor waterberging en gezien de ringstructuur van het toekomstige stelsel van waterlopen (Blauwe wig, Blaakwetering) kan bijvoorbeeld gedacht worden aan een eilandenrijk met natuurvriendelijke oevers en een kano-route.

49.4. Provinciale staten hebben zich naar het oordeel van de Afdeling in redelijkheid op het standpunt kunnen stellen dat het opnemen van een voorwaardelijke verplichting tot het realiseren van de groene zone in het inpassingsplan niet noodzakelijk is, omdat een inrichting als groene zone op zichzelf niet noodzakelijk is voor een aanvaardbaar woon- en leefklimaat. Dat de zone van 100 m vrij blijft van bedrijfsbebouwing, zoals provinciale staten wel noodzakelijk achten, is voldoende gewaarborgd, nu op gronden met de bestemming "Groen" geen bedrijfsbebouwing is toegestaan. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en [appellant sub 6] en anderen hebben niet aannemelijk gemaakt dat voor het bewerkstelligen van een goed woon- en leefklimaat wel noodzakelijk is dat de groene zone als zodanig wordt ingericht. Een voorwaardelijke verplichting die erop neerkomt dat de groene zone in de eerste fase van de verwezenlijking van het inpassingsplan gerealiseerd moet worden acht de Afdeling gelet op het voorgaande evenmin noodzakelijk. De betogen falen.

50. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen betogen dat de aanleg van een grondwal in het deel van de groene zone dat grenst aan het bedrijventerrein als een voorwaardelijke verplichting in het inpassingsplan opgenomen had moeten worden. De voorziene grondwal is volgens Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen met 7 m onvoldoende hoog gelet op de bouwhoogten die het inpassingsplan voor de bedrijfsgebouwen en de windmolens toestaat en voorts is onduidelijk of de aanleg technisch uitvoerbaar is.

50.1. Volgens provinciale staten dient de grondwal als visuele afscheiding en niet als akoestische maatregel. Verder wijzen provinciale staten er op dat de bouwhoogte van bedrijfsgebouwen die direct grenzen aan de groene zone maximaal 10 m bedraagt, maar dat dit vanuit de woningen aan de Rijksstraatweg minder hoog zal zijn omdat die woningen ongeveer 3,5 m hoger liggen dan het plangebied.

50.2. De plantoelichting vermeldt dat het bedrijventerrein wordt afgeschermd door een circa 7 m hoog, begroeid grondtalud. Dit "geplooide maaiveld" wordt gevormd met vrijkomende grond uit de benodigde waterpartijen. De achterliggende bedrijven kunnen met vegetatiedaken op dit grondlichaam aansluiten, aldus de plantoelichting.

50.3. Provinciale staten hebben zich naar het oordeel van de Afdeling in redelijkheid op het standpunt kunnen stellen dat het opnemen van een voorwaardelijke verplichting tot het realiseren van een grondwal in het inpassingsplan niet noodzakelijk is, omdat een inrichting van de groene zone met een grondwal voor het bewerkstelligen van een aanvaardbaar woon- en leefklimaat niet noodzakelijk is. Hierbij wordt in aanmerking genomen dat bij het akoestisch onderzoek zonder grondwal is gerekend, zoals is vermeld in het memo van Oranjewoud van 18 september 2013. Gelet op hetgeen hiervoor is overwogen over de toetsing aan de richtafstanden uit de VNG-brochure is noodzakelijk dat een afstand van 100 m in acht wordt genomen tot bedrijfsbebouwing. Dat is, gelet op hetgeen hiervoor onder 49.4. is overwogen, voldoende gewaarborgd. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen hebben niet aannemelijk gemaakt dat het voor het bewerkstelligen van een goed woon- en leefklimaat noodzakelijk is dat een grondwal wordt gerealiseerd. Het betoog faalt.

50.4. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen hebben aangevoerd dat onduidelijk is of de aanleg van de grondwal technisch uitvoerbaar is. Dit heeft geen betrekking op het plan zelf maar op de uitvoering daarvan, omdat de bestemming "Groen" die aan de desbetreffende gronden is toegekend ook zonder een dergelijke wal kan worden gerealiseerd. Uitvoeringsaspecten kunnen in deze procedure niet aan de orde komen. Deze beroepsgrond moet derhalve buiten beschouwing blijven.

Geluid vanwege windturbines

51. De Bewonersvereniging Rijksstraatweg 326 t/m 408 betoogt dat het akoestisch onderzoeksrapport van 3 mei 2013 niet aan het inpassingsplan ten grondslag kon worden gelegd, omdat daarbij van een bepaald type windturbines is uitgegaan, terwijl het inpassingsplan dit type niet voorschrijft. Volgens de Bewonersvereniging Rijksstraatweg 326 t/m 408 had van het meest geluidbelastende toegestane type windturbine uitgegaan moeten worden.

Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen voeren aan dat het geluid van de windturbines op grond van artikel 3.14a, eerste lid, van het Activiteitenbesluit milieubeheer de maximale normen van 47 dB Lden en 41 dB Lnight op de gevel van geluidgevoelige gebouwen niet mag overschrijden en dat in het akoestisch onderzoek niet is aangetoond dat aan deze normen wordt voldaan.

[appellant sub 1] vreest geluidhinder vanwege de windturbines.

51.1. Provinciale staten stellen dat bij het akoestisch onderzoek is uitgegaan van windturbines die ingevolge het inpassingsplan maximaal zijn toegestaan, te weten windturbines met een maximale tiphoogte van 150 m, en dat derhalve de maximale geluidbelasting is berekend. Verder is volgens provinciale staten naast de VNG-brochure een veel gebruikte planologische vuistregel toegepast bij het bepalen van een aanvaardbare afstand tussen windturbines en woningen. Deze vuistregel houdt in dat bij windturbines binnen een afstand van viermaal de masthoogte hinder kan optreden. Het inpassingsplan staat een maximale masthoogte toe van 100 m en derhalve is volgens provinciale staten als uitgangspunt genomen dat de afstand tussen woningen en de windturbines ten minste 400 m moet bedragen. Het inpassingsplan maakt windturbines op een kortere afstand dan 400 m tot woningen niet mogelijk. Concrete plannen voor de windturbines worden wat betreft de geluidbelasting op de meest maatgevende woningen getoetst aan de geldende regelgeving, aldus provinciale staten.

51.2. Ingevolge artikel 3.14a, eerste lid, van het Activiteitenbesluit milieubeheer voldoet een windturbine of een combinatie van windturbines ten behoeve van het voorkomen of beperken van geluidhinder aan de norm van ten hoogste 47 dB Lden en aan de norm van ten hoogste 41 dB Lnight op de gevel van gevoelige gebouwen en bij gevoelige terreinen op de grens van het terrein.

Ingevolge artikel 4, lid 4.2.2, onder n, van de planregels mag de hoogte van een windturbine niet meer bedragen dan 150 m.

51.3. Het rapport "Validatie Milieueffectrapport bedrijventerrein Nieuw Reijerwaard t.b.v. 9 MW windenergie" van 8 maart 2013 (hierna: Validatie windenergie) is aan het besluit ten grondslag gelegd en daarbij is uitgegaan van drie windturbines met een maximale hoogte van 150 m en een ashoogte van 100 m. Dit is in overeenstemming met de maximale mogelijkheden die het inpassingsplan biedt. Daarnaast verloopt de ontwikkeling van nieuwe en efficiëntere turbines snel volgens de Validatie windenergie, waardoor het uiteindelijk te realiseren type turbine niet vaststaat. De Validatie windenergie vermeldt verder dat de windturbines zijn opgenomen in de geluidberekening van het bedrijventerrein als onderdeel van het industrielawaai. Voor de omgeving zal het geluid van de windturbines opgaan in het geluid van meer nabijgelegen bedrijven en het wegverkeer, aldus de Validatie windenergie.

Zoals hiervoor is overwogen, hebben provinciale staten het rapport van 3 mei 2013 niet aan het inpassingsplan ten grondslag gelegd. In zoverre mist het betoog van de Bewonersvereniging Rijksstraatweg 326 t/m 408 feitelijke grondslag.

Volgens het deskundigenbericht blijkt uit een nadere berekening dat het geluid van de windturbines kan voldoen aan de grenswaarden die in artikel 3.14a, eerste lid, van het Activiteitenbesluit milieubeheer worden genoemd en is de berekening uitgevoerd voor een representatief type windturbine. De nadere berekening waar in het deskundigenbericht naar wordt verwezen, is neergelegd in het rapport "Akoestisch onderzoek voor windturbines op het bedrijventerrein Nieuw Reijerwaard te Ridderkerk" van Pondera van 18 oktober 2013 (hierna: akoestisch onderzoek windturbines). Als voorbeeldturbine is gerekend met de Alstom ECO 100 turbine met een ashoogte van 100 m en een vermogen van 3 MW. De bronsterkte bedraagt boven een vlak landbouwgebied 105,2 dB(A) bij een rotorashoogte van 100 m en een windsnelheid op ashoogte van 10 m/s. In hetgeen de Bewonersvereniging Rijksstraatweg 326 t/m 408 heeft aangevoerd, ziet de Afdeling gelet op de bevindingen in het deskundigenbericht geen aanleiding voor het oordeel dat het type windturbine dat is onderzocht niet representatief is wat betreft het geluidniveau.

De conclusie van het akoestisch onderzoek windturbines is dat bij geluidgevoelige bestemmingen van derden voldaan kan worden aan de wettelijke norm van 47 dB Lden en 41 dB Lnight. In hetgeen Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen hebben aangevoerd, ziet de Afdeling geen aanleiding om aan de uitkomsten van het akoestisch onderzoek windturbines te twijfelen.

Nu uit het akoestisch onderzoek windturbines blijkt dat voldaan kan worden aan de normen uit het Activiteitenbesluit milieubeheer, hetgeen is bevestigd in het deskundigenbericht, bestaat er, anders dan [appellant sub 1] betoogt, geen aanleiding voor de verwachting dat onevenredige verslechtering van de geluidsituatie zal optreden.

De betogen falen.

Geluid vanwege spoorwegen

52. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen stellen dat ten onrechte geen onderzoek is gedaan naar spoorweglawaai.

52.1. Het Akoestisch onderzoek MER vermeldt dat door de grote afstand tussen het plangebied en de spoorlijn en doordat het spoor ter hoogte van station Barendrecht ondergronds ligt, de geluidbelasting vanwege railverkeer in het plangebied laag is. In het Akoestisch onderzoek wegverkeer staat dat de afstand tussen het ondergronds gelegen spoor en de geluidgevoelige bestemmingen waarvoor een hogere waarde is aangevraagd ongeveer 900 m bedraagt. Volgens het deskundigenbericht is de invloed van het spoorweglawaai op de cumulatieve geluidbelasting nihil. De stichtingen en anderen hebben dit niet gemotiveerd betwist. Naar het oordeel van de Afdeling hebben provinciale staten gelet op voornoemde bevindingen spoorweglawaai redelijkerwijs buiten beschouwing kunnen laten bij de beoordeling van de cumulatieve geluidbelasting. De betogen falen.

Cumulatie van geluid

53. [appellant sub 6] en anderen voeren aan dat bij een cumulatieve geluidbelasting van 63 dB, die volgens het Akoestisch onderzoek wegverkeer wordt verwacht, geen sprake is van een aanvaardbaar woon- en leefklimaat. In de eerste plaats geldt de waarde van 63 dB als maximale ontheffingswaarde bij wegverkeer en geldt bij industrielawaai een maximale ontheffingswaarde van 55 dB, aldus [appellant sub 6] en anderen. Zij stellen dat bij de maximale ontheffingswaarde voor industrielawaai had moeten worden aangesloten, omdat de geluidbelasting in belangrijke mate wordt bepaald door de activiteiten op het bedrijventerrein. In de tweede plaats is een waarde van 63 dB volgens [appellant sub 6] en anderen slechts toelaatbaar, indien het treffen van maatregelen niet mogelijk is. Maatregelen zijn in dit geval wel mogelijk. Daarbij kan volgens [appellant sub 6] en anderen worden gedacht aan het toestaan van bedrijven in een lagere milieucategorie en het vergroten van de afstand tussen bedrijven en woningen. De Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard betoogt dat de maximaal toelaatbare cumulatieve geluidbelasting op bedrijventerrein Veren Ambacht 52 dB bedraagt en kan daarom niet volgen waarom vanwege Nieuw Reijerwaard een cumulatieve geluidbelasting van 63 dB aanvaardbaar wordt geacht. Bovendien zal de cumulatieve geluidbelasting volgens [appellant sub 6] en anderen hoger zijn dan 63 dB, omdat uit een geluidmeetrapport van DCMR van 2013 (hierna: Geluidmeetrapport) blijkt dat de huidige geluidbelasting reeds 62 dB Lden is en dat dit na realisatie mogelijk 64 dB Lden zal zijn.

53.1. Provinciale staten stellen dat de toekomstige gecumuleerde geluidbelasting voor de Rijksstraatweg maximaal 63 dB zal bedragen, waardoor de maximaal toelaatbare hogere (gecumuleerde) grenswaarde niet wordt overschreden, en dat daarom sprake is van een aanvaardbaar woon- en leefklimaat. De verantwoording over de cumulatie van geluid is in overeenstemming met de provinciale Beleidsvisie Duurzaamheid en Milieu 2013-2017, aldus provinciale staten. Provinciale staten stellen zich verder op het standpunt dat geluidplannen voor het bestaande bedrijventerrein Veren Ambacht geen betrekking hebben op het inpassingsplan. Provinciale staten hebben ter zitting aangevoerd dat de resultaten uit het Geluidmeetrapport niet veel afwijken van de berekende geluidbelasting, wat erop duidt dat van de berekende belasting kan worden uitgegaan. Bij metingen komen doorgaans hogere geluidbelastingen voor dan bij berekeningen, omdat in het vrije veld geluid van meerdere bronnen wordt gemeten en bij berekeningen uitsluitend het invallend geluidniveau op de gevel betrokken wordt, aldus provinciale staten. DCMR heeft volgens provinciale staten voorts de huidige situatie geëxtrapoleerd naar de toekomst, waarbij mogelijk onjuiste aannames zijn gedaan.

53.2. De uitkomsten van het onderzoek naar de gecumuleerde geluidbelasting zijn neergelegd in het MER en het daarbij behorende Akoestisch onderzoek MER en Akoestisch onderzoek wegverkeer. Voor de woningen aan de Rijksstraatweg is de gecumuleerde geluidbelasting bepaald voor de verschillende wegen en industrielawaai afkomstig van het nieuwe bedrijventerrein en het bestaande bedrijventerrein Veren Ambacht. De gecumuleerde geluidbelastingen zijn weergegeven in bijlage 13 van het Akoestisch onderzoek wegverkeer.

