Rechtbank Rotterdam, 29-09-2016, ECLI:NL:RBROT:2016:7423, ROT 16/1094_V

1. In deze verzetprocedure moet de rechtbank de vraag beantwoorden of zij bij de uitspraak van 23 maart 2016 het beroep van opposant terecht met toepassing van artikel 8:54 van de Awb vereenvoudigd heeft behandeld, omdat zij tot het oordeel kwam dat zij kennelijk onbevoegd was van het beroep kennis te nemen. Dit oordeel was gebaseerd op de overweging dat het verzoek van opposant van 16 november 2015 niet kan worden aangemerkt als een aanvraag als bedoeld in artikel 1:3 van de Awb, zodat hiertegen geen beroep op grond van artikel 6:2, aanhef en onder b, van de Awb openstaat.

2. Opposant heeft in verzet aangevoerd dat de rechtbank zijn verzoek ten onrechte heeft opgevat als zijnde een beslissing tot ondertoezichtstelling met verwijzing naar ECLI:NL:RBROT:2015:6049. Volgens opposant betreft het verzoek een dossierinzage, dat zijn grondslag niet in het Burgerlijk Wetboek vindt, maar elders. Een dossierinzageverzoek bij een bestuursorgaan valt onder de werking van de Awb, aldus opposant onder verwijzing naar ECLI:NL:RVS:2008:7603. Verweerder dient als bestuursorgaan te worden aangemerkt. Ten slotte verwijst opposant naar het privacyreglement van Jeugdzorg Nederland en acht dit reglement van toepassing in de onderhavige situatie.

3. Opposant heeft zijn verzoek om dossierinzage uitdrukkelijk niet gebaseerd op de Wet openbaarheid van bestuur (Wob). De Wob is ook niet van toepassing omdat de Jeugdwet (wet van 1 maart 2014 inzake regels over de gemeentelijke verantwoordelijkheid voor preventie, ondersteuning, hulp en zorg aan jeugdigen en ouders bij opgroei- en opvoedingsproblemen, psychische problemen en stoornissen) een eigen regime van verstrekken van gegevens kent dat derogeert aan de Wob, zie hiervoor onder meer ECLI:NL:RVS:2016:1140 over de toepassing van de Wet op de jeugdzorg, welke wet door de Jeugdwet is vervangen.

1. Indien een beslissing als bedoeld in artikel 45 is genomen door een ander dan een bestuursorgaan, kan de belanghebbende zich tot de rechtbank wenden met het schriftelijk verzoek, de verantwoordelijke te bevelen alsnog een verzoek als bedoeld in de artikelen 30, derde lid, 35, 36 of 38, tweede lid, toe of af te wijzen dan wel een verzet als bedoeld in de artikelen 40 of 41 al dan niet te honoreren. (…).”

7. De rechtbank komt op basis van het samenstel van de hiervoor genoemde wettelijke bepalingen tot het oordeel dat met inwerkingtreding van de Jeugdwet ten opzichte van de daarvoor geldende Wet op de jeugdzorg een ander wettelijk regime is ontstaan.

Dit wettelijk regime leidt er naar het oordeel van de rechtbank toe dat verweerder ten aanzien van het verzoek van opposant van 16 november 2015 en het aanwenden van rechtsmiddelen tegen een beslissing op dat verzoek niet als bestuursorgaan kan worden aangemerkt. De bestuursrechter is daarom niet bevoegd kennis te nemen van het beroep. Opposant dient zich door middel van een verzoekschriftprocedure te wenden tot de civiele rechter.

8. Hoewel de rechtbank in haar uitspraak van 29 mei 2016 eveneens tot dit oordeel is gekomen, heeft zij in haar overwegingen niet expliciet verwezen naar bovenstaande wettelijke bepalingen. Gelet hierop en op hetgeen hiervoor onder 7 is overwogen, ziet de verzetrechter hierin aanleiding het verzet gegrond te verklaren. Daarbij ziet zij tevens aanleiding om met toepassing van artikel 8:55, tiende lid, van de Awb ook uitspraak te doen op het beroep, inhoudende dat de bestuursrechter onbevoegd is van het geschil kennis te nemen.

9. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.