Centrale Raad van Beroep, 24-07-2018, ECLI:NL:CRVB:2018:2240, 16/2180 PW

1.1.

1.2.

Bij besluit van 22 september 2015 (bestreden besluit) heeft de Svb het bezwaar tegen het besluit van 2 juni 2015 gegrond verklaard en de maandelijkse inhoudingen nader vastgesteld op € 50,- per maand. De Svb heeft betrokkene een vergoeding toegekend voor de kosten van rechtsbijstand in bezwaar tot een bedrag van € 490,-. De Svb heeft ook deze kostenvergoeding verrekend met de openstaande vordering. Betrokkene heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld, voor zover daarbij de vergoeding voor de kosten in bezwaar is verrekend met de openstaande vordering.

2. Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank het beroep tegen het bestreden besluit gegrond verklaard, dit besluit vernietigd, het besluit van 2 juni 2015 herroepen voor zover daarbij de vergoeding voor de kosten in bezwaar is verrekend met de openstaande vordering en bepaald dat deze uitspraak in de plaats treedt van het vernietigde gedeelte van het bestreden besluit. De rechtbank heeft overwogen dat in het geval dat een toevoeging voor rechtsbijstand op grond van de Wet op de rechtsbijstand is verleend, als hier aan de orde, een kostenvergoeding in de bestuurlijke voorfase niet met toepassing van artikel 60a, vierde lid, van de Participatiewet (PW) kan worden verrekend met een bestaande vordering op de belanghebbende indien de kostenvergoeding niet expliciet is toegekend aan de rechtszoekende. Van dit laatste is niet gebleken, zodat de vergoeding op grond van

artikel 7:15, vijfde lid, van de Algemene wet bestuursrecht, geacht moet worden te zijn toegekend aan de rechtshulpverlener.

3. In hoger beroep heeft de Svb zich gekeerd tegen het oordeel van de rechtbank dat de bezwaarkostenvergoeding niet kan worden verrekend met de vordering op betrokkene.

4. De Raad komt tot de volgende beoordeling.

4.1.

In zijn uitspraak van 8 november 2016 (ECLI:NL:CRVB:2016:4256), waarnaar de Raad kortheidshalve verwijst, heeft de Raad geoordeeld dat de verrekening tussen het bestuursorgaan en de betrokkene feitelijk voorgaat op de betaling aan een derde, te weten de rechtshulpverlener. Hieruit volgt dat wel aan de toepassingsvoorwaarden voor verrekening als bedoeld in artikel 60a, vierde lid, van de PW is voldaan en dat de Svb bevoegd is de bezwaarkostenvergoeding te verrekenen met de vordering op betrokkene. De rechtbank heeft dit niet onderkend. Het hoger beroep slaagt. De aangevallen uitspraak moet worden vernietigd. Doende wat de rechtbank zou behoren te doen, zal de Raad het beroep tegen het bestreden besluit ongegrond verklaren.