53.3. Zoals hiervoor is overwogen blijkt uit paragraaf 3.3.2 en de daarbij behorende figuur 3.1 en tabel 3.2 van het Akoestisch onderzoek wegverkeer dat wat betreft het bronvermogen van bedrijven niet is uitgegaan van een representatieve invulling van de maximale planologische mogelijkheden, omdat het plan voorziet in bedrijfsactiviteiten tot en met categorie 4.2. Provinciale staten hebben het akoestisch onderzoek naar de cumulatieve geluidbelasting in zoverre niet aan de besluitvorming ten grondslag mogen leggen. Het betoog slaagt in zoverre en het bestreden besluit komt voor vernietiging in aanmerking voor zover de aanduiding "bedrijf tot en met categorie 4.2" aan gronden in het plangebied is toegekend. Hetgeen voor het overige is aangevoerd met betrekking tot de gevolgen van de gecumuleerde geluidbelasting voor het woon- en leefklimaat ter plaatse behoeft om die reden geen bespreking.

Trilling

54. [appellant sub 6] en anderen betogen dat het vrachtverkeer dat van de tweede ontsluitingsweg gebruik zal maken trillinghinder zal veroorzaken ter plaatse van de percelen van [appellant sub 6A] en [appellant sub 6B]. Omdat bij de onderzoeken waarop het inpassingsplan is gebaseerd onjuiste uitgangspunten zijn gehanteerd wat betreft de situering van infrastructuur, verkeersintensiteiten en cumulatie, stellen [appellant sub 6] en anderen dat naar mogelijke trillinghinder opnieuw onderzoek moet worden gedaan. Ook de Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard vreest overlast door trillingen en vindt dat daarnaar onderzoek had moeten worden verricht.

54.1. In het MER staat dat trillinghinder ten gevolge van verkeer doorgaans alleen optreedt binnen korte afstanden van oneffenheden in wegen waarvan zwaar verkeer gebruik maakt. Op een afstand groter dan 10 m is geen effect te verwachten. Trillinggevoelige objecten komen niet te liggen binnen deze afstand van wegen waarvan meer vrachtverkeer gebruik gaat maken. Onevenredige trillinghinder is dan ook niet te verwachten volgens het MER.

54.2. De afstand tussen de tweede ontsluitingsweg en de woning van [appellant sub 6B] aan de Rijksstraatweg 310A bedraagt ongeveer 65 m. Gelet op de bevindingen uit het MER ziet de Afdeling geen aanleiding voor het oordeel dat provinciale staten zich niet in redelijkheid op het standpunt hebben kunnen stellen dat geen onevenredige trillinghinder te verwachten is als gevolg van zwaar verkeer op de tweede ontsluitingsweg. In hetgeen [appellant sub 6] en anderen en de Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard hebben aangevoerd, ziet de Afdeling gelet op hetgeen hiervoor onder 16.2.5. is overwogen over de verkeersintensiteiten voorts geen aanleiding voor het oordeel dat aanvullend onderzoek verricht had moeten worden naar trillinghinder. Het betoog faalt.

Geur

55. Volgens Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en de Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard is ten onrechte geen onderzoek gedaan naar geurhinder. Daardoor is niet inzichtelijk wat de geureffecten van een biomassa-vergistingsinstallatie en van het werken met en vervoeren van bederfelijke producten zijn.

[appellant sub 6] en anderen vinden de groene zone onvoldoende breed, gelet op de onbeperkte mogelijkheid biomassa-vergistingsinstallaties in werking te hebben op een afstand van 100 m van hun woningen en de mogelijkheid GFT-afval van elders naar het bedrijventerrein Nieuw Reijerwaard te vervoeren.

55.1. Volgens provinciale staten is het aspect geur, waaronder de biomassa-vergistingsinstallatie, in het MER onderzocht als onderdeel van de beoordeling van de leefomgeving. Omdat rekening is gehouden met de voorgeschreven hinderafstanden wordt er geen geurhinder verwacht, aldus provinciale staten. De biomassa-vergistingsinstallatie, die valt in milieucategorie 3.2, is toegestaan binnen het hele plangebied, maar omdat de groene zone 100 m breed is, is dat volgens provinciale staten in overeenstemming met de richtafstanden van de VNG-brochure.

55.2. Ingevolge artikel 4, lid 4.1, onder g, van de planregels zijn de voor "Bedrijventerrein" aangewezen gronden bestemd voor een bedrijfsactiviteit voor de productie van energie uit de vergisting, verbranding en/of vergassing van biomassa, inclusief bijbehorende voorzieningen, in de milieucategorie 3.2 uit de in de bijlage bij deze regels opgenomen Staat van Bedrijfsactiviteiten ter plaatse van de aanduiding "bedrijf van categorie 3.2", "bedrijf van categorie 4.1" of "bedrijf van categorie 4.2".

Ingevolge de Staat van Bedrijfsactiviteiten van het inpassingsplan geldt overeenkomstig de VNG-brochure een afstand van 100 m tussen biomassa-vergistingsinstallaties en woningen.

55.3. Provinciale staten hebben er terecht op gewezen dat het aspect geur deel uitmaakt van de beoordeling van het effect van het inpassingsplan op de leefomgeving in het MER. In het MER staat dat als bij de indeling van milieucategorieën wordt aangesloten bij de hinderafstanden vanwege geur uit de VNG-brochure er geen hinder te verwachten is. Tussen de dichtstbijzijnde woningen buiten het plangebied en de gronden in het plangebied met de bestemming "Bedrijventerrein" en de aanduiding "bedrijf van categorie 3.2", "bedrijf van categorie 4.1" of "bedrijf van categorie 4.2", waar ingevolge de planregels een biomassa-vergistingsinstallatie is toegestaan, is een afstand van ongeveer 100 m in acht genomen. Daardoor wordt aan de richtafstand uit de VNG-brochure voldaan. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen, Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard en [appellant sub 6] en anderen hebben niet aannemelijk gemaakt dat, ondanks dat aan deze richtafstand wordt voldaan, vanwege geurhinder geen sprake zal zijn van een aanvaardbaar woon- en leefklimaat. Hierbij neemt de Afdeling in aanmerking dat ingevolge artikel 4, lid 4.1, onder g, van de planregels uitsluitend een biomassa-vergistingsinstallatie uit categorie 3.2 is toegestaan. De betogen falen.

Windturbines - overige aspecten

56. De Bewonersvereniging Rijksstraatweg 326 t/m 408 wijst erop dat het Interprovinciaal Overleg recent heeft afgesproken windturbines alleen in zee, langs de kust en in aangewezen zoekgebieden toe te staan en dat Nieuw Reijerwaard niet als zodanig is aangewezen. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen betogen dat de locatie niet geschikt is voor windturbines, omdat deze volgens het beleid zo veel mogelijk gecombineerd moeten worden met grootschalige natte en droge infrastructuur en bedrijventerreinen buiten verstedelijkt gebied. [appellant sub 6] en anderen voeren aan dat de windturbines in een gebied met meerdere turbines bijeen geplaatst zouden moeten worden. Daarnaast zijn alternatieve locaties niet overwogen, aldus Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen.

56.1. In de Verordening Ruimte van de provincie Zuid-Holland is de Verbindingsweg aangewezen als "locatie windenergie". Het betoog van de Bewonersvereniging Rijksstraatweg 326 t/m 408 dat Nieuw Reijerwaard niet als locatie voor windenergie is aangewezen, mist aldus feitelijke grondslag.

De aangewezen "locaties windenergie" zijn volgens de provinciale structuurvisie onder meer gekoppeld aan zones langs snelwegen in combinatie met grootschalige bedrijvigheid, grootschalige infrastructuur in combinatie met grootschalige bedrijvigheid en logistiek. De locatie Nieuw Reijerwaard voldoet, anders dan Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen betogen, aan deze omschrijving door de ligging nabij de snelwegen A15 en A16, andere grootschalige infrastructuur en op een bedrijventerrein.

Verder maakt het inpassingsplan het mogelijk dat drie windturbines in een lijnopstelling bijeen worden geplaatst. Een nabijgelegen locatie langs de A15 direct ten westen van Nieuw Reijerwaard is tevens ingevolge de Verordening Ruimte als "locatie windenergie" aangewezen. Derhalve staat het inpassingsplan toe dat meerdere windturbines bijeen worden geplaatst, zodat het betoog van [appellant sub 6] en anderen dat daarvan geen sprake zou zijn faalt.

Voorts blijkt uit de provinciale structuurvisie en het "Convenant Realisatie windenergie stadsregio Rotterdam" van 21 juni 2012 dat binnen de provincie en de stadsregio Rotterdam is onderzocht of er alternatieven bestaan voor het realiseren van de opgave voor windenergie. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen hebben niet aannemelijk gemaakt dat dit alternatievenonderzoek zodanige gebreken of leemten in kennis bevat dat provinciale staten zich hierop bij het nemen van het bestreden besluit niet hebben mogen baseren.

De betogen falen.

57. [appellant sub 1] en de Bewonersvereniging Rijksstraatweg 326 t/m 408 vrezen hinder door slagschaduw. De Bewonersvereniging Rijksstraatweg 326 t/m 408 betoogt dat stilstandvoorzieningen in het inpassingsplan voorgeschreven hadden moeten worden.

57.1. Volgens provinciale staten blijkt uit onderzoek dat sprake kan zijn van slagschaduw bij enkele woningen aan de noordzijde van de Rijksstraatweg. Van onaanvaardbare slagschaduw zal volgens provinciale staten geen sprake zijn, omdat voldaan moet worden aan algemene regels uit het Activiteitenbesluit milieubeheer.

57.2. Ingevolge artikel 4, lid 4.1, onder h, van de planregels zijn de voor "Bedrijventerrein" aangewezen gronden ter plaatse van de aanduiding "windturbine" bestemd voor uitsluitend een bedrijfsactiviteit voor de productie van energie uit wind, inclusief bijbehorende voorzieningen.

Ingevolge lid 4.2.2, onder m, mag maximaal 1 windturbine worden opgericht binnen de aanduiding "windturbine".

Ingevolge lid 4.2.2, onder n, mag de hoogte van de windturbine niet meer bedragen dan 150 m.

Ingevolge artikel 3.14, vierde lid, van het Activiteitenbesluit milieubeheer worden bij het in werking hebben van een windturbine ten behoeve van het voorkomen of beperken van slagschaduw en lichtschittering de bij ministeriële regeling te stellen maatregelen toegepast.

Ingevolge artikel 3.12, eerste lid, van de Activiteitenregeling milieubeheer is de windturbine ten behoeve van het voorkomen of beperken van slagschaduw en lichtschittering voorzien van een automatische stilstandvoorziening die de windturbine afschakelt indien slagschaduw optreedt ter plaatse van gevoelige objecten voor zover de afstand tussen de windturbine en de gevoelige objecten minder dan 12 maal de rotordiameter bedraagt en gemiddeld meer dan 17 dagen per jaar gedurende meer dan 20 minuten per dag slagschaduw kan optreden en voor zover zich in de door de slagschaduw getroffen uitwendige scheidingsconstructie van gevoelige gebouwen of woonwagens ramen bevinden. De afstand geldt van een punt op ashoogte van de windturbine tot de gevel van het gevoelige object.

57.3. In de Validatie windenergie en het daarbij behorende rapport "Onderzoek naar slagschaduw van windturbines op het bedrijventerrein Nieuw Reijerwaard te Ridderkerk" van Pondera van 6 november 2012 (hierna: Slagschaduwonderzoek) is uiteengezet wat de schaduweffecten zijn van de draaiende windturbines. Op basis van de turbineafmetingen, de gang van de zon op deze locatie en een minimale zonshoogte van vijf graden, zijn de dagen en tijden berekend waarop slagschaduw kan optreden. Uit het Slagschaduwonderzoek blijkt dat binnen twaalf maal de rotordiameter van de windturbines woningen aanwezig zijn en dat bij ingebruikname van de windturbines de voornoemde norm voor hinderduur uit artikel 3.12, eerste lid, van de Activiteitenregeling milieubeheer wordt overschreden ter plaatse van drie woningen aan de Rijksstraatweg. Met een automatische stilstandvoorziening voor slagschaduw is de hinder bij deze woningen te beperken, aldus het Slagschaduwonderzoek.

57.4. Provinciale staten hebben zich in redelijkheid op het standpunt kunnen stellen dat niet voor onaanvaardbare slagschaduwhinder behoeft te worden gevreesd indien minder dan 17 dagen per jaar en 20 minuten per dag slagschaduw binnen woningen of andere gevoelige objecten kan worden waargenomen (vergelijk de uitspraak van 31 mei 2006, zaak nr. 200506965/1). Omdat de drie windturbines ingevolge het Activiteitenbesluit en de Activiteitenregeling van een automatische stilstandvoorziening moeten worden voorzien, zal worden voldaan aan voornoemde norm en hebben provinciale staten in redelijkheid kunnen afzien van het opnemen van een bepaling in de planregels die een dergelijke voorziening voorschrijft. De betogen falen.

58. [appellant sub 1] voert aan dat de realisatie van drie windturbines horizonvervuiling tot gevolg zal hebben.

58.1. Volgens het MER sluit de lijnopstelling van de windturbines aan bij de bebouwingscontouren en economische dynamiek. Verder staat in het MER dat lijnopstellingen van windturbines vanuit het landschap het meest wenselijk zijn en dat windturbines binnen het plangebied alleen mogelijk zijn langs de Verbindingsweg. In de Validatie windenergie is nader ingegaan op de gevolgen van drie windturbines voor het landschap. Het plangebied en de Verbindingsweg worden volgens de Validatie windenergie niet gekenmerkt door bijzondere landschappelijke waarden.

58.2. Gelet op de afstand tussen de locatie van de windturbines en de woning van [appellant sub 1] aan de [locatie 3] en de bevindingen uit het MER en de Validatie windenergie over het karakter van het landschap, ziet de Afdeling geen aanleiding voor het oordeel dat provinciale staten niet in redelijkheid meer gewicht hebben kunnen hechten aan de belangen die met de realisatie van de windturbines zijn gemoeid, dan aan het belang van het ongewijzigd behoud van het landschap. Het betoog faalt.

Flora en fauna

59. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen stellen dat voor de ontwikkeling van het bedrijventerrein een ontheffing ingevolge de Flora- en faunawet (hierna: Ffw) vereist is vanwege het voorkomen van de beschermde soorten kleine modderkruiper, kleine watersalamander, gewone en ruige dwergvleermuis, rosse vleermuis en watervleermuis. Naar vissen is volgens Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen ten onrechte geen onderzoek verricht. Voor de bescherming van de huismus en de gierzwaluw moeten maatregelen worden genomen, waarvoor in het inpassingsplan een voorwaardelijke verplichting opgenomen had moeten worden, aldus Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen. Volgens Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen trekken purperreigers in september en niet in de zomer en heeft het onderzoek gelet daarop in de verkeerde periode plaatsgevonden.

