Rechtbank Haarlem, 04-11-2011, BU8919, 10/5246, 11/5271, 11/5274

RECHTBANK HAARLEM

Sector bestuursrecht, meervoudige douanekamer

[X] B.V., gevestigd te [Z], eiseres,

gemachtigde: mr. A.T.M. Jansen

1.1.5. Verweerder heeft op 19 maart 2007 aan eiseres een uitnodiging tot betaling met het nummer [E NUMMER] (hierna: utb 5) uitgereikt voor een bedrag van € 537.364,89 aan douanerechten.

Alle beroepen

2.2.1. Eiseres heeft bij de aangiften pro-forma invoices overgelegd die zijn opgemaakt door [C BEDRIJF]., USA (hierna: [C BEDRIJF] USA). Op deze pro-forma invoices werden de volgende eenheidsprijzen vermeld:

[A MERK] $ 2.80

[B MERK] $ 3.33

[C MERK] $ 9.90

[D MERK] $ 7.00

2.3.2. Tot de gedingstukken behoort een contract of delivery van 24 november 2003 tussen [C BEDRIJF] USA en [B BEDRIJF] B.V. In het contract of delivery is - voor zover van belang - het volgende vermeld:

“(…)

3.

[C BEDRIJF] guarantees price stability for the duration of one year. The fixed prices agreed upon net per tin without value-added tax are:

-[A MERK]: $ 11.98

-[C MERK]: $ 21.00

-[D MERK]: $ 11.63

The cost of transport and the accruing customs duty shall be borne bij the Seller. Delivery shall be effected on the respective valid terms of payment and delivery. (…)

4.

This contract shall become effective from 1st of January 2004 and shall be concluded for an unlimited period. (…)”

2.3.3. Tot de gedingstukken behoort voorts een supplement van 2 januari 2004 op het onder 2.3.2 genoemde contract of delivery 2003 tussen [C BEDRIJF] USA en [B BEDRIJF] B.V. In het supplement is - voor zover van belang - het volgende vermeld:

“(…)

Point 3 of the above mentioned agreement is changed as follows:

Additionally to the determined purchasing prices [C BEDRIJF] invoices to the seller a commission for all contractual products sent to the seller. This commission goes via [C BEDRIJF] to Germany to the [C BEDRIJF] GmbH. The latter mentioned company has the special task within the [C BEDRIJF] group of counting and paying out the commissions centrally for all [NAAM BEDRIJF] teampartners worldwide.

For [C BEDRIJF] this commission counting is just an item in transit with no influence on the profit-and-loss account.

For the contractual products commissions are determined as follows:

[E MERK]: 14.06 €

[D MERK]: 14.05 €

[C MERK]: 27.68 €

(…)”

2.4. Bij [B BEDRIJF] B.V. en [H BEDRIJF] Nederland B.V. is een controle na invoer (hierna: CNI) ingesteld. Naar aanleiding van de bevindingen van de CNI heeft de FIOD-ECD een onderzoek gestart. Tot de gedingstukken behoort een overzichtsproces-verbaal. In het proces-verbaal, dat op 9 oktober 2007 is opgemaakt, is - voor zover van belang - het volgende vermeld:

“(…)

1.3 Verdenkingen/Strafbare feiten

1.3.1 Vermoedelijke strafbare feiten

De hiervoor genoemde verdachten worden, mede gelet op de bepalingen genoemd in artikel 47, 48 en 51 van het Wetboek van Strafrecht, verdacht van overtreding van het navolgende artikel, dan wel vermoeden wij dat zij feitelijk leiding hebben gegeven aan de verboden gedraging:

- Artikel 48, lid 1 en lid 3 van de Douanewet, te weten:

Het opzettelijk onjuist of onvolledig doen van een ingevolge een wettelijke bepaling vereiste (douane)aangifte, waarbij het feit ertoe strekt dat te weinig rechten bij invoer worden geheven.

Bij de vermoedelijke opzettelijk onjuiste of onvolledige aangiften ten invoer gaat het om de invoer van voedingssupplementen herkomstig uit de Verenigde Staten van Amerika. Vermoedelijk zijn deze aangiften ten invoer onjuist of onvolledig omdat de douanewaarde is vastgesteld aan de hand van een (te) lage commercial invoice afkomstig van [D BEDRIJF] en/of een (te) lage Pro forma lnvoice/Shipper’s Declaration afkomstig van [C BEDRIJF] gevestigd te [adres]. USA. Bovendien is er bij het bepalen van de douanewaarde geen rekening gehouden met een provisie-betaling per stuk en per maand.

