Rechtbank Assen, 27-01-2011, BP2245, 19/810245-09

Parketnummers: 19/810245-09 en 19/605334-10

vonnis van de meervoudige kamer d.d. 27 januari 2011 in de zaken van het openbaar ministerie tegen:

Het onderzoek ter terechtzitting heeft plaatsgehad op 12 februari 2010, 11 mei 2010, 3 augustus 2010, 19 oktober 2010, 11 november 2010, 1 en 2 december 2010 en 13 januari 2011.

De verdachte is verschenen ter terechtzittingen van 12 februari 2010, 11 mei 2010, 19 oktober 2010, 11 november 2010, 1 en 2 december 2010 en 13 januari 2011 en werd ter terechtzitting van 12 februari 2010 bijgestaan door mr. P.M. Breukink, advocaat te Almelo, ter terechtzitting van 11 mei 2010 door mr. A.J. Sol, advocaat te Terneuzen, en ter terechtzittingen van 19 oktober 2010, 11 november 2010, 1 en 2 december 2010 en 13 januari 2011 telkens door mr. E. Boskma, advocaat te Alkmaar.

De officier van justitie, mr. C.C. Westerling-Diderich, acht hetgeen onder parketnummer 19/810245-09 onder 1. primair, 2., 3., 4. en 5. en onder parketnummer 19/605334-10 is tenlastegelegd wettig en overtuigend bewezen en vordert dat de rechtbank als volgt zal beslissen: dertig maanden onvoorwaardelijke gevangenisstraf onder aftrek van voorarrest en terbeschikkingstelling met dwangverpleging. Voorts integrale toewijzing van de vordering van de benadeelde partij [benadeelde partij 1], tevens in de vorm van een schadevergoedingsmaatregel, en gedeeltelijke toewijzing van de vordering van de benadeelde partij [benadeelde partij 2] - tot een bedrag van € 152,66 - eveneens in de vorm van een schadevergoedingsmaatregel, onder niet-ontvankelijk verklaring van de benadeelde partij [benadeelde partij 2] voor het meer gevorderde.

Tenlasteleggingen

De verdachte is ingevolge de ter terechtzittingen van 11 mei 2010 en 13 januari 2011 gewijzigde tenlasteleggingen bij dagvaardingen onder parketnummers 19/810245-09 en 19/605334-10 tenlastegelegd, dat

parketnummer 19/810245-09

hij in of omstreeks de periode van 1 juli 2009 tot en met 28 augustus 2009 te Peize, althans in de gemeente Noordenveld, opzettelijk mishandelend (met zijn handen) de keel/hals van [slachtoffer 1] heeft dichtgeknepen/dichtgedrukt en/of enige tijd dichtgeknepen/dichtgedrukt heeft gehouden, waardoor deze letsel heeft bekomen en/of pijn heeft ondervonden;

parketnummer 19/605334-10

hij in of omstreeks de periode van 2 september 2009 tot en met 3 september 2009 te Krommenie, gemeente Zaanstad, opzettelijk en wederrechtelijk een ruit van een woning aan/nabij de [adres], in elk geval enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan [slachtoffer 3/benadeelde partij 2], in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte, heeft vernield en/of beschadigd en/of onbruikbaar gemaakt;

en/of

hij in of omstreeks de periode van 2 september 2009 tot en met 3 september 2009 te Krommenie, gemeente Zaanstad, door middel van braak, verbreking en/of inklimming wederrechtelijk is binnengedrongen in een woning aan/nabij de [adres] en in gebruik bij [slachtoffer 3], althans bij een ander of anderen dan bij verdachte.

Kennelijke taal- en/of schrijffouten in de tenlastelegging worden geacht te zijn verbeterd. De verdachte is daardoor, blijkens het onderzoek ter terechtzitting, niet geschaad in de verdediging.

De voorvragen

De rechtbank heeft vastgesteld dat de dagvaarding geldig is, dat zijzelf bevoegd is tot kennisneming van de zaak, dat de officier van justitie ontvankelijk is in de vervolging en dat er geen redenen zijn voor schorsing van de vervolging.

