Parket bij de Hoge Raad, 07-07-2009, BJ1763, 08/01531

Nr. 08/01531

Mr. Vegter

Zitting: 19 mei (bij vervroeging)

4. Ten laste van de verdachte is bewezenverklaard dat:

"[AL] op 17 september 2006 te Helmond tezamen en in vereniging met een ander, ter uitvoering van het door [AL] en zijn mededader voorgenomen misdrijf om opzettelijk en met voorbedachten rade [CM] van het leven te beroven, met dat opzet en na kalm beraad en rustig overleg een kogel op/in het lichaam van [CM] heeft afgevuurd, terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid, welk misdrijf verdachte op 17 september 2006 te Deurne door beloften opzettelijk heeft uitgelokt, door [AL] een hoeveelheid geld in het vooruitzicht te stellen als hij die [CM] zou doden".

5. De bewezenverklaring berust op de volgende inhoud van de bewijsmiddelen(1):

"1. Het slachtoffer [CM] heeft op 18 september 2006 te 01:50 uur aangifte gedaan en op 20 september 2006 een aanvullende verklaring afgelegd over het volgende.

Ik, [CM], kwam op zondagavond 17 september 2006 omstreeks 23:00 uur met mijn partner [LV] thuis aan de [b-straat 1] te [plaats]. We reden in een Suzuki Alto, die ik op de oprit parkeerde. Toen we uitgestapt waren, kwamen van de overkant van de straat twee jongens aanlopen. De jongens riepen "[CM], [CM]..." waarop ik naar de jongens toeliep. Vervolgens schoot een van de jongens. Daarna liepen de jongens weg.

De jongen die schoot, trok zijn handen uit zijn zakken en wees met gestrekte armen in mijn richting. Direct daarna hoorde ik een knal en zag ik een steekvlam. Ik voelde dat ik geraakt was in mijn rechter bovenarm. Ik riep naar [LV]: "[LV], ze hebben me geraakt, bel de politie." De schutter droeg een soort camouflagejas, niet in de militaire kleuren maar in lichtere grijsgroene-witte tinten. Diens hoofd was bedekt, ik kon zijn gezicht niet zien, kan ook niet zeggen of het een blanke of een neger was. Te oordelen naar zijn stem, houding en manier van lopen was het een man, 20 - 25 jaar oud, slank, normale lengte, niet lang en niet kort.

Die zondag - u zegt 17 september 2006 - werd ik gebeld door [AL] die mij vroeg of ik iets mee wilde doen, het zou om veel geld zijn. Het moest gebeuren ergens in Helmond. Die avond zijn [AL] en ik met de Opel Vectra van [AvdB] naar [BS] gereden. [AL] vroeg [BS] of deze wilde rijden, hij zou daarvoor dan 5000 euro - in een verhoor op 14 december 2006, blz. 538 zegt [RvH] dat het ook 4000 euro kan zijn geweest - krijgen. [AL] zei dat in Helmond iemand woonde die een kennis van [AL] had belazerd en dat hij in Helmond die man voor zijn flikker ging schieten. [BS] wilde er echter niets mee te maken hebben.

Vervolgens belde [AL] naar [MN]. [MN] kwam een kwartiertje later. Met zijn drieën - [AL], [MN] en ik - zijn we naar de woning van [verdachte] gereden. Behalve [verdachte] was daar onder anderen ook de vriend van [verdachte]s dochter [TvS] (hof: [BvB]).

[Verdachte] nam ons mee naar de aanbouw van zijn woning, waar toen nog geen dak op zat. [verdachte] vroeg "Wie gaat het doen?" en [AL] zei "Kom maar op, ik ga het doen." [Verdachte] haalde vervolgens uit zijn broekzak een klein model pistool. Hij haalde het magazijn uit de houder en riep tegen de schoonzoon (hof: [BvB]) dat deze nog kogels moest pakken. Deze kwam kort daarop terug en gaf enkele kogels aan [verdachte], die daarmee het magazijn bijvulde. [AL] vroeg of het pistool wel werkte, waarop [verdachte] het pistool doorlaadde en een schot in de lucht afvuurde. Daarna gaf [verdachte] het pistool aan [AL] die het in zijn vestzak stopte. [Verdachte] zei; "Het moet wel goed gebeuren, hij moet wel dood. Als het goed gebeurt, krijg je 25.000 euro van mij."