[appellant sub 6] en anderen voeren aan dat de huiszwaluw, boerenzwaluw, gierzwaluw, kievit, bosuil, ransuil, winterkoninkje, heggemus, staartmees en huismus in het plangebied voorkomen. De nesten van de huismus komt het gehele jaar bescherming toe en het inpassingsplan waarborgt ten onrechte niet dat maatregelen worden genomen ter bescherming van deze soorten en dat gedurende vijf jaar monitoring plaatsvindt, aldus [appellant sub 6] en anderen. Verder is volgens [appellant sub 6] en anderen geen inzicht gegeven in het naar purperreigers verrichte nader onderzoek en vrezen zij schadelijke effecten van de realisatie van het bedrijventerrein en de windturbines voor purperreigers. De Ffw staat volgens [appellant sub 6] en anderen dan ook in de weg aan de uitvoerbaarheid van het inpassingsplan.

59.1. Volgens provinciale staten zijn de kleine modderkruiper en de kleine watersalamander niet aangetroffen. Voorts is volgens provinciale staten onderzoek gedaan naar het voorkomen van vissen, waarbij geen beschermde soorten zijn aangetroffen. Naar de purperreiger is veldonderzoek verricht, maar deze is niet waargenomen, aldus provinciale staten. Voor de huismus worden maatregelen getroffen waarmee wordt voorkomen dat er in strijd met de Ffw wordt gehandeld. Volgens provinciale staten biedt de noodzaak van de maatregelen op zichzelf reeds voldoende zekerheid dat de maatregelen daadwerkelijk getroffen zullen worden. Wat betreft vleermuizen merken provinciale staten op dat er geen vaste rust- en verblijfplaatsen in het plangebied zijn aangetroffen, maar wel twee vliegroutes. Verstoring van deze vliegroutes is volgens provinciale staten uitgesloten, omdat het groen en water langs de Krommeweg en de Hoogzandweg worden gehandhaafd. Ook het foerageergebied langs de Krommeweg wordt niet verstoord maar verbeterd. Overtreding van de Ffw is volgens provinciale staten dan ook uitgesloten.

59.2. De vragen of voor de uitvoering van het bestemmingsplan een vrijstelling geldt dan wel een ontheffing op grond van de Ffw nodig is en zo ja, of deze ontheffing kan worden verleend, komen in beginsel pas aan de orde in een procedure op grond van de Ffw. Dat doet er niet aan af dat provinciale staten het plan niet hebben kunnen vaststellen, indien en voor zover zij op voorhand in redelijkheid hadden moeten inzien dat de Ffw aan de uitvoerbaarheid van het plan in de weg staat.

59.3. Ingevolge artikel 11 van de Ffw is het verboden nesten, holen of andere voortplantings- of vaste rust- of verblijfplaatsen van dieren, behorende tot een beschermde inheemse diersoort, te beschadigen, te vernielen, uit te halen, weg te nemen of te verstoren.

59.4. In het kader van het inpassingsplan is ecologisch onderzoek uitgevoerd dat heeft geresulteerd in het rapport "Natuurtoets Nieuw Reijerwaard" van september 2012 (hierna: Natuurtoets). Volgens de Natuurtoets komen de kleine modderkruiper en de kleine watersalamander in het plangebied niet voor. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en de Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen hebben geen gegevens overgelegd die een begin van bewijs leveren dat deze soorten ter plaatse voorkomen. De enkele stelling dat deze soorten zeer algemeen zijn op het gehele eiland IJsselmonde acht de Afdeling in dit verband onvoldoende. Anders dan Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen stellen is naar het voorkomen van beschermde vissen in het plangebied wel onderzoek verricht. Volgens de Natuurtoets zijn geen beschermde vissoorten aangetroffen.

59.5. Naar aanleiding van de resultaten uit de Natuurtoets is aanvullend onderzoek verricht naar vleermuizen en vogels.

In het rapport "Vleermuisonderzoek plangebied Nieuw Reijerwaard, gemeente Ridderkerk" van Ecoresult van 5 november 2012 (hierna: Vleermuisonderzoek) staat dat tijdens veldbezoeken vier soorten vleermuizen zijn aangetroffen. Vaste rust- of verblijfplaatsen zijn in het plangebied niet aanwezig volgens het Vleermuisonderzoek. Wel zijn er twee essentiële vliegroutes en een foerageergebied aangetroffen. De gewone en de ruige dwergvleermuis hebben een vliegroute langs de Krommeweg, de A15 en de A16. Het betreft volgens het Vleermuisonderzoek een essentiële vliegroute, omdat een duidelijke trekbeweging is waargenomen van en naar de Rijksstraatweg waar vermoedelijk vaste rust- en verblijfplaatsen zijn. Ook is langs de Krommeweg een essentieel foerageergebied voor de gewone en ruige dwergvleermuis en de watervleermuis aanwezig. Verder hebben de gewone dwergvleermuis en de laatvlieger een vliegroute langs de Hoogzandweg, welke essentieel is vanwege de aanwezigheid van duisternis, beschutting en water in een verder open en relatief verlicht landschap. Een barrière in de vliegroutes kan volgens het Vleermuisonderzoek een negatief effect hebben op de vaste rust- en verblijfplaatsen van de vleermuizen aan de Rijksstraatweg, omdat de dieren die hier verblijven afhankelijk zijn van de vliegroutes. Schadelijke effecten treden volgens het Vleermuisonderzoek onder meer op als bomen langs de Krommeweg/A15/A16 worden gekapt of als ter plaatse van de Hoogzandweg bebouwing verrijst met verlichte infrastructuur. Provinciale staten hebben ter zitting onweersproken gesteld dat deze ontwikkelingen zich niet zullen voordoen en dat de in het plan toegekende bestemmingen zonder deze ontwikkelingen kunnen worden verwezenlijkt. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen hebben niet aannemelijk gemaakt dat het Vleermuisonderzoek zodanige gebreken of leemten in kennis bevat dat provinciale staten zich hierop bij het nemen van het bestreden besluit niet hebben mogen baseren. Provinciale staten hebben zich gelet op de resultaten van het Vleermuisonderzoek in redelijkheid op het standpunt kunnen stellen dat de Ffw wat betreft vleermuizen niet op voorhand aan de uitvoerbaarheid van het inpassingsplan in de weg staat.

59.6. In het rapport "Vogelonderzoek Nieuw Reijerwaard, onderzoek naar jaarrond beschermde soorten in het kader van de Flora- en faunawet" van november 2012 (hierna: Vogelonderzoek) staat dat de huismus en de boerenzwaluw in het plangebied voorkomen. De overige door [appellant sub 6] en anderen, Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen genoemde vogelsoorten zijn niet aangetroffen. [appellant sub 6] en anderen en de stichtingen en anderen hebben geen gegevens overgelegd die een begin van bewijs leveren dat deze soorten ter plaatse voorkomen.

Volgens het Vogelonderzoek zijn de nesten van de huismus jaarrond beschermd en wordt voor het aantasten van jaarrond beschermde nesten geen ontheffing op grond van de Ffw verleend. Ongeveer twintig nesten van de huismus zijn waargenomen langs de Verbindingsweg en de Voorweg. Naar verwachting is dit een onderschatting, omdat op privéterrein geen onderzoek verricht kon worden. Geschikte locaties voor nesten in het plangebied zijn volgens het Vogelonderzoek ruimtes onder dakpannen van de woonhuizen en in de aanwezige werkschuren. Volgens het Vogelonderzoek gebruikt de huismus ’s winters groenblijvende struiken of gevelbegroeiing als verblijfplaats. In het Vogelonderzoek staat dat het noodzakelijk is om minimaal dertig nestkasten voor de huismus te plaatsen. De boerenzwaluw komt ook in het plangebied voor, maar heeft geen jaarrond beschermde nesten.

59.7. Ter zitting hebben provinciale staten erkend dat jaarrond beschermde nesten van de huismus aanwezig zijn, die op grond van artikel 11 van de Ffw niet vernield mogen worden. Provinciale staten stellen dat de bebouwing waarin zich jaarrond beschermde nesten bevinden daarom niet gesloopt zal worden en dat groenblijvende beplanting waarin zich dergelijke verblijfplaatsen bevinden daarom niet gerooid zal worden, totdat de huismussen deze nesten permanent hebben verlaten. Een nest is volgens provinciale staten permanent verlaten als het gedurende één broedseizoen niet wordt gebruikt. Zo’n nest is dan niet langer aan te merken als vaste rust- of verblijfplaats, aldus provinciale staten. Provinciale staten gaan ervan uit dat de huismussen de nesten in het plangebied uit eigen beweging zullen verlaten en de nestkasten die in en in de nabijheid van het plangebied - onder meer in de groene zone - worden opgehangen, of andere nesten buiten het plangebied in gebruik zullen nemen. Volgens provinciale staten is de huismus een vogelsoort die zich gemakkelijk aanpast aan een veranderende omgeving.

Zoals de Afdeling eerder heeft overwogen (uitspraak van 15 februari 2012, zaak nr. 201104809/1/T1/A3), kunnen slechts die maatregelen die zien op het voorkomen dat de in de artikel 11 van de Ffw opgenomen verboden worden overtreden, worden betrokken bij de beoordeling of één van de in dat artikel opgenomen verboden wordt overtreden. In hetgeen Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en [appellant sub 6] en anderen hebben aangevoerd, ziet de Afdeling geen aanleiding voor het oordeel dat provinciale staten zich niet in redelijkheid op het standpunt hebben kunnen stellen dat door het treffen van de voornoemde maatregelen - het plaatsen van nestkasten in de groene zone en in de nabijheid van het plangebied in combinatie met het wachten met het slopen van bebouwing en het rooien van beplanting waarin zich jaarrond beschermde nesten bevinden totdat deze nesten permanent verlaten zijn - overtreding van het verbod van artikel 11 van de Ffw wordt voorkomen en dat de Ffw wat betreft de huismus niet op voorhand aan de uitvoerbaarheid van het inpassingsplan in de weg staat.

59.8. Provinciale staten hebben zich in redelijkheid op het standpunt kunnen stellen dat het opnemen van een voorwaardelijke verplichting ten aanzien van de maatregelen ter bescherming van de huismus in het inpassingsplan niet nodig is, omdat bij het achterwege blijven van die maatregelen niet op voorhand kan worden uitgesloten dat de realisering van het inpassingsplan zal leiden tot overtreding van verbodsbepalingen uit de Ffw en bij overtreding van die bepalingen handhavend zal kunnen worden opgetreden.

59.9. In het Vogelonderzoek wordt vermeld dat de boerenzwaluw moet worden aangemerkt als "categorie 5-soort", wat betekent dat de soort jaarrond beschermd is als zwaarwegende feiten of ecologische omstandigheden dat rechtvaardigen. Realisering van het plan leidt tot verlies van een aantal territoria van de boerenzwaluw, maar aangezien er in de nabije omgeving ruimschoots vergelijkbaar en meer geschikt leefgebied aanwezig is, en in aanmerking genomen dat de boerenzwaluw een zeer mobiele soort is, is volgens het Vogelonderzoek geen sprake van zwaarwegende feiten of ecologische omstandigheden zoals hiervoor bedoeld. In het Vogelonderzoek wordt verder geconcludeerd dat de gunstige staat van instandhouding van de boerenzwaluw door het plan niet in het geding komt, en dat ontheffing van de Ffw niet nodig is. Appellanten hebben niet aannemelijk gemaakt dat de conclusies in het Vogelonderzoek op dit punt onjuist zijn.

59.10. Volgens de plantoelichting zijn de vliegroutes van de purperreiger naar aanleiding van het advies van de Commissie voor de m.e.r. nader bekeken. De dichtstbijzijnde route betreft die over De Noord. Er zijn volgens de plantoelichting geen vliegroutes over of in de directe omgeving van het plangebied. Hierdoor treden volgens de plantoelichting geen effecten op voor trekkende purperreigers. Ter zitting hebben provinciale staten gesteld dat er tot op heden geen purperreiger is waargenomen in het plangebied. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en [appellant sub 6] en anderen hebben niet aannemelijk gemaakt dat het onderzoek naar de purperreiger zodanige gebreken of leemten in kennis bevat dat provinciale staten zich hierop bij het nemen van het bestreden besluit niet hebben mogen baseren. Zij hebben geen gegevens overgelegd die een begin van bewijs leveren dat de purperreiger ter plaatse voorkomt. De enkele stelling van [appellant sub 6] en anderen dat het gebied populair is bij de purperreiger acht de Afdeling in dit verband onvoldoende. In hetgeen de stichtingen en anderen en [appellant sub 6] en anderen hebben aangevoerd, ziet de Afdeling geen aanleiding voor het oordeel dat provinciale staten zich niet in redelijkheid op het standpunt hebben kunnen stellen dat de Ffw ook wat betreft de purperreiger op voorhand niet aan de uitvoerbaarheid van het inpassingsplan in de weg staat.

De betogen falen.

Financiële uitvoerbaarheid

Geraamde kosten

60. Volgens Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen is bij de kostenraming geen of onvoldoende rekening gehouden met het turboverkeersplein, noodzakelijke maatregelen op het onderliggende wegennet, de extra aansluiting voor de Greenery, de aankoop van woningen op het terrein van de Greenery en eventueel ook van woningen aan de Rijksstraatweg, archeologisch onderzoek, de centrale parkeervoorzieningen en de planschadekosten, waardoor de financiële uitvoerbaarheid van het plan onzeker is. Volgens Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen is geen voorziening getroffen voor de financiering indien zich financiële tegenvallers voordoen.

De Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard betoogt dat de kosten van luchtkwaliteitmaatregelen, de realisatie van de derde ontsluitingsweg en akoestische maatregelen niet in de raming zijn opgenomen. Volgens de Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard had verder een maatschappelijke kosten- en batenanalyse niet mogen ontbreken.

60.1. Provinciale staten stellen dat de exploitatieopzet uit het exploitatieplan geen inzicht biedt in de financiële uitvoerbaarheid, omdat dit een rekenkundig model is dat slechts ramingen bevat. Verder wijzen provinciale staten er op dat de grondexploitatie bij de bestuursovereenkomst uit 2009 sluitend is en dat als er sprake is van een tekort dit gedekt zal worden door de betrokken gemeenten. Op de programmabegroting 2013-2016 van de gemeente Ridderkerk is volgens provinciale staten een post voor een eventueel tekort opgenomen in de paragraaf "weerstandsvermogen".

