Raad van State, 20-04-2016, ECLI:NL:RVS:2016:1066, 201506321/1/R4

Ter zitting heeft de raad toegelicht dat het bestemmingsplan is voorbereid toen de Verordening Ruimte oud nog in werking was en dat mede daarom wordt verwezen naar de ruimte voor ruimteregeling zoals die was opgenomen in die verordening. De Verordening Ruimte 2014, geldend ten tijde van de vaststelling van het plan, bevat geen ruimte voor ruimteregeling, maar bevat tegelijkertijd ook geen verbod om naar de ruimte voor ruimteregeling uit de voordien geldende verordening te verwijzen of deze regeling als uitgangspunt te gebruiken. Het plan is derhalve in zoverre niet in strijd met de Verordening Ruimte 2014 vastgesteld.

De raad stelt dat geen sprake is van aanpassen, als bedoeld in artikel 2.2.1, eerste lid, aanhef en onder b, van de Verordening Ruimte 2014, maar van inpassen als bedoeld onder a van die bepaling. Volgens de raad is de voorziene woning tussen [locatie A] en [locatie B] dan ook niet in strijd met de Verordening Ruimte 2014.

Het perceel tussen [locatie A] en [locatie B] waarop in het plan één woning is voorzien, maakt blijkens kaart 7: "Beschermingscategorieën ruimtelijke kwaliteit" bij de Verordening Ruimte 2014 deel uit van beschermingscategorie 1: kroonjuweel cultureel erfgoed. Ingevolge artikel 2.2.1, tweede lid, onder a, van de Verordening Ruimte 2014 mag een bestemmingsplan voor gronden die op kaart 7 als beschermingscategorie 1 zijn aangeduid in beginsel niet voorzien in een ruimtelijke ontwikkeling als bedoeld in artikel 2.2.1, eerste lid, aanhef en onder b (aanpassen) of onder c (transformeren), tenzij het gaat om ontwikkeling van bovenlokale infrastructuur of de ontwikkeling is opgenomen in het Programma Ruimte. [appellant sub 3] heeft in dit kader betoogd dat alle in het plan voorziene woningen als één ruimtelijke ontwikkeling als bedoeld in de Verordening Ruimte 2014 moeten worden beschouwd en dat zijns inziens daarom sprake is van aanpassen als bedoeld in het eerste lid, aanhef en onder b. In artikel 1.1, onder ii, van de Verordening Ruimte 2014 staat dat onder ruimtelijke ontwikkeling wordt verstaan: nieuwe bebouwing of nieuw gebruik van bebouwing of grond. Naar het oordeel van de Afdeling moet het begrip ruimtelijke ontwikkeling in de Verordening Ruimte 2014 aldus worden uitgelegd dat elke nieuwe bebouwing of elk nieuw gebruik van bebouwing of grond als een afzonderlijke ruimtelijke ontwikkeling moet worden gezien, tenzij sprake is van ruimtelijke samenhang tussen de voorziene bebouwing. Dit betekent dat een bestemmingsplan kan voorzien in meerdere ruimtelijke ontwikkelingen. Gelet op de aard en de omvang van de voorziene bebouwing in het plan en de afstand tussen de verschillende locaties waarop die bebouwing is voorzien, is de Afdeling van oordeel dat geen sprake is van dusdanige ruimtelijke samenhang dat de veertien voorziene woningen als één ruimtelijke ontwikkeling in de zin van de Verordening Ruimte 2014 moeten worden beschouwd. Dit betekent dat de voorziene woning op het perceel tussen [locatie A] en [locatie B] als een aparte ruimtelijke ontwikkeling moet worden beschouwd.

Ingevolge artikel 2.2.1, eerste lid, van de Verordening Ruimte 2014 is sprake van inpassen als de ruimtelijke ontwikkeling past binnen de aard en schaal van het gebied en voldoet aan de richtpunten van de kwaliteitskaart bij de VRM. Indien de ruimtelijke ontwikkeling naar aard of schaal niet past binnen het gebied, is sprake van aanpassen of transformeren en gelden aanvullende voorwaarden. Het perceel tussen [locatie A] en [locatie B] is gelegen in een bebouwingslint met open kamers, tussen twee woningen. Ten zuiden van de [locatie A] staan meer woningen, ten noorden van [locatie B] liggen agrarische gronden en daaraan grenzend staan ook woningen. Gelet op deze omgevingskenmerken heeft de raad zich terecht op het standpunt gesteld dat de voorziene woning naar aard en schaal past binnen het gebied.