2.6.4 Facturatie van de voedingssupplementen

Wij hebben vastgesteld dat bij de daadwerkelijk verzending van de goederen uit de Verenigde staten van Amerika twee verschillende soorten invoices bij de voedingssupplementen aanwezig waren.

In het ene geval werden de goederen vergezeld door een zogenaamde commercial

invoice op naam van [D BEDRIJF] en in het andere geval was een zogenaamde Pro forma invoices/Shipper’s Declarations op naam van [C BEDRIJF] USA daadwerkelijk bij de goederen aanwezig.

“Hoge” invoice van [C BEDRIJF] USA

Ongeveer gelijktijdig met het opmaken van de commercial invoices c.q. pro forma invoices/Shipper’s Declarations werden door medewerkers van [C BEDRIJF] USA

ook invoices opgemaakt waarin een stuksprijs van $ 11,98 voor [A MERK] is vermeld. Deze prijs is later verhoogd naar $ 12,19 voor het nieuwe product [B MERK]. In deze invoices van [C BEDRIJF] USA, die gericht zijn aan [A BEDRIJF] BV of [B BEDRIJF] BV, is ook te lezen dat de verkoopprijs voor de [D MERK] $ 11,63 bedraagt. Deze door [C BEDRIJF] USA gefactureerde stuksprijzen van [A MERK] ($ 11,98) en [D MERK] ($ 11,63) zijn conform de hiervoor genoemde contractueel afgesproken stuksprijzen en beduidend hoger dan de stuksprijzen van de commercial invoices van [D BEDRIJF] en/of de pro forma invoices/Shipper’s Declarations van [C BEDRIJF] USA. Wellicht ten overvloede merken wij nogmaals op dat de “lage” commercial invoices en/of pro forma invoices/Shipper’s Declarations bij de Nederlandse douane overgelegd werden en als grondslag hebben gediend voor het berekenen van het invoerrecht.

Op 16 januari 2004 schrijft [B] , vanuit de Engelse taal vrij vertaald het volgende aan [C].

Hi [C],

Zoals je weet, we hebben in november hierover gesproken, is de facturering van de provisie bedragen vanaf 1januari 2004 veranderd. Vanaf deze datum is [C BEDRIJF] USA verantwoordelijk voor het factureren van de provisiebedragen naar NEL (Nederland) en de andere klanten, boven op de product prijs. Maar je moet afzonderlijke invoices maken, één voor de productprijs en één voor de provisies. Anders moeten jouw klanten ook douanerechten betalen voor de provisies.

De provisiebedragen zijn:

- [E MERK] € 14,06

- [C MERK] € 27,68

- [D MERK] € 14,05

Het is erg belangrijk dat deze bedragen zijn vastgesteld in €. Je kunt het factureren in $ met de dagelijkse €/$ wisselkoers, dit volgens de instructie: hoe de wisselkoersen te gebruiken.

Als compensatie voor het meerdere administratieve werk mag [C BEDRIJF] USA per kwartaal 0,25% provisie factureren aan [B BEDRIJF] BV. [B BEDRIJF] BV is de nieuwe naam van het Nederlandse bedrijf per 01.01.04.

Laat mij aub weten of je al deze voorwaarden begrijpt. Als je vragen hebt aarzel dan niet om deze mij te vragen.

Met vriendelijke groeten

[B]

8.2.2 2e Verklaring van 5e verdachte [D]

Op 12 mei 2007 is [D], voormalig boekhouder/administrateur van [A BEDRIJF] BV, [H BEDRIJF] Nederland BV en [B BEDRIJF] BV, een tweede maal als verdachte

gehoord. Hij heeft onder andere de volgende verklaring afgelegd:

8.3.4 4e verhoor van 6e verdachte [E]

Op 2 maart 2007 is [E], voormalig financieel directeur van [A BEDRIJF] BV en [H BEDRIJF] Nederland BV, voor de derde maal als verdachte gehoord. Hij heeft de volgende verklaring afgelegd:

Vraag verbalisanten:

Werden de goederen rechtstreeks van [D BEDRIJF]

gekocht?