Bewijsmotivering

parketnummer 19/810245-09

De aangifte van [slachtoffer 1] van 28 augustus 2009

De getuigenverklaring van de dochter van aangeefster

Getuige [getuige] verklaart de dochter te zijn van aangeefster. Getuige verklaart dat verdachte in juli 2009 bij haar moeder was en ook bleef slapen. Getuige hoort kort na middernacht dat er ruzie wordt gemaakt in de slaapkamer van aangeefster. Getuige loopt naar de slaapkamer van aangeefster en ziet daar dat verdachte bovenop aangeefster zit en met zijn handen haar keel omklemt. Getuige wil de politie bellen, maar op dat moment loopt verdachte op haar toe en pakt haar vast om haar middel. Verdachte pakt de telefoon van getuige af en gooit deze op de grond. Verdachte zegt daarbij: ‘geen politie hierbij’. Getuige is daarop naar een kennis gegaan, genaamd [naam], die daar toen ook in de woning verbleef. Getuige heeft deze [naam] gevraagd de politie te bellen. Nadat de politie is gebeld verlaat verdachte de woning. Verdachte maant getuige en aangeefster herhaaldelijk, ook telefonisch nadat de politie is gearriveerd, om geen aangifte te doen. Getuige bevestigt dat aangeefster blauwe plekken en zwellingen in haar gezicht en haar hals had.

Het proces-verbaal bevindingen van Politie Drenthe

Het e-mailbericht

E-mailbericht van verdachte gericht aan aangeefster met ondermeer de passage: ‘had je keel dicht moeten houden’.

Het MSN chat-gesprek van 27 op 28 augustus 2009

Een MSN chat-gesprek waarin verdachte aan aangeefster onder meer schrijft “ [naam] dit is het laatste ik krijg tbs ik vermoord jou” en “Jou vermoord ik”.

De aangifte van [slachtoffer 1] van 23 september 2009

Aangeefster verklaart te worden belaagd door verdachte. Zij ontvangt dagelijks meerdere e-mails van verdachte en meerdere sms’jes, soms tot 20-30 per dag. Verdachte stuurt ook ’s nachts sms’jes. Deze sms’jes en mails hebben vaak een bedreigend karakter. Aangeefster verklaart angst te hebben dat verdachte deze bedreigingen uitvoert omdat hij haar heeft verklaard dat hij eens 6 jaar in de gevangenis heeft gezeten.

Aangeefster verklaart over de gevolgen van de belaging en bedreiging door verdachte. Zij is enige tijd in de crisisopvang opgenomen geweest en voelt zich een gevangene van verdachte. Op dossierpagina 110 is de klacht van aangeefster opgenomen.

Het proces-verbaal van bevindingen van Politie Drenthe

Het proces-verbaal van bevindingen d.d. 14 december 2009 bevat gegevens over het telefoonverkeer van verdachte. Hieruit blijkt dat in de periode van 28 augustus tot 15 september 2009 21 maal gesprekken zijn gevoerd met de telefoon van verdachte en die van aangeefster, 7 maal werd verdachte daarbij gebeld door aangeefster. In de periode van 5 oktober 2009 tot en met 11 oktober 2009 zijn er 47 contacten geweest waarbij het initiatief telkens bij verdachte was gelegen.

Het proces-verbaal van bevindingen van Politie Drenthe

In een proces-verbaal van onderzoek aan de telefoon van aangeefster d.d. 22 september 2009 blijkt van een groot aantal sms’jes van verdachte aan aangeefster met een veelal dreigend en beledigend karakter.

De in het dossier opgenomen kopieën van e-mail berichten van verdachte aan [slachtoffer 1]

In het dossier is een groot aantal e-mailberichten van verdachte opgenomen over de periode van 8 september 2009 tot 10 november 2009, met een veelal dreigend en beledigend karakter.

De aangiftes van [slachtoffer 1] van 14 en 16 september 2009

De verklaringen van verdachte bij de politie

De verklaringen van verdachte ter terechtzitting van 13 januari 2011

Verdachte heeft verklaard dat hij [slachtoffer 1] op 13 juli 2009 heen en weer heeft geschud en daarmee stopte op het moment dat haar dochter de slaapkamer binnen kwam. Toen [slachtoffer 1] tegen haar dochter zei: “bel de politie” heeft hij de telefoon van [getuige] gepakt en die kapot gegooid. Hij heeft [slachtoffer 1] twee klappen in haar gezicht gegeven.