Vervolgens zijn [AL] en ik in de auto gestapt, waarin [MN] zat te wachten, en naar Helmond gereden. Onderweg heb ik het pistool overgenomen van [AL] en voorgedaan hoe je met het pistool moest omgaan en met het pistool door het geopende portierraam naar buiten geschoten.

Op mijn aanwijzing heeft [MN] de auto naar de waterzuivering gereden tot aan het viaduct en de auto gekeerd met de neus naar Aarle Rixtel.

Daar zijn [AL] en ik uitgestapt en we zijn naar de woning van het slachtoffer gelopen. Daar hebben we een tijd staan wachten, totdat de schoonzoon van [verdachte] kwam aanrijden in een witte Volkswagen Caddy en vertelde dat [verdachte] alles had afgeblazen.

Vervolgens is [AL] met de schoonzoon en ben ik met [MN] teruggereden naar Deurne. Toen ik aankwam bij de woning van [verdachte] kwam [AL] uit die woning naar buiten lopen en zei dat het gewoon doorging en dat we weer terug moesten.

Vervolgens zijn [AL] en ik met [MN] teruggereden naar dezelfde plek als eerder die avond en zijn [AL] en ik weer te voet naar de woning van het slachtoffer gegaan.

We hebben daar gewacht totdat het slachtoffer kwam aanrijden, zijn auto op de oprit parkeerde en uitstapte. [AL] zei tegen mij dat dit de man was die ze moesten hebben. Ik riep "[CM], kom eens (...)"en [AL] riep ongeveer hetzelfde. Terwijl wij in de richting van het slachtoffer liepen, haalde [AL] uit zijn vestzak het pistool tevoorschijn en vuurde een schot af. Ik rende meteen weg, maar hoorde de man nog tegen zijn vrouw roepen dat deze de wouten moest bellen.

Via het pad naast het talud van het viaduct liep ik terug naar de auto en stapte achterin. Meteen erna stapte [AL] rechts voorin en riep "Rijden, rijden", waarna [MN] wegreed naar Deurne. Onderweg belde [AL] met zijn mobiele telefoon iemand op en zei "Het is gedaan, we komen nou naar Deurne." [MN] reed naar de woning van [AvdB] in Deurne en liet daar de auto en mij achter en ging weg met [AL].

Na drie kwartier kwam [AL] naar de woning van [AvdB] en vertelde daar het hele verhaal tegen Ad.

Een aantal dagen later sprak ik met [verdachte] en deze vertelde dat hij [AL] maar 1500 euro had gegeven omdat [CM] niet doodgeschoten was maar slechts in zijn arm was geraakt.

Ik droeg die avond een donker blauw vest met capuchon en [AL] een crèmekleurig vest, legerachtig gecamoufleerd met capuchon.

5. [MN] heeft het volgende verklaard.

Op een zondag in september, dit kan best 17 september 2006 zijn want het was enkele dagen na mijn verjaardag op 12 september, werd ik gebeld door [AL]. Hij vroeg of ik naar Deurne wilde komen. In Deurne trof ik [AL] bij een Opel Vectra. [AL] vroeg of ik iets wilde verdienen met hem weg te brengen, te wachten en weer terug te brengen. Ik had in de gaten dat het mogelijk iets zou zijn wat niet deugde. [AL] zei dat [RvH] ook meeging. Ik ging akkoord.

