Parket bij de Hoge Raad, 14-02-2006, AU8064, 00333/05

Conclusie inzake:

[verdachte]

1. De verdachte is door het Gerechtshof te Amsterdam wegens "handelen in strijd met artikel 26, eerste lid van de Wet wapens en munitie en het feit begaan met betrekking tot een vuurwapen van categorie III, meermalen gepleegd en handelen in strijd met artikel 26, eerste lid van de Wet wapens en munitie, meermalen gepleegd" veroordeeld tot twaalf maanden gevangenisstraf waarvan zeven maanden voorwaardelijk met een proeftijd van twee jaren, met onttrekking aan het verkeer zoals in het arrest vermeld.

2. Namens de verdachte heeft mr. A. Moszkowicz, advocaat te Amsterdam, één middel van cassatie voorgesteld.

3. Het middel bevat de klacht dat het Hof ten onrechte, althans onvoldoende met redenen omkleed, heeft geoordeeld, dat de jegens de verdachte toegepaste dwangmiddelen van aanhouding, fouillering en doorzoeking van de woning en auto rechtmatig zouden hebben plaatsgevonden, dat er een redelijk vermoeden van schuld aan het voorhanden hebben van een vuurwapen en ernstige bezwaren waren, alsmede dat de als gevolg daarvan verkegen onderzoeksresultaten rechtmatig zouden zijn verkregen.

Het hof overweegt hieromtrent als volgt.

Uit het dossier blijkt dat op 2 juli 2003 door de Regionale Criminele Inlichtingen Eenheid (hierna RCIE) aan de politie informatie ter beschikking is gesteld, waarvan de inhoud -voor zover relevant en zakelijk weergegeven- luidt:

Voorts is uit het dossier en het verhandelde ter terechtzitting in hoger beroep onder meer het volgende gebleken. Op 2 juli 2003 omstreeks 11.00 uur zien verbalisanten Stoltz en Lubbers, die zich bevinden in de [a-straat], de hen bekende [betrokkene 1] lopen in de richting van de [b-straat]. Verbalisanten zijn op de hoogte dat [betrokkene 1] onder andere gebruik maakt van een gepantserde zware Volkswagen Passat met het kenteken [00-AA-BB] en treffen deze auto aan in de [b-straat]. Bij een verder onderzoek treffen deze verbalisanten in de [b-straat] tevens een personenauto aan van het merk BMW met het kenteken [02-EE-FF], waarvan bij verbalisanten bekend is dat buiten [betrokkene 1] eveneens [betrokkene 2] en [verdachte] van deze auto gebruik maakten.

Uit het daaropvolgend proces-verbaal van aanhouding blijkt dat [betrokkene 2] is aangehouden op woensdag 2 juli 2003 te 16.33 uur. In het proces-verbaal van relaas wordt daaromtrent vermeld dat aan de aanhouding van [betrokkene 2] is voorafgegaan dat gezien wordt dat [betrokkene 1] aan komt lopen, vergezeld van een onbekende man, van wie na aanhouding blijkt dat hij [betrokkene 2] is, en dat zij beiden lopen in de richting van de eerder genoemde auto's.

[Betrokkene 2] is na te zijn aangehouden gefouilleerd en bleek in het bezit te zijn van een bos sleutels waaronder de autosleutel die behoort bij de BMW 540i voorzien van kenteken [02-EE-FF]. Dit voertuig is vervolgens doorzocht en daarin werden onder andere twee vuurwapens met bijbehorende munitie, een groot geldbedrag en een aanzienlijke hoeveelheid verdovende middelen aangetroffen.

Aangezien in de hiervoor weergegeven RCIE-informatie [verdachte] als gebruiker van de BMW [02-EE-FF] wordt aangemerkt, is met toestemming van de officier van justitie besloten tot aanhouding van de verdachte en doorzoeking van zijn woning. De verdachte is aangehouden op 2 juli 2003 te 23.55 uur en zijn woning is doorzocht. In de parkeergarage gelegen onder de woning werd een gepantserde BMW 540i met kenteken [03-GG-HH] aangetroffen. Het voertuig werd met behulp van de autosleutel uit de fouillering van de verdachte geopend en doorzocht. In deze auto werd een verborgen ruimte op de plaats van de airbag aangetroffen met daarin twee vuurwapens en munitie als vermeld in de tenlastelegging. De verdachte heeft ter terechtzitting in hoger beroep bekend het tenlastegelegde te hebben begaan.