60.2. In reactie op het verweerschrift voeren Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen aan dat de financiële draagkracht van de gemeenten beperkt is. Volgens de stichtingen en anderen is Nieuw Reijerwaard niet in de begroting van de gemeente Ridderkerk opgenomen, terwijl de accountant heeft gewezen op de grote financiële risico’s van dit plan. De gemeente Barendrecht gaat volgens de stichtingen en anderen uit van een risico van € 3.000.000,00.

60.3. In het kader van een beroep tegen een inpassingsplan kan een betoog dat ziet op de uitvoerbaarheid van dat plan, waaronder de financieel-economische uitvoerbaarheid is begrepen, slechts leiden tot vernietiging van het bestreden besluit indien en voor zover het aangevoerde leidt tot de conclusie dat provinciale staten op voorhand in redelijkheid hadden moeten inzien dat het plan niet kan worden uitgevoerd binnen de planperiode van in beginsel tien jaar.

60.4. Voor zover ter onderbouwing van de beroepsgrond wordt gewezen op de exploitatieopzet in het exploitatieplan is van belang dat de exploitatieopzet als bedoeld in artikel 6.13, eerste lid, aanhef en onderdeel c, van de Wro een rekenkundig model is, op basis waarvan de geraamde en daadwerkelijk gerealiseerde kosten naar rato van de te verwachten opbrengsten worden omgeslagen door het opleggen van een exploitatiebijdrage, door middel van een voorwaarde verbonden aan een omgevingsvergunning voor bouwen. Zelfs als al sprake zou zijn van een negatief saldo van kosten en opbrengsten in het exploitatieplan, is dat op zichzelf geen reden tot twijfel aan de financiële uitvoerbaarheid van het bestemmingsplan (vergelijk de uitspraak van de Afdeling van 1 juni 2011 in zaak nrs. 200905555/1/R1 en 200906452/1/R1). De Afdeling ziet in hetgeen Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en de Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard hieromtrent hebben aangevoerd geen aanleiding om aan de financiële uitvoerbaarheid van het inpassingsplan te twijfelen. Ook het betoog over de beperkte financiële draagkracht leidt niet tot het oordeel dat provinciale staten op voorhand in redelijkheid hadden moeten inzien dat het plan niet kan worden uitgevoerd binnen de planperiode. Hierbij neemt de Afdeling in aanmerking dat een sluitende grondexploitatie is opgesteld, dat de risico’s door de betrokken gemeenten worden onderkend, dat de voortgang van de grondexploitatie wordt gemonitord en dat eventuele tekorten door de betrokken gemeenten worden gedekt. Voorts bestaat er geen wettelijke verplichting tot het opstellen van een maatschappelijke kosten- en batenanalyse.

De betogen falen.

Planschade

61. De Bewonersvereniging Rijksstraatweg 326 t/m 408, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen voeren aan dat ten onrechte geen planschaderisicoanalyse is uitgevoerd en dat de planschade ten onrechte is geraamd op nihil.

61.1. Zoals de Afdeling eerder heeft overwogen (uitspraak van 27 februari 2013, zaak nr. 201205526/1/R1) met betrekking tot het betoog dat een planschaderisicoanalyse had moeten worden opgesteld, bestaat daartoe geen wettelijke verplichting. Wel dienen provinciale staten, gelet op artikel 3.1.6, eerste lid, onder f, van het Bro, inzicht te bieden in de financiële uitvoerbaarheid van het plan. Ter zitting hebben provinciale staten gesteld dat weliswaar planschade kan optreden, maar dat niet wordt verwacht dat de planschade zodanig groot zal zijn dat deze niet zal kunnen worden vergoed. De Bewonersvereniging Rijksstraatweg 326 t/m 408, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen hebben naar het oordeel van de Afdeling niet aannemelijk gemaakt dat een zodanig hoge planschade te verwachten is dat de provincie deze niet kan dragen, zodat hierin geen aanleiding wordt gevonden om aan de financiële uitvoerbaarheid van het inpassingsplan te twijfelen. De betogen falen.

Wet financiering decentrale overheden

62. Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen betogen verder dat op voorhand onzekerheid bestaat over de financiering van het plan en de gemeenten Rotterdam, Barendrecht en Ridderkerk desondanks garanties hebben afgegeven, hetgeen in strijd is met de Wet financiering decentrale overheden. Volgens de stichtingen en anderen mogen gemeenten op grond van deze wet geen financiële risico’s lopen.

62.1. Daargelaten de vraag of de door appellanten ingeroepen norm kennelijk niet strekt tot bescherming van hun belangen - in welk geval de aangevoerde beroepsgrond ingevolge artikel 8:69a van de Awb niet tot vernietiging kan leiden - hebben Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen naar het oordeel van de Afdeling niet aannemelijk gemaakt dat de Wet financiering decentrale overheden aan de uitvoerbaarheid van het inpassingsplan in de weg staat. Er bestaat geen aanleiding voor het oordeel dat provinciale staten gelet op deze wet op voorhand in redelijkheid hadden moeten inzien dat het plan niet kan worden uitgevoerd binnen de planperiode. Het betoog faalt.

Staatssteun

63. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen voeren aan dat ongeoorloofde staatssteun is verleend, omdat voor een groot deel van de gronden in het plangebied veel meer dan de marktprijs is betaald en omdat de ontsluiting van het bedrijventerrein grotendeels van overheidswege wordt gefinancierd. Voorts wordt korting gegeven aan bedrijven die zich ter plaatse willen vestigen, aldus Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen.

63.1. Wat betreft de betogen van Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen dat mogelijk sprake is van ongeoorloofde staatssteun, overweegt de Afdeling dat dit in de onderhavige procedure slechts indirect aan de orde kan komen, en wel in het kader van de vraag of staatssteun mogelijk een beletsel is voor de financieel-economische uitvoerbaarheid van het plan. Staatssteun houdt immers geen verband met de ruimtelijke effecten van het plan.

Een dergelijk betoog kan derhalve slechts leiden tot vernietiging van het bestreden besluit indien en voor zover het aangevoerde leidt tot de conclusie dat provinciale staten op voorhand in redelijkheid hadden moeten inzien dat het plan niet kan worden uitgevoerd binnen de planperiode, die in beginsel tien jaar bedraagt. Hieraan is niet reeds voldaan, indien de stichtingen en anderen aannemelijk maken dat de staatssteun die plaats heeft of heeft gehad kan worden teruggevorderd. Daarnaast dienen zij aannemelijk te maken dat provinciale staten op voorhand in redelijkheid hadden moeten inzien dat als gevolg daarvan het plan niet binnen de planperiode kan worden uitgevoerd op een wijze zonder dat ongeoorloofde staatssteun wordt verleend.

63.2. Onder verwijzing naar de uitspraak van 18 januari 2012 in zaak nr. 201012504/1/R3, overweegt de Afdeling dat zelfs als zou worden aangenomen dat sprake zou zijn van ongeoorloofde staatssteun bij de aankoop van gronden in het plangebied door de Gemeenschappelijke Regeling, voor welke aanname de beschikbare stukken overigens geen aanknopingspunten bieden, dit niet in de weg zou kunnen staan aan de financiële uitvoerbaarheid van het plan. Partijen die gronden in het plangebied hebben verkocht aan de Gemeenschappelijke Regeling hebben dat immers gedaan ten behoeve van de uitvoering van het plan vanwege de Gemeenschappelijke Regeling. Een eventuele terugvordering van ongeoorloofde staatssteun bij de verkopende partijen ten gunste van de Gemeenschappelijke Regeling kan reeds daarom niet afdoen aan de financiële uitvoerbaarheid van het plan.

Gelet op het voorgaande hebben Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen niet aannemelijk gemaakt dat sprake is ongeoorloofde staatssteun die zal worden teruggevorderd en dat het plan niet binnen de planperiode kan worden uitgevoerd op een wijze zonder dat ongeoorloofde staatssteun wordt verleend. Het betoog faalt.

63.3. In hetgeen de Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard, de Bewonersvereniging Rijksstraatweg 326 t/m 408, Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen hebben aangevoerd over de geraamde kosten, planschade, de Wet financiering decentrale overheden en staatssteun, ziet de Afdeling gelet op het voorgaande geen aanleiding voor het oordeel dat provinciale staten op voorhand in redelijkheid hadden moeten inzien dat het inpassingsplan financieel niet uitvoerbaar is binnen de planperiode van in beginsel tien jaar.

Verordening Ruimte

64. De bewonersvereniging betoogt dat het inpassingsplan is vastgesteld in strijd met de Verordening Ruimte. Volgens de bewonersvereniging wordt het gebied tussen Ridderkerk en Barendrecht op kaart 6 bij de Verordening Ruimte in zijn geheel aangewezen als "bedrijventerrein". Hieronder vallen de bestaande bedrijventerreinen Veren Ambacht en Barendrecht Noordoost, het voorziene bedrijventerrein Nieuw Reijerwaard en de woningen aan de Rijksstraatweg. Nu de woningen aan de Rijksstraatweg geen onderdeel uitmaken van het bedrijventerrein Nieuw Reijerwaard, is het plan vastgesteld in strijd met de Verordening Ruimte, aldus de bewonersvereniging. De bewonersvereniging betoogt voorts dat de in het inpassingsplan en de Gebiedsvisie Deltapoort voorziene groene zone tussen de woningen aan de Rijksstraatweg en het voorziene bedrijventerrein in strijd is met de Verordening Ruimte.

64.1. Provinciale staten stellen zich op het standpunt dat het inpassingsplan niet in strijd is met de Verordening Ruimte. Volgens provinciale staten volgt uit artikel 8, eerste lid, van de Verordening Ruimte slechts dat ruimtelijke plannen op bedrijventerreinen, zoals aangeduid op kaart 6 bij de Verordening Ruimte, niet mogen voorzien in nieuwe (bedrijfs)woningen. Volgens provinciale staten maakt het inpassingsplan geen nieuwe woningen mogelijk op het bedrijventerrein en volgt uit artikel 8 van de Verordening Ruimte niet dat de bestaande woningen aan de Rijksstraatweg als bedrijventerrein bestemd moeten worden. Provinciale staten betogen verder dat er geen bepaling in de Verordening Ruimte staat waarmee de voorziene groenzone in strijd zou zijn.

64.2. Ingevolge artikel 8, eerste lid, van de Verordening Ruimte, voor zover hier van belang, wijzen bestemmingsplannen voor gronden die zijn gelegen op bedrijventerreinen (zoals aangeduid op kaart 6) geen bestemmingen aan die nieuwe (bedrijfs)woningen mogelijk maken.

64.3. Daargelaten of de Verordening Ruimte van toepassing is op het onderhavige inpassingsplan, overweegt de Afdeling dat artikel 8 van de Verordening Ruimte enkel voorziet in een verbod om nieuwe (bedrijfs)woningen mogelijk te maken op een bedrijventerrein, zoals aangewezen op kaart 6 bij de Verordening Ruimte. Het inpassingsplan voorziet niet in nieuwe woningen in het plangebied. Uit de Verordening Ruimte volgt evenmin dat op bedrijventerreinen, zoals aangewezen op kaart 6, geen groene zone aanwezig kan zijn. Voor zover de bewonersvereniging betoogt dat uit de aanduiding "bedrijventerrein" op kaart 6 bij de Verordening Ruimte zou moeten volgen dat het op die kaart aangewezen gebied in een ruimtelijk plan een bedrijfsbestemming moet krijgen, overweegt de Afdeling dat dit niet uit artikel 8 noch uit enig ander artikel uit de Verordening Ruimte volgt.

Het betoog faalt.

Toegestane bedrijven

65. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen betogen dat het plan is vastgesteld in strijd met artikel 3.1.2, tweede lid, van het Bro, nu in artikel 4, lid 4.1, van de planregels is opgenomen dat op het voorziene bedrijventerrein alleen agrologistieke bedrijven en andere agrogelieerde bedrijven gevestigd mogen worden. Volgens de stichtingen en anderen kunnen ingevolge artikel 3.1.2, tweede lid, van het Bro enkel regels met betrekking tot branchering van detailhandel of horeca in een ruimtelijk plan worden opgenomen en niet met betrekking tot verschillende soorten bedrijven.

65.1. Provinciale staten stellen zich op het standpunt dat artikel 3.1.2, tweede lid, van het Bro zich niet verzet tegen het opnemen van branchebeperkende regels in een ruimtelijk plan ten aanzien van andere branches dan detailhandel en horeca. Volgens provinciale staten is er vanuit het oogpunt van een goede ruimtelijke ordening gekozen voor branchering in het inpassingsplan. Daartoe voeren zij aan dat het plangebied aansluit bij het bestaande agrologistieke cluster bij Barendrecht en Ridderkerk, er binnen de agrologistieke branche behoefte is aan ontwikkelingsruimte en deze branche specifieke ruimte-eisen heeft, zoals een goede ontsluiting, voldoende parkeermogelijkheden en een grote kavelomvang.

65.2. Ingevolge artikel 3.1.2, tweede lid, van het Bro kan een bestemmingsplan ten behoeve van een goede ruimtelijke ordening regels bevatten met betrekking tot de branches van detailhandel en horeca.

Ingevolge artikel 4, lid 4.1, onder a tot en met d, van de planregels, voor zover hier van belang, zijn de voor "Bedrijventerrein" aangewezen gronden bestemd voor agrologistiek, agro- en foodgerelateerde bedrijven, bedrijven op het gebied van be- of verwerkende agrologistiek en bedrijven uit de voedings- en genotsmiddelenindustrie in de genoemde milieucategorieën.

65.3. Anders dan appellanten betogen, kan naar het oordeel van de Afdeling uit artikel 3.1.2, tweede lid, van het Bro niet worden afgeleid dat in een bestemmingsplan geen regels kunnen worden gesteld over het toestaan van bepaalde sectoren of categorieën van bedrijvigheid, voor zover aan die regels ruimtelijke motieven ten grondslag liggen.

In het verweerschrift en ter zitting hebben provinciale staten verklaard dat is gekozen voor de in het plan toegestane bedrijvigheid, nu de locatie Nieuw-Reijerwaard aansluit op het bestaande agrologistieke cluster Barendrecht/Ridderkerk, dichtbij de snelwegen en de Rotterdamse haven is gelegen en de agrologistieke sector specifieke ruimtelijke eisen heeft, zoals grote kavels van minimaal 2 ha en specifieke parkeergelegenheden, waaraan op deze locatie goed kan worden voldaan. Voorts is hiervoor reeds overwogen dat provinciale staten zich in redelijkheid op het standpunt hebben kunnen stellen dat er behoefte is aan een agrologistiek bedrijventerrein. De Afdeling overweegt dat provinciale staten zich gezien het voorgaande in redelijkheid op het standpunt hebben kunnen stellen dat aan de in de planregels gehanteerde onderscheid ruimtelijke motieven ten grondslag liggen. Gelet hierop acht de Afdeling de keuze van provinciale staten om alleen agrologistieke bedrijven toe te staan op het voorziene bedrijventerrein niet in strijd met artikel 3.1.2, tweede lid, van het Bro.