Met de Opel Vectra zijn [AL], [RvH] en ik naar Helmond gereden. Nabij de waterzuivering en het eerste viaduct bij Helmond heb ik de auto geparkeerd met de neus in de richting van Aarle Rixtel en heb ik [RvH] en [AL] laten uitstappen.

Na geruime tijd wachten kwam [RvH] terug. Hij zei dat [AL] was opgehaald door iemand in een kleine witte bestelauto, een Caddy of Combo. [RvH] zei dat "iets" niet doorging en dat we terugkonden naar Deurne.

In Deurne heb ik [RvH] en de auto afgezet en ik ben naar de woning van [RB] gegaan, alwaar ook [EV] was. Na een tijdje kwam [AL] daar aan de deur en vertelde dat we toch weer terugmoesten naar Helmond en dat het gewoon doorging. Ik heb tegen [EV] gezegd dat ik met [AL] meeging en mogelijk ook dat er geld verdiend kon worden.

Ik ben weer met [RvH] en [AL] in de Opel Vectra naar Helmond gereden. Onderweg bleek [AL] een pistool te hebben. Het pistool was niet echt groot. [AL] heeft dat aan [RvH] gegeven. [RvH] heeft kennelijk met het pistool geschoten, want bij hem ging het portierraam open en ik hoorde een knal. [RvH] gaf het pistool terug aan [AL] en die stopte het in een van de steekzakken van zijn vest of trui.

We zijn naar dezelfde plaats gereden als eerder, waar ik weer parkeerde. Dat zal omstreeks 22:15 - 22:30 uur zijn geweest.

[RvH] en [AL] zijn weer naar de bebouwing gelopen. Naar schatting na drie kwartier kwam [RvH] teruggerend. Hij stapte in en zei dat [AL] iemand had neergeschoten. Een paar seconden later kwam ook [AL] en ging op de bijrijdersplaats zitten. Ik reed met grote snelheid weg. [AL] zei zoiets als "Kut, mijn pistool sloeg vast". Er werd ook gezegd dat de persoon die getroffen was zou hebben geroepen "Bel de wouten." [AL] heeft naar iemand gebeld. In Deurne heb ik de auto op dezelfde plaats als eerder teruggezet.

Een paar dagen later heb ik mijn vriend [EV] verteld dat [AL] iemand had neergeschoten, dat [RvH] erbij betrokken was en dat ik hen naar de plaats van de schietpartij had gereden.

Op een gegeven moment zag ik een uitzending van Omroep Brabant TV. Het viel mij op dat de omschreven kleding van de daders precies overeenkwam met de kleding die [AL] en [RvH] die avond droegen. [AL] droeg namelijk een vest of sweater met een lichtkleurig of legerachtig gecamoufleerde print met steekzakken aan de voorzijden en een capuchon. De camouflagekleuren waren niet groen en bruin zoals in het leger, maar grijs en wit. [RvH] droeg een egaal donker gekleurde trui of sweater met een capuchon.

6. [BvB] heeft het volgende verklaard.

Op zondag 17 september 2006 was ik in de woning van [verdachte]. Toen het al donker was, kwam daar de mij bekende [AL] met een mij onbekende jongen. [Verdachte] liep met [AL] en die jongen naar de aanbouw achter de woning. Er zat toen nog geen dak op. Ik hoorde op een gegeven moment een harde knal. Voordat die jongens de woning verlieten, zei [verdachte] tegen hen: "Schiet hem maar kapot". Hij zei ook: "Rij maar naar Helmond" of "Ga maar naar [CM]".

Nadat [AL] en die jongen weggegaan waren, ben ik nog een uur daar in de woning gebleven. Ik kon er echter niet mee leven dat er iemand vermoord zou gaan worden. Ik ben in mijn Volkswagen Caddy naar de [b-straat] (hof: in Helmond) gereden. Daar zag ik [AL] en de andere jongen staan. Ik zei tegen [AL] "Afblazen" en dat [verdachte] dit gezegd had.