Anders dan de raadsman, is het hof van oordeel dat de aanhouding en fouillering van [verdachte] en het doorzoeken van zijn woning en auto niet onrechtmatig is geweest. De bij de politie beschikbare RCIE-informatie zoals hiervoor weergegeven, waarin [verdachte] als vermoedelijke gebruiker van de BMW met kenteken [02-EE-FF] wordt genoemd, levert, in samenhang met de onderzoeksbevindingen van 2 juli 2003 waarbij door de vondst van wapens in een geheime bergruimte op de plaats van de airbag in voornoemd voertuig een deel van de RCIE-informatie werd bevestigd, naar het oordeel van het hof een redelijk vermoeden van schuld op aan het voorhanden hebben van een vuurwapen ten aanzien van de verdachte en leiden tevens tot ernstige bezwaren jegens hem. Het hof is dan ook van oordeel dat de door aanhouding, fouillering en doorzoeking van de woning en de BMW van de verdachte verkregen onderzoeksresultaten kunnen bijdragen aan het bewijs van het tenlastegelegde feit en ziet geen reden deze ter zijde te schuiven. Dat de aan de aanhouding van de verdachte voorafgegane aanhouding en fouillering van [betrokkene 2] onrechtmatig is geweest, zoals het hof in de strafzaak tegen [betrokkene 2] heeft overwogen, kan niet tot een ander oordeel leiden, reeds omdat het niet de verdachte is die door bedoeld onrechtmatig optreden is getroffen in een (strafvorderlijk) belang dat de overtreden norm beoogt te beschermen en hij derhalve niet in een rechtens te respecteren (strafvorderlijk) belang is geschaad.

De verweren worden derhalve in al hun onderdelen verworpen."

6. Blijkens de toelichting klaagt het middel dat het Hof op onbegrijpelijke althans onvoldoende gemotiveerde wijze heeft geoordeeld dat er aan de doorzoeking in de auto en woning voldoende gegevens en aanwijzingen ten grondslag lagen, die het vermoeden zouden kunnen rechtvaardigen dat er op deze plaatsen wapentuig aanwezig zou zijn.

7. Bij de beoordeling van het middel stel ik voorop dat de vraag of uit bepaalde feiten of omstandigheden een redelijk vermoeden voortvloeit dat een strafbaar feit (is of) wordt gepleegd, van feitelijke aard is en in cassatie slechts op begrijpelijkheid kan worden getoetst.(1) Dat geldt evenzeer voor de vraag of jegens de verdachte ernstige bezwaren bestaan. Voorts merk ik op dat een redelijk vermoeden van aanwezigheid van wapens en munitie als bedoeld in art. 49 WWM kan berusten op CIE-informatie.(2)

12. Ingevolge art. 52 (oud) WWM, dat van toepassing was tussen 1 januari 1998 en 14 september 2002, waren de bij of krachtens art. 141 van het Wetboek van Strafvordering aangewezen ambtenaren bevoegd een persoon verdacht van overtreding van art. 13 of 26 WWM door het voorhanden hebben van een wapen, indien tegen hem ernstige bezwaren bestonden, aan zijn kleding te onderzoeken. De eis van het bestaan van ernstige bezwaren is in het huidige art. 52 WWM - dat van toepassing was ten tijde van het politieoptreden op 2 juli 2003 - vervangen door een redelijke aanleiding op grond van a. een gepleegd strafbaar feit waarbij wapens zijn gebruikt; b. een gepleegde overtreding van de artikelen 13, 26 of 27; of c. aanwijzingen dat een strafbaar feit als bedoeld onder a of b zal worden gepleegd.(3) De eis van het bestaan van ernstige bezwaren doet, als het om wapens gaat, dus nog slechts opgeld ingeval van een onderzoek aan het lichaam. Daarop is niet de WWM van toepassing maar art. 56 Sv.

14. Het Hof heeft, door te overwegen dat ten aanzien van de verdachte sprake was van ernstige bezwaren, geoordeeld dat sprake was van een zwaardere verdenkingsgraad dan de wet eist. (4) In dat oordeel ligt besloten het oordeel dat de verbalisanten, zoals de artt. 49 en 52 WWM vereisen, redelijkerwijs konden vermoeden dat in de woning van de verdachte wapens aanwezig waren en dat er redelijkerwijs aanleiding bestond de verdachte aan zijn kleding te onderzoeken. Dat oordeel is gelet op de door het Hof vastgestelde feiten en omstandigheden (namelijk a. de op 2 juli 2003 aan de politie verstrekte CIE-informatie, in combinatie met b. de eigen waarnemingen van de verbalisanten in de [a-straat] en de [b-straat] en c. de resultaten van de doorzoeking van de BMW met kenteken [02-EE-FF]) niet onbegrijpelijk en behoeft geen nadere motivering.

15. Dat wordt niet anders door de in de toelichting op het middel aangevoerde omstandigheid dat de CIE-informatie dateerde van maart 2003 en dat er tussen maart 2003 en 2 juli 2003 gedurende langere tijd niets met deze informatie is gedaan. De informatie had geen betrekking op een eenmalig incident, maar op een min of meer permanente situatie. Dat die informatie nog steeds actueel was werd bovendien bevestigd door de resultaten van het onderzoek in de BMW 540i met kenteken [02-EE-FF]. Het oordeel van het Hof dat de aldus bevestigde CIE-informatie kon dienen als één der pijlers waarop het vervolgonderzoek - tegen de verdachte - kon worden gebaseerd, valt goed te begrijpen.

16. Het middel faalt en kan worden afgedaan met de in art. 81 RO bedoelde motivering.

17. Gronden waarop de Hoge Raad gebruik zou moeten maken van zijn bevoegdheid de bestreden uitspraak ambtshalve te vernietigen heb ik niet aangetroffen. Deze conclusie strekt tot verwerping van het beroep.