Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 31-08-2021, ECLI:NL:RBZWB:2021:4396, AWB- 20_7588

4.1.

Het medische onderzoek van het UWV is verricht door een arts en een verzekeringsarts bezwaar en beroep (b&b) van het UWV.

4.2.

Arts [naam arts] heeft eiser gezien op het spreekuur van 25 november 2019, waarbij eiser lichamelijk en psychisch is onderzocht. De UWV-arts rapporteert dat de bedrijfsarts eisers functionele mogelijkheden adequaat heeft ingeschat. Er is geen sprake van geen benutbare arbeidsmogelijkheden. Wel heeft eiser beperkingen in de statische en dynamische belastbaarheid waardoor hij is aangewezen op nek-, arm-, en schoudersparend werk. Vanwege de ervaren rugklachten die eiser in periodes heeft neemt de UWV-arts lichte beperkingen aan met betrekking tot de rugbelasting. Volgens de UWV-arts bestaat geen medische reden meer voor een beperking met betrekking tot beroepsmatig autorijden. Hij verwacht dat de dynamische en statische belastbaarheid met betrekking tot de nek, schouders en armen niet zal verbeteren omdat het een chronisch beeld is zonder goede behandelmogelijkheden. De beperkingen in de dynamische en statische belastbaarheid van de rug kunnen mogelijk nog wel verbeteren, omdat spontaan herstel nog mogelijk is en er anders nog behandelmogelijkheden zijn. Hierdoor is geen sprake van een chronisch beeld zonder behandelmogelijkheden. Eisers beperkingen zijn vastgelegd in een functionele mogelijkhedenlijst (FML) van 10 december 2019.

4.3.

Verzekeringsarts b&b [naam verzekeringsarts] heeft eiser gesproken op een telefonische hoorzitting op 3 juni 2020 en zijn dossier bestudeerd. Ook werd informatie uit de behandelend sector in de vorm van aanvullende informatie van eisers neuroloog en de pijnkliniek in de beoordeling betrokken. De verzekeringsarts b&b heeft aanleiding gezien om de FML van 10 december 2019 aan te passen. Eisers mobiliteit is overschat blijkens tijdens de bezwaarprocedure verkregen medische informatie en de door eiser gemaakte bezwaren. De verzekeringsarts b&b acht eiser voor lopen en lopen tijdens het werk beperkt en voor buigen en frequent buigen tijdens het werk sterk beperkt. Gezien de lange duur van de klachten en het falen van de behandelingen acht de verzekeringsarts b&b de kans op relevante functionele verbetering weinig waarschijnlijk. Als rekening wordt gehouden met de bijkomende beperkingen zal de gevergde arbeid veel minder pijnklachten initiëren. Het toevoegen van een urenbeperking vanuit preventieve overwegingen is daarom niet aan de orde. De verzekeringsarts b&b heeft eisers aangepaste belastbaarheid vervat in een FML van 24 juni 2020.

5.1.

5.2.

De rechtbank stelt vast dat eiser in de primaire fase op een spreekuur is gezien door een arts van het UWV, niet zijnde een geregistreerde verzekeringsarts, waarbij hij uitgebreid lichamelijk en psychisch is onderzocht. De beoordeling van de UWV-arts is getoetst en akkoord bevonden door een geregistreerde verzekeringsarts. Anders dan het geval was in de genoemde uitspraak van de CRvB, is het medisch onderzoek in bezwaar in eisers geval verricht door een geregistreerde verzekeringsarts b&b. Deze arts heeft dossierstudie verricht en de telefonische hoorzitting bijgewoond op 3 juni 2020. Blijkens het uitgebreide verslag van de hoorzitting in het rapport van 24 juni 2020 heeft de verzekeringsarts b&b eiser uitvoerig gesproken en bevraagd. Daarnaast is informatie van de pijnkliniek en eisers neuroloog betrokken in de beoordeling. De verzekeringsarts b&b was dus op de hoogte van eisers klachten en deze zijn ook kenbaar betrokken in de beoordeling. Juist naar aanleiding van wat naar voren is gebracht tijdens de hoorzitting en de ingebrachte medische informatie heeft de verzekeringsarts b&b geconcludeerd dat eisers mobiliteit is overschat. De verzekeringsarts b&b heeft daarom aanvullende beperkingen aangenomen voor lopen, lopen tijdens het werk, buigen en frequent buigen tijdens het werk.

5.3.

Het UWV heeft uiteengezet dat in verband met de coronapandemie pas vanaf 22 juni 2020 weer fysieke hoorzittingen werden gepland. Het uitgangspunt bleef echter dat hoorzittingen telefonisch plaatsvonden, tenzij de verzekeringsarts b&b een fysieke hoorzitting nodig vond voor de beoordeling. Anders dan zoals bepleit door eiser, kan uit de uitspraak van de CRvB niet worden afgeleid dat deze praktijk onzorgvuldig is en dat het contact met een verzekeringsarts b&b in alle gevallen in fysieke vorm moet plaatsvinden. Kennelijk vond de verzekeringsarts b&b het voor zijn medische beoordeling niet noodzakelijk om eiser in persoon te zien in de bezwaarfase. Gezien de hierboven genoemde omstandigheden acht de rechtbank deze keuze in dit geval verdedigbaar. De rechtbank neemt daarbij in aanmerking dat eisers voormalige gemachtigde blijkens een uitnodigingsbrief van 11 mei 2020 telefonisch een afspraak heeft gemaakt met het UWV voor een telefonische hoorzitting op 3 juni 2020 en dat hij dus heeft ingestemd met een telefonische hoorzitting bij de verzekeringsarts b&b. Eiser heeft ter zitting weliswaar gesteld dat bij een telefonische hoorzitting geen algemene indruk van een betrokkene kan worden verkregen, maar hij heeft niet nader kunnen specificeren of onderbouwen welke klachten of beperkingen daardoor onderbelicht zijn gebleven.

