Hoge Raad, 25-04-2006, AV6192, 01476/05

25 april 2006

Strafkamer

nr. 01476/05

AGJ/IC

op het beroep in cassatie tegen een arrest van het Gerechtshof te Amsterdam, zitting houdende te Arnhem, van 23 december 2004, nummer 21/002832-04, in de strafzaak tegen:

[Verdachte], geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1980, ten tijde van de betekening van de aanzegging gedetineerd in de Penitentiaire Inrichting "Amsterdam" (Huis van Bewaring "Demersluis") te Amsterdam.

2.1. Het beroep is ingesteld door de verdachte. Namens deze heeft mr. J. Kuijper, advocaat te Amsterdam, bij schriftuur middelen van cassatie voorgesteld. De schriftuur is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Advocaat-Generaal Machielse heeft geconcludeerd dat de Hoge Raad het beroep zal verwerpen.

2.2. De Hoge Raad heeft kennisgenomen van het schriftelijk commentaar van de raadsvrouwe op de conclusie van de

Advocaat-Generaal.

3.2. Het Hof heeft bewezenverklaard dat:

"hij op 22 september 2003 te Amersfoort tezamen en in vereniging met anderen of een ander met het oogmerk om zich en/of (een) ander(en) wederrechtelijk te bevoordelen door geweld en bedreiging met geweld [slachtoffer] heeft gedwongen tot de afgifte van (een) autosleutel(s) toebehorende aan [benadeelde partij 1], in elk geval aan een ander dan aan hem verdachte en/of zijn mededader(s)

met het oogmerk van wederrechtelijke toeëigening heeft weggenomen een bestelbus (merk Mercedes, type Sprinter, kenteken [00-AA-BB]) en een (grote) hoeveelheid dozen met printeronderdelen toebehorende aan [benadeelde partij 1] en/of [benadeelde partij 2], in elk geval aan een ander of anderen dan aan hem verdachte en/of zijn mededader(s) welk geweld en welke bedreiging met geweld hierin bestonden dat hij en/of een mededader

- zijn/hun arm om de nek van [slachtoffer] heeft/hebben geslagen,

- (vervolgens) [slachtoffer] naar, althans in de richting van de grond heeft/hebben geduwd,

- meermalen heeft/hebben gestompt op/tegen het hoofd van [slachtoffer],

- een pistool, althans een voor dreiging geschikt voorwerp heeft/hebben gepakt en op [slachtoffer] gericht heeft/hebben."

3.3. Het Hof heeft onder meer de volgende bewijsoverweging opgenomen:

"[Medeverdachte 1] heeft ontkend dat hij meerdere mobiele telefoontoestellen en telefoonnummers gebruikte. De rechtbank acht deze verklaring kennelijk leugenachtig, gelet op de inhoud van tapgesprekken 485, 103, 106, 328, 624 en 715 (blz. 560-562, 003514A), de analyse van de historische printgegevens van het telefoonverkeer van [medeverdachte 1] (blz. 557 e.v., 003514A), en de getuigenverklaring van de vriendin van [medeverdachte 1], [getuige 1], inhoudende -zakelijk weergegeven- dat hij meerdere toestellen en nummers in gebruik had (blz. 360-362, 003514)."

3.4. Voorts heeft het Hof als bewijsmiddel gebezigd een proces-verbaal van politie, voorzover inhoudende als verklaring van [medeverdachte 1]:

"Ik maak gebruik van een Volkswagen Golf. Dit is een donkere kleur, paars/blauw. Het is een type 4 en is voorzien van het kenteken [00-CC-DD]. Aan de binnenspiegel heb ik een kralenketting hangen. Ik ben bereikbaar op een mobiele telefoon. Dit is nummer [001]. Dit is het enige nummer dat ik heb. Ik ken [medeverdachte 2]. Ik ken hem alleen van gezicht."

3.5. Aan een leugenachtige verklaring van een ander dan de verdachte kan geen redengevende kracht worden toegekend (vgl. HR 14 september 1992, NJ 1993, 54). Daarom is het hiervoor onder 3.4 weergegeven proces-verbaal van politie inhoudende de verklaring van [medeverdachte 1] niet redengevend, voorzover die verklaring inhoudt "dit is het enige nummer dat ik heb", nu het Hof dat onderdeel van die verklaring als leugenachtig heeft aangemerkt.

Dit behoeft evenwel niet tot cassatie te leiden, nu dit onderdeel van de bewijsmotivering van zodanig ondergeschikte betekenis is dat de bewijsmotivering ook zonder dit onderdeel toereikend is.