[AL] is toen bij mij in de auto gestapt. Ik ben direct terug naar de woning gereden. Kort hierop kwam ook die andere jongen, die door u [RvH] genoemd wordt, binnen. [verdachte] riep tegen [AL] en [RvH]: "Terug." Zij gingen toen weer de woning uit.

Later die avond hoorde ik dat [CM] van de [b-straat] in de arm geschoten was.

Ik had [AL] op de [b-straat] in Helmond opgehaald met de boodschap dat de zaak was afgeblazen. [AL] zat rechts voorin mijn witte Volkswagen Caddy. Ik zag toen dat [AL] een pistool had, hetzelfde als ik eerder die avond bij [verdachte] thuis heb gezien. Hij haalde het uit de rechter steekzak van zijn vest.. Hij stopte het weer terug in diezelfde steekzak.

Een paar dagen later reed ik met [PV] met mijn auto naar de visvijver in Milheeze. Daar vond ik onder de rechtervoorstoel in mijn auto een lege huls, die moet uit het pistool van [AL] gekomen zijn. Ik heb die huls aan [PV] laten zien.

7. [PV] heeft het volgende verklaard.

Ik ben een keer met [BvB] in zijn auto naar de visvijver in Milheeze gereden. Op enig moment vond [BvB] een kogelhuls in zijn auto die hij mij liet zien.

Ik ken [verdachte] persoonlijk. Een keer op een zondag was ik bij [verdachte]. Ik hoorde [verdachte] toen iets zeggen van een zakje met kogels.

Toen later [BvB] mij die huls liet zien, begreep ik dat het te maken kon hebben met de schietpartij in Helmond.

Het klopt dat ik een keer naar [verdachte] heb gebeld en liet doorschemeren dat ik mijn kop open kon doen over de [b-straat]. Ik was ondertussen van [verdachte] te weten gekomen dat hij zich ermee had ingelaten. Hij vertelde een keer onder het rijden dat hij de opdracht had gegeven aan ene [RvH] en [AL]."

6. Het Hof heeft de bewezenverklaring als volgt nader gemotiveerd:

"De hierboven weergegeven bewijsmiddelen 1- 7 zijn redengevend voor de bewezenverklaring.

De verdediging heeft aangevoerd dat de belastende verklaringen niet betrouwbaar zijn.

Het hof acht echter de voor het bewijs gebezigde verklaringen betrouwbaar en overweegt in dit verband het volgende.

iv) Belangrijke delen van de tot bewijs gebezigde belastende verklaringen worden bevestigd door derden.

[BS] bevestigt dat hem door [RvH] en [AL] is gevraagd om voor een beloning van 4000 euro hen ergens naar toe wilde brengen, zij moesten daar iemand neersteken of neerschieten. [BS] noemt ook de plaats waar hij dan met de auto moest gaan staan: ergens achter Aarle Rixtel bij of op een brug. Dit laatste stemt overeen met de plaats die door [MN] en [RvH] is genoemd.

Zowel [RvH] (uit eigen wetenschap) als [MN] (de auditu) verklaren dat het slachtoffer [CM], nadat hij was geraakt door een kogel, tegen zijn vriendin [LV] riep dat deze de politie (de "wouten") moest bellen.

Ook [CM] en [LV] verklaren zulks.

[EV] verklaart dat hij van [MN] heeft gehoord dat deze voor taxi moest gaan spelen voor [AL], dat even daarna [AL] aan de deur (bij [RB]) stond en dat [MN] toen met [AL] is vertrokken.

[EV] verklaart verder dat [MN] hem heeft verteld dat hij met [AL] ergens naar toe was gereden en dat ze daar iemand hadden neergeschoten. [MN] had ze alleen afgezet en weer opgehaald en teruggereden naar Deurne.

Aan het bewijs doet niet af dat de familieleden van [verdachte], zijn dochter [AvS] en zijn echtgenote [JW], menen dat er geen vuurwapens en munitie in huis waren en dat op 17 september 2006 [RvH] niet op bezoek is geweest.