Antwoord gehoorde:

Nee, alles ging via [C BEDRIJF] Amerika, daar bestelden wij en daarvan krijgen wij geleverd. Het

zou best kunnen zijn dat er ergens op verschepingspapieren de naam [D BEDRIJF] heeft gestaan, maar dat heb ik in ieder geval nooit gezien.

Vraag verbalisanten:

Werd voor de geleverde goederen rechtstreeks aan [D BEDRIJF] te

Las Vegas betaald?

Antwoord gehoorde:

Nee, we betaalden aan [C BEDRIJF] Amerika, aan niemand anders, absoluut niet.

8.7 Verklaring van 10e verdachte [F]

Op 14 november 2006 is [F], voormalig administartue medewerker bij [C BEDRIJF] te Export/USA gehoord als gedachte. Ze verklaarde onder andere het volgende:

Vraag 28:

Door wie en waarom zijn deze commercial invoices opgemaakt?

Antwoord:

Ik stelde zowel de commercial invoices en pro forma invoices op. Wij ontvingen een order van de Nederlandse klant. Ik belde dan [G] bij [D BEDRIJF] als we niet genoeg in voorraad hadden. Ik maakte dan een pro forma invoice op, die met de zending meeging. Ik maakte ook een commercial invoice op, waarde echte waarde van de goederen op stond. Ik faxte de commercial invoice naar de klant, soms [E]. Vervolgens werd de originele/echte invoice per [J BEDRIJF] naar de klant gestuurd, want zij wilden een origineel hebben. Ik stuurde deze invoices ook naar [D BEDRIJF]. In het begin maakte ik deze invoices eerst op en werden ze door [C] ondertekend. Later ondertekende ik ze.

Vraag 29:

Waarom is er geen commercial invoice van [C BEDRIJF] bij de invoer overgelegd?

Antwoord:

[C] zei me dat ik dat niet moest doen. Ik denk nu dat zij belasting en rechten wilden ontwijken. [C] heeft me dat geloof ik eens verteld; maar gezond verstand ….

8.8 Verklaring van 12e verdachte [H]

Op 5 juli 2006 is [H], importmanager bij [K BEDRIJF], als verdachte gehoord. Hij heeft de volgende verklaring afgelegd:

Vraag verbalisanten:

Wordt binnen [K BEDRIJF] Interne Controle uitgevoerd om er voor te zorgen dat op aangiften de juiste waarden worden verantwoord?

Antwoord gehoorde:

Bij een douaneexpediteur ligt niet de kennis om de juiste waarde te bepalen van alle in

te klaren goederen. We gaan uit van de facturen die we krijgen aangereikt.

De overgelegde facturen worden dan ook niet op juistheid gecontroleerd. Hier bestaat dan ook geen interne controles op. Wel hebben we richtlijnen over welke goederen we wel en welke goederen we niet inklaren als bedrijf. We hebben geen flauw benul van wat een zending met vitaminepillen moet kosten.

8.9 Verklaring van 13e verdachte [I ] en 14e verdachte [J] (geb. [NAAM])

Op 5 juli 2006 zijn [I ] en [J] beide werkzaam bij [K BEDRIJF], samen als verdachten gehoord. Zij hebben de volgende verklaring afgelegd:

Vraag Verbalisanten:

Waarom werd de vermelde waarde op lnvoice [F NUMMER] door [K BEDRIJF] niet gehanteerd voor het berekenen van de aan te geven douanewaarde in de aangifte?

Antwoord gehoorde [J]

Omdat deze factuur bovenop lag hebben we die gehanteerd. We hebben niet verder gekeken in het dossier. Deze aangifte heb ik zelf behandeld. Dit kan ik zien aan de omslag van het dossier. Daar staat mijn handschrift op en op het kopietje van de pro forma staat ook mijn handschrift. Je kunt ook aan het formulier “nood procedure” zien wie de aangifte heeft behandeld. Onderaan dit formulier in de dubbel gedrukte tekst staat namelijk te lezen “Tel aangever 4940244 [J]”.

Deze pro forma invoice is gehanteerd omdat deze boven op het dossier lag. Het is niet gebruikelijk dat verder in het dossier wordt gekeken of er andere facturen liggen.