Het betoog faalt.

Externe veiligheid

66. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en de bewonersvereniging betogen dat het door Oranjewoud uitgevoerde onderzoek "Externe Veiligheid; QRA en verantwoording groepsrisico" van 29 oktober 2012 (hierna: onderzoek externe veiligheid) onjuist en onvolledig is. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen voeren daartoe aan dat in het onderzoek het groepsrisico te laag is ingeschat, nu is uitgegaan van 35 tot 70 personen per ha in bevolkingsvlak 1, dat is gelegen in het noordwesten van Ridderkerk bij het knooppunt Ridderster. Volgens de stichtingen en anderen ligt het werkelijke aantal personen per ha in bevolkingsvlak 1 hoger, omdat binnen dit bevolkingsvlak flatgebouwen staan. Voorts zijn ten onrechte niet alle woningen aan de Rijksstraatweg betrokken in het onderzoek externe veiligheid en is geen rekening gehouden met de op het bedrijventerrein werkende personen en passerende personen, aldus de stichtingen en anderen. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen betogen verder dat in het onderzoek externe veiligheid ten onrechte niet is gekeken naar de veiligheidsrisico’s ten gevolge van de goederenspoorlijn bij Barendrecht, het rangeerterrein Kijfhoek en parkerende vrachtwagens met gevaarlijke stoffen op het eventueel op het voorziene bedrijventerrein te realiseren vrachtwagenparkeerterrein. Volgens Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen blijkt uit het uitgevoerde onderzoek evenmin hoe groot het aanvaarde restrisico is.

De bewonersvereniging betoogt dat in het inpassingsplan geen rekening is gehouden met de cumulatieve effecten van de toegestane koelinstallaties met ammoniak en de mogelijkheid om een biomassa-vergistingsinstallatie op te richten.

66.1. Provinciale staten stellen zich op het standpunt dat het uitgevoerde onderzoek externe veiligheid voldoet aan de relevante eisen. Voor bevolkingsvlak 1 is uitgegaan van de kengetallen voor "Woonwijk Druk", waarmee de situatie ter plaatse niet is onderschat. Voorts stellen provinciale staten dat voor de risicobeoordeling van de buisleidingen alle woningen aan de Rijksstraatweg zijn meegenomen in het onderzoek, maar dat bij de beoordeling van het groepsrisico van de rijkswegen A15 en A16 alleen de woningen aan de Rijksstraatweg zijn betrokken die binnen het invloedgebied van brandbaar gas liggen. Verder stellen provinciale staten dat in de groepsrisicoberekeningen rekening is gehouden met het aantal werknemers en bezoekers op het bedrijventerrein. Gebruikers van de openbare ruimte, waaronder wegverkeer, hoeven volgens provinciale staten niet in de berekeningen voor het groepsrisico te worden betrokken.

De spoorlijn bij Barendrecht en het emplacement Kijfhoek liggen volgens provinciale staten op een dermate grote afstand dat zij in het onderzoek buiten beschouwing konden blijven. Voorts is volgens provinciale staten de opslag van gevaarlijke stoffen anders dan ammoniak op het bedrijventerrein niet toegestaan. Het vervoer van gevaarlijke stoffen over de rijkswegen A15 en A16 is beoordeeld in het onderzoek externe veiligheid. Volgens provinciale staten is het in de planregels verder uitgesloten dat op het bedrijventerrein inrichtingen worden gevestigd die vallen onder het Besluit externe veiligheid inrichtingen (hierna: Bevi).

Provinciale staten zijn tot slot van mening dat in het onderzoek externe veiligheid voldoende rekening is gehouden met het feit dat op het bedrijventerrein ammoniakkoelinstallaties kunnen worden opgericht. Zij wijzen op de beperkingen die gelden voor deze installaties ingevolge artikel 4, lid 4.5.2, onder a, van de planregels.

66.2. Ingevolge artikel 4, lid 4.5.2, onder a, van de planregels wordt tot een met de bestemming "Bedrijventerrein" strijdig gebruik in ieder geval gerekend het gebruik van gronden en opstallen voor de uitoefening van een risicovolle inrichting, met uitzondering van koelinstallaties (ammoniakopslag), met dien verstande dat de 10-6-contour voor het plaatsgebonden risico is gelegen binnen de grens van die Bevi-inrichting, dan wel binnen aangrenzende gronden met een groen- of verkeersbestemming.

66.3. Bevolkingsvlak 1 is een woonwijk, bestaande uit eengezinswoningen en flatgebouwen. In het onderzoek externe veiligheid staat dat de bevolkingsinventarisatie is gebaseerd op aannames uit de in 2007 gepubliceerde "Handreiking verantwoording groepsrisico" van het voormalige ministerie van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer en de Publicatiereeks Gevaarlijke Stoffen 1, deel 6, "Aanwezigheidsgegevens" (hierna: PGS 1, deel 6). Op basis van deze documenten is voor bevolkingsvlak 1 uitgegaan van het type woongebied "woonwijk druk" met een bijbehorende bevolkingsdichtheid van 70 personen per ha. Blijkens PGS 1, deel 6 wordt bij dit type woongebied uitgegaan van maximaal 25% hoogbouw. Hetgeen Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen hebben aangevoerd geeft geen aanleiding voor het oordeel dat de bevolkingssituatie in bevolkingsvlak 1 in die mate is onderschat dat provinciale staten niet in redelijkheid hebben kunnen uitgaan van het type woongebied "woonwijk druk" voor bevolkingsvlak 1.

Voor zover Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen betogen dat ten onrechte niet alle woningen aan de Rijksstraatweg zijn betrokken bij het vaststellen van het groepsrisico, wordt het volgende overwogen. Bij de beoordeling van het groepsrisico ten gevolge van de aanwezige buisleidingen zijn blijkens het onderzoek externe veiligheid alle woningen aan de Rijkstraatweg betrokken. Voor de beoordeling van het groepsrisico ten gevolge van de Rijkswegen A15 en A16 staat in het onderzoek externe veiligheid dat hierbij is uitgegaan van de invloedssfeer van brandbaar gas, waarbij aansluiting is gezocht bij de Handleiding risicoberekeningen transport. De stichtingen en anderen hebben niet aannemelijk gemaakt dat binnen die invloedssfeer gelegen woningen buiten beschouwing zijn gelaten bij de bepaling van het groepsrisico.

Over het betoog van de stichtingen en anderen dat geen rekening is gehouden met de op het voorziene bedrijventerrein aanwezige en passerende personen, overweegt de Afdeling als volgt. In het onderzoek externe veiligheid is voor werknemers en bezoekers uitgegaan van een personendichtheid in het plangebied van 80 personen per ha aan werknemers en bezoekers. Passanten zijn, overeenkomstig de Handreiking verantwoording groepsrisico, niet betrokken bij de beoordeling van het groepsrisico. Gelet op het voorgaande ziet de Afdeling in hetgeen de stichtingen en anderen hebben aangevoerd geen grond voor het oordeel dat provinciale staten zich niet in redelijkheid op het standpunt hebben kunnen stellen dat voldoende rekening is gehouden met de op het bedrijventerrein aanwezige personen.

66.4. Het plangebied is gelegen op 600 m van de spoorlijn door Barendrecht en op 1700 m van het emplacement Kijfhoek. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen hebben niet aannemelijk gemaakt dat de aanwezigheid van de spoorlijn en het rangeerterrein Kijfhoek ondanks deze afstanden tot zodanige risico’s leidt dat provinciale staten niet in redelijkheid hebben kunnen besluiten om de spoorlijn en het emplacement buiten beschouwing te laten in het onderzoek externe veiligheid.

Wat betreft de gestelde risico’s in verband met de mogelijke vrachtwagenparkeerplaats in het plangebied door geparkeerde vrachtwagens met gevaarlijke lading, overweegt de Afdeling dat Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen niet aannemelijk hebben gemaakt dat het gebruik van een dergelijke parkeerplaats zodanige risico's met zich brengt dat provinciale staten het plan op dit punt niet zonder nader onderzoek hebben mogen vaststellen. Daarbij neemt de Afdeling in aanmerking dat moet worden voldaan aan de wettelijke voorschriften over de opslag en het vervoer van gevaarlijke stoffen, zoals onder meer vervat in de Wet vervoer gevaarlijke stoffen.

66.5. Op grond van de planregels kan een biomassa-vergistingsinstallatie alleen worden opgericht binnen de bestemming "Bedrijventerrein". Ingevolge artikel 4, lid 4.5.2, onder a, van de planregels dient de 10-6-contour voor het plaatsgebonden risico ten gevolge van ammoniakkoelinstallaties te zijn gelegen binnen de grens van de inrichting, dan wel binnen de aangrenzende gronden met de bestemming "Groen" of "Verkeer". Aldus wordt voorkomen dat de 10-6-contour van een ammoniakkoelinstallatie over aangrenzende gronden met de bestemming "Bedrijventerrein" komt te liggen. Het plan maakt derhalve binnen die contour geen biomassa-vergistingsinstallaties mogelijk. Nu voor de voorziene biomassa-vergistingsinstallatie op grond van het Bevi geen plaatsgebonden risicocontour geldt, kan van overlappende contouren binnen het plangebied geen sprake zijn. In aanmerking genomen dat verder niet is onderbouwd op welke manier de aanwezigheid van beide installaties binnen het plangebied door cumulatieve effecten tot onevenredige risico’s kan leiden, ziet de Afdeling in hetgeen is aangevoerd geen aanleiding voor het oordeel dat provinciale staten bij de vaststelling van het inpassingsplan onvoldoende rekening hebben gehouden met de cumulatieve effecten van de ammoniakkoelinstallaties en de biomassa-vergistingsinstallatie.

66.6. In de plantoelichting staat dat enig restrisico ten gevolge van het inpassingsplan wordt aanvaard. Blijkens het onderzoek externe veiligheid voldoet de veiligheidssituatie ter plaatse aan de normen die gelden op grond van het Bevi. Verder is in dit onderzoek een verantwoording gegeven van het groepsrisico. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen hebben geen feiten en omstandigheden aangevoerd op grond waarvan moet worden geoordeeld dat provinciale staten zich niet in redelijkheid op het standpunt hebben kunnen stellen dat het restrisico niet zodanig is dat het plan niet had mogen worden vastgesteld.

Het betoog faalt.

67. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen betogen dat provinciale staten het advies van de Veiligheidsregio Rotterdam-Rijnmond (hierna: VRR) van 1 februari 2012 onvoldoende in hun afweging hebben betrokken. Volgens de stichtingen en anderen concludeert de VRR in haar advies dat het groepsrisico ten gevolge van het onderhavige inpassingsplan toeneemt ten opzichte van de bestaande situatie en dat de beheersbaarheid, ontsluiting, bereikbaarheid en bluswatervoorziening niet voldoen. Ook voldoet de dekking in het plangebied van het Waarschuwing- en Alarmeringssysteem (hierna: WAS) volgens de stichtingen en anderen niet. Volgens Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen is evenmin inzichtelijk gemaakt of de nooduitgangen in voldoende mate zullen aansluiten op de bestaande infrastructuur en of de voorziene bebouwing kan worden gebruikt als schuilplaats voor een incident met toxische wolken. Tot slot stellen de stichtingen en anderen dat de "scenario-analyse Externe Veiligheid Gemeente Ridderkerk 2011" (hierna: scenario-analyse) van de VRR ten onrechte niet bij de ter inzage gelegde stukken bij het vastgestelde inpassingsplan is gevoegd.

67.1. Provinciale staten stellen zich op het standpunt dat de VRR in het advies van 1 februari 2012 geen conclusies trekt over het groepsrisico in het plangebied, maar dat in het advies aanbevelingen worden gedaan over verschillende veiligheidsaspecten. Deze aanbevelingen zijn vervolgens, voor zover planologisch mogelijk, in het inpassingsplan opgenomen, aldus provinciale staten. De ontsluiting en de bereikbaarheid van het plangebied zullen door het inpassingsplan niet afnemen en bij de nadere uitwerking van het plan zal in samenwerking met de VRR worden gezorgd voor voldoende bluswatervoorzieningen. Provinciale staten stellen verder dat in het inpassingsplan niet is voorzien in een aanvullende dekking van het WAS, nu dit onder verantwoordelijkheid van de gemeente Ridderkerk valt. De VRR heeft ook niet gesteld dat een uitbreiding van de dekking van het WAS noodzakelijk is voor de veiligheid in het plangebied, aldus provinciale staten. Over de vluchtwegen en schuilmogelijkheden merken provinciale staten op dat bebouwing tot op de perceelgrens weliswaar is toegestaan, maar dat bij de beoordeling van een aanvraag voor een omgevingsvergunning moet worden beoordeeld of het bouwplan voorziet in voldoende vluchtmogelijkheden. Provinciale staten stellen tot slot dat de scenario-analyse niet ter inzage is gelegd, omdat dit een kaderstellend document betreft dat niet ten behoeve van het onderhavige inpassingsplan is opgesteld.

67.2. In het advies van 1 februari 2012 van de VRR en het rapport externe veiligheid staat dat het groepsrisico binnen het plangebied weliswaar toeneemt door de voorziene ontwikkelingen, maar dat het groepsrisico ook in de nieuwe situatie onder de oriëntatiewaarde blijft. Voorts staat in het advies van de VRR dat de bereikbaarheid van het plangebied in de huidige situatie voldoende is en dat hier bij de verdere ontwikkeling aandacht aan moet worden besteed. In reactie op wat in het VRR-advies staat over de bereikbaarheid van het plangebied vermeldt het rapport externe veiligheid dat het van belang is dat het gebied van meerdere zijden te bereiken is. Daarin voorziet het plan. Verder wordt in het rapport geconcludeerd dat de bereikbaarheid en de ontsluiting van het plangebied ook in de toekomst voldoende blijft. Over het WAS staat in het advies van de VRR dat het plangebied niet volledig wordt gedekt door dit waarschuwingssysteem. In het rapport externe veiligheid staat in reactie op dit advies dat het WAS een gemeentelijke en geen provinciale taak is en slechts nut heeft bij een beperkt aantal scenario’s. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen hebben deze conclusies uit het rapport externe veiligheid niet gemotiveerd bestreden.

