Centrale Raad van Beroep, 13-08-2019, ECLI:NL:CRVB:2019:2777, 18/283 PW

1.1.

Appellanten ontvingen van de Svb bijstand, laatstelijk op grond van de Participatiewet (PW) in de vorm van een aanvullende inkomensvoorziening voor ouderen (AIO-aanvulling).

1.2.

Appellanten hebben meerdere keren melding gemaakt bij de Svb van een verblijf buiten Nederland. De Svb heeft appellanten bij brief van 27 oktober 2016 verzocht om over het door appellanten in juni 2016 gemelde verblijf buiten Nederland een formulier ‘Verblijf buiten Nederland’ in te vullen en toe te zenden. Appellanten hebben dit formulier op 1 november 2016 ingevuld en retour gezonden. Bij besluit van 25 januari 2017, zoals gewijzigd bij besluit van 8 februari 2017, heeft de Svb vastgesteld dat appellanten in 2016 langer dan dertien weken buiten Nederland hebben verbleven en dat zij in de periode van 4 september 2016 tot en met 6 september 2016 geen recht op een AIO-aanvulling hebben.

1.3.

Bij brief van 8 november 2016 heeft de Svb appellanten een formulier ‘Vragenlijst over verblijf buiten Nederland’ (formulier) toegezonden en verzocht de daarop vermelde vragen over de jaren 2013, 2014 en 2015 in te vullen en toe te zenden. Bij brief van 9 december 2016 heeft de Svb appellanten opnieuw verzocht het formulier in te vullen en voor 28 december 2016 toe te zenden. Appellanten hebben niet op dit verzoek gereageerd.

1.4.

1.5.

Bij besluit van 8 februari 2017, na bezwaar gehandhaafd bij besluit van 4 mei 2017 (bestreden besluit 2), heeft de Svb de AIO-aanvulling van appellanten met toepassing van artikel 54, vierde lid, van de PW met ingang van 28 december 2016 ingetrokken, omdat appellanten niet binnen de gegeven hersteltermijn hebben gereageerd door het in 1.3 bedoelde formulier ingevuld te retourneren.

2. Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank de beroepen tegen de bestreden besluiten ongegrond verklaard.

3. Appellanten hebben zich op de hierna te bespreken gronden tegen de aangevallen uitspraak gekeerd.

4. De Raad komt tot de volgende beoordeling.

4.1.

Ingevolge artikel 54, eerste lid, van de PW, heeft de bijstandverlenende instantie de bevoegdheid tot opschorting van het recht op bijstand indien de betrokkene de voor de verlening van bijstand van belang zijnde gegevens of de gevorderde bewijsstukken niet, niet tijdig of onvolledig heeft verstrekt en hem dit te verwijten valt, of indien de betrokkene anderszins onvoldoende medewerking verleent. Ingevolge het vierde lid kan de bijstandverlenende instantie de bijstand intrekken met ingang van de eerste dag waarover het recht op bijstand is opgeschort als de belanghebbende het verzuim niet herstelt binnen de daarvoor door de bijstandverlenende instantie gestelde termijn.

4.2.

Bij de beantwoording van de vraag of de bijstandverlenende instantie op grond van artikel 54, vierde lid, van de PW bevoegd is tot intrekking van de aan een betrokkene verleende bijstand, staat ter beoordeling of de betrokkene verzuimd heeft binnen de daartoe gestelde termijn de bij het opschortingsbesluit gevraagde gegevens of gevorderde bewijsstukken te verstrekken. Indien dat het geval is, dient vervolgens te worden nagegaan of de betrokkene hiervan een verwijt kan worden gemaakt. De verwijtbaarheid kan ontbreken indien het gaat om gegevens of gevorderde bewijsstukken die niet van belang zijn voor de verlening van bijstand of om gegevens waarover de betrokkene niet binnen de gestelde hersteltermijn redelijkerwijs heeft kunnen beschikken.

4.3.

4.4.

Appellanten hebben op het op 1 november 2016 ingevulde en retour gezonden formulier ‘Verblijf in het buitenland’ verklaard gedurende welke perioden in 2016 zij buiten Nederland hebben verbleven, op welk adres zij hebben verbleven en de vraag of zij eigenaar zijn van de woning op het verblijfadres buiten Nederland of van een stuk grond of een andere woning buiten Nederland met nee beantwoord. De op het in 1.3 bedoelde formulier gevraagde gegevens zien op de jaren 2013, 2014 en 2015. De Svb heeft gevraagd of appellanten in de hiervoor genoemde jaren buiten Nederland verbleven op hetzelfde adres, op welk adres appellanten in die jaren hebben verbleven buiten Nederland en of zij (mede-)eigenaar zijn van de woning van het verblijfadres in het jaar 2013, 2014 of 2015. De vragen van de Svb in het in 1.3 bedoelde formulier zijn er op gericht dat appellanten inlichtingen verstrekken over vermogen, waaronder woningen op verblijfadressen, buiten Nederland in 2013, 2014 en 2015. De informatie over vermogen buiten Nederland is evident een relevant gegeven voor het recht op een AIO-aanvulling. De door de Svb gevraagde gegevens over het vermogen van appellanten zien op een afgesloten periode in het verleden. Die gegevens zijn weliswaar van belang voor het recht op een AIO-aanvulling over de jaren 2013, 2014 en 2015, maar zonder nadere motivering, die ontbreekt en die ook ter zitting niet kon worden gegeven, valt - mede gelet op de over 2016 gevraagde en verstrekte gegevens - niet in te zien waarom die gegevens van belang zijn voor de verlening van de AIO-aanvulling vanaf 28 december 2016. Vergelijk de uitspraken van 25 februari 2014, ECLI:NL:CRVB:2014:669, en 11 november 2014, ECLI:NL:CRVB:2014:3693. Dit betekent dat appellanten geen verwijt kan worden gemaakt van het niet invullen en retour zenden van het in 1.3 bedoelde formulier.

4.5.

4.6.

Met het oog op een efficiënte afdoening van het geschil bestaat aanleiding om met toepassing van artikel 8:113, tweede lid, van de Awb te bepalen dat tegen het nieuwe besluit slechts bij de Raad beroep kan worden ingesteld.