Antwoord gehoorde [J]:

Deze Commercial invoice is wel gebruikt voor de berekening van de douanewaarde. Ik zie dat aan de aantekeningen die er op staan. Ik kan alleen zeggen dat als er een pro forma invoice ligt, en ook een commercial invoice, ik de commercial invoice ten behoeve van de invoeraangifte gebruik. Daarbij wil ik wel nog even zeggen dat ik niet een heel dossier door ga spitten, maar de volgorde van de documentatie bepalend is voor de aangifte.

2.5. Naar aanleiding van het onderzoek van de FIOD-ECD zijn de onder 1.1.1 tot en met 1.1.5 genoemde utb’s uitgereikt. De utb’s zijn uitgereikt voor de hierna genoemde aangiften.

Utb 1 heeft betrekking op de volgende aangifte:

Aangiftenummer Datum Geadresseerde Verkoper Selectiekleur Aantal

(…)[NUMMER H] 19-2-2004 [A BEDRIJF] B.V. Rood 10 pallets

Utb 2 heeft betrekking op de volgende aangiften:

Aangiftenummer Datum Geadresseerde Verkoper Selectiekleur Aantal

(…)[NUMMER I] 3-3-2004 [A BEDRIJF] B.V. Groen/oranje 4 pallets

(…)[NUMMER J] 8-3-2004 [A BEDRIJF] B.V. Oranje 8 pallets

(…)[NUMMER K] 19-3-2004 [A BEDRIJF] B.V. Rood 10 pallets

(…)[NUMMER L] 31-3-2004 [A BEDRIJF] B.V. Rood 12 pallets

Utb 3 heeft betrekking op de volgende aangifte:

Aangiftenummer Datum Geadresseerde Verkoper Selectiekleur Aantal

(…)[NUMMER M] 19-3-2004 [C BEDRIJF] Wit 5 pallets

Utb 4 heeft betrekking op de volgende aangifte:

Aangiftenummer Datum Geadresseerde Verkoper Selectiekleur Aantal

(…)[NUMMER N] 8-6-2004 [B BEDRIJF] B.V. Wit 1 pallet

Utb 5 heeft betrekking op de volgende aangiften:

AangiftenummerDatum Geadresseerde Verkoper Selectiekleur Aantal

(…)[NUMMER O] 26-5-2004 [A BEDRIJF] B.V. Oranje 1 pallets

(…)[NUMMER R] 2-6-2004 [A BEDRIJF] B.V. Groen/oranje 7 pallets

(…)[NUMMER Q] 2-6-2004 [A BEDRIJF] B.V. Groen/oranje 12 pallets

(…)[NUMMER S] 25-6-2004 [A BEDRIJF] B.V. Rood 10 pallets

(…)[NUMMER T] 1-7-2004 [A BEDRIJF] B.V. Rood 10 pallets

(…)[NUMMER U] 8-7-2004 [A BEDRIJF] B.V. Rood 12 pallets

(…)[NUMMER V] 16-7-2004 [C BEDRIJF] Wit 1 pallets

(…)[NUMMER W] 28-7-2004 [C BEDRIJF] Wit 10 pallets

(…)[NUMMER Y] 24-8-2004 [C BEDRIJF] Wit 10 pallets

(…)[NUMMER Aa] 27-8-2004 [C BEDRIJF] Wit 10 pallets

(…)[NUMMER Bb] 14-9-2004 [D BEDRIJF] Corp Wit 10 pallets

2.6. Verweerder heeft voor de onder 2.5 genoemde 18 aangiften per aangifte de volgende bescheiden overgelegd:

- de aangifte;

- de utb;

- een berekening van de douanewaarde;

- een factuur van [D BEDRIJF] aan [A BEDRIJF] B.V. of een factuur van [D BEDRIJF] aan [B BEDRIJF] B.V., Nederland;

- een factuur van [C BEDRIJF] USA, aan [B BEDRIJF] B.V., Nederland;

- een factuur van [C BEDRIJF] USA aan [B BEDRIJF] B.V., Nederland betreffende de provisie;

- een factuur van [C BEDRIJF] USA, aan [B BEDRIJF] B.V., Nederland betreffende de handling fee.

2.8. Tot de gedingstukken behoort een e-mail van 16 januari 2004 van [E BEDRIJF] Luxemburg aan [C BEDRIJF] USA. In deze e-mail is - voor zover van belang - vermeld:

“(…) But you must write two seperate invoices: one for the product price and one for the commission. Otherwise your clients would have to pay custom charges for the commission too.