Ten aanzien van het betoog dat het plan is vastgesteld in strijd met de Verordening Ruimte 2014, omdat de te slopen bebouwing op grote afstand van het perceel tussen [locatie A] en [locatie B] staat en geen relatie heeft met dit perceel, overweegt de Afdeling dat de Verordening Ruimte 2014 hieraan niet in de weg staat, nu deze verordening over een dergelijke relatie geen specifieke bepalingen bevat.

Wat betreft het betoog dat de raad de ruimte voor ruimteregeling onjuist heeft toegepast, overweegt de Afdeling het volgende. De raad heeft ter zitting gesteld dat het wegbestemmen en slopen van bestaande bebouwing, conform de ruimte voor ruimteregeling uit de Verordening Ruimte oud moet worden beschouwd als een aanvullende ruimtelijke maatregel als bedoeld in artikel 2.2.1, derde lid, van de Verordening Ruimte 2014 die wordt getroffen voor de locatie waar sprake is van aanpassen als bedoeld in artikel 2.2.1, eerste lid, aanhef en onder b. Ter plaatse van het perceel tussen [locatie A] en [locatie B] is echter sprake van inpassen en niet van aanpassen, waardoor de ruimte voor ruimteregeling niet is toegepast op dit perceel. Het betoog van [appellant sub 3] kan reeds hierom niet tot vernietiging van het bestreden besluit leiden.

De raad betwist dat het plan leidt tot een onevenredige kwaliteitsverslechtering. Volgens de raad ligt de locatie niet los van de bestaande dorpsstructuur en worden de woningen onderdeel van het dorp.

In overweging 9.3 gaat de Afdeling in op de gestelde strijd met de Verordening Ruimte oud en onder 9.4 wordt ingegaan op de betogen ten aanzien van de Verordening Ruimte 2014. Tot slot worden de betogen over het gebiedsprofiel onder 9.5 behandeld. Overweging 9.6 bevat een tussenconclusie ten aanzien van dit onderwerp.

Ten tijde van het nemen van het bestreden besluit vormde de Verordening Ruimte 2014 de relevante provinciale regelgeving, waaraan de raad bij de vaststelling van het bestemmingsplan is gebonden. De Verordening Ruimte oud gold derhalve niet meer ten tijde van het nemen van het bestreden besluit, zodat reeds daarom er geen sprake van kan zijn dat het bestemmingsplan in strijd met de Verordening Ruimte oud is vastgesteld.

De Afdeling stelt met [appellant sub 1] en anderen en de raad vast dat de ruimtelijke ontwikkeling die is voorzien aan de Prutweg naar zijn aard of schaal niet past binnen het gebied en dat op deze locatie daarom sprake is van aanpassen als bedoeld in artikel 2.2.1, eerste lid, aanhef en onder b, van de Verordening Ruimte 2014. Dit betekent dat de daar voorziene ontwikkeling uitsluitend toegestaan is als de ruimtelijke kwaliteit per saldo ten minste gelijk blijft. Daarvoor moet ingevolge sub i sprake zijn van een zorgvuldige inbedding van de ontwikkeling in de omgeving, waarbij rekening is gehouden met de relevante richtpunten van de kwaliteitskaart bij de VRM. Uit de plantoelichting noch uit andere stukken, waaronder het bij het bestemmingsplan behorende beeldkwaliteitsplan "Bestemmingsplan ‘Ruimte voor ruimte’; beeldkwaliteitsplan ten behoeve van de locatie Prutweg, Sommelsdijk" (hierna: het beeldkwaliteitsplan), volgt dat de raad voor een zorgvuldige inbedding van de zeven woningen aan de Prutweg rekening heeft gehouden met de relevante richtpunten van de kwaliteitskaart. De omstandigheid dat in de plantoelichting wel, beknopt, is ingegaan op de verhouding tussen het gebiedsprofiel en de voorziene ontwikkelingen aan de Prutweg acht de Afdeling in dit verband onvoldoende, omdat hieruit niet volgt in hoeverre de ontwikkeling zich verhoudt tot de richtpunten bij de kwaliteitskaart bij de VRM. De raad heeft derhalve niet gemotiveerd dat de ruimtelijke kwaliteit ter plaatse van de voorziene zeven woningen aan de Prutweg ten minste gelijk blijft door een zorgvuldige inbedding van de ontwikkeling in de omgeving, waarbij rekening is gehouden met de richtpunten van de kwaliteitskaart.