Voorts heeft verdachte verklaard dat hij [slachtoffer 1] heeft bedreigd om haar bang te maken en dat hij haar na 27 augustus 2009 heeft lastig gevallen en haar heeft gebombardeerd met sms-jes. Hij is ook twee keer bij haar geweest.

parketnummer 19/605334-10

De aangifte van [slachtoffer 3]

Zij verklaart dat verdachte tussen 2 september 2009 en 3 september 2009 een ruit van haar woning aan de [adres] te Krommenie heeft vernield en door de ontstane opening haar woning is binnengedrongen.

De verklaring van verdachte ter terechtzitting van 13 januari 2011

Verdachte heeft verklaard dat hij op 3 september 2009 de woning van [slachtoffer 3] is binnengedrongen door een ruitje te vernielen en door de ontstane opening naar binnen te klimmen.

Nadere bewijsoverweging

Door verdachte is ontkend dat hij zich schuldig gemaakt aan een poging tot doodslag. Hij zou aangeefster slechts bij de schouders hebben gepakt, bij de halsstreek, en niet haar keel dicht hebben geknepen. Deze verklaring van verdachte strookt echter niet met zijn verklaring die hij aflegde bij de politie en met de verklaring van [getuige], noch met de inhoud van zijn e-mail bericht van 21 september 2009, noch met de door de verbalisanten op 13 juli geconstateerde striemen in de hals van aangeefster. De rechtbank gaat ervanuit dat verdachte aangeefster wel degelijk haar keel heeft dichtgeknepen en dat hij haar pas los heeft gelaten op het moment dat hij merkte dat [getuige] in de deuropening stond en de politie wilde bellen.

De rechtbank acht niet bewezen dat de belaging ook na 11 november 2009 nog is doorgegaan. De beide in mei 2010 aan aangeefster gezonden brieven zijn daartoe onvoldoende.

Bewezenverklaring

De rechtbank acht wettig bewezen en zij heeft de overtuiging verkregen dat de verdachte het onder parketnummer 19/810245-09 onder 1. primair, 2., 3., 4. en 5. en het onder parket-nummer 19/605334-10 tenlastegelegde heeft begaan, met dien verstande dat:

parketnummer 19/810245-09

1.

hij in de periode van 1 juli 2009 tot en met 28 augustus 2009 te Peize, ter uitvoering van het doorverdachte voorgenomen misdrijf om opzettelijk [slachtoffer 1] van het leven te beroven, met dat opzet met zijn handen de keel van die [slachtoffer 1] heeft dichtgeknepen/dichtgedrukt en enige tijd dichtgeknepen/dichtgedrukt heeft gehouden, terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;

2.

hij in de periode van 1 juli 2009 tot en met 28 augustus 2009 te Peize opzettelijk mishandelend [slachtoffer 1] meermalen in het gezicht heeft geslagen, waardoor deze letsel heeft bekomen en pijn heeft ondervonden;

3.

hij in de periode van 27 augustus 2009 tot en met 28 augustus 2009 te Peize [slachtoffer 1] heeft bedreigd met enig misdrijf tegen het leven gericht, immers heeft verdachte opzettelijk dreigend tijdens een msn-contact met die [slachtoffer 1] aan haar geschreven dat hij haar zou vermoorden;

4.

hij in de periode van 28 augustus 2009 tot 11 november 2009 te Peize wederrechtelijk stelselmatig opzettelijk inbreuk heeft gemaakt op de persoonlijke levenssfeer van [slachtoffer 1], met het oogmerk die [slachtoffer 1] vrees aan te jagen, immers heeft verdachte die [slachtoffer 1] zeer veel e-mailtjes en sms'jes met ondermeer bedreigende inhoud toegestuurd en heeft verdachte die [slachtoffer 1] meermalen opgezocht bij haar woning en heeft verdachte die [slachtoffer 1] meermalen gebeld;

