Centrale Raad van Beroep, 02-06-2015, ECLI:NL:CRVB:2015:1702, 14-1141 WWB

1. Het college heeft bij besluit van 19 juli 2005, na bezwaar gehandhaafd bij besluit van

22 november 2005, het vermogen van verzoeker bij aanvang van de bijstandsverlening vastgesteld op € 3.320,60. Bij de vermogensvaststelling is de afkoopwaarde van de lijfrentepolissen tot bedragen van respectievelijk € 657,30 en € 534,78 meegenomen. Daarbij is in aanmerking genomen dat deze polissen, blijkens ingewonnen informatie, afkoopbaar waren en verzoeker destijds voor de keuze is gesteld om dat wel of niet te doen. De toenmalige rechtbank ’s-Hertogenbosch heeft bij uitspraak van 13 oktober 2006 het beroep tegen het besluit van 22 november 2005 ongegrond verklaard. De Raad heeft bij zijn uitspraak van 22 april 2008, ECLI:NL:CRVB:2008:BD0462, de uitspraak van de rechtbank bevestigd.

2. Bij besluit van 2 december 2009, voor zover hier van belang, heeft het college, na gemaakt bezwaar, het besluit van 20 oktober 2008 om de eerder aan verzoeker verleende bijstand in te trekken en de gemaakte kosten van bijstand terug te vorderen gehandhaafd over de periode van 13 mei 2005 tot en met 7 september 2005 en die kosten vastgesteld op een bedrag van

€ 4.081,55 bruto. Daaraan is ten grondslag gelegd dat verzoeker in strijd met de wettelijke inlichtingenverplichting niet aan het college heeft opgegeven dat hij over vermogen in de vorm van vier houtbewerkingsmachines beschikt en dat de waarde van deze machines, tezamen met het reeds eerder vastgestelde vermogen, uitgaat boven de grens van het vrij te laten vermogen. Bij uitspraak van de toenmalige rechtbank ’s-Hertogenbosch van 27 april 2011 is het beroep tegen het besluit van 2 december 2009 ongegrond verklaard. De Raad heeft bij zijn uitspraak van 2 oktober 2012, ECLI:NL:CRVB:2012:BX8875, de uitspraak van de rechtbank bevestigd. Daarbij is onder meer overwogen dat, gelet op de onder 1 aangehaalde uitspraak van de Raad uit 2008, in rechte vaststaat dat de waarde van de lijfrentepolissen tot het vermogen van verzoeker moet worden gerekend.

3. Verzoeker heeft aan zijn verzoek om herziening, samengevat, ten grondslag gelegd dat de Raad in de in 1 en 2 bedoelde uitspraken uit 2008 en 2012 onjuist heeft geoordeeld met betrekking tot het destijds vastgestelde vermogen, meer in het bijzonder ten aanzien van de meegetelde afkoopwaarde van de lijfrentepolissen. Bij de jaarlijkse berichtgeving van de verzekeringsmaatschappij wordt hij steeds geconfronteerd met de mededeling dat het afkopen van de tot april 2003 betaalde premies van de lijfrenteverzekering niet mogelijk is en dat de verzekering destijds op verzoek premievrij is gemaakt.

4. Het verzoek om herziening, daargelaten of dit - strikt genomen - ziet op de uitspraak van de Raad uit 2008 of die uit 2012, heeft hoe dan ook betrekking op een uitspraak van vóór

1 januari 2013. Dit betekent dat, gelet op artikel 1 van Deel C van de Wet aanpassing bestuursrecht (overgangsrecht), artikel 8:88 (oud) van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) nog van toepassing is. Ingevolge artikel 8:88, eerste lid, van de Awb kan de Raad op verzoek van een partij een onherroepelijk geworden uitspraak herzien op grond van feiten en omstandigheden die:

a. hebben plaatsgevonden vóór de uitspraak,

b. bij de indiener van het verzoekschrift vóór de uitspraak niet bekend waren en redelijkerwijs niet bekend konden zijn, en

c. waren zij bij de Raad eerder bekend geweest, tot een andere uitspraak zouden hebben kunnen leiden.

5. De Raad komt tot de volgende beoordeling.