Het gebiedsprofiel vormt de schakel tussen de kwaliteitskaart bij de VRM en de beeldkwaliteitsparagrafen van de gemeenten. Naar het oordeel van de Afdeling moet het gebiedsprofiel worden beschouwd als provinciaal beleid. De raad is bij de vaststelling van een bestemmingsplan niet gebonden aan provinciaal beleid, maar moet hiermee wel rekening houden.

Hetgeen onder 9.4 is overwogen, leidt tot de conclusie dat de raad onvoldoende heeft gemotiveerd dat door de voorziene woningen aan de Prutweg de ruimtelijke kwaliteit ter plaatse ten minste gelijk blijft, omdat de raad geen rekening heeft gehouden met de relevante richtpunten van de kwaliteitskaart. De aanvullende ruimtelijke maatregelen acht de Afdeling voldoende. Wat betreft het gebiedsprofiel moet worden geconcludeerd dat de raad hiermee rekening heeft gehouden en het gebiedsprofiel in zijn belangenafweging heeft betrokken.

De raad stelt zich op het standpunt dat de ladder duurzame verstedelijking niet van toepassing is op het onderhavige bestemmingsplan. Volgens de raad kunnen de voorziene ontwikkelingen niet worden beschouwd als een stedelijke ontwikkeling. De raad wijst in dit kader op de uitspraken van de Afdeling van 18 december 2013, zaak nr. 201302867/1/R4 en 22 juli 2015, zaak nr. 201405299/1/R3 (www.raadvanstate.nl). De behoefte aan de voorziene woningen is geraamd in de Provinciale Woningbehoefteraming en sluit aan bij de gemeentelijke Woonvisie 2014-2020 (hierna: de woonvisie). Het woningbouwprogramma in de gemeente wordt jaarlijks herijkt en in overeenstemming gebracht met de huidige stand van zaken op de woningmarkt, aldus de raad.

In artikel 1.1.1, eerste lid, aanhef en onder i, van het Bro staat wat in het Bro en de daarop berustende bepalingen moet worden verstaan onder een stedelijke ontwikkeling. In deze bepaling noch elders is het begrip woningbouwlocatie nader gedefinieerd. Het begrip stedelijke ontwikkeling staat ook in artikel 2.1.1, eerste lid, van de Verordening Ruimte 2014. Met dit begrip wordt in de Verordening Ruimte 2014 hetzelfde bedoeld als in artikel 1.1.1, eerste lid, aanhef en onder i, van het Bro, nu in de toelichting bij de Verordening Ruimte 2014 verduidelijkt is dat artikel 1.1.1, eerste lid, aanhef en onder i, van het Bro als uitgangspunt is genomen.

Het plan voorziet in veertien woningen op zeven verschillende locaties binnen de gemeente. Zeven woningen zijn voorzien op de locatie aan de Prutweg, twee op een locatie tussen [locatie E] en [locatie F] te Ouddorp en de andere vijf woningen op vijf verschillende locaties. De percelen waarop de woningen zijn voorzien liggen verspreid binnen de gemeente. De onderlinge afstand tussen de locaties bedraagt minimaal 135 m en maximaal 26 km. Gelet op de onderlinge afstand tussen de verschillende locaties waarop de woningen zijn voorzien, kunnen de in het plan voorziene woningen naar het oordeel van de Afdeling niet worden aangemerkt als één woningbouwlocatie als bedoeld in artikel 1.1.1, eerste lid, aanhef en onder i, van het Bro. De enkele omstandigheid dat de woningen compensatiewoningen betreffen, maakt dit niet anders.

