Centrale Raad van Beroep, 25-02-2020, ECLI:NL:CRVB:2020:445, 18-6496 PW

Appellante ontvangt bijstand op grond van de Participatiewet (PW) naar de norm voor een alleenstaande ouder.

Op 29 maart 2018 heeft appellante bijzondere bijstand aangevraagd voor de kosten van woninginrichting. Bij besluit van 17 april 2018 heeft het college bijzondere bijstand in de vorm van een lening toegekend voor de kosten van een vloer en de aanvraag voor de kosten van stoelen, kasten, een matras en muurverf afgewezen.

Tegen dit besluit heeft de gemachtigde van appellante op 2 mei 2018 per e-mailbericht, verstuurd naar het e-mailadres gemeente@ede.nl, bezwaar gemaakt. Het bezwaarschrift is als bijlage bij het e-mailbericht meegezonden. Op 14 mei 2018 heeft een juridisch medewerker bezwaar en beroep van de gemeente Ede een e-mailbericht gestuurd naar de gemachtigde van appellante met de mededeling dat het bezwaarschrift per post ontvangen dient te worden, aangezien dit een vereiste is om het in behandeling te nemen. Verzocht is het bezwaarschrift alsnog via de post toe te sturen. Op 29 mei 2018 is per brief aan de gemachtigde van appellante meegedeeld dat het bezwaarschrift tot op heden niet per post is ontvangen. De gemachtigde wordt tot uiterlijk 6 juni 2018 in de gelegenheid gesteld om het bezwaarschrift alsnog in te dienen. Mocht het bezwaarschrift voor deze datum niet zijn ontvangen, dan kan het bezwaar niet-ontvankelijk worden verklaard.

Bij besluit van 12 juli 2018 (bestreden besluit) heeft het college het bezwaar tegen het besluit van 17 april 2018 niet-ontvankelijk verklaard.

2. Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank het beroep tegen het bestreden besluit ongegrond verklaard.

3. In hoger beroep heeft appellante zich op de hierna te bespreken gronden tegen de aangevallen uitspraak gekeerd.

4. De Raad komt tot de volgende beoordeling.

Sinds de inwerkingtreding van Afdeling 2.3 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) is ingevolge artikel 2:13, eerste lid, van de Awb hoofdregel dat elektronisch berichtenverkeer tussen burgers en bestuursorganen mogelijk is, mits de bepalingen van deze afdeling in acht worden genomen. Op grond van artikel 2:15, eerste lid, van de Awb kan een bericht elektronisch naar een bestuursorgaan worden verzonden voor zover het bestuursorgaan kenbaar heeft gemaakt dat deze weg is geopend. Het bestuursorgaan kan nadere eisen stellen aan het gebruik van de elektronische weg. Artikel 2:15 van de Awb maakt een uitzondering op het schriftelijkheidsvereiste.

Zoals ook is opgenomen in de bezwaarclausule onder het besluit van 17 april 2018, heeft het college voor het maken van bezwaar de elektronische weg geopend en daaraan als voorwaarde verbonden dat gebruik wordt gemaakt van een digitaal formulier ‘bezwaarschrift indienen’ in te vullen op www.ede.nl/bezwaarmaken. Vaststaat dat appellante niet op de door het college voorgeschreven wijze een bezwaarschrift heeft ingediend via de elektronische weg. Dit heeft appellante ook niet betwist.

Appellante heeft betoogd dat is voldaan aan de vereisten van artikel 6:5 van de Awb. Er is schriftelijk middels een ondertekende brief een bezwaarschrift ingediend. Dit bezwaarschrift heeft de gemachtigde van appellante per e-mail verzonden naar het algemene e-mailadres van de gemeente dat door het bestuursorgaan is opengesteld voor derden. Hiermee is volgens appellante het bezwaarschrift niet digitaal ingediend. Het is een brief die per e-mail is verzonden in plaats van per post.

Deze beroepsgrond van appellante slaagt niet. Het als bijlage bij een e-mailbericht versturen van een bezwaarschrift kan niet worden gelijk gesteld aan het schriftelijk verzenden van een bezwaarschrift per post. Op het moment dat het bezwaarschrift per e-mail wordt verzonden, valt het onder het verkeer langs elektronische weg en dienen de regels van afdeling 2.3 van de Awb in acht te worden genomen. Dit blijkt ook uit de memorie van toelichting bij de Wet elektronisch bestuurlijk verkeer, TK 2001-2002, 28 483, nr. 37, p. 6 en 37. Hierin is vermeld dat het gebruik van de e-mail onder verkeer langs elektronische weg valt en dat onder verzending langs elektronische weg iedere vorm van gegevensuitwisseling met een ander wordt verstaan. Daarbij kan het bijvoorbeeld, zoals uitdrukkelijk staat vermeld, ook gaan om het langs elektronische weg indienen of overleggen van bepaalde stukken, zoals het indienen van een bezwaarschrift. Voor wat betreft het als bijlage bij een e-mailbericht indienen van een bezwaarschrift wordt ook verwezen naar de uitspraak van 20 augustus 2013, ECLI:NL:CRVB:2013:1444. Dat de bijlage bij het e-mailbericht kan worden uitgeprint en daarmee zoals appellante heeft gesteld schriftelijk is, doet niet af aan het gegeven dat het bericht langs elektronische weg is verzonden.

Uit 4.1 tot en met 4.6 volgt dat het hoger beroep niet slaagt, zodat de aangevallen uitspraak moet worden bevestigd.