Ook speculaties omtrent het mogelijke motief van [verdachte] of juist het ontbreken daarvan dragen niet bij aan of doen niet af aan het bewijs."

7. Blijkens de (kopie van) de daarvan opgemaakte akte heeft de verdachte op 29 mei 2007 hoger beroep ingesteld tegen het vonnis van de Rechtbank. Zijn raadsman heeft een op dezelfde datum gedateerde appelschriftuur ingediend, welke onder meer inhoudt:

"In hoger beroep acht de verdediging het noodzakelijk om die personen als getuige te horen wier verklaringen in het bijzonder door de rechtbank zijn gebruikt ten behoeve van het bewijs van het tenlastegelegde.

8. Bij brief van 3 november 2007 heeft de raadsman de Advocaat-Generaal, onder verzending van een afschrift aan het Hof, het volgende geschreven:

"In eerste aanleg werd door de rechtbank in de uitspraak van 23 mei 2007, niettegenstaande mijn cliënt het tenlastegelegde volstrekt heeft ontkend, tot bewezenverklaring gekomen en werd aan cliënt een gevangenisstraf van acht jaar opgelegd.

Tegen het vonnis van de rechtbank werd door de verdediging op 29 mei 2007 een voorlopige appelschriftuur ingediend, waarin werd verzocht om deze inhoudelijk te mogen motiveren nadat het uitgewerkte vonnis de verdediging zou hebben bereikt.

Het zal U inmiddels bekend zijn, dat door een computerfout bij het hof de processtukken in de strafzaak in hoger beroep oorspronkelijk naar een andere advocaat (mr P.A. van der Vliet te Drachten) gezonden zijn en dat de toegevoegde raadsman de stukken eerst eind oktober jl. na rappel heeft ontvangen, in plaats van kort na de termijn welke art. 365a lid 3 Sv. als aanvullingstermijn bij gedetineerde verdachten noemt, ruim twee maanden later heeft ontvangen waardoor de termijn van de verdediging voor overleg met de verdachte omtrent het vonnis en het benoemen van getuigen met met eenzelfde termijn werd ingekort !!!

1. [GvS] Vader van de verdachte

(...)

Deze getuige dient o.a. te worden bevraagd omtrent het feit of er in het verleden bij getuige een diefstal va een grote geldsom heeft plaatsgevonden.

Door aangever [CM] wordt in zijn aangifte gesteld dat het motief voor de opdracht gelegen zou zijn, in wraakneming voor een door [CM] in het verleden gepleegde diefstal van een groot geldbedrag bij deze getuige [GvS]. Het is derhalve objectief van belang dat het gestelde motief in hoger beroep wordt geverifieerd. Immers als het motief zou blijken te ontbreken, wordt objectief minder aannemelijk dat appellant het bewezenverklaarde ook werkelijk zou hebben gepleegd, nu het plegen van het bewezenverklaarde door appellant volstrekt wordt ontkend.

2 [JW] Partner van de verdachte

(...)

3. [AvS] Dochter van de verdachte

(...)

De getuige kan o.a. verklaren omtrent spanningen in de relatie tussen de getuige [BvB] en de verdachte. Door de verdachte werd medegedeeld dat [BvB] bij de dochter van verdachte een kind heeft verwekt. [BvB] heeft dit kind nooit erkend en er wordt door hem ook geen alimentatie betaald. Hierop is hij menigmaal door de verdachte aangesproken, die er ook bezwaar tegen heeft dat zijn dochter gedurig door [BvB] werd mishandeld.

De verdachte is van mening dat een en ander mogelijk kwaad bloed bij [BvB] heeft gezet en dat op grond van het voorgaande niet uitgesloten kan worden dat [BvB] ten onrechte belastende verklaringen tegen "zijn schoonvader" heeft afgelegd , omdat deze hem in de weg staat;

4. [AL]

(...)