Het vorenstaande neemt niet weg dat de raad in het kader van de financieel-economische uitvoerbaarheid dient te beschrijven dat er behoefte is aan de voorziene woningen. Een betoog dat ziet op de uitvoerbaarheid van het bestemmingsplan, waaronder de financieel-economische uitvoerbaarheid, kan slechts leiden tot vernietiging van het bestreden besluit indien en voor zover het aangevoerde leidt tot de conclusie dat de raad op voorhand in redelijkheid had moeten inzien dat het plan niet kan worden uitgevoerd binnen de planperiode van in beginsel tien jaar.

De raad stelt zich op het standpunt dat geen sprake kan zijn van strijd met de regionale structuurvisie, omdat het plan voorziet in kleinschalige bebouwing op een verspreid aantal locaties. Volgens de raad heeft de regionale structuurvisie niet tot doel om de situering van kleine ontwikkelingen als de onderhavige te regelen. Bovendien staat volgens de raad in de structuurvisie dat de helft van de woningbehoefte buiten de dorpskernen moet worden gerealiseerd. Verder is volgens de raad van belang dat de kaarten voor bestaand dorpsgebied hun actualiteit hebben verloren.

De regionale structuurvisie is in 2010 door de rechtsvoorgangers van de raad, de raden van de gemeenten Dirksland, Goedereede, Middelharnis en Oostflakkee, vastgesteld. Gelet hierop en gelet op hetgeen in de plantoelichting vermeld staat, moet de regionale structuurvisie worden beschouwd als eigen beleid van de gemeente.

In artikel 11, lid 11.4, onder 11.4.2, van de planregels staat, kort gezegd, dat de gebouwen ter plaatse van het plangebied aan de Prutweg alleen zijn toegestaan als de gebouwen landschappelijk worden ingepast conform de beeldkwaliteitsparagraaf die als bijlage bij de plantoelichting is gevoegd. De raad heeft ter zitting erkend dat in deze planregel abusievelijk is verwezen naar de beeldkwaliteitsparagraaf in plaats van het beeldkwaliteitsplan. Hiermee stelt de raad zich thans op een ander standpunt dan hij in het bestreden besluit heeft gedaan, terwijl niet is gebleken dat gewijzigde omstandigheden daartoe aanleiding hebben gegeven. Gelet hierop moet worden geoordeeld dat het bestreden besluit in zoverre niet met de vereiste zorgvuldigheid is voorbereid.

Gelet op het voornemen van de raad om de hiervoor geconstateerde omissie te herstellen, zal de Afdeling hierna ingaan op de verschillende beroepsgronden van [appellant sub 1] en anderen en [appellant sub 2] over het beeldkwaliteitsplan en de borging daarvan in de planregels. Hierbij leest de Afdeling in artikel 11, lid 11.4, onder 11.4.2, van de planregels in plaats van beeldkwaliteitsparagraaf, beeldkwaliteitsplan.

Met het oog op de landschappelijke inpassing van de voorziene zeven woningen aan de Prutweg heeft de raad het beeldkwaliteitsplan vastgesteld. Uit artikel 11, lid 11.4, onder 11.4.2, van de planregels volgt dat de voorziene bebouwing in overeenstemming dient te zijn met de eisen uit het beeldkwaliteitsplan. In hetgeen [appellant sub 1] en anderen hebben aangevoerd ziet de Afdeling geen aanleiding voor het oordeel dat het beeldkwaliteitsplan dermate onduidelijk is of onvolledig is dat hiernaar ten onrechte wordt verwezen in lid 11.4, onder 11.4.2, van de planregels.

