Centrale Raad van Beroep, 17-03-2009, BH7381, 08-200 WWB

08/200 WWB

Centrale Raad van Beroep

Meervoudige kamer

U I T S P R A A K

op het hoger beroep van:

[appellant], (hierna: appellant),

tegen de uitspraak van de rechtbank Leeuwarden van 5 december 2007, 07/1195 (hierna: aangevallen uitspraak),

in het geding tussen:

appellant

en

het College van burgemeester en wethouders van de gemeente Weststellingwerf (hierna: het College)

Datum uitspraak: 17 maart 2009

I. PROCESVERLOOP

Appellant heeft hoger beroep ingesteld.

Het College heeft een verweerschrift ingediend.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 10 februari 2009. Appellant is - met bericht van verhindering - niet verschenen. Het College heeft zich laten vertegenwoordigen door A.L.P. Baro, werkzaam bij de gemeente Weststellingwerf.

II. OVERWEGINGEN

1. Voor een overzicht van de in dit geding van belang zijnde feiten en omstandigheden verwijst de Raad naar de aangevallen uitspraak. Hij volstaat hier met het volgende.

1.1. Bij besluit van 21 juni 2004, na bezwaar gehandhaafd bij besluit van 28 oktober 2004, heeft het College de aanvraag van appellant van 20 december 2003 om bijzondere bijstand in de kosten van de eigen bijdrage verbonden aan het plaatsen van een implantaat met brug in de rechteronderkaak afgewezen.

1.2. Bij uitspraak van 22 september 2005 heeft de rechtbank het beroep tegen het besluit van 28 oktober 2004 gegrond verklaard, dat besluit vernietigd en het College opgedragen een nieuw besluit op bezwaar te nemen met inachtneming van de uitspraak. De Raad heeft die uitspraak van de rechtbank bij uitspraak van 28 november 2006 (LJN AZ3273) bevestigd. Volgens de Raad heeft de rechtbank op goede gronden overwogen dat het College zijn besluit heeft gebaseerd op een niet in alle opzichten duidelijk medisch advies van de Gemeenschappelijke Gezondheidsdienst Fryslân (hierna: GGD). Voorts heeft de Raad tot uitdrukking gebracht dat artikel 15, eerste lid, van de Wet werk en bijstand aan toekenning van bijzondere bijstand in bedoelde kosten in de weg staat maar dat nader moet worden beoordeeld of het buitenwettelijk begunstigend beleid van het College ter zake van bijstandverlening voor tandheelkundige kosten op consistente wijze is toegepast. De Raad heeft het voorts aangewezen geacht dat het College appellant ter zake van het nieuw te nemen besluit op bezwaar opnieuw hoort.

1.3. Ter uitvoering van voormelde uitspraak van de Raad heeft het College bij besluit van 16 mei 2007 opnieuw op het bezwaar tegen het besluit van 21 juni 2004 beslist. Daarbij is dat bezwaar opnieuw ongegrond verklaard.

2. Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank het beroep tegen het besluit van 16 mei 2007 ongegrond verklaard.

3. Appellant heeft zich in hoger beroep gemotiveerd tegen deze uitspraak gekeerd.

4.1. De Raad merkt vooraf op dat appellant op de ochtend van de zitting telefonisch heeft meegedeeld dat hij die dag verhinderd was te verschijnen en dat hij een pleitnota zou inzenden. Met de inhoud van die nota kan de Raad geen rekening houden. In de kennisgeving voor de zitting is appellant erop gewezen dat hij tot tien dagen voor de zitting nadere stukken kan indienen. Het betreffende stuk is eerst de dag na de sluiting van het onderzoek ter zitting door de Raad ontvangen. De gemachtigde van het College heeft daarop niet kunnen reageren.

4.2. De Raad komt ten gronde tot de volgende beoordeling.

4.3. Het College voerde ten tijde hier van belang het buitenwettelijk begunstigend beleid dat in uitzonderlijke gevallen, indien het adviserend orgaan - lees: de GGD - tot de conclusie komt dat de gevraagde voorziening als de goedkoopst adequate oplossing is aan te merken en sprake is van dringende redenen, bijzondere bijstand kan worden verleend voor tandheelkundige kosten. De aanwezigheid en de toepassing van buitenwettelijk begunstigend beleid wordt door de bestuursrechter als een gegeven aanvaard, met dien verstande dat wordt getoetst of het beleid op consistente wijze is toegepast.

4.5. Uit het vorenstaande vloeit voort dat het hoger beroep niet slaagt, zodat de aangevallen uitspraak voor bevestiging in aanmerking komt.

5. De Raad ziet geen aanleiding voor een veroordeling in de proceskosten.

III. BESLISSING

De Centrale Raad van Beroep;

Recht doende:

Bevestigt de aangevallen uitspraak.

Deze uitspraak is gedaan door G.A.J. van den Hurk als voorzitter en J.J.A. Kooijman en J.F. Bandringa als leden. De beslissing is, in tegenwoordigheid van C. de Blaeij als griffier, uitgesproken in het openbaar op 17 maart 2009.

(get.) G.A.J. van den Hurk.

(get.) C. de Blaeij.

RB