Hoge Raad, 22-06-2010, BM4127, 08/05157
Hoge Raad, 22-06-2010, BM4127, 08/05157
Gegevens
- Instantie
- Hoge Raad
- Datum uitspraak
- 22 juni 2010
- Datum publicatie
- 22 juni 2010
- ECLI
- ECLI:NL:HR:2010:BM4127
- Formele relaties
- Conclusie: ECLI:NL:PHR:2010:BM4127
- Zaaknummer
- 08/05157
Inhoudsindicatie
Ontoelaatbare mening, gissing of gevolgtrekking? Het Hof heeft de woorden "volgens mij" in de verklaring “volgens mij gaf hij haar ook een klap” kennelijk en niet onbegrijpelijk in die zin opgevat dat X daarmee tot uitdrukking bracht zich bewust te zijn van de feilbaarheid van zijn waarneming en van zijn geheugen. Het aldus opgevatte voorbehoud doet aan de toelaatbaarheid van de verklaring geen afbreuk.
Uitspraak
22 juni 2010
Strafkamer
nr. 08/05157
Hoge Raad der Nederlanden
Arrest
op het beroep in cassatie tegen een arrest van het Gerechtshof te 's-Gravenhage van 25 april 2008, nummer 22/003562-07, in de strafzaak tegen:
[Verdachte], geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1962, wonende te [woonplaats].
1. Geding in cassatie
Het beroep is ingesteld door de verdachte. Namens deze heeft mr. J.Y. Taekema, advocaat te 's-Gravenhage, bij schriftuur een middel van cassatie voorgesteld. De schriftuur is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.
De Advocaat-Generaal Aben heeft geconcludeerd tot verwerping van het beroep.
2. Beoordeling van het middel
2.1. Het middel behelst de klacht dat de tot het bewijs gebezigde verklaring van [getuige] een mening, gissing of gevolgtrekking bevat.
2.2.1. Ten laste van de verdachte heeft het Hof bewezenverklaard dat:
"hij op 27 oktober 2006 te Rotterdam opzettelijk mishandelend [slachtoffer] tegen haar gezicht heeft geslagen en tegen haar been heeft getrapt, waardoor deze letsel heeft bekomen en pijn heeft ondervonden."
2.2.2. Deze bewezenverklaring steunt onder meer op een
proces-verbaal van politie, voor zover inhoudende als verklaring van [getuige]:
"Ik woon aan de [a-straat 1] te Rotterdam. Op 27 oktober 2006 hoorde ik omstreeks 08.15 uur een hoop geschreeuw en kabaal. Ik zag aan de overzijde van de straat een zwarte auto staan. Ik herken deze auto als de auto van de buren die wonen op de [a-straat 2] te Rotterdam.
Ik hoorde dat de buurman en buurvrouw ruzie hadden. Ik zag dat de buurman met grote passen op de buurvrouw af kwam lopen. Ik zag dat hij zwaaiende bewegingen maakte met zijn armen en de buurvrouw wegduwde van de auto.
Volgens mij gaf hij haar ook een klap."
2.3. Het Hof heeft de woorden "volgens mij" in de hiervoor weergegeven verklaring kennelijk en niet onbegrijpelijk in die zin opgevat dat [getuige] daarmee tot uitdrukking bracht zich bewust te zijn van de feilbaarheid van zijn waarneming en van zijn geheugen. Het aldus opgevatte voorbehoud doet aan de toelaatbaarheid van de verklaring geen afbreuk. Het middel is derhalve tevergeefs voorgesteld.
3. Ambtshalve beoordeling van de bestreden uitspraak
De Hoge Raad doet uitspraak nadat meer dan twee jaren zijn verstreken na het instellen van het cassatieberoep. Dat brengt mee dat de redelijke termijn als bedoeld in art. 6, eerste lid, EVRM is overschreden. Gelet op de aan de verdachte opgelegde taakstraf van dertig uren, subsidiair vijftien dagen hechtenis, voorwaardelijk met een proeftijd van twee jaren, en de mate waarin de redelijke termijn is overschreden, is er geen aanleiding om aan het oordeel dat de redelijke termijn is overschreden enig rechtsgevolg te verbinden en zal de Hoge Raad met dat oordeel volstaan.
4. Beslissing
De Hoge Raad verwerpt het beroep.
Dit arrest is gewezen door de vice-president A.J.A. van Dorst als voorzitter, en de raadsheren H.A.G. Splinter-van Kan en C.H.W.M. Sterk, in bijzijn van de waarnemend griffier S.C. Rusche, en uitgesproken op 22 juni 2010.