Centrale Raad van Beroep, 05-12-2019, ECLI:NL:CRVB:2019:4036, 18/5665 AOW-PV

1. Appellant ontvangt met ingang van 4 juli 2017 een ouderdomspensioen op grond van de Algemene Ouderdomswet (AOW), laatstelijk voor een ongehuwde pensioengerechtigde. Hierbij ging de Svb ervan uit dat appellant ongehuwd is. Bij besluiten van 29 november 2017, in stand gelaten bij de beslissing op bezwaar van 20 maart 2018 (bestreden besluit), heeft de Svb het ouderdomspensioen van appellant met ingang van 4 juli 2017 herzien naar dat voor een gehuwde pensioengerechtigde en het teveel betaalde ouderdomspensioen van 4 juli 2017 tot en met november 2017 van appellant teruggevorderd. Aan de besluitvorming ligt ten grondslag dat de Svb is gebleken dat appellant sinds 15 oktober 2016 is gehuwd en dat niet is gebleken dat appellant duurzaam gescheiden leeft van zijn echtgenote als bedoeld in artikel 1, derde lid, aanhef en onder b, van de AOW.

2. Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank het beroep ongegrond verklaard.

3. Appellant heeft zich in hoger beroep tegen de aangevallen uitspraak gekeerd. Volgens appellant had de Svb tot het moment in oktober 2017, toen zijn Chinese echtgenote zich in Nederland kon vestigen, uit moeten gaan van duurzaam gescheiden leven.

4. Voor zijn vaste rechtspraak over het begrip duurzaam gescheiden leven verwijst de Raad naar zijn uitspraken van 19 september 2019, ECLI:NL:CRVB:2019:3017 en ECLI:NL:CRVB:2019:3018.

5. De rechtbank heeft met juistheid geoordeeld dat appellant niet duurzaam gescheiden leefde van zijn echtgenote in de periode dat zij nog in China woonde, omdat geen sprake was van niet willen samenwonen, maar van nog niet kunnen samenwonen. De rechtbank heeft hierbij terecht van belang geacht dat appellant en zijn echtgenote regelmatig contact met elkaar hadden en dat appellant ter zitting heeft herhaald dat zij zijn gehuwd omdat zij een signaal aan de overheid wilden geven dat ze samen door het leven willen gaan. Ook in hoger beroep heeft appellant herhaald dat hij en zijn echtgenote met hun huwelijk steeds de intentie hadden om samen door het leven te gaan. Dit betekent dat de Svb het ouderdomspensioen van appellant terecht met ingang van 4 juli 2017 heeft herzien in dat voor een gehuwde pensioengerechtigde en het teveel betaalde ouderdomspensioen terecht heeft teruggevorderd. Wat appellant verder in hoger beroep heeft aangevoerd, vormt in essentie een herhaling van wat hij in beroep heeft aangevoerd en kan niet leiden tot een vernietiging van de aangevallen uitspraak. Het hoger beroep slaagt niet.

6. Voor een veroordeling in de proceskosten bestaat geen aanleiding.