Voor zover de VRR in het advies van 1 februari 2012 heeft geconcludeerd dat de bluswatervoorziening onvoldoende is, overweegt de Afdeling dat, in reactie hierop, in het rapport externe veiligheid is verduidelijkt dat deze beoordeling samenhangt met de bestaande, agrarische functie van het plangebied. Voorts zijn in de artikelen 6.27 en volgende van het Bouwbesluit 2012 eisen over de bluswatervoorzieningen in bouwwerken opgenomen, waaraan een aanvraag voor een omgevingsvergunning voor bouwen te zijner tijd zal moeten worden getoetst. Voor zover het de onbebouwde omgeving betreft, bepaalt artikel 3, eerste lid, onder a, van de Wet veiligheidsregio’s dat het voorkomen, beperken en bestrijden van brand, het beperken van brandgevaar, het voorkomen en beperken van ongevallen bij brand en al hetgeen daarmee verband houdt tot de brandweerzorgtaak behoort. Deze brandweerzorgtaak is ingevolge artikel 2 van die wet toevertrouwd aan het college van burgemeester en wethouders. Bovendien staat het plan niet in de weg aan de realisering van de benodigde bluswatervoorzieningen in het plangebied. Gelet op het voorgaande hebben provinciale staten zich in redelijkheid op het standpunt kunnen stellen dat in zoverre voldoende aandacht is besteed aan het advies van de VRR. Overigens is in het verweerschrift door provinciale staten toegezegd dat bij de realisering van het plan zal worden gezorgd voor voldoende bluswatervoorzieningen.

Ten aanzien van het betoog van de stichtingen en anderen dat volgens de VRR onvoldoende inzichtelijk is gemaakt in hoeverre de nooduitgangen van de voorziene bebouwing zullen aansluiten op de infrastructuur, overweegt de Afdeling dat ook ten aanzien van de aanwezigheid van vluchtroutes in gebouwen en de bereikbaarheid via die routes van de openbare weg in het Bouwbesluit 2012, in het bijzonder de artikelen 2.101 en volgende, eisen zijn gesteld waaraan een aanvraag voor een omgevingsvergunning zal moeten worden getoetst.

Gelet op het voorgaande ziet de Afdeling in hetgeen Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen hebben aangevoerd geen grond voor het oordeel dat provinciale staten het inpassingsplan gelet op het advies van de VRR niet in redelijkheid aldus hebben kunnen vaststellen.

Het betoog faalt.

68. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen betogen dat het plan ten onrechte voorziet in de mogelijkheid om binnen een afstand van 180 m van de windturbines ammoniakkoelinstallaties te bouwen en binnen een afstand van 150 m van de windturbines kantoren te bouwen. Volgens de stichtingen en anderen heeft deze mogelijkheid onaanvaardbare veiligheidsrisico’s tot gevolg. Daarbij stellen zij tevens dat de benodigde veiligheidszone van 180 m rondom de windturbines onduidelijk op de planverbeelding is aangebracht.

Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen betogen voorts dat provinciale staten niet hebben gemotiveerd waarom het plan niet voorziet in een ruimere veiligheidszone rondom de aardgastransportleidingen, zoals voorgesteld door de Gasunie. Verder stellen zij dat de afwijkingsbevoegdheid in artikel 10, lid 10.3, van de planregels in strijd is met de wettelijke regels over externe veiligheid.

68.1. Volgens provinciale staten voorziet het inpassingsplan niet in kwetsbare objecten, maar alleen in beperkt kwetsbare objecten. Het plaatsgebonden risico mag in die gevallen niet hoger zijn dan 10-5. De 10-5-contour bedraagt 50 m. Nu op grond van de planregels binnen een afstand van 50 m van de windturbines niet gebouwd mag worden, wordt aan de 10-5-contour voldaan. Voorts wijzen provinciale staten erop dat op grond van artikel 4, lid 4.3, van de planregels in een omgevingsvergunning voor het oprichten van een ammoniakkoelinstallatie binnen 180 m van een windturbine nadere regels kunnen worden gesteld.

Provinciale staten stellen zich verder op het standpunt dat bij een grotere afstand dan 117 m tussen de aardgasleidingen en de windturbines geen veiligheidseffecten te verwachten zijn. Buiten deze afstand hebben windturbines geen gevolgen voor het plaatsgebonden risico, aldus provinciale staten. Over de afwijkingsbevoegdheid in artikel 10, lid 10.3, van de planregels merken provinciale staten op dat met de opgenomen voorwaarden naar hun mening voldoende is geborgd dat in overeenstemming met de regels over externe veiligheid wordt gebouwd.

68.2. Ingevolge artikel 3.15a, tweede lid, van het Activiteitenbesluit milieubeheer is het plaatsgebonden risico voor een buiten de inrichting gelegen beperkt kwetsbaar object, veroorzaakt door een windturbine of een combinatie van windturbines, niet hoger dan 10-5 per jaar.

Ingevolge artikel 4, lid 4.3, aanhef en onder d, van de planregels kan het college van burgemeester en wethouders bij het verlenen van een omgevingsvergunning nadere eisen stellen aan de situering en afmetingen van de toegelaten bebouwing, een en ander ten behoeve van de externe veiligheid in relatie tot omgevingsvergunningen voor een ammoniakkoelinstallatie binnen 180 m van een windturbine.

Ingevolge artikel 10, lid 10.1, van de planregels zijn de voor "Leiding - Gas" aangewezen gronden, behalve voor de andere daar voorkomende bestemming(en), mede bestemd voor aanleg en instandhouding, het gebruik en het onderhoud van een aardgastransportleiding.

Ingevolge lid 10.2 zijn op de in lid 10.1 bedoelde gronden geen bouwwerken toegestaan, anders dan ten behoeve van het bepaalde in lid 10.1, behoudens bestaande bouwwerken.

Ingevolge lid 10.3, is het college van burgemeester en wethouders bevoegd om bij omgevingsvergunning af te wijken van het bepaalde in lid 10.2, voor het toestaan van bouwwerken, in overeenstemming met de bouwregels van de andere, voor die gronden aangewezen bestemmingen. De bouwwerken zijn slechts toelaatbaar indien door die bouwwerken dan wel door de daarvan hetzij direct, hetzij indirect te verwachten gevolgen, de aardgastransportleiding niet wordt geschaad. Alvorens af te wijken vraagt het bevoegd gezag advies aan de beheerder van de gasleiding.

Ingevolge artikel 14, lid 14.1.3, van de planregels mag de contour van het plaatsgebonden risico (10-5) van een windturbine niet buiten de aanduiding "Veiligheidszone - windturbine" liggen.

68.3. Vast staat dat het inpassingsplan niet voorziet in kwetsbare objecten. Voorts voorziet het plan in een veiligheidszone rondom de windturbines waarbinnen geen beperkt kwetsbare objecten mogen worden gerealiseerd. Met het voorgaande hebben provinciale staten aangesloten bij de norm uit artikel 3.15a, tweede lid, van het Activiteitenbesluit milieubeheer. Hetgeen Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen hebben aangevoerd heeft geen aanleiding voor het oordeel dat provinciale staten niet in redelijkheid bij de norm uit het Activiteitenbesluit milieubeheer hebben kunnen aansluiten.

Over de mogelijkheid om binnen 180 m van de windturbines ammoniakkoelinstallaties op te richten, overweegt de Afdeling als volgt. In het rapport externe veiligheid staat dat op afstanden groter dan 180 m van de voorziene windturbines de kans op domino-effecten verwaarloosbaar is. Naar het oordeel van de Afdeling volgt hieruit echter niet noodzakelijkerwijs dat de risico’s ten gevolge van mogelijke domino-effecten bij een afstand kleiner dan 180 m onaanvaardbaar zijn. Ook hetgeen de stichtingen en anderen hebben aangevoerd op dit punt geeft geen grond voor de verwachting dat bij de genoemde afstanden zodanige risico’s op domino-effecten optreden dat provinciale staten daaraan doorslaggevende betekenis hadden moeten toekennen. Voorts kan het college van burgemeester en wethouders bij het verlenen van een omgevingsvergunning voor een ammoniakkoelinstallatie binnen 180 m van een windturbine nadere eisen stellen in het kader van externe veiligheid. Gelet op het vorenoverwogene hebben provinciale staten zich in redelijkheid op het standpunt kunnen stellen dat de risico’s ten gevolge van mogelijke ammoniakkoelinstallaties binnen een afstand van 180 m van de windturbines niet onaanvaardbaar zijn.

In de nota van beantwoording hebben provinciale staten gereageerd op het voorstel van de Gasunie om te voorzien in een ruimere veiligheidszone. In de nota van beantwoording staat dat op een afstand van minimaal 117 m de bijdrage van de windturbines aan de faalkans van de aardgastransportleidingen dusdanig laag is dat de basisfaalfrequentie minimaal wordt verhoogd. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen hebben geen feiten of omstandigheden aangevoerd in verband waarmee moet worden geoordeeld dat provinciale staten zich niet in redelijkheid op dit standpunt hebben kunnen stellen. Voorts ziet de Afdeling in het betoog van de stichtingen en anderen over de afwijkingsbevoegdheid in artikel 10, lid 10.3, van de planregels geen grond voor het oordeel dat deze afwijkingsbevoegdheid in strijd is met enige norm inzake externe veiligheid. Daarbij neemt de Afdeling in aanmerking dat ingevolge lid 10.3 bouwwerken alleen toelaatbaar zijn indien de aardgastransportleiding door de bouwwerken dan wel door de directe of indirecte gevolgen niet wordt geschaad, en dat het bevoegd gezag op grond van deze bepaling daaromtrent advies dient te vragen aan de beheerder van de gasleiding.

Het betoog faalt.

Visuele hinder

69. [appellant sub 6] en anderen betogen dat de in het plan opgenomen bouwhoogtes voor bedrijfsgebouwen te groot zijn, waardoor horizonvervuiling optreedt. Volgens [appellant sub 6] en anderen hebben provinciale staten hieraan onvoldoende gewicht toegekend in de belangenafweging. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen betogen dat in het MER ten onrechte geen zichtbaarheidsanalyse is uitgevoerd.

69.1. Provinciale staten zijn van mening dat de toegestane bouwhoogtes vanuit het oogpunt van duurzaamheid en dubbel grondgebruik gewenst zijn. Door de toegestane bouwhoogtes kan efficiënter gebruik worden gemaakt van de bebouwing en daarmee van het bedrijventerrein, aldus provinciale staten. Over de mogelijke visuele hinder merken provinciale staten nog op dat in het plan de bouwhoogte voor bedrijven grenzend aan de voorziene groenzone beperkt is tot maximaal 10 m, waardoor volgens provinciale staten de visuele hinder wordt beperkt.

69.2. In het opgestelde MER is ingegaan op de visuele hinder en landschappelijke inpassing van het inpassingsplan. In het MER staat dat het plan niet leidt tot aantasting van bijzondere landschappelijke waarden. In het opgestelde stedenbouwkundige ontwerp is tevens aandacht besteed aan de visuele hinder ten gevolge van het plan. Voorts voorziet het plan in een groene zone tussen de woningen aan de Rijksstraatweg en het voorziene bedrijventerrein, zijn in het plan de toegestane bouwhoogtes direct grenzend aan de groene zone beperkt tot 10 m en lopen de toegestane bouwhoogtes geleidelijk op vanaf de groene zone. De Afdeling ziet dan ook geen aanleiding voor het oordeel dat provinciale staten, mede gelet op het door provinciale staten gehanteerde uitgangspunt van efficiënt ruimtegebruik, in de belangenafweging onvoldoende gewicht hebben toegekend aan de visuele hinder ten gevolge van het inpassingsplan. Gelet op het vorenoverwogene hebben provinciale staten zich eveneens in redelijkheid op het standpunt kunnen stellen dat een zichtbaarheidsanalyse in het MER achterwege kon blijven.

Het betoog faalt.

Archeologie

70. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen betogen dat het plan is vastgesteld in strijd met het Europees Verdrag inzake de bescherming van het Archeologisch Erfgoed, ondertekend te Valletta, Malta (hierna: Verdrag van Malta) en de provinciale structuurvisie. Zij voeren hiertoe aan dat in artikel 12 (de Afdeling leest: artikel 11, lid 11.3) van de planregels ten onrechte is opgenomen dat het college van burgemeester en wethouders onderzoek naar archeologisch waardevolle gronden achterwege kan laten. Volgens hen kan het achterwege laten van archeologisch onderzoek leiden tot aantasting van de archeologische waarden. Voorts voeren de stichtingen en anderen aan dat in artikel 15, lid 15.1, van de planregels ten onrechte geen eisen worden gesteld aan ondergrondse werken en dat in artikel 15, lid 15.1, van de planregels ten onrechte niet wordt verwezen naar artikel 11, lid 11.4, van de planregels.

70.1. Provinciale staten stellen zich op het standpunt dat het inpassingsplan niet in strijd is met het Verdrag van Malta en de provinciale structuurvisie. Voorts zijn provinciale staten van mening dat in artikel 15, lid 15.1, van de planregels niet hoeft te worden verwezen naar artikel 11, lid 11.4, van de planregels, nu voor de gronden met de dubbelbestemming "Waarde-Archeologie" moet worden voldaan aan het bepaalde in artikel 11, lid 11.4, van de planregels.

70.2. Ingevolge artikel 11, lid 11.1, van de planregels zijn de voor "Waarde - Archeologie" aangewezen gronden, behalve voor de andere daar voorkomende bestemming(en), mede bestemd voor de bescherming en het behoud van de op en/of in deze gronden voorkomende archeologische waarden.

Ingevolge lid 11.2 mag ter plaatse van de in deze bestemming bedoelde gronden uitsluitend worden gebouwd ten behoeve van de bestemming, en voorts met inachtneming van de regel dat bouwwerken, anders dan ten behoeve van uit te voeren archeologisch onderzoek volgens de normen van de archeologische beroepsgroep, niet zijn toegestaan.

Ingevolge lid 11.3 kan het college van burgemeester en wethouders bij omgevingsvergunning afwijken van het bepaalde in lid 11.2, met inachtneming van de volgende regels:

a. omgevingsvergunning kan slechts worden verleend voor bouwwerken, in overeenstemming met de bouwregels van de andere, voor die gronden aangewezen bestemmingen;

b. de bouwwerken als bedoeld onder a. zijn slechts toelaatbaar indien door die bouwwerken dan wel door de daarvan hetzij direct, hetzij indirect te verwachten gevolgen geen onevenredige aantasting van de in lid 11.1 genoemde doeleinden ontstaat;

c. het college van burgemeester en wethouders kan, ter beoordeling van het bepaalde onder b., de aanvrager van de afwijking verplichten een onderzoeksrapportage te overleggen waarin wordt aangetoond dat geen onevenredige aantasting plaatsvindt.