(…)

As a compensation for the more office work [C BEDRIJF] USA is allowed to invoice quarterly 0,25% of commission amount to [B BEDRIJF] B.V. [B BEDRIJF] B.V. is the new name of the NEL-company from 01.01.04. (…)”

2.9. Tot de gedingstukken behoort voorts een brief van 5 september 2006 van [E BEDRIJF] Luxemburg aan [C BEDRIJF] Int USA. In deze brief is - voor zover van belang -vermeld:

“(…)

From now on you are instructed to use only copies of TVA invoices (commercial invoices) as accompanying documents for deliveries to Europe. The usage of Pro-Forma invoices is no longer allowed to you.

With this change we want to avoid problems in customs in the future. Using only TVA invoices makes it impossible that too low selling prices are taken as basis for counting customs charges and import VAT. (…)”

3.2. Standpunten eiseres:

1. Het recht van verdediging is geschonden. De utb’s zijn opgelegd voordat het proces-verbaal is opgemaakt en zonder dat eiseres in de gelegenheid is gesteld haar standpunt kenbaar te maken. Eiseres is door de schending benadeeld. Eiseres is geen partij bij de commerciële koop-verkooptransactie en heeft geen wetenschap van de geldstromen binnen het concern van haar opdrachtgever. Nu de utb’s rauwelijks zijn uitgereikt kon eiseres niet bij haar opdrachtgever informeren. Tevens heeft verweerder geweigerd bescheiden ter beschikking te stellen. Als eiseres eerder in het bezit van de bescheiden was geweest dan zou zij in staat zijn geweest om haar standpunt te bepalen omtrent de vaststelling van de douanewaarde. Bovendien had eiseres maatregelen kunnen nemen om haar schade te beperken.

Bovendien heeft verweerder de utb’s uitgereikt terwijl er nog geen beslissing op het rulingverzoek ter zake van de vaststelling van de waarde was genomen.

Het nadeel dat eiseres heeft geleden, kan niet worden weggenomen door het uitreiken van nieuwe utb’s.

2. De douanewaarde is juist aangegeven. Eiseres is geen partij bij de koop-verkooptransacties. [C BEDRIJF] USA is opgetreden als inkoopcommissionair. De betaalde commissie die op de facturen van [C BEDRIJF] Int USA aan [B BEDRIJF] B.V. is vermeld, moet als inkoopcommissie buiten de douanewaarde blijven. De provisie is een vergoeding voor diensten die de Teampartners verrichten nadat de goederen zijn ingevoerd. De provisie is geen voorwaarde voor verkoop van de goederen. Ook de handling fee heeft betrekking op diensten die na de invoer hebben plaatsgevonden.

3. Verweerder heeft niet voldaan aan zijn bewijslast dat de douanewaarde niet juist is aangegeven. Verweerder wil afwijken van de aangiften en moet daarvoor het bewijs leveren. Eiseres kan geen relatie leggen tussen de bescheiden die verweerder per aangifte heeft overgelegd. Eiseres stelt in dit kader verder dat partijen per zending kunnen afwijken van hetgeen zij eerder overeenkwamen. Het FIOD-onderzoek heeft bovendien slechts betrekking op één aangifte en niet op de andere aangiften die in de utb’s zijn genoemd. De naam [A BEDRIJF] is niet veranderd in [B BEDRIJF] B.V. Het zijn twee aparte rechtspersonen.

4. De utb’s zijn in strijd met artikel 220 van het CDW uitgereikt. De boeking heeft niet rechtsgeldig plaatsgevonden omdat eiseres niet voorafgaande aan de uitreiking van de utb’s haar standpunt kenbaar heeft kunnen maken. Er is sprake van een vergissing van de douaneautoriteiten. De douane heeft 5 van de 18 aangiften gecontroleerd en conform afgedaan. Eiseres kon die vergissing niet ontdekken. Eiseres beschikte niet over de gegevens die twijfel opriepen over de juistheid van de aangegeven douanewaarde. Tevens had zij geen wetenschap over de betalingen die [B BEDRIJF] B.V. deed. Eiseres heeft te goeder trouw gehandeld en aan alle voorschriften van de geldende bepalingen inzake de douaneaangifte voldaan.

5. Verweerder heeft gehandeld in strijd met het zorgvuldigheidsbeginsel.

Verweerder had gebruik moeten maken van zijn keuzemogelijkheid en in overeenstemming met de eis van zorgvuldigheid moeten navorderen bij de opdrachtgevers van eiseres. Eiseres is geheel te goeder trouw.

