Centrale Raad van Beroep, 01-06-2016, ECLI:NL:CRVB:2016:2068, 14/4807 WAO

Vaststaat dat op 22 november 2011 in een door appellante gehuurde woning een kwekerij met 84 hennepstekken van ongeveer 10 centimeter hoogte en twee plastic zakken met gedroogde hennep zijn aangetroffen. Appellante heeft deze kwekerij met hulp van anderen opgebouwd. Naar aanleiding van de stelling van appellante dat in die kwekerij nog geen sprake was geweest van een oogst wordt het volgende overwogen.

In de eerste plaats is van belang dat, gelet op de duur van de periode waarin appellante de woning tot haar beschikking had, het mogelijk was om een oogst te hebben gehad. Appellante huurde de woning immers vanaf 15 augustus 2011. Vanaf dat moment zou gestart kunnen zijn met de opbouw van de hennepkwekerij. Als zou worden uitgegaan van een opbouw van de kwekerij in drie weken – zoals appellante tegenover de politie heeft verklaard – en een kweekcyclus van tien weken, dan zou appellante voor 22 november 2011 een oogst kunnen hebben gehad. Appellante heeft weliswaar gesteld dat de eigenaar van de woning in september 2011 zogenoemde open dagen had waarop hij met aspirant-kopers langs is geweest, maar daarvan is niet gebleken. Bovendien bevond de hennepkwekerij zich in de kelder van de woning, zodat bij een bezichtiging van de woning met uitzondering van de kelder een kwekerij niet opgemerkt zou zijn.

In het rapport BWVV is uitgegaan van een eerdere oogst met 80 hennepplanten. De rapporteur, hoofdagent van politie [naam 1] , is tot deze conclusie gekomen, omdat in de 41 kweekbakken voor twee hennepplanten vier vergane resten van hennepplanten zijn aangetroffen, te weten wortel- en bladresten. Bovendien was stof op het filterdoek van de koolstoffilters aangetroffen, waarbij aannemelijk is geacht dat de vervuiling heeft plaatsgevonden, nadat de koolstoffilters in de kwekerij waren bevestigd. Ook is het kweekmedium Mapito aangetroffen, waarin zich wortelresten van hennepplanten bevonden, wat ook duidt op een eerdere oogst. In het proces-verbaal van aantreffen hennepkwekerij heeft voornoemde rapporteur nader omschreven dat hij in de kweekbakken “mooie lange witte wortels van planten” heeft aangetroffen en op de bodem van de kweekbakken meerdere groenkleurige hennepblaadjes. Deze hennepblaadjes zagen er volgens hem mooi uit en vertoonden kennelijk geen ziektes. In een van de kweekbakken lag een groot hennepblad, dat volgens hem duidde op de aanwezigheid van grote hennepplanten. Voorts waren er kruimels van hennep aanwezig in een emmer, waarin een knipschaar lag. De rapporteur heeft appellante bij het binnentreden gevraagd “Waar zijn de hennepplanten?”, waarop zij heeft geantwoord dat deze kennelijk de dag daarvoor waren opgehaald. De verklaring van appellante tijdens haar verhoor door de politie op 22 november 2011 dat zij pas sinds 19 november 2011 planten heeft staan, verhoudt zich ook niet met het feit dat uit een netmeting door energieleverancier Enexis is gebleken dat in ieder geval al vanaf 10 november 2011 sprake is van een vast in- en uitschakelmoment (van 16.00 uur tot 04.00 uur) van tijdschakelaren die worden gebruikt om hennepplanten op gezette tijden van licht en voeding te voorzien.

Er bestaat geen aanleiding om in dit verband betekenis te hechten aan de verklaring van [naam 2] dat hij vanaf 20 september 2011 is begonnen met het installeren van de hennepkwekerij en dat dit zeker een week in beslag heeft genomen. [naam 2] heeft deze verklaring immers pas op 16 december 2014 gedaan en niet onderbouwd met enig nader bewijs. Zijn verklaring is bovendien in strijd met de verklaring van appellante, die heeft verklaard dat de plantage ongeveer een maand voordat de politie binnenviel is opgebouwd, dat zij de kwekerij zelf met een beetje hulp van anderen heeft opgebouwd en dat deze na ongeveer drie weken klaar was.