Nu door de rechtbank blijkens haar uitspraak aan de uitdrukkelijke verklaringen van deze getuige omtrent de opdracht, de toestand en de vermogenspositie van de verdachte [verdachte] ten onrechte werd voorbijgegaan, acht de verdediging het noodzakelijk dat de getuige door het Hof nader wordt bevraagd, opdat met de inhoud van diens verklaringen op behorende wijze rekening kan worden gehouden.

5.[RvH]

(...)

Ten aanzien van de verklaring van deze getuige, welke door de rechtbank voor het bewijs is gebruikt, stelt de verdachte dat deze verklaring onjuist is en door de getuige enkel is aangevoerd om de verdachte te benadelen, omdat deze getuige en de verdachte in het verleden onenigheid hebben gehad. Het zal duidelijk zijn dat een en ander bij de getuige dient te worden geverifieerd.

6. [CM]

(...)

De getuige dient nader te worden gehoord omtrent de inhoud van zijn eerdere getuigenverklaringen. In het bijzonder dient aandacht te worden besteed aan het onderzoek naar objectieve feiten welke zijn stellingen zouden oudersteunen, nu zijn verklaringen door de verdachte en ook door andere getuigen blijken te worden ontkend.

7.[LV]

(...)

Deze getuige dient nader te worden gehoord, omtrent de inhoud van haar getuigenverklaring in eerste aanleg. In het bijzonder omtrent haar verklaring dat zij al een jaar of vijf/zes geterroriseerd wordt door [GvS] en zijn zoon [verdachte]. Voorts omtrent haar stelling dat het motief voor de opdracht zou zijn dat bij [GvS] geld gestolen zou zijn en dat haar man en getuige door vader [GvS] en zoon [verdachte] bedreigd zouden zijn.

8. [BS] (opgave van appellant)

(...)

De getuige zou volgens appellant mededelingen kunnen doen omtrent het gebeurde in de woning van de verdachte op 17 september 2006. Appellant kan terzake nader informatie verschaffen tijdens de regiezitting op 14 november 2007."

9. Het proces-verbaal van de terechtzitting in hoger beroep van 14 november 2007 houdt het volgende in:

"De voorzitter deelt mede dat de raadsman bij brief van 3 november 2007 heeft verzocht tot het horen van acht getuigen.

De verdachte verklaart -zakelijk weergegeven -:

Deze [BS] was op de avond van 17 september 2006 bij mij. Hij kwam laat op de avond, na de schietpartij. Hij kan verklaren over mijn gedrag en/of gemoedstoestand die avond. Hij kan bijvoorbeeld zeggen waarover wij spraken en of ik me anders gedroeg dan normaal. Ik had die avond gedronken. [BS] kan misschien wel zeggen dat ik tegen hem toen niet verteld heb dat ik zelf heb geschoten of een ander heb opgedragen te schieten op [CM].

Het hof wijst af de verzoeken tot het horen van de getuigen:

- [AvS].(2)

Het hof overweegt dat de verdediging deze getuige wil horen over een door het slachtoffer [CM] verondersteld mogelijk motief waarom op [CM] is geschoten. Het hof acht dit speculatief en niet relevant voor de vaststelling van de feiten of voor enige andere door het hof te nemen beslissing. Het horen van deze getuige is derhalve niet noodzakelijk voor enige in deze zaak te nemen te beslissing en de verdachte is door de afwijzing in redelijkheid ook niet in zijn belangen geschaad;

- [AL], [RvH], [CM] en [LV].

Deze getuigen zijn eerder door de rechter-commissaris gehoord en de raadsman heeft geen nieuwe concrete punten genoemd die tot nadere verhoren aanleiding zouden kunnen zijn. Het nader horen van deze getuigen is derhalve niet noodzakelijk voor enige in deze zaak te nemen te beslissing en de verdachte is door de afwijzing in redelijkheid ook niet in zijn belangen geschaad;

- [BS].