Ingevolge lid 11.4, onder a, is het verboden op of in de in deze bestemming bedoelde gronden zonder of in afwijking van een omgevingsvergunning van het bevoegd gezag de navolgende werken of werkzaamheden uit te voeren:

1. het uitvoeren van grondwerkzaamheden, waartoe in elk geval wordt gerekend het afgraven, ontginnen, woelen, mengen en diepploegen alsmede het aanbrengen van drainages of ondergrondse transport-, energie- of telecommunicatieleidingen en de daarmee verband houdende constructies, installaties of apparatuur, indien en voor zover de bedoelde grondwerkzaamheden worden uitgevoerd op een diepte beneden maaiveld vanaf 0,5 m;

2. het ophogen van gronden met meer dan 30 cm;

3. het uitvoeren van werkzaamheden met als gevolg verlaging van de grondwaterstand.

Ingevolge lid 11.4, onder b, geldt het onder a. vervatte verbod niet voor het uitvoeren van werken of werkzaamheden die:

1. het normale onderhoud en beheer betreffen;

2. reeds in uitvoering zijn op het tijdstip waarop het plan rechtskracht verkrijgt;

3. mogen worden uitgevoerd op grond van een reeds verleende vergunning.

Ingevolge artikel 15, lid 15.1, gelden voor het uitvoeren van ondergrondse werken, geen bouwwerken zijnde en werkzaamheden, behoudens in deze regels opgenomen afwijkingen, geen beperkingen.

70.3. In hun beroepschrift noch ter zitting hebben de stichtingen en anderen aangegeven met welke bepalingen in het Verdrag van Malta en met welke onderdelen van de structuurvisie artikel 11, lid 11.3, van de planregels in strijd zou zijn. Voor zover is bedoeld te betogen dat de mogelijkheid om in bepaalde gevallen bebouwing toe te staan op gronden met de dubbelbestemming "Waarde - Archeologie" kan leiden tot een ernstige inbreuk op de ter plaatse aanwezige archeologische waarden, is de Afdeling van oordeel dat het gevaar van een dergelijke aantasting voldoende is ondervangen doordat in artikel 11, lid 11.3, van de planregels staat dat bouwwerken geen onevenredige aantasting van de archeologische waarden tot gevolg mogen hebben en dat het college van burgemeester en wethouders de aanvrager kan verplichten een rapportage over de archeologische waarden over te leggen, voordat een omgevingsvergunning wordt verleend.

Voorts bestaat geen aanleiding voor het oordeel dat in artikel 15, lid 15.1, nadere regels over ondergrondse werken hadden moeten worden opgenomen. Daartoe overweegt de Afdeling dat in het desbetreffende lid de zinsnede "behoudens in deze regels opgenomen afwijkingen" is opgenomen. Artikel 11, lid 11.4, voorziet, via nadere regels over het uitvoeren van ondergrondse werkzaamheden in gronden met de dubbelbestemming "Waarde - Archeologie", in een dergelijke afwijking van de hoofdregel van artikel 15, lid 15.1. Gelet op de hiervoor aangehaalde zinsnede ziet de Afdeling geen aanleiding voor het oordeel dat provinciale staten niet in redelijkheid een expliciete verwijzing naar artikel 11, lid 11.4, in artikel 15, lid 15.1, achterwege konden laten.

Het betoog faalt.

Planregels in strijd met de rechtszekerheid

71. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen betogen dat de artikelen 8, lid 8.4, 15, lid 15.2, 16, onder a en f, artikel 17, lid 17.1, onder b en c, en lid 17.4, van de planregels leiden tot te grote afwijkingsmogelijkheden ten opzichte van het inpassingsplan en onduidelijkheden bevatten. De stichtingen en anderen stellen dat deze planregels in strijd zijn met de rechtszekerheid.

71.1. Provinciale staten stellen zich op het standpunt dat de door de stichtingen en anderen genoemde planregels niet in strijd zijn met de rechtszekerheid.

71.2. Ingevolge artikel 8, lid 8.4, kan het college van burgemeester en wethouders bij het verlenen van een omgevingsvergunning afwijken van het bepaalde in lid 8.3 en toestaan dat van de aangegeven dwarsprofielen en het maximum aantal rijstroken wordt afgeweken:

a. indien en voor zover uit overleg met de wegbeheerder blijkt dat daartegen uit hoofde van het wegbeheer, de verkeersveiligheid daaronder begrepen, geen bezwaar bestaat;

b. indien uit akoestisch onderzoek blijkt dat voldaan wordt aan het bepaalde in de Wgh.

Ingevolge artikel 15, lid 15.2, worden bij toepassing van het bepaalde ten aanzien van het bouwen ondergeschikte bouwdelen als plinten, pilasters, kozijnen, gevelsieringen, gevel- en kroonlijsten, liftkokers, glazenwasinstallaties, collectieve energievoorzieningen, ventilatiekanalen, luifels, uitbouwen, balkons en overstekende daken buiten beschouwing gelaten, mits:

a. de overschrijding van bouw- en/of bestemmingsgrenzen niet meer dan 1,5 m bedraagt;

b. de overschrijding van bouw- en/of bestemmingsgrenzen niet plaatsvindt boven openbare ruimten.

Ingevolge artikel 16, onder a en f, kan het college van burgemeester en wethouders bij omgevingsvergunning afwijken van:

a. de bij recht in de regels gegeven maten, afmetingen, percentages tot niet meer dan 10% van die maten, afmetingen en percentages, met uitzondering van de hoogtematen van gebouwen anders dan bepaald onder f;

f. het bepaalde ten aanzien van de maximale (bouw)hoogte van gebouwen en toestaan dat de (bouw)hoogte van de gebouwen ten behoeve van plaatselijke verhogingen wordt vergroot, zoals schoorstenen, luchtkokers, liftkokers, lichtkappen en collectieve energievoorzieningen, mits:

1. de oppervlakte van die vergroting niet meer dan 10% bedraagt van de oppervlakte van het bouwwerk tot een maximum van 100 m2;

2. de hoogte niet meer dan 1,25 maal de maximale (bouw)hoogte van het betreffende gebouw bedraagt;

mits geen onevenredige afbreuk wordt gedaan aan het straat- en bebouwingsbeeld, de woonsituatie, de milieusituatie, de verkeersveiligheid, de sociale veiligheid en de gebruiksmogelijkheden van de aangrenzende gronden.

Ingevolge artikel 17, lid 17.1, aanhef en onder b en c, is het college van burgemeester en wethouders overeenkomstig het bepaalde in artikel 3.6, eerste lid, onder a, van de Wro bevoegd het plan te wijzigen, indien de wijziging betrekking heeft op:

b. een afwijking ten aanzien van de voorgeschreven bouwhoogtescheidingslijnen, bouwhoogte van andere bouwwerken, grondoppervlakte van bebouwing, onderlinge afstand tussen gebouwen, afstand tot perceelgrenzen en overige aanduidingen, eventueel met een overschrijding van de bouwgrenzen, mits deze afwijkingen niet meer bedragen dan 10% van de in het plan voorgeschreven maten, afstanden oppervlakten en percentages;

c. een vanuit het oogpunt van doelmatig gebruik noodzakelijke afwijking ten aanzien van de voorgeschreven bouwhoogtescheidingslijnen, bouwhoogte van andere bouwwerken, grondoppervlakte van bebouwing, onderlinge afstand tussen gebouwen, afstand tot perceelgrenzen en overige aanwijzingen, maten en afstanden, eventueel met een overschrijding van de bouwgrens of de bestemmingsgrens, mits deze afwijkingen meer bedragen dan 10% maar minder dan 20% van de in het plan voorgeschreven maten, afstanden oppervlakten en percentages.

Ingevolge lid 17.4, is het college van burgemeester en wethouders overeenkomstig het bepaalde in artikel 3.6, eerste lid, onder a, van de Wro bevoegd het plan te wijzigen teneinde bebouwing ten behoeve van logistieke verbindingen/ontsluitingen toe te staan boven gronden met de bestemming "Verkeer" alsmede boeven gronden zonder bouwvlak in de bestemming "Bedrijventerrein", met dien verstande dat geen bebouwing is toegestaan vanaf peil tot een hoogte van 8 m, behoudens de voor hogere opgaande bebouwing benodigde ondersteuningsconstructies.

71.3. Naar het oordeel van de Afdeling volgt uit de door Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen genoemde bepalingen voldoende duidelijk onder welke omstandigheden en in welke gevallen zij kunnen worden toegepast. Gelet daarop bestaat geen grond voor het oordeel dat deze bepalingen zijn vastgesteld in strijd met het rechtszekerheidsbeginsel. Daarbij neemt de Afdeling ten aanzien van artikel 8, lid 8.4, van de planregels in aanmerking dat voor het verlenen van een omgevingsvergunning op grond van dat artikel moet worden voldaan aan de aldaar genoemde voorwaarden. Voorts is naar het oordeel van de Afdeling voldoende duidelijk wat in het maatschappelijk verkeer onder "rijstrook" wordt volstaan, zodat een definitiebepaling daarvan, anders dan de stichtingen en anderen betogen, in de planregels achterwege kon blijven. Verder neemt de Afdeling in aanmerking dat op grond van artikel 15, lid 15.2, anders dan de stichtingen en anderen kennelijk veronderstellen, enkel ondergeschikte bouwdelen buiten de bouw- en bestemmingsgrenzen zijn toegestaan, met een maximumoverschrijding van 1,5 m. De in artikel 17, lid 17.1, van de planregels opgenomen wijzigingsbevoegdheid ziet enkel op bouwwerken, geen gebouwen zijnde. Voorts zijn de overschrijdingen ten opzichte van de in het plan opgenomen bouwhoogtes, afstandsmaten en overige aanwijzingen die mogelijk zijn op grond van dit lid, naar het oordeel van de Afdeling niet zodanig dat moet worden geoordeeld dat deze wijzigingsbevoegdheid in strijd is met de rechtszekerheid. Ten aanzien van artikel 17, lid 17.4, neemt de Afdeling in aanmerking dat, anders dan de stichtingen en anderen kennelijk veronderstellen, deze bepaling uitsluitend bebouwing ten behoeve van logistieke verbindingen en aansluitingen toestaat. De aanleg van wegen op 8 m hoogte wordt met deze bepaling niet mogelijk gemaakt.

Het betoog faalt.

Boringvrije zone

72. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen betogen dat op de planverbeelding een boringvrije zone, nodig in verband met de aanwezigheid van een waterwingebied, ontbreekt. Op grond van de provinciale milieuverordening Zuid-Holland is het verboden om in dergelijke zones bodemenergiesystemen aan te leggen. Nu de aanleg van deze systemen wel wordt nagestreefd, had een boringvrije zone op de planverbeelding moeten worden aangegeven, aldus de stichtingen en anderen.

72.1. Provinciale staten zijn van mening dat een dergelijke boringvrije zone niet in het inpassingsplan hoefde te worden geregeld, nu de desbetreffende bepalingen uit de provinciale milieuverordening rechtstreeks werken.

72.2. Ingevolge artikel 2.2.1, eerste lid, onder k, van bijlage 10 bij de provinciale milieuverordening Zuid-Holland, is het verboden in waterwingebieden buiten inrichtingen een gesloten of open bodemenergiesysteem te installeren, in exploitatie te nemen of te hebben.

72.3. Het plangebied is gelegen in een boringvrije zone als bedoeld in de provinciale milieuverordening Zuid-Holland. In deze milieuverordening is een verbod opgenomen om bodemenergiesystemen aan te leggen en te exploiteren in een boringvrije zone. Nu dit verbod tot een ieder is gericht, hebben provinciale staten mogen afzien van het opnemen van een boringvrije zone op de planverbeelding en evenzeer van het opnemen van een planregel inhoudende een verbod op bodemenergiesystemen.

Het betoog faalt.

Conclusie over het inpassingsplan

73. In hetgeen Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen hebben aangevoerd met betrekking tot het ontbreken van een voorwaardelijke verplichting tot realisatie van een turboverkeersplein, ziet de Afdeling gelet op hetgeen in 20.1 is overwogen aanleiding voor het oordeel dat het bestreden besluit voor zover dat ziet op de vaststelling van het plandeel met de bestemming "Bedrijventerrein" is genomen in strijd met artikel 3.1 van de Wro. De beroepen zijn gegrond, zodat het bestreden besluit in zoverre dient te worden vernietigd.

Zoals blijkt uit hetgeen hiervoor is overwogen, heeft de Afdeling uit het oogpunt van finale geschilbeslechting aanleiding gezien om de overige beroepsgronden die zijn gericht tegen het plandeel met de bestemming "Bedrijventerrein" te beoordelen. In hetgeen [appellant sub 6] en anderen, Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen hebben aangevoerd met betrekking tot het bronvermogen waarvan is uitgegaan bij de bepaling van de te verwachten cumulatieve geluidbelasting ziet de Afdeling gelet op hetgeen in 45.3 en 45.4 is overwogen aanleiding voor het oordeel dat het bestreden besluit voor zover dat ziet op de vaststelling van het plandeel met de aanduiding "bedrijf tot en met categorie 4.2" is genomen in strijd met artikel 3:46 van de Awb.

De Afdeling ziet aanleiding om provinciale staten met toepassing van artikel 8:72, vierde lid, aanhef en onder b, van de Awb op te dragen met inachtneming van hetgeen in 20.1, 45.3 en 32.4 is overwogen een nieuw besluit te nemen. De Afdeling zal daartoe een termijn stellen. Het door provinciale staten te nemen nieuwe besluit behoeft niet overeenkomstig afdeling 3.4 van de Awb te worden voorbereid.

74. In hetgeen Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en de Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard hebben aangevoerd met betrekking tot de mogelijkheid van de aanleg van een ontsluitingsweg in de richting van de Hoogzandweg, ziet de Afdeling gelet op hetgeen in 23.4 is overwogen aanleiding voor het oordeel dat het bestreden besluit voor zover dat ziet op de vaststelling van het plandeel met de aanduiding "ontsluiting" en artikel 17, lid 17.6, van de planregels is genomen in strijd met artikel 3:2 van de Awb. De beroepen zijn gegrond, zodat het bestreden besluit in zoverre dient te worden vernietigd.

In hetgeen Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en [appellant sub 6] en anderen hebben aangevoerd betreffende de wijzigingsbevoegdheid ten behoeve van niet-agrarische bedrijven en de afwijkingsbevoegdheid ten behoeve van hogere milieucategorieën, ziet de Afdeling gelet op hetgeen in 42.2 en 44.4 is overwogen aanleiding voor het oordeel dat het bestreden besluit voor zover dat ziet op de vaststelling van artikel 17, lid 17.2 en artikel 4, lid 4.5.3, onder a, van de planregels is genomen in strijd met artikel 3:2 van de Awb. De beroepen zijn ook hierom gegrond, zodat het bestreden besluit dient te worden vernietigd, voor zover dit artikel 17, lid 17.2, en artikel 4, lid 4.5.3, onder a, van de planregels betreft.