Het beeldkwaliteitsplan gaat uit van een ruime opzet van de zeven woningen aan de Prutweg. Volgens het beeldkwaliteitsplan kan dit worden bereikt, omdat de bebouwingsdichtheid binnen de bestemming "Wonen - 1" aan de Prutweg door het maximumaantal woningen van zeven en de oppervlakte van de bestemming, lager zal zijn dan de bebouwingsdichtheid van de naastgelegen woonwijk. In artikel 11, lid 11.2, onder 11.2.1, van de planregels is verder bepaald dat de afstand tussen de woning en de zijdelingse perceelgrens ten minste drie meter dient te bedragen. In hetgeen [appellant sub 1] en anderen hebben aangevoerd ziet de Afdeling geen aanleiding voor het oordeel dat door de genoemde afstand en het maximumaantal woningen de ruime opzet van de locatie aan de Prutweg onvoldoende is gewaarborgd.

In het beeldkwaliteitsplan staat onder meer dat de bebouwingsdichtheid lager zal zijn dan van de naastgelegen woonwijk en dat wordt ingezet op een groene rand van de locatie aan de Prutweg. Het beeldkwaliteitsplan bevat verder voorschriften over het materiaalgebruik bij de voorziene woningen. Daargelaten dat de planregels ook regels bevatten ten behoeve van de landschappelijke inpassing, voorziet het beeldkwaliteitsplan, anders dan [appellant sub 2] betoogt, hiermee wel in de landschappelijke inpassing van de woningen aan de Prutweg.

Ingevolge artikel 11, lid 11.2, onder 11.2.1, van de planregels is per woning 75 m2 aan bijgebouwen en overkappingen toegestaan. Deze bijgebouwen en overkappingen kunnen vrij op de percelen worden geplaatst, mits 3 m achter de voorgevelrooilijn. De raad heeft in het verweerschrift en ter zitting gesteld dat hij deze oppervlakte passend vindt, omdat aan de Prutweg grote, vrijstaande woningen zijn voorzien. Volgens de raad leidt deze oppervlakte aan bijgebouwen en overkappingen en de mogelijkheid om deze vrij op de percelen te bouwen niet tot een verminderde landschappelijke inpassing. [appellant sub 1] en anderen en [appellant sub 2] hebben niet aannemelijk gemaakt dat dit onjuist is. De raad heeft dan ook zich in redelijkheid op het standpunt kunnen stellen dat 75 m2 aan bijgebouwen en overkappingen bij de voorziene woningen aan de Prutweg passend is. De raad heeft ook in redelijkheid kunnen besluiten om geen nadere regels over de situering van de bijgebouwen en overkappingen op de percelen in de planregels op te nemen.

Blijkens de verbeelding bedraagt de maximum goothoogte van de voorziene woningen aan de Prutweg 6 m. Het plan voorziet niet in een maximum bouwhoogte, maar wel in de verplichting om de woningen te voorzien van een kap. De afmetingen van deze kap zijn niet gemaximeerd. Verder kan op grond van artikel 11, lid 11.3, onder 11.3.1, van de planregels het college van burgemeester en wethouders een omgevingsvergunning verlenen om de inhoud van een woning te vergroten. In de planregels is geen maximale inhoud van de woningen na toepassing van deze afwijkingsmogelijkheid opgenomen. Volgens de raad is geen maximale bouwhoogte of maximale inhoud na toepassing van de afwijkingsbevoegdheid voorgeschreven, omdat dit niet gebruikelijk is in de gemeente. Naar het oordeel van de Afdeling heeft de raad hiermee onvoldoende gemotiveerd waarom het ontbreken van een maximale bouwhoogte en het ontbreken van een maximale inhoud na toepassing van de afwijkingsbevoegdheid, op deze locatie aan de rand van de kern Sommelsdijk ruimtelijk aanvaardbaar is. Overigens heeft de raad ter zitting aangegeven dat hij bij nader inzien er geen bezwaren tegen heeft om ter plaatse van de Prutweg een maximale bouwhoogte en maximale inhoud na toepassing van de afwijkingsbevoegdheid in het plan op te nemen.

Binnen de bestemming "Wonen - 1" is, onder voorwaarden, een bed & breakfast toegestaan. Deze voorwaarden betreffen onder meer een maximale oppervlakte voor deze activiteit en de eis dat een bed & breakfast niet mag leiden tot onevenredige verkeers- en parkeerhinder. [appellant sub 1] en anderen en [appellant sub 2] hebben niet aannemelijk gemaakt dat zij door een bed & breakfast zodanige hinder zullen ondervinden dat de raad vanuit het oogpunt van een goede ruimtelijke ordening niet in redelijkheid heeft kunnen besluiten om deze activiteit ter plaatse toe te staan.