Uit wat is overwogen in 4.4.2 tot en met 4.4.4 volgt dat het Uwv aannemelijk heeft gemaakt dat in de aangetroffen hennepkwekerij eenmaal is geoogst met 80 hennepplanten. Dit rechtvaardigt de veronderstelling dat appellante, die huurster is van de woning waarin de kwekerij is aangetroffen, werkzaamheden van economische waarde heeft verricht gericht op het kweken van hennep en daaruit aan haar toe te rekenen inkomsten heeft genoten. Appellante heeft de werkzaamheden in de kwekerij niet gemeld en aan het Uwv geen gegevens overgelegd waaruit blijkt wat haar inkomsten zijn geweest in de periode in geding.

Op grond van artikel 80, eerste lid, van de WAO is degene die een arbeidsongeschiktheidsuitkering ontvangt verplicht het Uwv onverwijld en uit eigen beweging aan het Uwv melding te maken van zijn werkzaamheden en inkomsten uit arbeid. Daarbij geldt dat indien achteraf de omvang van in strijd met dit wetsartikel verzwegen arbeid en inkomsten niet meer kan worden bepaald aan de hand van betrouwbare schriftelijke gegevens, het Uwv bevoegd is de in aanmerking te nemen inkomsten op een redelijke wijze te schatten. De betrokken uitkeringsontvanger heeft dan vervolgens de mogelijkheid om de juistheid van de op basis van deze schatting vastgestelde bedragen te weerleggen met concrete en verifieerbare gegevens. De toepassing van artikel 44 van de WAO brengt in die situatie mee dat het risico dat relevant geachte feiten en omstandigheden niet aannemelijk worden gemaakt bij de uitkeringsontvanger wordt gelegd.

Het Uwv heeft aan de toepassing van artikel 44 van de WAO ten grondslag gelegd een rapport werknemersfraude van 7 augustus 2012. Dat rapport vormt samen met het rapport BWVV en het proces-verbaal van aantreffen hennepkwekerij van 30 november 2011 een voldoende grondslag voor de schatting van het Uwv dat appellante ten tijde van belang inkomsten uit arbeid heeft ontvangen groter dan haar maatmaninkomen. De omstandigheid dat het Openbaar Ministerie het voordeel voor appellante voorlopig op nihil heeft geschat en geen ontneming van wederrechtelijk verkregen voordeel heeft gevorderd, leidt niet tot een ander oordeel. Daarbij is van belang dat uit de gedingstukken niet kan worden opgemaakt op welke grond van welke gegevens het Openbaar Ministerie tot deze beslissing is gekomen. Uit 4.4.6 volgt dat het aan appellante is om met concrete en verifieerbare gegevens aannemelijk te maken dat zij met haar werkzaamheden in de kwekerij minder of in het geheel geen inkomsten heeft ontvangen. Appellante heeft haar standpunt niet met dergelijke gegevens onderbouwd. De gevolgen van het ontbreken van die gegevens komen voor rekening van appellante.

Aan de in 4.3 vermelde bewijslast is in dit geval voldaan. Het oordeel van de rechtbank dat het Uwv terecht de (fictieve) mate van arbeidsongeschiktheid van appellante over de periode in geding heeft vastgesteld op minder dan 15%, waardoor haar WAO-uitkering over die periode niet tot uitbetaling kon komen, is juist. De gronden waarop de rechtbank tot het oordeel is gekomen dat het Uwv terecht de onverschuldigd betaalde WAO-uitkering over de periode van 13 september 2011 tot 23 november 2011 heeft teruggevorderd, worden onderschreven. In wat appellante heeft aangevoerd wordt geen dringende reden gezien om van terugvordering af te zien. Het beroep tegen bestreden besluit I is terecht ongegrond verklaard.