5.

hij op verschillende tijdstippen in de periode van 10 september 2009 tot en met 12 september 2009 te Peize opzettelijk en wederrechtelijk banden en een ruit van een auto, staande aan de [adres], toebehorende aan [slachtoffer 2], heeft vernield;

parketnummer 19/605334-10

hij in de periode van 2 september 2009 tot en met 3 september 2009 te Krommenie, gemeente Zaanstad, opzettelijk en wederrechtelijk een ruit van een woning aan de [adres], toebehorende aan [slachtoffer 3], heeft vernield;

en

hij in de periode van 2 september 2009 tot en met 3 september 2009 te Krommenie, gemeente Zaanstad, door middel van braak en inklimming wederrechtelijk is binnengedrongen in een woning aan de [adres] en in gebruik bij [slachtoffer 3].

De in de bewijsmiddelen genoemde feiten en omstandigheden zijn redengevend voor de bewezenverklaring. Elk bewijsmiddel is slechts gebruikt voor het bewijs van het feit, waarop het blijkens zijn inhoud betrekking heeft.

De verdachte zal van het onder parketnummer 19/810245-09 onder 1. primair, 2., 3., 4. en 5. en het onder parketnummer 19/605334-10 meer of anders tenlastegelegde worden vrijgesproken, aangezien de rechtbank dat niet bewezen acht.

Kwalificaties

Het bewezen verklaarde levert respectievelijk op:

onder parketnummer 19/810245-09

onder 1. primair:

poging tot doodslag,

strafbaar gesteld bij artikel 287 in verbinding met artikel 45 van het Wetboek van Strafrecht;

onder 2.:

mishandeling,

strafbaar gesteld bij artikel 300 van het Wetboek van Strafrecht;

onder 3.:

bedreiging met enig misdrijf tegen het leven gericht,

strafbaar gesteld bij artikel 285 van het Wetboek van Strafrecht;

onder 4.:

belaging,

strafbaar gesteld bij artikel 285b van het Wetboek van Strafrecht;

onder 5.:

opzettelijk en wederrechtelijk enig goed dat geheel of ten dele aan een ander toebehoort, vernielen,

strafbaar gesteld bij artikel 350 van het Wetboek van Strafrecht, meermalen gepleegd;

onder parketnummer 19/605334-10

opzettelijk en wederrechtelijk enig goed dat geheel of ten dele aan een ander toebehoort, vernielen,

strafbaar gesteld bij artikel 350 van het Wetboek van Strafrecht;

en

in de woning, bij een ander in gebruik, wederrechtelijk binnendringen,

strafbaar gesteld bij artikel 138 van het Wetboek van Strafrecht.

Strafbaarheid

De rechtbank verenigt zich, mede gelet op de toedracht van de feiten en de persoon van de verdachte, met voormelde conclusie en maakt die tot de hare.

De rechtbank is derhalve van oordeel, dat het hiervoor bewezen verklaarde aan de verdachte kan worden toegerekend, zij het in verminderde mate.

Strafmotivering

Motivering maatregel van terbeschikkingstelling.

Ter zitting zijn C.T.H.M. Salet, eerdergenoemde GZ-psycholoog van het PBC, en S. Kinket, werkzaam bij reclassering Leger des Heils, als deskundigen gehoord.

Psycholoog Salet heeft de door het PBC opgemaakte rapportage nader toegelicht en beargumenteerd aangegeven waarom in deze rapportage is geadviseerd tot een terbeschikkingstelling met voorwaarden. Hierbij heeft hij gesteld dat tijdens de observatieperiode in het PBC is gebleken dat het in eerste instantie niet gemakkelijk is om contact met en medewerking van verdachte te verkrijgen, maar dat dit verandert als er een behandelrelatie is opgebouwd. Ook bij een klinische behandeling zoals is geadviseerd in een FPK of FPA zal dat moeten gebeuren. Nadat hierin is geïnvesteerd, is naar zijn oordeel een behandeling goed mogelijk. De ontwikkelingen na de opstelling van de rapportage door het PBC, het advies van het NIFP/IFZ en de reactie van de FPK Assen, brengen hem niet tot een ander oordeel. Hij merkt daarbij op dat er ten tijde van het intake-gesprek van verdachte bij de FPK Assen nog geen behandelrelatie aanwezig kon zijn, hetgeen een nadelige invloed zou kunnen hebben gehad op dit gesprek. Hij heeft nog eens benadrukt dat een aanvankelijk klinische behandeling in gesloten setting noodzakelijk is om het recidivegevaar in te perken.

