Centrale Raad van Beroep, 27-01-2022, ECLI:NL:CRVB:2022:228, 21/1587 AW

1.1.

De Raad verwijst naar zijn uitspraak van 24 september 2020 (de uitspraak) voor de feiten en omstandigheden waarvan hij bij zijn oordeelsvorming uitgaat.

1.2.

In de uitspraak heeft de Raad (onder meer) overwogen dat de minister op korte termijn in gesprek zal moeten gaan met appellant en op zoek zal moeten gaan naar een bij de salarisschaal en de kwaliteiten van appellant passende functie binnen het gezagsbereik van de minister. Met het oog op definitieve geschilbeslechting binnen afzienbare tijd, is de termijn waarbinnen plaatsing moet hebben plaatsgevonden op drie maanden gesteld.

2.1.

Op grond van artikel 6:2, aanhef en onder b, van de Awb wordt voor de toepassing van wettelijke voorschriften over bezwaar en beroep met een besluit gelijkgesteld het niet tijdig nemen van een besluit.

2.2.

Het beroep van appellant is gericht tegen het niet tijdig nemen van een nieuwe beslissing op bezwaar over de plaatsing in een passende functie. De beroepsgronden die zijn gericht tegen het niet nakomen door de minister van andere verplichtingen, zoals rehabilitatie, nazorg en genoegdoening, en tegen de weigering om het verlofsaldo te corrigeren, vallen buiten de omvang van het geding. De Raad zal deze beroepsgronden daarom niet bespreken. Evenmin zullen de in het aanvullend beroepschrift vermelde “tussentijdse besluiten” mede in de beoordeling worden betrokken.

2.3.

De Raad stelt vast dat de minister niet aan de opdracht in de uitspraak heeft voldaan. De minister is in gebreke gebleven binnen drie maanden na de datum van de uitspraak, uiterlijk 24 december 2020, een reëel besluit over de plaatsing van appellant te nemen. Ter zitting is gebleken dat op 7 december 2021 een informeel gesprek heeft plaatsgevonden tussen de directeur Personeel en Organisatie van de minister, Van de Griendt, en appellant. De Raad is van oordeel dat de minister hiermee een begin van uitvoering heeft gegeven aan de opdracht appellant op een passende functie binnen zijn gezagsbereik te plaatsen. De opdracht luidde immers niet om appellant te herplaatsen bij de [onderdeel DJI] ([onderdeel DJI]), onderdeel van de Dienst Justitiële Inrichtingen (DJI). Het gesprek tussen partijen heeft nog niet tot plaatsing van appellant in een passende functie en daarmee tot een reëel besluit geleid.

2.4.

Het beroep tegen het niet tijdig nemen van een nieuwe beslissing op bezwaar moet daarom gegrond worden verklaard en dit besluit moet worden vernietigd. De minister blijft gehouden een nieuwe beslissing op bezwaar (een reëel besluit) te nemen.

2.5.

Het verzoek om toekenning van een dwangsom moet worden afgewezen. Appellant heeft de minister niet voorafgaand aan de indiening van het beroep niet tijdig beslissen in gebreke gesteld. De brief van 11 februari 2021 is niet als een ingebrekestelling aan te merken omdat appellant daarin alleen zijn ongenoegen heeft geuit over de gang van zaken na de uitspraak maar hij de minister daarbij geen termijn heeft gesteld om alsnog aan de opdracht in de uitspraak te voldoen. Het vaststellen van de hoogte van verbeurde dwangsommen op grond van artikel 8:55c van de Awb is hier dan ook niet aan de orde. Ten overvloede wordt opgemerkt dat zich hier naar het oordeel van de Raad de situatie van artikel 6:12, derde lid, van de Awb voordoet, waarbij redelijkerwijs geen ingebrekestelling van appellant kon worden verlangd. Appellant kon op grond hiervan, ondanks het ontbreken van een ingebrekestelling, in zijn beroep niet tijdig beslissen worden ontvangen.

2.6.

2.7.

Van voor vergoeding in aanmerking komende proceskosten is niet gebleken.