In het verleden heeft de gemeente onderzoek gedaan naar een noordwestelijke randweg bij Sommelsdijk en Middelharnis. De randweg zou als een doorgaande weg met woningen worden aangelegd, maar door het beperkte verkeersaanbod is deze randweg tot op heden niet gerealiseerd of in een bestemmingsplan als zodanig bestemd. De raad heeft ter zitting toegelicht dat er geen plannen zijn om de noordwestelijke randweg aan te leggen. Mocht hiertoe alsnog worden besloten, dan zal volgens de raad rekening worden gehouden met de nieuwe woningen aan de Prutweg. Gelet op het ontbreken van concrete plannen voor de noordwestelijke randweg, heeft de raad hiermee geen rekening hoeven te houden.

De locatie aan de Prutweg ligt op ongeveer 1500 m van het Natura 2000-gebied Haringvliet. De raad heeft zich op het standpunt gesteld dat het plan door de beperkte omvang van de ruimtelijke ontwikkelingen geen verslechtering of significant verstorend effect kan hebben op dit Natura 2000-gebied. [appellant sub 1] en anderen hebben hun betoog dat dit onjuist is niet nader onderbouwd. Gelet hierop ziet de Afdeling geen aanleiding voor het oordeel dat de raad zich ten onrechte op het standpunt heeft gesteld dat het plan niet zal leiden tot significante negatieve effecten.

Aan een deel van de gronden van [appellant sub 1A] aan de [locatie G] is blijkens de verbeelding van het bestemmingsplan "Sommelsdijk" de bestemming "Bedrijf" met de functieaanduidingen "specifieke vorm van bedrijf - paardenfokkerij" en "specifieke vorm van bedrijf - antiekrestauratiebedrijf" en een bouwvlak toegekend. Aan de overige gronden is de bestemming "Agrarisch met waarden - 1" toegekend. De gronden met de bestemming "Bedrijf" liggen op ongeveer 100 m van de bestemming "Wonen - 1" in het plangebied aan de Prutweg, de gronden met de bestemming "Agrarisch met waarden - 1" liggen op ongeveer 20 m van de bestemming "Wonen - 1".

Op de gronden met de bestemming "Bedrijf" mag [appellant sub 1A] onder meer een paardenfokkerij uitoefenen. Volgens de brochure "Bedrijven en milieuzonering" van de Vereniging van Nederlandse gemeenten geldt hiervoor een richtafstand van 100 m ten opzichte van het gebiedstype rustige woonwijk. Aan deze richtafstand wordt voldaan. De andere functies die mogen worden uitgeoefend op de gronden met de bestemming "Bedrijf" hebben kleinere richtafstanden. De gronden met de bestemming "Agrarisch met waarden - 1" zijn ingevolge artikel 3 van de planregels van het bestemmingsplan "Sommelsdijk" bestemd voor een grondgebonden agrarisch bedrijf. Door het ontbreken van een bouwvlak op deze gronden is het, anders dan [appellant sub 1] en anderen stellen, niet mogelijk hier een veehouderij of witlofkwekerij te vestigen. Voor zover [appellant sub 1] en anderen hebben gesteld dat [appellant sub 1A] in zijn bedrijfsvoering wordt beperkt, omdat hij op het perceeldeel met de agrarische bestemming ook zijn paardenfokkerij en -houderij uitoefent, overweegt de Afdeling dat ingevolge artikel 3, lid 3.1, onder 3.1.1, aanhef en sub a, ten derde, van de planregels van het bestemmingsplan "Sommelsdijk" het gebruik van deze gronden voor een paardenhouderij niet is toegestaan.