Schending van het beginsel van eerbiediging van de rechten van de verdediging

4.1. Uit het arrest van het Hof van Justitie van de Europese Unie (hierna: HvJ) van 18 december 2008 in zaak C-349/07 (Sopropé) volgt dat de ‘eerbiediging van de rechten van de verdediging’ een algemeen beginsel van unierecht vormt dat ook van toepassing is wanneer de administratie voornemens is een bezwarend besluit ten opzichte van een bepaalde persoon vast te stellen.

4.5. Procedurele fouten bij de totstandkoming van een besluit leiden echter, gelet op zowel het nationale als het unierecht, niet zonder meer tot vernietiging van het desbetreffende besluit. In dit verband zij wat het recht van de Europese Unie betreft verwezen naar het arrest HvJ 10 juli 1980, Distillers Company/Commissie, zaak 30/78, Jurispr. blz. 2229, waarin in punt 26 het volgende wordt overwogen:

“26. Gelet op het vorenoverwogene is een onderzoek van de door verzoekster gestelde procedurefouten niet nodig. Dit ware slechts anders indien de administratieve procedure, waren deze fouten niet gemaakt, eventueel tot een ander resultaat had kunnen leiden (…).”

Wat het nationale recht betreft zij onder meer verwezen naar de arresten van de Hoge Raad, 18 april 2003, nr. 37 790, BNB 2003/267 en 15 mei 2009, nr. 08/00437, BNB 2009/169, waaruit volgt dat de schending van procedureregels geen gevolgen heeft indien de belastingplichtige door de gang van zaken niet is benadeeld.

Bewijs

4.10. Ter zitting heeft de gemachtigde van eiseres verklaard niet langer te bestrijden dat de onder 2.6 genoemde facturen betrekking hebben op de aangiften. De rechtbank zal partijen hierin volgen, zij acht met partijen aannemelijk dat de onder 2.6 genoemde facturen betrekking hebben op de 18 aangiften.

Douanewaarde

4.11. Ingevolge artikel 29, eerste lid, van het CDW is de douanewaarde van ingevoerde goederen de transactiewaarde van die goederen, dat wil zeggen de voor de goederen werkelijk betaalde of te betalen prijs indien zij voor uitvoer naar het douanegebied van de Gemeenschap worden verkocht, in voorkomend geval na aanpassing overeenkomstig de artikelen 32 en 33 van het CDW. In artikel 29, derde lid, sub a, van het CDW is bepaald dat de prijs de totale betaling is die door een koper aan de verkoper of ten behoeve van de verkoper aan een derde, voor de ingevoerde goederen ingevolge een voorwaarde van de verkoop wordt voldaan.

Artikel 32 van het CDW bepaalt het volgende:

“1. Voor het vaststellen van de douanewaarde met toepassing van artikel 29 wordt de voor de ingevoerde goederen werkelijk betaalde of te betalen prijs verhoogd met:

a) de volgende elementen, voor zover zij ten laste komen van de koper en niet begrepen zijn in de werkelijk voor de goederen betaalde of te betalen prijs:

i) commissies en courtage, met uitzondering van inkoopcommissies,

(…)

c) royalties en licentierechten met betrekking tot de goederen waarvan de waarde dient te worden bepaald, die de koper, als voorwaarde voor de verkoop van deze goederen, hetzij direct, hetzij indirect

moet betalen, voor zover deze royalties en licentierechten niet in de werkelijk betaalde of te betalen prijs zijn begrepen;

(…)

4. In dit hoofdstuk wordt onder „inkoopcommissies” verstaan, de door een importeur aan zijn agent betaalde vergoedingen voor de dienst die erin bestaat hem te vertegenwoordigen bij de aankoop van

de goederen waarvan de waarde dient te worden bepaald.

5. Niettegenstaande het bepaalde in lid 1, onder c),

(…)

b) worden de door de koper verrichte betalingen ter verkrijging van het recht tot distributie of wederverkoop van de ingevoerde goederen niet aan de werkelijk voor de ingevoerde goederen betaalde of te betalen prijs toegevoegd indien deze betalingen geen voorwaarde zijn voor de verkoop van de ingevoerde goederen voor uitvoer naar de Gemeenschap.”