Van de zijde van de reclassering is meegedeeld dat de reclassering geen mogelijkheden heeft om een plaatsing elders te onderzoeken dan bij de instelling die door het indicatieorgaan NIFP/IFZ is aangewezen. Voorts heeft de reclassering intussen vernomen dat het NIFP/IFZ de indicatiestelling naar het FPK Assen wil intrekken op grond van het feit dat de FPK Assen verdachte niet wenst te behandelen. Ook zal het NIFP/IFZ geen andere FPK aanwijzen omdat de beide andere FPK’s niet de geëigende instelling zijn voor de problematiek van verdachte.

Gelet op de indicatiestelling door het NIFP/IFZ, dat de FPK Assen aanwijst als de meest aangewezen instelling waar iemand met de problematiek van verdachte terecht kan, zal de rechtbank de FPK Assen aanwijzen als de verpleeginrichting waar verdachte ter behandeling in het kader van de terbeschikkingstelling met voorwaarden dient te worden opgenomen.

Volledigheidshalve en wellicht ten overvloede wijst de rechtbank hierbij nog op de per 1 september 2010 in werking getreden wijziging van artikel 11, eerste lid, van de Beginselenwet Verpleging Terbeschikking Gestelden. Thans wordt bepaald dat er niet alleen een behandelverplichting bestaat voor terbeschikkinggestelden met dwangverpleging maar ook voor terbeschikkinggestelden aan wie op grond van een uitspraak van de rechter als bedoeld in artikel 38 van het wetboek van strafrecht de voorwaarde is gesteld tot opname in een aangewezen inrichting. De rechtbank vertrouwt erop dat de FPK Assen zich, als aangewezen instelling, ten volle in zal zetten voor de behandeling van verdachte.

Verdachte zal na ommekomst van zijn detentie aansluitend dienen te worden behandeld in de FPK Assen.

De rechtbank zal tevens de ook per 1 september 2010 mogelijk gemaakte uitvoerbaarheid bij voorraad gelasten, zodat verdachte na ommekomst van zijn detentie direct kan worden opgenomen en behandeld en de reclassering direct kan starten met het uitoefenen van toezicht.

Eerdergenoemd standpunt van de NIFP/IFZ is tevens voor de rechtbank aanleiding om het verzoek van verdachte om een beslissing aan te houden teneinde te bezien of hij in een andere FPK terecht zou kunnen, niet te honoreren.

De rechtbank zal aan de Reclassering Leger des Heils opdracht geven de ter beschikking gestelde bij de naleving van de voorwaarden hulp en steun te verlenen.

De rechtbank overweegt dat de maatregel van terbeschikkingstelling zal worden opgelegd ter zake van misdrijven die zijn gericht tegen of gevaar veroorzaakt voor de onaantast-baarheid van het lichaam van een of meer personen. De totale duur van de maatregel kan daarom een periode van vier jaar te boven gaan.

Benadeelde partij [slachtoffer 1]

Voor wat betreft de vordering tot vergoeding van immateriële schade acht de rechtbank het causaal verband tussen het bewezen verklaarde feit en de schade alsmede de aansprakelijk-heid van de verdachte voor die schade bewezen. De vordering acht zij tot na te noemen bedrag voldoende aannemelijk gemaakt. De civiele vordering is dan ook gegrond en tot na te noemen bedrag voor toewijzing vatbaar. Voor het overige zal de rechtbank de vordering tot vergoeding van de immateriële schade afwijzen.

Voor zover de vordering tot schadevergoeding betrekking heeft op de door de verdachte kapot gegooide telefoon van [getuige], zal de rechtbank [slachtoffer 1] niet-ontvankelijk verklaren in haar vordering, nu dit geen schade betreft die door [slachtoffer 1] zelf is geleden. [getuige] kan desgewenst een vordering indienen bij de civiele rechter.