Gedurende de procedure hebben [appellant sub 1] en anderen, [appellant sub 2] en de raad verschillende getallen van het maximaal verhard oppervlak voor de locatie aan de Prutweg genoemd, met een maximum van 12.226 m2. Op grond van het beleid van het Waterschap Hollandse Delta dient 10% van de gehele toename van verhard oppervlak te worden gecompenseerd in de vorm van open water. Het plan voorziet in ongeveer 1.400 m2 water bij de locatie aan de Prutweg. Daarnaast zal buiten het plangebied ongeveer 900 m2 water worden gerealiseerd. Nu vaststaat dat in het plangebied meer dan 10% van het maximaal verhard oppervlakte zal worden gecompenseerd in de vorm van open water, bestaat geen aanleiding voor het oordeel dat de raad op voorhand in redelijkheid had moeten inzien dat het plan vanwege het aspect water niet uitvoerbaar is.

18. [ appellant sub 1] en anderen hebben zich in het beroepschrift voor het overige beperkt tot het verwijzen naar de inhoud van de zienswijze. In de overwegingen van het bestreden besluit is ingegaan op deze zienswijze. [appellant sub 1] en anderen hebben in het beroepschrift noch ter zitting redenen aangevoerd waarom de weerlegging van de desbetreffende zienswijze in het bestreden besluit onjuist zou zijn.

19. Het beroep van [appellant sub 3], voor zover gericht tegen het plandeel met de bestemming "Wonen - 2" ter plaatse van de [locatie C], is niet-ontvankelijk. Voor het overige is het beroep ongegrond.

20. Met het oog op een spoedige beslechting van het geschil zal de Afdeling de raad opdragen om binnen 26 weken na verzending van deze tussenuitspraak de gebreken in het bestemmingsplan te herstellen door:

a. met inachtneming van overweging 9.4 draagkrachtig te motiveren dat de ruimtelijke kwaliteit ter plaatse van de voorziene zeven woningen aan de Prutweg ten minste gelijk blijft door een zorgvuldige inbedding van de ontwikkeling in de omgeving, waarbij rekening is gehouden met de richtpunten van de kwaliteitskaart, dan wel een andere planregeling vast te stellen voor het plandeel met de bestemming "Wonen - 1" aan de Prutweg;

b. met inachtneming van overweging 11.2 draagkrachtig te motiveren dat de voorziene woningen aan de Prutweg niet in strijd zijn met de regionale structuurvisie dan wel draagkrachtig te motiveren waarom de raad in zoverre afwijkt van de regionale structuurvisie, dan wel een andere planregeling vast te stellen voor het plandeel met de bestemming "Wonen - 1" aan de Prutweg;

c. met inachtneming van overweging 12.1 artikel 11, lid 11.4, onder 11.4.2, van de planregels te wijzigen;

d. met inachtneming van overweging 13.2 een maximumbouwhoogte voor de woningen aan de Prutweg in het plan op te nemen en in artikel 11, lid 11.3, onder 11.3.1, van de planregels een maximale inhoud voor de woningen op te nemen.

Afdeling 3.4 van de Awb behoeft bij de voorbereiding van een eventueel gewijzigd of nieuw besluit niet opnieuw te worden toegepast. Het eventuele nieuwe of gewijzigde besluit dient op de wettelijk voorgeschreven wijze bekendgemaakt te worden.

21. De Afdeling ziet voorts aanleiding om met toepassing van artikel 8:80b, derde lid, van de Awb de hierna vermelde voorlopige voorziening te treffen teneinde onomkeerbare gevolgen te voorkomen.

22. Ten aanzien van [appellant sub 3] bestaat geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

23. Voor zover in deze uitspraak is geoordeeld dat een beroepsgrond faalt en niet uitdrukkelijk op de toepassing van artikel 8:69a van de Awb is ingegaan, heeft de Afdeling zich niet uitgesproken over de vraag of dat artikel van toepassing is.

a. met inachtneming van rechtsoverweging 20 de gebreken in het besluit van 18 juni 2015, besluitnummer 13, tot vaststelling van het bestemmingsplan "Ruimte voor ruimte" te herstellen;

b. de Afdeling en de betrokken partijen de uitkomst mede te delen en het nieuwe of gewijzigde besluit op de wettelijk voorgeschreven wijze bekend te maken en mede te delen;