5.4.

Het voorgaande leidt de rechtbank tot de conclusie dat het medische onderzoek van het UWV op een voldoende zorgvuldige wijze heeft plaatsgevonden en dat eisers beroepsgrond over de zorgvuldigheid van het onderzoek niet slaagt.

6.1.

Eiser wordt niet gevolgd in zijn stelling dat zijn beperkingen zijn onderschat. Hij is ter onderbouwing van deze stellingname blijven wijzen op de door hem ervaren klachten, maar hij heeft geen (nieuwe) medische stukken ingebracht die aanleiding geven om te twijfelen aan de beoordeling en de conclusies van het UWV. De medische gegevens die eiser in zijn beroepschrift aanstipt waren al bekend bij de verzekeringsarts b&b en deze zijn kenbaar meegewogen in diens oordeel. Dit geldt ook voor het medicatieoverzicht dat eiser al had overgelegd middels een aanvullend bezwaarschrift van 10 maart 2020.

6.2.

Eiser wordt ook niet gevolgd in zijn stelling dat in ieder geval een urenbeperking had moeten worden vastgesteld. De verzekeringsarts b&b heeft in zijn rapport uiteengezet dat hij een urenbeperking op preventieve gronden niet aan de orde acht, omdat de gevergde arbeid veel minder pijnklachten zal initiëren als rekening wordt gehouden met de gestelde (in de bezwaarfase aangenomen) beperkingen. In het verweerschrift van het UWV is nogmaals uiteengezet dat met de beperkingen in de FML van 24 juni 2020 al voldoende tegemoet is gekomen aan de door eiser ervaren klachten, waaronder het gestelde energieverlies. De rechtbank acht dit een steekhoudende motivering en ziet in wat eiser heeft aangevoerd geen aanleiding om hieraan te twijfelen.

6.3.

De rechtbank merkt met betrekking tot de door eiser geclaimde IVA-uitkering op dat – naast een arbeidsongeschiktheidspercentage van 80 tot 100% – een voorwaarde daarvoor ook is dat de geldende beperkingen duurzaam zijn. In dit verband is van belang dat de primaire UWV-arts heeft gesteld dat eisers beperkingen in de dynamische en statische belastbaarheid van de rug mogelijk nog wel kunnen verbeteren en dat eiser dit standpunt niet gemotiveerd heeft betwist. Verder merkt de rechtbank op dat de omstandigheid dat de artsen van het UWV de door eiser ervaren beperkingen op een andere manier hebben gewogen dan zoals hij die ervaart, niet maakt dat hun oordeel onzorgvuldig of onjuist is. De subjectieve beleving van klachten is volgens vaste rechtspraak niet beslissend bij de beantwoording van de vraag welke beperkingen in objectieve zin zijn vast te stellen. Van belang zijn alleen de medisch te objectiveren beperkingen.

7.1.

Het arbeidsdeskundige onderzoek van het UWV is verricht door een arbeidsdeskundige en een arbeidsdeskundige b&b.

7.2.

Arbeidsdeskundige [naam arbeidsdeskundige 1] heeft de volgende functies ten grondslag gelegd aan de berekening van eisers mate van arbeidsongeschiktheid: Monteur printplaten (Sbc-code 267051), Administratief ondersteunend medewerker (Sbc-code 315100) en Telefonisch verkoper (Sbc-code 315173). De arbeidsdeskundige heeft als reservefuncties geduid: Telefonist, receptionist (Sbc-code 315120) en Secretarieel medewerker (Sbc-code 315030).

7.3.

Arbeidsdeskundige b&b [naam arbeidsdeskundige 2] heeft bij de heroverweging in bezwaar de functies van administratief medewerker-receptionist (in de Sbc-code 315030 - Secretarieel medewerker) en de functie van medewerker receptie (in de Sbc-code 315120 - Telefonist, receptionist) verworpen. Op basis van de resterende functies concludeert zij – net als de primaire arbeidsdeskundige – tot een mate van arbeidsongeschiktheid van 49,73%.

7.4.

Eisers standpunt dat hij niet in staat is de geduide functies te verrichten vloeit voort uit zijn opvatting dat zijn medische beperkingen zijn onderschat. In het voorgaande heeft de rechtbank al uiteengezet waarom deze opvatting niet wordt gevolgd. De arbeidsdeskundige b&b heeft uitgebreid en steekhoudend gemotiveerd waarom geen sprake is van overbelasting bij de belastbaarheidsaspecten waarbij een signalering is opgenomen in de resultaat functiebeoordeling van 6 juli 2020. Eisers enkele stelling dat deze motivering onvoldoende zou zijn, geeft geen aanleiding om hieraan te twijfelen.

8. Op basis van de inkomsten die eiser met de geduide functies kan verdienen, heeft het UWV een berekening gemaakt die leidt tot een mate van arbeidsongeschiktheid van 49,73%. Omdat eiser tegen deze berekening geen specifieke beroepsgronden naar voren heeft gebracht, kan worden uitgegaan van deze mate van arbeidsongeschiktheid. Gezien het voorgaande heeft het UWV terecht een WGA-uitkering aan eiser toegekend met ingang van 11 februari 2020.

9. Het beroep wordt ongegrond verklaard. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.