Schadevergoedingsmaatregel

Benadeelde partij [slachtoffer 3]

Voor zover de vordering betrekking heeft op de schade die is geleden als gevolg van de vernieling van het raam door verdachte, acht de rechtbank acht het causaal verband tussen het bewezen verklaarde feit en de gevorderde schade alsmede de aansprakelijkheid van de verdachte voor die schade bewezen. De vordering acht zij tot na te noemen bedrag voldoende aannemelijk gemaakt. De civiele vordering is dan ook gegrond en tot na te noemen bedrag voor toewijzing vatbaar. Voor het overige acht de rechtbank de benadeelde partij niet ontvankelijk in haar vordering, nu deze schade niet het gevolg is van het bewezen verklaard feit. Voor dit deel kan de benadeelde partij haar vordering slechts bij de civiele rechter aanbrengen.

Schadevergoedingsmaatregel

Toepassing van wetsartikelen

De rechtbank heeft mede gelet op de artikelen 10, 14a, 14b, 14c, 14d, 27, 37a, 38, 38a en 57 van het Wetboek van Strafrecht.

Beslissing van de rechtbank

De rechtbank verklaart bewezen dat het onder parketnummer 19/810245-09 onder 1. primair, 2., 3., 4. en 5. en het onder parketnummer 19/605334-10 tenlastegelegde, zoals hierboven is omschreven, door de verdachte is begaan, stelt vast dat het aldus bewezen verklaarde oplevert de strafbare feiten zoals hierboven is vermeld en verklaart de verdachte deswege strafbaar.

De rechtbank verklaart niet bewezen hetgeen aan de verdachte onder 1. primair, 2., 3., 4. en 5. en het onder parketnummer 19/605334-10 tenlastegelegde meer of anders is tenlastegelegd dan hierboven is bewezen verklaard en spreekt de verdachte daarvan vrij.

De rechtbank veroordeelt de verdachte tot gevangenisstraf voor de duur van 24 maanden.

De rechtbank beveelt dat de tijd die door de verdachte vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en voorlopige hechtenis is doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde gevangenisstraf geheel in mindering zal worden gebracht.

- verdachte zal geen alcohol en/of drugs gebruiken en zal meewerken aan controle daarop;

- verdachte zal op geen enkele wijze contact zoeken met aangeefster mevrouw [slachtoffer 1] en mevrouw [slachtoffer 3];

- verdachte zal de reclassering inzicht geven in de ontwikkelingen die zich voordoen op het gebied van sociale contacten. Indien sprake is van een nieuwe partnerrelatie zal verdachte hierover openheid van zaken geven;

- verdachte zal zich begeleidbaar en bemiddelbaar opstellen en zal zich gedragen naar de aanwijzingen hem te geven door de reclassering. Verdachte geeft toestemming aan de reclassering om informatie uit te wisselen met trajectrelevante derden.

De rechtbank beveelt dat de terbeschikkingstelling met voorwaarden dadelijk uitvoerbaar is.

De rechtbank draagt Reclassering Nederland (reclassering Leger des Heils) op verdachte bij de naleving van de voorwaarden hulp en steun te verlenen.

De rechtbank veroordeelt de verdachte tot betaling aan de benadeelde partij [slachtoffer 3] van de som van € 152,66 en veroordeelt de verdachte tevens in de kosten van de benadeelde partij tot op heden gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak alsnog te maken, tot op heden begroot op nihil.

De rechtbank bepaalt dat de benadeelde partij voor het overige deel van de vordering niet ontvankelijk is en dat zij dat deel van de vordering slechts bij de burgerlijke rechter kan aanbrengen. De benadeelde partij en de verdachte dragen de eigen kosten.

Dit vonnis is gewezen door mr. B.I. Klaassens, voorzitter, en mr. H. de Wit en mr. E.C.M. Wolfert, rechters, in tegenwoordigheid van R.C. Sprong, griffier, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van de rechtbank op 27 januari 2011.