Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 04-10-2022, ECLI:NL:RBZWB:2022:5698, AWB- 21_3548

Eiseres, geboren op 17 februari 1956, is bekend met een combinatie van aandoeningen, waaronder MS, waardoor zij inmiddels rolstoelafhankelijk is. Zij is sinds 1997 woonachtig op de [adres] 19 te [plaatsnaam] en maakt gebruik van een traplift om de bovenverdieping te bereiken.

Eiseres heeft zich in 2016 gemeld bij het college voor een aanpassing van haar woning. Door toenemende afhankelijkheid van de rolstoel dient de woning daarop te worden aangepast. Zo is de traplift geen passende voorziening meer.

Op 14 februari 2018 heeft een bouwkundig ergonomisch adviseur van Stichting SAP een programma van eisen opgesteld voor het aanpassen van de huidige woning.

Op 26 september 2018 heeft eiseres een aanvraag ingediend voor een woonvoorziening.

Na een voornemen daartoe, heeft het college op 28 januari 2019 besloten een maatwerkvoorziening toe te kennen in de vorm van een woonvoorziening in natura, door middel van het uitwerken van een plan voor een woningaanpassing met een woonhuislift binnen de bestaande woning.

Eiseres heeft daartegen bezwaar gemaakt en gesteld dat plaatsing van de lift uitsluitend mogelijk is in een aanbouw bij de woning.

In een gesprek van 27 februari 2019 is besloten het besluit van 28 januari 2019 in te trekken onder de afspraak dat aan Welzorg woning op maat (Welzorg) een bindend bouwkundig advies zal worden gevraagd.

Eiseres heeft vervolgens haar akkoord voor het inschakelen van Welzorg ingetrokken en het college gevraagd om inschakeling van [naam architekt + adviseur] Architekt + Adviseur ( [naam architekt + adviseur] ). Na overleg is het college op 1 oktober 2019 met haar voorstel akkoord gegaan.

Op 30 maart 2020 heeft eiseres in samenspraak met haar ergotherapeut [naam ergotherapeut] een aangepast programma van eisen aangeleverd.

Op 25 augustus 2020 heeft [naam architekt + adviseur] aan de hand van het programma van eisen een conceptadvies uitgebracht. Op dit advies heeft eiseres in afstemming met [naam ergotherapeut] gereageerd. De voorkeur van eiseres gaat uit naar het verder uitwerken van variant 5 uit het advies van [naam architekt + adviseur] , rekening houdend met het eerdere SAP rapport.

Op 5 november 2020 heeft [naam architekt + adviseur] een definitief advies uitgebracht. Hij heeft daarin geconcludeerd dat wanneer er geen mogelijkheid bestaat tot verhuizen (wat beduidend goedkoper is dan elke verbouwing) er verschillende verbouwopties van de huidige woning in beeld komen. De planvoorstellen 1 tot en met 3 bieden een inpandige oplossing. De aanpaskosten zijn bij deze plannen het laagst, mede door het ontbreken van op- of aanbouwen. Daardoor zijn evenmin langdurige vergunningprocedures nodig, met onzekere uitkomst. Voorstel 2 is het goedkoopst compenserende voorstel. Indien de mogelijke geluidshinder van een inpandige lift een rol speelt, en de leverancier daar geen afdoende oplossing voor kan bieden, is planvoorstel 4 te overwegen als het goedkoopst compenserende voorstel. Hoewel een liftplaatsing buiten de hoofdbouwmassa van de woning geen harde garantie biedt, is de kans op burengerucht door een meer trillingvrije opstelling wel kleiner.

In het besluit van 22 januari 2021 (primaire besluit) is aan eiseres een maatwerkvoorziening toegekend in de vorm van een woonvoorziening in natura voor de woning aan de [adres] 19 te [plaatsnaam] , namelijk het uitwerken van variant 2 uit het advies van [naam architekt + adviseur] met een woonhuislift binnen in de bestaande woning. Uit het bouwkundig advies van [naam architekt + adviseur] blijkt dat deze variant de goedkoopst compenserende variant is. Voor de vervolgstappen, zoals het opvragen van offertes en een correcte bouwkundige uitvoering, is een verdere bouwkundige en ergonomische uitwerking nodig. Ook voor een gedetailleerde begroting zijn offertes van marktpartijen nodig. In overleg met eiseres zal hiervoor opdracht worden gegeven.