74.1. In hetgeen [appellant sub 6] en anderen hebben aangevoerd betreffende het ontbreken van hogere grenswaarden voor de woningen Rijksstraatweg 322 en 337 en [locatie 1], ziet de Afdeling gelet op hetgeen in 38.3 is overwogen aanleiding voor het oordeel dat het bestreden besluit voor zover dat ziet op de vaststelling van het plandeel met de bestemming "Verkeer" dat betrekking heeft op de gronden van de op- en afrit van de snelweg A15 is genomen in strijd met artikel 76, eerste lid, van de Wgh. Het beroep is gegrond, zodat het bestreden besluit in zoverre dient te worden vernietigd. De Afdeling ziet evenwel aanleiding om de rechtsgevolgen van het bestreden besluit met toepassing van artikel 8:72, derde lid, aanhef en onder a, van de Awb in zoverre in stand te laten. Zij verwijst hierbij naar hetgeen in 38.4 is overwogen.

74.2. Uit oogpunt van rechtszekerheid en gelet op artikel 1.2.3 van het Bro, ziet de Afdeling aanleiding provinciale staten op te dragen de hierna in de beslissing nader aangeduide onderdelen van deze uitspraak binnen vier weken na verzending daarvan te verwerken in het elektronisch vastgestelde plan dat te raadplegen is op de landelijke voorziening, www.ruimtelijkeplannen.nl.

75. De Afdeling ziet aanleiding voor het treffen van een voorlopige voorziening als bedoeld in artikel 8:72, vijfde lid, van de Awb, zoals hierna vermeld.

76. Gelet op het voorgaande zijn de beroepen van [appellant sub 1], [appellant sub 2], [appellant sub 3] en de Bewonersvereniging Rijksstraatweg 326 t/m 408 tegen het inpassingsplan ongegrond.

DE BEROEPEN VOOR ZOVER GERICHT TEGEN HET EXPLOITATIEPLAN

Ontvankelijkheid

77. Voor de ontwikkeling van het bedrijventerrein is tevens een exploitatieplan vastgesteld. [appellant sub 3], Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, de Bewonersvereniging Rijksstraatweg 326 t/m 408, [appellant sub 6] en anderen, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en de Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard richten hun beroep onder meer tegen de financiële onderdelen van het exploitatieplan.

Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en [appellant sub 6] en anderen voeren aan dat de gronden met de bestemming "Groen" ten onrechte geen deel uitmaken van de faseringsregeling die in het exploitatieplan is opgenomen. Volgens hen zijn op die gronden ingevolge artikel 17, lid 17.7, van de planregels bouwplannen voorzien. Het ontbreken van de gronden met de bestemming "Groen" in de faseringsregeling heeft volgens hen ruimtelijke consequenties, omdat de groenstrook naar zij menen in de eerste fase gerealiseerd moet worden.

77.1. Provinciale staten betogen dat de hiervoor genoemde appellanten geen van allen als belanghebbende bij het exploitatieplan kunnen worden aangemerkt, zodat de beroepen niet-ontvankelijk zijn voor zover zij tegen dat plan zijn gericht.

77.2. Ingevolge artikel 8:6, eerste lid, van de Awb, in samenhang met artikel 2 van de bij deze wet behorende Bevoegdheidsregeling bestuursrechtspraak, kan een belanghebbende bij de Afdeling beroep instellen tegen een besluit omtrent vaststelling van een exploitatieplan voor gronden, begrepen in een gelijktijdig vastgesteld inpassingsplan.

Ingevolge artikel 8.2, vierde lid, van de Wro, voor zover hier van belang, wordt als belanghebbende bij een besluit als bedoeld in artikel 6.12, eerste lid, in elk geval aangemerkt degene die een grondexploitatieovereenkomst heeft gesloten met betrekking tot in het desbetreffende besluit opgenomen gronden, of die eigenaar is van die gronden.

Ingevolge artikel 1:2, eerste lid, van de Awb wordt onder belanghebbende verstaan: degene wiens belang rechtstreeks bij een besluit is betrokken.

77.3. Vast staat dat [appellant sub 3], Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, de Bewonersvereniging Rijksstraatweg 326 t/m 408, [appellant sub 6] en anderen, de Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en de Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard geen grondexploitatieovereenkomst als bedoeld in artikel 8.2, vierde lid, van de Wro hebben gesloten. Evenmin zijn zij eigenaar van gronden in het exploitatieplangebied. Zij kunnen dan ook niet reeds op grond van artikel 8.2, vierde lid, van de Wro als belanghebbenden worden aangemerkt bij de vaststelling van het exploitatieplan. Verder is niet gebleken van omstandigheden op grond waarvan zij op grond van artikel 1:2 van de Awb zouden kunnen worden aangemerkt als belanghebbenden bij de financiële delen van het exploitatieplan. De beroepen zijn in zoverre niet-ontvankelijk.

77.4. Ten aanzien van de faseringsregeling overweegt de Afdeling dat, zoals zij eerder heeft overwogen in haar uitspraak van 15 februari 2012 in zaak nr. 201011643/1/R2, een fasering ruimtelijke gevolgen kan hebben. Dat is het geval indien een fasering is opgenomen in een exploitatieplanregel, in welk geval een fasering, gelet op artikel 2.10, eerste lid, aanhef en onder c, van de Wabo, grond kan zijn voor weigering van een omgevingsvergunning om te bouwen. Voorts kan handelen in strijd met een fasering vallen onder de verbodsregeling van artikel 2.1, eerste lid, aanhef en onderdeel c, van die wet. Een fasering die in een exploitatieplanregel is opgenomen, onderscheidt zich vanwege haar gevolgen zodanig van de onderdelen van het financiële deel van een exploitatieplan, dat zij als een van het financiële deel te onderscheiden besluitonderdeel moet worden aangemerkt.

Ingevolge artikel 6 van het exploitatieplan moet bij de uitvoering van werken en werkzaamheden, maatregelen en bouwplannen de fasering zoals aangegeven in tabel 1 van het plan en op de kaart "Fasering", opgenomen in bijlage 4 bij het plan, in acht genomen worden. Dit is een exploitatieplanregel die ruimtelijke gevolgen kan hebben als hiervoor bedoeld. Omdat het ontbreken van de gronden met de bestemming "Groen" in de faseringsregeling ertoe leidt dat het plan niet bepaalt in welke fase deze bestemming moet worden verwezenlijkt, heeft ook het ontbreken van die gronden ruimtelijke gevolgen, zodat de Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en [appellant sub 6] en anderen hierdoor rechtstreeks in hun belangen worden geraakt. Daarbij is niet doorslaggevend of op deze gronden bouwplannen als bedoeld in artikel 6.2.1 van het Bro zijn voorzien, omdat artikel 6 van het exploitatieplan niet alleen de fasering van bouwplannen, maar ook van werken, werkzaamheden en maatregelen regelt. Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en [appellant sub 6] en anderen kunnen gezien het voorgaande worden aangemerkt als belanghebbenden bij de faseringsregeling in het exploitatieplan.

Inhoudelijk

78. Zoals de Afdeling eerder heeft overwogen (uitspraak van 10 augustus 2011, zaak nr. 200906804/1/R1), bestaat tussen een bestemmingsplan en een gelijktijdig vastgesteld exploitatieplan een samenhang die onder meer is af te leiden uit de artikelen 6.12 en 8.3, derde lid, van de Wro en uit de functie van het exploitatieplan voor de verwezenlijking van het bestemmingsplan. Ditzelfde geldt op grond van artikel 6.25, eerste lid, van de Wro voor een inpassingsplan. Gelet op deze samenhang tussen beide plannen en gelet op de samenhang die in het onderhavige geval ook bestaat tussen de verschillende onderdelen van het exploitatieplan, dient in dit geval de vernietiging van onderdelen van het inpassingsplan zoals hiervoor weergegeven te leiden tot vernietiging van het gehele exploitatieplan. De beroepen van Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en [appellant sub 6] en anderen zijn, ook voor zover gericht tegen het exploitatieplan, reeds om die reden gegrond. Nadere inhoudelijke bespreking van de beroepsgronden die zijn gericht tegen het exploitatieplan kan, gezien het voorgaande, achterwege blijven. Overigens heeft de Afdeling hiervoor onder 49.4, in het kader van het beroep tegen het inpassingsplan, overwogen dat zij een voorwaardelijke verplichting die inhoudt dat de groene zone in de eerste fase van de verwezenlijking van het inpassingsplan gerealiseerd moet worden niet noodzakelijk acht.

Proceskosten

79. Provinciale staten dienen ten aanzien van Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen, Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen en [appellant sub 6] en anderen op na te melden wijze tot vergoeding van de proceskosten te worden veroordeeld. De te vergoeden proceskosten van Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen bestaan uit reis- en verletkosten die de gemachtigde van de stichting heeft gemaakt voor het bijwonen van de zitting. Reis- en verletkosten van anderen komen niet voor vergoeding in aanmerking. De door Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen opgegeven kopieerkosten vallen voorts niet onder de in artikel 1 van het Besluit proceskosten bestuursrecht genoemde kosten en komen daarom niet voor vergoeding in aanmerking.

Van proceskosten die voor vergoeding in aanmerking komen, is ten aanzien van de Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard niet gebleken.

Voor een proceskostenveroordeling bestaat ten aanzien van [appellant sub 1], [appellant sub 2], [appellant sub 3] en de Bewonersvereniging Rijksstraatweg 326 t/m 408 geen aanleiding.

Beslissing

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State:

I. verklaart de beroepen van [appellant sub 3], stichting Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, de vereniging Bewonersvereniging Rijksstraatweg 326 t/m 408 "Nieuw Reijerwaard 2020", [appellant sub 6] en anderen, de stichting Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en de vereniging Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard, voor zover gericht tegen de financiële delen van het besluit van provinciale staten van Zuid-Holland van 26 juni 2013, kenmerk R.101340-997-05, tot vaststelling van het exploitatieplan "Bedrijventerrein Nieuw Reijerwaard", niet-ontvankelijk;

II. verklaart de beroepen van de stichting Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, [appellant sub 6] en anderen, de stichting Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen en de vereniging Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard tegen het besluit van provinciale staten van Zuid-Holland van 26 juni 2013, kenmerk 6593, tot vaststelling van het inpassingsplan "Bedrijventerrein Nieuw Reijerwaard", gegrond;

III. vernietigt het onder II. genoemde besluit, voor zover het betreft:

a. het plandeel met de bestemming "Bedrijventerrein";

b. het plandeel met de aanduiding "ontsluiting" en artikel 17, lid 17.6, van de planregels;

c. artikel 17, lid 17.2, van de planregels;

d. artikel 4, lid 4.5.3, onder a, van de planregels;

e. het plandeel met de bestemming "Verkeer" dat betrekking heeft op de gronden van de op- en afrit van de snelweg A15 tussen de plangrens en de IJsselmondse Knoop;

IV. bepaalt dat de rechtsgevolgen van dat besluit in stand blijven voor zover het het onder III.e. bedoelde plandeel betreft;

V. draagt provinciale staten van Zuid-Holland op om binnen 26 weken na verzending van deze uitspraak, met inachtneming van hetgeen daarin is overwogen, ten aanzien van het onder III.a. bedoelde plandeel een nieuw besluit te nemen en dit op de wettelijk voorgeschreven wijze bekend te maken en mede te delen;

VI. treft de voorlopige voorziening dat de voorbereidende werkzaamheden zoals beschreven in de uitspraak van de voorzitter van de Afdeling van 26 september 2013 in zaak nr. 201306769/2/R6, onder 6.1., ter plaatse van de daar bedoelde gronden kunnen worden verricht;

VII. bepaalt dat de onder VI. getroffen voorlopige voorziening vervalt op het tijdstip van inwerkingtreding van een inpassingsplan als bedoeld onder V.;

VIII. draagt provinciale staten van Zuid-Holland op om binnen vier weken na verzending van deze uitspraak ervoor zorg te dragen dat de vernietiging van de hiervoor onder III.b., III.c. en III.d. genoemde plan(onder)delen wordt verwerkt in het elektronisch vastgestelde plan dat te raadplegen is op de landelijke voorziening, www.ruimtelijkeplannen.nl;

IX. verklaart de beroepen van stichting Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, [appellant sub 6] en anderen en de stichting Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen, voor zover gericht tegen het hiervoor onder I. bedoelde besluit tot vaststelling van het exploitatieplan "Bedrijventerrein Nieuw Reijerwaard", voor het overige gegrond;

X. vernietigt dat besluit;

XI. verklaart de beroepen van [appellant sub 1] en [appellant sub 2] geheel, en de beroepen van [appellant sub 3] en de vereniging Bewonersvereniging Rijksstraatweg 326 t/m 408 "Nieuw Reijerwaard 2020" voor zover ontvankelijk, ongegrond;

XII. veroordeelt provinciale staten van Zuid-Holland tot vergoeding van bij appellanten in verband met de behandeling van het beroep opgekomen proceskosten tot een bedrag van:

a. € 988,14 (zegge: negenhonderdachtentachtig euro en veertien cent), waarvan een bedrag van € 974,00 is toe te rekenen aan door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand, aan de stichting Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen, met dien verstande dat betaling aan een van hen bevrijdend werkt ten opzichte van de anderen;

b. € 219,10 (zegge: tweehonderdnegentien euro en tien cent) aan de stichting Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, met dien verstande dat betaling aan een van hen bevrijdend werkt ten opzichte van de anderen;

c. € 1217,50 (zegge: twaalfhonderdzeventien euro en vijftig cent), geheel toe te rekenen aan door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand, aan [appellant sub 6] en anderen, met dien verstande dat betaling aan een van hen bevrijdend werkt ten opzichte van de anderen;

XIII. gelast dat provinciale staten van Zuid-Holland aan appellanten het door hen voor de behandeling van de beroepen betaalde griffierecht vergoedt, ten bedrage van:

a. € 318,00 (zegge: driehonderdachttien euro) voor de stichting Stichting Oude Kern Rijsoord en anderen, met dien verstande dat betaling aan een van hen bevrijdend werkt ten opzichte van de anderen;

b. € 160,00 (zegge: honderdzestig euro) voor [appellant sub 6] en anderen, met dien verstande dat betaling aan een van hen bevrijdend werkt ten opzichte van de anderen;

c. € 318,00 (zegge: driehonderdachttien euro) voor de stichting Stichting Nieuw Reijerwaard Comité en anderen, met dien verstande dat betaling aan een van hen bevrijdend werkt ten opzichte van de anderen;

d. € 318,00 (zegge: driehonderdachttien euro) voor de vereniging Vereniging Polder Nieuw Reijerwaard.

Aldus vastgesteld door mr. P.J.J. van Buuren, voorzitter, en mr. G. van der Wiel en mr. N.S.J. Koeman, leden, in tegenwoordigheid van mr. K.M. Gerkema, griffier.

w.g. Van Buuren w.g. Gerkema

voorzitter griffier

Uitgesproken in het openbaar op 20 augustus 2014

568-780-767.