Vetrouwensbeginsel

4.15. Eiseres voert aan dat de utb’s in strijd met artikel 220, tweede lid, sub b, van het CDW zijn opgelegd. Ingevolge dit artikel kan niet tot boeking achteraf worden overgegaan indien het wettelijk verschuldigde bedrag aan rechten niet was geboekt ten gevolge van een vergissing van de douaneautoriteiten zelf die de belastingplichtige redelijkerwijze niet kon ontdekken en waarbij deze laatste zijnerzijds te goeder trouw heeft gehandeld en aan alle voorschriften van de geldende bepalingen inzake de douaneaangifte heeft voldaan. Eiseres staaft haar beroep op het vertrouwensbeginsel met een verwijzing naar vijf aangiften welke door verweerder fysiek zijn gecontroleerd. Nu eiseres alleen weet dat bij deze vijf aangiften de goederen daadwerkelijk zijn opgenomen en van de daadwerkelijke opname van de goederen ten aanzien van de aangiften eindigend op [NUMMER H] en [NUMMER K] verder in het geheel geen informatie heeft ontvangen anders dan hetgeen staat vermeld op de utb’s, is eiseres van mening dat bij deze aangiften ook de douanewaarde is gecontroleerd. Verweerder bestrijdt deze opvatting en stelt dat met het daadwerkelijk (fysiek) opnemen van de goederen bij de aangifte nimmer de douanewaarde kan worden gecontroleerd, dit niet is gebeurd en evenmin de indruk is gewekt dat een dergelijke controle heeft plaatsgevonden. Voor controle van de douanewaarde moet de administratie worden gecontroleerd. De rechtbank is het met verweerder eens dat er bij de aangiften geen onderzoek is gedaan naar de juistheid van de douanewaarde, hetgeen blijkt uit de onder 2.7 vermelde fyco-formulieren. De stelling van eiseres dat zij door onvoldoende informatie daarover, er vanuit mag gaan dat ook de douanewaarde is gecontroleerd, treft geen doel. Immers als professionele douaneaangever hoort zij te weten dat voor een controle van de douanewaarde de daadwerkelijke opname van de goederen onvoldoende is. Gelet op bovenstaande is de rechtbank van oordeel dat het wettelijk verschuldigde bedrag niet is geboekt ten gevolge van een vergissing van de douaneautoriteiten zelf.

Zorgvuldigheidsbeginsel

4.16. De klacht van eiseres dat verweerder bij het gebruikmaken van zijn discretionaire bevoegdheid om de rechten na te vorderen van één of meerdere schuldenaren, niet zorgvuldig heeft gehandeld door alleen bij eiseres na te vorderen en niet bij haar opdrachtgever, die bewust onjuiste gegevens heeft verstrekt, slaagt niet. Ingevolge artikel 201, derde lid, van het CDW is de aangever schuldenaar. Weliswaar kan ingevolge dat artikel ook de persoon die de voor de aangifte de benodigde gegevens heeft verstrekt als douaneschuldenaar worden aangemerkt, maar er is geen rangorde. Het is aan verweerder om te bepalen aan wie hij de utb’s uitreikt. De enkele omstandigheid dat de opdrachtgever van eiseres de onjuiste gegevens heeft verstrekt, maakt niet dat aan eiseres als aangever geen utb’s kunnen worden opgelegd.

De rechtbank:

- verklaart de beroepen gegrond;

- vernietigt de uitspraken op bezwaar;

- vermindert de utb’s tot:

utb 1: € 19.687,18,

utb 2: € 58.565,43,

utb 3: € 8.240,90,

utb 4: € 296,27,

utb 5: € 182.318,44;

- veroordeelt verweerder in de proceskosten tot een bedrag van € 1.685,75;

- gelast dat verweerder aan eiseres het griffierecht van € 298 vergoedt.

Deze uitspraak is gedaan door mr. A.J. Roke, voorzitter, mr. A. van Dongen en

mr. C.J. Hummel, rechters, in tegenwoordigheid van mr. S. Plesman-Jalink, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 4 november 2011.

Bij het instellen van hoger beroep dient het volgende in acht te worden genomen:

1 - bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd;

2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden:

a. de naam en het adres van de indiener;

b. een dagtekening;

c. een omschrijving van de uitspraak waartegen het hoger beroep is ingesteld;

d. de gronden van het hoger beroep.