Uit hetgeen de verdachte naar voren heeft gebracht blijkt niet dat deze getuige iets relevants kan vertellen voor enige door het hof te nemen beslissing. Het horen van deze getuige is derhalve niet noodzakelijk voor enige in deze zaak te nemen te beslissing en de verdachte is door de afwijzing in redelijkheid ook niet in zijn belangen geschaad.

De Procureur-Generaal

bij de Hoge Raad der Nederlanden

1 Het Hof heeft door middel van verwijzingen vermeld aan welk bewijsmiddel een en ander is ontleend. Ten behoeve van de leesbaarheid vermeld ik deze verwijzingen, over de juistheid waarvan in cassatie niet wordt geklaagd, niet.

2 Kennelijk is hier als gevolg van een vergissing [AvS] vermeld. Het Hof heeft kennelijk bedoeld het verzoek tot het horen van [GvS] af te wijzen. Het verzoek tot het horen van [AvS] (verdachtes dochter) is door het Hof toegewezen. Het proces-verbaal van dit verhoor, dat plaats had op 14 januari 2008, bevindt zich tussen de aan de Hoge Raad gezonden stukken.

3 HR 19 juni 2007, NJ 2007, 626, m.nt. Mevis, HR 16 september 2008, NJ 2008, 513.

4 Tussen de aan de Hoge Raad gezonden stukken trof ik aan processen-verbaal van verhoren door de R-C van [AL], [LV] en [RvH] op respectievelijk 13 april en 2 mei 2007. Een proces-verbaal van verhoor van [CM] bij de R-C trof ik niet aan.

5 Daarom was er mijns inziens wat de verzoeken tot het horen van deze getuigen betreft geen aanleiding om bij de invulling van het noodzaakcriterium rekening te houden met de door de raadsman aangevoerde omstandigheden (het niet tijdig beschikbaar komen van het uitgewerkte vonnis en het ook pas laat ter beschikking krijgen van de overige stukken).

6 Vgl. de conclusie van A-G Knigge voor HR NJ 2008, 513, onder 8 en 9.

7 Ook in de toelichting op het middel wordt deze getuige aangeduid als [AvS]. Ik meen dat het toch echt om [GvS] te doen is. Ik wijs er op dat volgens de schriftuur de weigering onbegrijpelijk is omdat ter terechtzitting in eerste aanleg het slachtoffer zou hebben verklaard dat het motief voor de schietpartij zou zijn gelegen in wraakneming voor diefstal van een groot geldbedrag van zijn buurman, dat dit motief door de verdediging werd betwist en dat de verdediging daarom de "bestolene" onder ede wilde doen horen. Het proces-verbaal van de terechtzitting in eerste aanleg van 7 maart 2007 vermeldt als door de verdediging verzochte getuige nr. 9 "[GvS] (...) (Bestolene. Men verdenkt [CM])".

8 Voor zover in de toelichting op het middel wordt geklaagd dat het Hof het desbetreffende verzoek "ten onrechte" zou hebben afgewezen kan daar in cassatie niets mee worden aangevangen, vgl. HR 21 oktober 2008, NJ 2008, 610, m.nt. Mevis.

9 Ten aanzien van de verklaring van [AL] werd juist aangevoerd dat de Rechtbank aan een deel daarvan ten onrechte was voorbijgegaan

10 De toelichting bij het nieuwe art. 418, tweede lid, Sv, Kamerstukken II, 2003-2004, 29 254, nr. 3, p. 14, houdt in dat de reden voor het toepassen van het noodzaakcriterium ing de gewenste getuige reeds in eerste aanleg is gehoord was een zinloze herhaling van verhoren te voorkomen.

11 Ik twijfel daarover enigszins omdat niet blijkt dat [BS] in eerste aanleg is gehoord en het middel slechts lijkt te klagen dat het feit dat de getuigen in eerste aanleg zijn gehoord niet betekende dat er geen aanleiding was hen in hoger beroep nogmaals te horen.