Tegen dit besluit heeft eiseres bezwaar gemaakt. Zij heeft het bezwaar onderbouwd met een reactie van [naam ergotherapeut] op het advies van [naam architekt + adviseur] en het aangepast plan van eisen van 30 maart 2020.

Op 2 juni 2021 vond de hoorzitting plaats.

De bezwaaradviescommissie heeft geadviseerd het bezwaar ongegrond te verklaren. Het college mocht uitgaan van de uitkomsten van het onderzoek door [naam architekt + adviseur] . [naam architekt + adviseur] heeft in voldoende mate aandacht besteed aan de individuele situatie van eiseres. Het programma van eisen is meegenomen bij het opstellen van het bouwkundig advies en eiseres heeft op het advies kunnen reageren met een zienswijze. De reactie van de ergotherapeut van eiseres, [naam ergotherapeut] , is meegenomen in het advies. Uit vaste jurisprudentie en artikel 8, vijfde lid, van het Besluit staat het het college vrij te bepalen dat slechts recht bestaat op de goedkoopst adequaat compenserende voorziening indien meer dan één voorziening als compensatie voor de vastgestelde beperkingen kan worden aangemerkt. Eiseres heeft geen objectief toetsbare gegevens overgelegd – bijvoorbeeld een contra-expertise – die maken dat moet worden getwijfeld aan het advies van [naam architekt + adviseur] .

In het bestreden besluit is het bezwaar, onder verwijzing naar het advies van de bezwaaradviescommissie, ongegrond verklaard.

Eiseres voert aan dat de toegekende woonvoorziening geen adequate compensatie biedt voor haar beperkingen. Ter onderbouwing van haar standpunt heeft zij op 20 juni 2022 een contra-expertise overgelegd van bouwkundige [naam bouwkundige] van [naam bedrijf] ( [naam bouwkundige] ), in samenspraak met ergotherapeute [naam ergotherapeut] . [naam bouwkundige] concludeert dat de door [naam architekt + adviseur] voorgestelde aanpassingen op zowel de begane grond als de verdieping voor de varianten 1 tot en met 5 bouwkundig niet voldoen. [naam ergotherapeut] concludeert dat de voorgestelde aanpassingen functioneel niet voldoen. Onderzocht is welke woningaanpassingen wel zouden voldoen aan het programma van eisen van 30 maart 2020 en in bouwkundig en functioneel opzicht aanvaardbaar zouden zijn. [naam bouwkundige] en [naam ergotherapeut] hebben in dat kader een ‘variant 6’ opgesteld. In die variant is er een invalidenparkkeerplaats en toegang tot de woning aan achterzijde van de woning, wordt de aanbouw aan de voorzijde gesloopt en vervangen door een nieuwe aanbouw met begane grond en verdieping. In deze aanbouw worden de woonlift, het toilet op de begane grond en de badkamer op de verdieping gesitueerd. Eiseres is van mening dat het college deze variant in zijn besluitvorming dient over te nemen. Eiseres verzoekt de rechtbank het bestreden besluit te vernietigen en het college te veroordelen tot de gemaakte proceskosten, waaronder die voor het inwinnen van de contra-expertise ter hoogte van € 2.173,16 incl. btw.

In verweer stelt het college voorop dat partijen waren overeengekomen dat het advies van [naam architekt + adviseur] tussen hen bindend zou zijn. In weerwil van die afspraak, heeft eiseres kort voor de mondelinge behandeling alsnog een contra-expertise overgelegd. Het college heeft zorgvuldigheidshalve de contra-expertise voorgelegd aan [naam architekt + adviseur] . Deze zag in de contra-expertise geen aanleiding af te wijken van zijn eerdere advies. Behoudens de wens van een parkeerplaats en toegang aan de achterzijde van het huis, zag [naam architekt + adviseur] in de contra-expertise geen andere argumentatie aan dan reeds aan de orde ten tijde van het opstellen van zijn advies. Het college ziet dan ook geen aanleiding af te wijken van het advies van [naam architekt + adviseur] .

Het relevante wettelijk kader is opgenomen in de bijlage bij deze uitspraak.